Οι ταβέρνες με αυλή στα νότια

Σταθερή αξία κοντά στο γήπεδο του Πανιώνιου, η οικογενειακή ταβέρνα Μυρτιά, με τη σκεπαστή αυλή και το ρουστίκ εσωτερικό, έχει αναθρέψει γενιές καλοφαγάδων. Τα πιάτα της είναι απλά, κλασικά, φτιαγμένα με εκείνο το υλικό που κάνει οικεία τα κυριακάτικα τραπέζια. Ειδικεύονται στα ζουμερά ψητά της ώρας, δηλαδή στις μπριζόλες (μοσχαρίσιες ή χοιρινές), τα μπιφτέκια (απλά ή γεμιστά), τα λουκάνικα και, φυσικά, τα παϊδάκια που έρχονται σε μορφή βουνού και κλέβουν την παράσταση. Με πατάτες χοντροκομμένες και καλοτηγανισμένες στο πλάι. Ταιριάζουν πολύ με το σαγανάκι, το σπιτικό τζατζίκι και τις τηγανητές μελιτζάνες.

Κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε νοερά πίσω στο 1900. Εδώ στέκεται μια αγροικία. Άνοιξε τα και γύρισε στο παρόν. Βρίσκεσαι στο Ρεμούτσικο, μια από τις καλύτερες ταβέρνες στην Αθήνα. Αποτελεί σταθερό προορισμό για ζουμερό κοντοσούβλι, παϊδάκια στα κάρβουνα, γεμιστό μπιφτέκι, λεμονάτο κοτόπουλο σχάρας με μουστάρδα και πεντανόστιμη χοιρινή πανσέτα. Όλα ξεκίνησαν το 1982 όταν ο Κώστας Δήμας έστησε την οικογενειακή επιχείρηση σε μια παλιά μονοκατοικία με έναν υπέροχο κήπο. Σήμερα τα ηνία έχουν αναλάβει ο Ηλίας και ο Παναγιώτης Δήμας που επιμένουν στη φιλική εξυπηρέτηση και στην αυστηρή επιλογή κορυφαίας πρώτης ύλης. Καλό θα ήταν να κάνεις κράτηση αν θέλεις να πας σαββατοκύριακο ή Παρασκευή βράδυ. Και μη φύγεις αν δε δοκιμάσεις τα παστουρμαδοπιτάκια. Στα plus, είναι φυσικά και το γεγονός ότι, ειδικά το καλοκαίρι, θα απολαύσεις το φαγητό σου σε μια γραφική αυλή, που θα σε κάνει να ξεχάσεις ότι βρίσκεσαι στην Αθήνα.

Το 1951 ο Παναγιώτης Πεζούλας και η σύζυγός του άνοιξαν ένα αναψυκτήριο πίσω από τον Ιππόδρομο για τους επισκέπτες των αγώνων τα μεσημέρια. Πολύ σύντομα η αυξανόμενη πελατεία το μετέτρεψε σε οινομαγειρείο, το οποίο έδωσε με τη σειρά του τη θέση του στη γνωστή ψαροταβέρνα Πεζούλας. Ο χώρος έχει φιλοξενήσει μεγάλους Έλληνες μουσικούς και καλλιτέχνες που αγάπησαν την απλότητά του και τη νόστιμη κουζίνα του. Ο Παναγιώτης Πεζούλας (εγγονός του ιδρυτή) και η σύζυγός του Κατερίνα που έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου το εστιατόριο από το 2021, ώστε όχι απλά να διατηρούν το καλό τους όνομα αλλά και να εξελίσσονται συνεχώς. Η μικρή αυλή δε, που παραπέμπει σε ταβέρνα στις Κυκλάδες, μοιάζει ιδανική επιλογή για το καλοκαιράκι.

Τα ολόφρεσκα ψαράκια ψήνονται με φροντίδα στη σχάρα, ή στο τηγάνι, ενώ ονειρεμένες είναι οι γαρίδες Πλαταμώνα. Θα βρεις επίσης γευστικά ορεκτικά, όπως η βελούδινη φάβα με καπνιστό χέλι. Παράλειψη θα ήταν να μην τιμήσεις την καραβίδα Χαλκίδας. Θα τη βρεις ψητή και εδώ είναι που ο Παναγιώτης έχει καταφέρει να κάνει την διαφορά, βάζοντας στο πιάτο σωστά ψημένες καραβίδες, με αφράτη σάρκα και μια απλή αλλά νοστιμότατη μαρινάδα. Από τον απέναντι τοίχο η ζωγραφιά του Φασιανού με τίτλο ψάρια ελευθέρας βοσκής» θα επιδοκιμάζει την επιλογή σου.

Τα Κανάρια, η ιδιαίτερα δημοφιλής θαλασσινή ταβέρνα, μπορεί να περηφανεύεται ότι κρατά με επιτυχία την παράδοση στο καλό ψάρι από το 1950. Έδρα της έχει μια παλιά και ιδιαίτερα νοσταλγική μονοκατοικία, με μια καταπράσινη αυλή στο Μοσχάτο. Η τρίτη γενιά της οικογένειας  Αργυροπούλου σημειώνει εξαιρετικές επιδόσεις στο τηγάνι και στη σχάρα επιμένοντας σταθερά σε ένα μενού μικρό, αλλά νόστιμο. Το ψάρι είναι πάντα φρέσκο και αυτό είναι κανόνας. Από τότε μέχρι σήμερα συνεργάζονται απευθείας με ψαροκάικα ώστε να παίρνουν τα καλύτερα. Οι γαρίδες και η γάμπαρη φτάνουν στα Κανάρια από τον Πλαταμώνα, που φημίζεται πως έχει τις καλύτερες. Για να καταλάβεις πόσο συνδεδεμένο είναι το μαγαζί με τις γαρίδες, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο που είναι η περίοδος αναπαραγωγής τους και δεν ψαρεύονται, τα Κανάρια είναι κλειστά. Στα συνοδευτικά θα βρεις ελίτσες, φέτα και μία μοναδική τοματοσαλάτα με κρεμμύδι και λίγη σάλτσα τομάτας από πάνω. Απλά, λιτά και νόστιμα. Έξω, στην γραφική αυλίτσα, θα κάτσεις τις ζεστές μέρες κάτω από τη μουριά και θα περνάς το χέρι σου πάνω από τις γλάστρες με τους βασιλικούς, φέρνοντάς το μετά στη μύτη για να πάρεις την ευωδιά τους.

Βέρα ταβέρνα, προσεγμένη, από τις λίγες αυθεντικές του είδους που επιμένουν τόσο στη νοστιμιά των πιάτων όσο και στις εξαιρετικές πρώτες ύλες. Στο τιμόνι ο Χάρης Τζίτζης, ιδιοκτήτης και ψυχή του εστιατορίου, αλωνίζει τις λαϊκές αγορές της Αθήνας κάθε μέρα για να εντοπίσει ό,τι πιο φρέσκο, ενώ στα ταξίδια του στην Ελλάδα όλο και ανακαλύπτει επιλεγμένους προμηθευτές και artisanal παραγωγούς. Από την κουζίνα του βγαίνουν πιάτα όπως απίστευτο γιουβέτσι, συκώτι σχάρας, αρνάκι στη λαδόκολλα με θυμάρι, τόνος Αλοννήσου επίσης στη λαδόκολλα, μελιτζάνες με φέτα και φρέσκια ντομάτα, κεφτεδάκια με άγριο δυόσμο κι ένα σωρό άλλες νοστιμιές που ακολουθούν αυστηρά την αρχή της εποχικότητας και υπόσχονται όχι μόνο να σε χορτάσουν, αλλά και να σε συγκινήσουν. Και όλα αυτά σε μια μικρή και χαριτωμένη αυλή, η οποία δεν φαίνεται μεν απ’ έξω, αλλά σε περιμένει να την ανακαλύψεις.

Άνοιξε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 σε ένα αναπαλαιωμένο αρχοντικό που χτίστηκε το 1927 σε μια κάθετο της Λεωφόρου Αμφιθέας. Διαθέτει μια εσωτερική αυλή, πνιγμένη στα λουλούδια, αλλά οι περισσότεροι τα καλοκαίρια προτιμούν αυτή που βρίσκεται έξω και της ρίχνουν σκιά οι καλαμιές. Να δοκιμάσετε το τηγανητό συκώτι, τη μπριζόλα, τα μπιφτέκια, το άψογα ψημένο ψαρονέφρι αλλά και τα τυροπιτάκια. Για επιδόρπιο κερνούν λουκουμάδες και σιμιγδαλένιο χαλβά. Το σέρβις τους είναι σβέλτο και οι τιμές προσαρμοσμένες στη στενότητα των καιρών.

Ο Ζιώγας είναι μια ιστορική οικογενειακή ταβέρνα που από το 1928 βρίσκεται σταθερά στο ίδιο σημείο και δεν θα ήταν άδικο να πει κανείς ότι έμαθε στους Γλυφαδιώτες το καλό κρέας. Ξεκίνησε από έναν πολύ μικρό χώρο, σερβίροντας κρασί και μεζέδες και μεγάλωσε, καθώς γρήγορα απέκτησε πιστή πελατεία. Κατάφερε να κρατήσει την ταυτότητά της αναλλοίωτη στον χρόνο. Ακόμη και σήμερα αποτελεί κλασικό προορισμό για κοντοσούβλι, κοκορέτσι και μπιφτέκι γεμιστό. Αξίζει τον κόπο να παραγγείλεις και το αρνάκι σούβλας.

Στο 39ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου βρίσκεται μία ταμπέλα στο αριστερό σου χέρι που γράφει «Ταβέρνα Τα Καλάμια». Πρόκειται για μία από τις πρώτες ψαροταβέρνες που άνοιξαν στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής που κοιτάει Αργοσαρωνικό. Στέκει στο ίδιο σημείο από το 1947, προσφέρει μόνο φρέσκο ψάρι, με ξακουστό πιάτο μία απίστευτη γαριδομακαρονάδα και έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Όπως είχε δηλώσει στο NouPou ο λέει ο Λευτέρης, δισέγγονος του πρώτου ιδιοκτήτη: «Είμαστε καθαρή ψαροταβέρνα. Συνεργαζόμαστε κατά αποκλειστικότητα με τέσσερα καΐκια τα οποία δουλεύουν μόνο για μας. Ένα στο Πόρτο Ράφτη, ένα στο Λαύριο και δύο στην Παλαιά Φώκαια. Καιρού επιτρέποντος έχουμε πάντα φρέσκο ψάρι. Αν ο καιρός δεν το επιτρέπει δεν σερβίρουμε ούτε ιχθυοτροφείου, ούτε εισαγωγής, ούτε τίποτα άλλο. Δεν μπαίνουν καν στο μαγαζί. Ό,τι μου βγάλουν τα καΐκια αυτά έχω».

Όσο για τον εξωτερικό χώρο, θα απολαύσεις φρέσκα θαλασσινά και άλλους μεζέδες μπροστά στη θάλασσα, σε μια διαμορφωμένη αυλή στην οποία πρωταγωνιστεί η μεγάλη ζωγραφιά με το ψαροκάικο και τη ροζ βουκαμβίλια που σε μεταφέρει νοερά σε κάποιο νησί.