Το Naif ήρθε για να φτιάξει τη δική του πιάτσα
Με τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, με ωραίες επιλογές σε φαγητό και ακόμα πιο ωραίο καφέ και ποτό, το Naif στον Νέο Κόσμο έχει βρει στην αφελώς ανεπιτήδευτη φύση του το μυστικό της επιτυχίας. Και ξαφνικά, η φάση "πίσω από τη Στέγη" αποκτά μια γοητευτική υπόσταση.
- 27/09/2020
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, το Naif* στον Νέο Κόσμο έχει καταφέρει να γεμίσει με κόσμο ένα πεζοδρόμιο που μέχρι τώρα δεν σου γέμιζε το μάτι, σε μια γειτονιά που μέχρι πρόσφατα δεν είχες παρά έναν μόνο λόγο να πας: Τη Στέγη. Τώρα, λοιπόν, απέκτησες άλλον έναν.
*Ναΐφ Τέχνη είναι μία κατηγορία τέχνης που χαρακτηρίζεται από μια παιδικού τύπου απλοϊκότητα, τόσο στην ύλη και το περιεχόμενο όσο και στην τεχνική. Αν και ο όρος πια αποφεύγεται στους εικαστικούς κύκλους, πολλοί διάσημοι Ευρωπαίοι ζωγράφοι του 20ού αιώνα, όπως ο Ζουάν Μιρό, μπορούν εύκολα να ταξινομηθούν άμεσα ή έμμεσα στην τεχνοτροπία Ναΐφ.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Το Naif βρίσκεται στον Νέο Κόσμο, ακριβώς πίσω από το την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση. Εκεί όπου κάποτε υπήρχε ένα μπαράκι συνοικιακό, που δύσκολα σου κέντριζε το ενδιαφέρον, άνοιξε στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου ένα μαγαζί που το αγαπάς από την πρώτη σου επίσκεψη. Το Naif είναι όμορφο, είναι all day, είναι χαλαρό, έχει ωραίες επιλογές σε φαγητό και ακόμα πιο ωραίο καφέ και ποτό, μαζεύει κόσμο που θέλει να περάσει όμορφα και δεν βγαίνει απλά για να πει ότι βγήκε. Και πάνω από όλα έχει μια αφελή και ανεπιτήδευτη αύρα που στην περνάει από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς κοντά του.
Ίσως φταίει η λιτή αλλά ζεστή του διακόσμηση, ίσως φταίει το χαμογελαστό και ευδιάθετο προσωπικό του, ίσως να φταίει ο καθόλου φλύαρος και μεστός κατάλογος που δεν σε κάνει να χάνεσαι. Δεν ξέρω ποιο στοιχείο συγκεκριμένα, μπορεί και όλα μαζί να ευθύνονται που το Naif, παρόλο που άνοιξε λίγο πριν το lockdown σε μια περιοχή που σίγουρα δεν τη λες “πιάτσα”, έχει ήδη καταφέρει να γίνει σημείο συνάντησης.
Στο Naif θα πας από το πρωί, για να ξεκινήσεις τη μέρα σου με ένα αρωματικό καφέ καβουρδισμένο από τα παιδιά του Mr Bean. Αν θέλεις να τσιμπίσεις και κάτι, τότε έχει πολύ ωραίες επιλογές σε πρωινό. Κυριαρχούν όπως είναι λογικό τα αβγά, σε πιάτα όπως τα ψημένα αβγά σε σάλτσα φρέσκιας ντομάτας με κατσικίσιο τυρί και παστράμι ή η ομελέτα με ασπράδια, φρέσκο σπανάκι, ανθότυρο και λάδι σχοινόπρασου. Και τα δύο συνοδεύονται από το ψωμί/φοκάτσια που φτιάχνεται με το ίδιο ζυμάρι που φτιάχνεται η πίτσα του Naif. Πριν μιλήσουμε για αυτήν όμως, θα πρέπει να σου πω να πάρεις τις συγκλονιστικές του αβγόφετες από τσουρέκι με κρέμα βανίλιας και φρούτα του δάσους. Δοκίμασε και θα με θυμηθείς.
Και τώρα ήρθε η ώρα της πίτσας. Η πίτσα του Naif θα σε κάνει να μην πιστεύεις ότι βρίσκεσαι σε ένα all day cafe bar, αλλά σε κάποιο από τα italian pizza spots τα οποία έχουν γίνει της μόδας τελευταία. Αφράτη και νόστιμη ζύμη, ωριμασμένη όσο χρόνο χρειάζεται για να δημιουργήσει αυτές τις υπέροχες φουσκάλες μέσα στον φούρνο. Εδώ έχεις τέσσερις επιλογές: Μία κλασική, τη Margarita, μια δροσερή, με μοτσαρέλα και προσούτο, μια σκληροπυρηνική, με provolone και αβγό, και τέλος μια λευκή με μοτσαρέλα, παρμεζάνα και γκοργκοντζόλα. Όποια κι αν διαλέξεις ταιριάζει τέλεια με το ποτό, τη στιγμή και το μέρος που θα τη γευτείς. Αν με ρωτάς, εγώ έχω προλάβει να δημιουργήσω μια μικρή αδυναμία σε αυτή με το provolone και το αβγό, αλλά δεν θέλω να σε επηρεάσω. 
Η πίτσα, λοιπόν, πάει τέλεια με το ποτό. Και στο Naif όταν μιλάνε για ποτό εννοούν καλοσερβιρισμένο ποτό με πάνω από όλα καλό πάγο. Δεν θα βρεις τις ατέλειωτες επιλογές, άλλωστε δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία του, αλλά ό,τι πιείς θα είναι όπως ακριβώς πρέπει. Από τα aperitivo του και τα classic cocktails του, μέχρι το gin tonic του και τη λίστα με τα κρασιά του. Όλα ακολουθούν το ίδιο δόγμα και σου σερβίρονται με τον αρτιότερο τρόπο – δοκίμασε οπωσδήποτε το πραγματικά πετυχημένο negroni ή το απίστευτα δροσερό aperol.
Αυτό είναι το concept που είχε στο μυαλό του ο Πέτρος Ζήσου από την πρώτη στιγμή που άνοιξε το Naif. Και φαίνεται πως αυτό είναι που έχει κάνει τόσο κόσμο να το αγαπήσει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Όταν τον ρώτησα πώς διάλεξε μια γειτονιά που δεν έχει πιάτσα, η απάντησή του ήταν απλή “Μου έκανε κλικ αυτός ο χώρος. Είναι κέντρο απόκεντρο. Έρχεσαι εύκολα, είσαι κοντά στις γειτονιές του κέντρου αλλά δεν είσαι σε κάποιο σημείο όπου γίνεται χαμός. Εδώ έρχεσαι για το Naif”.
Κάτι άλλο που μου ειπε ο Πέτρος είναι πως, παρόλο που το Naif είχε την ατυχία να ανοίξει λίγο πριν την καραντίνα, η γειτονιά τελικά το αγκάλιασε – και μάλιστα πολύ γρήγορα. “Ήταν δύσκολα, περισσότερο λόγω της αβεβαιότητας που υπήρχε. Όμως από την πρώτη στιγμή που ανοίξαμε μετά το lockdown ο κόσμος όλο και αυξανόταν”. Ο λόγος είναι αυτός που φανερώνει και το όνομά του: Η αφελώς ανεπιτήδευτη και χαλαρή του διάθεση, που θα σε κάνει από την πρώτη στιγμή να νιώσεις σαν να βρήκες το στέκι σου, ακόμα κι αν δεν είσαι “της γειτονιάς”.