Κορίνα Στεργιάδου, μια άκρως συνειδητοποιημένη νότια μαμά
Η όμορφη νότια μαμά, μας αποκαλύπτει γιατί προτίμησε την οικογένεια από την καριέρα και τι ρόλο έπαιξε η Γλυφάδα στο μεγάλωμα των τριών παιδιών της.
- 12/05/2019
Παρά τους τίτλους ομορφιάς και την σπουδαία καριέρα που έκανε, εδώ και χρόνια το όνομά της στο μυαλό μας δεν είναι συνδεδεμένο πια με το μόντελινγκ, αλλά με την οικογένεια και τη μητρότητα. Και αυτό η Κορίνα το φέρει σαν τίτλο τιμής. Όμορφη, κατασταλαγμένη, είναι μία νέα full time job μαμά «παλαιάς κοπής» ή αλλιώς η νέα εκδοχή της Ελληνίδας μάνας μας μίλησε για όλα όσα την κάνουν υπερήφανη που είναι μαμά τριών υπέροχων παιδιών, για τη σχέση της με το Αντώνη Βλοντάκη με τον οποίο είναι μαζί 18 χρόνια και για όσα δεν αλλάζει με τίποτα έχοντας κάνει οικογένεια.
Κρίνοντας από την προσπάθεια που έκανα να σε βρω τις τελευταίες δύο ημέρες για να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη, μου έγινε κατανοητό ότι έχεις μία πολύ έντονη και γεμάτη καθημερινότητα ως μαμά…
Ναι. Είμαι μαμά 3 παιδιών, τα δύο από τα οποία βρίσκονται στην εφηβεία (13μιση και 14μιση ετών) και το τρίτο μου βρίσκεται στην προεφηβεία και είναι στα 12. Όπως καταλαβαίνεις γίνεται πανηγύρι!
Πώς είναι, λοιπόν, η καθημερινότητα με τα παιδιά;
Είναι δύσκολη. Γιατί πια τα παιδιά κάνουν πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες και αναγκαζόμαστε να κάνουμε το ταξί για να κάνουν το πρόγραμμά τους, το οποίο σημειωτέον είναι διαφορετικές ώρες για το κάθε παιδί. Εγώ δουλεύω περιστασιακά πια (σ.σ.κάνοντας διαφημιστικά και φωτογραφίσεις) και δεν προλαβαίνω. Και σκέφτομαι τις μητέρες που δουλεύουν full time job πώς τα καταφέρνουν!
Είχες μία καριέρα γεμάτη επιτυχίες, τίτλους… Μία λαμπερή δουλειά που θα μπορούσε να σου δώσει χρήματα και ακόμα περισσότερη αναγνωρισιμότητα. Και ενώ πολλές γυναίκες ισορροπούν καριέρα και μητρότητα, εσύ άφησες την καριέρα. Γιατί;
Γιατί δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει ισορροπία μεταξύ καριέρας και μητρότητας. Εάν αποφάσιζα να κάνω καριέρα με τον πλήρη όρο της λέξης, δεν θα μπορούσα να είμαι και μητέρα και καριερίστρια. Έπρεπε να επιλέξω. Να δώσω μία βαρύτητα σε ένα από τα δύο. Ή θα έκανα την καριέρα μου και θα είχα δύο νταντάδες για να μου μαγειρεύουν και να μου καθαρίζουν και να μου πηγαινοφέρνουν τα παιδιά και εγώ να ήμουν ένας παρατηρητής στο μεγάλωμα τους ή θα αποφάσιζα -όπως και έκανα- ότι θα πάρω τη ευθύνη επάνω μου, με όλα τα λάθη που μπορεί να κάνω, γιατί εγώ αποφάσισα να γίνω μητέρα.
Είχες από μικρή το όνειρο να γίνεις μητέρα;
Ναι, αλλά πρέπει να γνωρίσεις και τον κατάλληλο άνθρωπο. Αν δεν είχα γνωρίσει τον Αντώνη ίσως να μην είχα κάνει οικογένεια σε μικρή ηλικία. Είμαι πάντα της άποψης ότι πρέπει να κάνεις μικρή οικογένεια (μέχρι τα 30 να έχουμε φτιάξει την οικογένειά μας) γιατί μικρές έχουμε περισσότερες αντοχές, είμαστε πιο κοντά στα παιδιά και καλό είναι να μην υπάρχει μεγάλη διαφορά ηλικίας με τους γονείς. Αν είχα την επιλογή να γίνω τώρα μητέρα, θα έκανα το πρώτο παιδί τώρα, το δεύτερο μετά από 3-4 χρόνια και το τρίτο μετά από άλλα 4 χρόνια για να είναι πιο ομαλά τα πράγματα και να ξέρω τι με περιμένει. Οι παλιές γυναίκες μου λένε “τι καλά! Έκανες τα παιδιά σου νωρίς και ξεμπέρδεψες!”. Και ίσως είναι αλήθεια ότι μετά τα 18 που θα φτάσουν και τα τρία να έχω ξεμπερδέψει και να με φάει η μοναξιά μου. Βέβαια θα έχω πάντα τον Αντώνη. Το στήριγμά μου.
Σου έχει λείψει κάτι από τη ζωή σου πριν γίνεις μητέρα;
Μου λείπει η ξενοιασιά. Δεν αλλάζω σε καμία περίπτωση την οικογένεια για τίποτε στον κόσμο γιατί είναι ο λόγος που ζω και αναπνέω, αλλά δεν έχω αυτή την ανεμελιά. Τώρα έχω το άγχος και για τα παιδιά και όταν βγαίνω το μυαλό μου είναι πάντα πίσω στο σπίτι.
Ο ρόλος της μητέρας τι σου έχει μάθει;
Να είμαι περισσότερο υπομονετική και έχω καταλάβει πια καλά ότι, μέσα από τα παιδιά μας, αφήνουμε το δικό μας αποτύπωμα στον κόσμο, τις δικές μας ηθικές αξίες. Γι’ αυτό και υπαναχώρησα στο κομμάτι της καριέρας: γιατί ήθελα να μεγαλώσω σωστούς ανθρώπους.
Τι μαμά θεωρείς ότι είσαι;
Θεωρητικά είμαι μία αυστηρή μαμά στα γερμανικά πρότυπα. Όμως αυτό είναι θεωρητικό. Γιατί τελικά δεν κρατάω το λόγο μου, την αυστηρότητα μου, και δεν τηρώ αυτά που λέω. Τα λυπάμαι και εκεί είναι που κάνω το κακό στα παιδιά.
Πότε νιώθεις υπερήφανη για τα παιδιά σου;
Υπάρχουν πολλές μικρές στιγμές που με κάνουν να νιώθω υπερήφανη που είμαι μαμά τους. Όπως όταν τσακωνόμαστε- και δεν υπάρχει μέρα που να μην τσακώνομαι με κάποιο από τα τρία παιδιά μου- αλλά στο τέλος πάντα θα κάτσουν να μου γράψουν κάτι. Μέχρι πέρσι οι δύο μου κόρες όλο και κάτι μου έγραφαν μετά τον καυγά μας. Φέτος η μεσαία μου η κόρη, η Μαλένα, είχαμε έρθει σε σύγκρουση και είχε γράψει ένα γράμμα για το ρόλο της μητέρας και πώς πρέπει να αναγνωρίζεται και μετά μου έγραψε και ένα δεύτερο γράμμα στα γαλλικά για να μου δείξει -επειδή μαθαίνει γαλλικά- ότι οι κόποι μας και η προσφορά μας για εκείνη πιάνουν τόπο. Επίσης με έκαναν υπερήφανη και τα τρία όταν για τη γιορτή του Αντώνη μάζεψαν χρήματα και του έκαναν ένα πολύ ακριβό δώρο γιατί ήθελαν με τον τρόπο τους να του πουν «ευχαριστώ» για ότι κάνει ο μπαμπάς τους γι’ αυτά.
Πώς θα ήθελες να δεις τα παιδιά σου;
Θέλω να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους είτε αυτό έχει να κάνει με την εργασία τους. Είτε με τα συναισθήματα τους. Να είναι καλοί άνθρωποι και να επιτύχουν τους στόχους τους.
Υπάρχει κάποιο από τα παιδιά που πήρε τα γονίδια του μόντελινγκ ή του αθλητισμού;
Και τα 2 γονίδια εκπροσωπούνται στην οικογένεια. Ο γιος μας έχει στραφεί προς τον αθλητισμό αλλά είναι μικρός ακόμα και οι δύο κόρες είναι αθλητικές, ωστόσο η μία εκ των δύο έχει και καλλιτεχνικές τάσεις που θα μπορούσε να κάνει πάρα πολλά πράγματα. Τους κρατάω όμως γειωμένους και οριοθετημένους γιατί δε θέλω να μπουν από τόσο μικροί σ’ αυτό το χώρο.
Ποιες είναι οι ανησυχίες σου;
Σε μικρή ηλικία φοβόμουν μη χτυπήσουν. Τον οποίο φόβο τον έχω ακόμα γιατί με τον γιο μου έχουμε περάσει διάφορα με τα χτυπήματα του και τα νοσοκομεία. Τώρα που μεγαλώνουν ανησυχώ περισσότερο γι’ αυτά που είναι περισσότερο κοντά τους στην εφηβεία. Όπως το αλκοόλ ή το τσιγάρο που αρχίζουν και εξερευνούν αρκετά παιδιά της ηλικίας τους. Η ανησυχία μου η μεγάλη όμως είναι το Διαδίκτυο. Γιατί είναι χαώδες και χωρίς όρια και γιατί οι οθόνες είναι και αυτό ένα είδος εξάρτησης. Για να καταλάβεις μία φορά που αποφάσισα να πάρω μαζί μου το ρούτερ όταν τους άφησα μόνους τους, η μεγάλη πήρε τον κωδικό του wi-fi από το γείτονα και μπήκε. Είναι μία μάστιγα και αυτή.
Υπάρχει χρόνος για τη μαμά Κορίνα;
Μέχρι πέρσι δεν υπήρχε καθόλου χρόνος. Ήμουν επάνω από τα παιδιά. Φέτος λοιπόν βρήκα χρόνο να κάνω κάτι για μένα και αποφάσισα να κάνω beach volley. Το χαίρομαι πολύ και ξεφεύγω και ξεδίνω και όλα τα ξε-. Ζορίζομαι πολύ για να τα καταφέρω, αλλά θα το κάνω για μένα. Έτσι τα πρωινά τα αφιερώνω στο beach volley.
Πώς καταφέρνεις να ισορροπείς το ρόλο σου ως μαμάς με τον ρόλο σου ως γυναίκας και συζύγου;
Δεν μπορώ πάντα να τα ισορροπώ. Υπάρχουν πολλές φορές που θα παραμελήσω και εμένα και τον σύζυγό μου. Γιατί έχω τα παιδιά μου πάνω απ’ όλα. Όμως φέτος έχω αρχίσει και σκέφτομαι ότι τα παιδιά σιγά σιγά θα φύγουν και πρέπει να ασχοληθώ με μένα και τον Αντώνη περισσότερο. Κατάλαβα ότι οι γυναίκες πρέπει να κάνουμε κάτι για μας, αλλά και για τον σύντροφό μας. Πρέπει να δίνουμε χρόνο στη σχέση μας. Γιατί δεν είμαστε μόνο γονείς. Είμαστε και ένα ζευγάρι που ξεκινήσαμε κάτι μαζί και είναι κρίμα στην πορεία να χάνεται. Εγώ προσπαθώ να είμαι υποστηρικτική. Χαίρομαι πολύ όταν ο Αντώνης πάει καλά με τα επαγγελματικά του. Είμαι η πρώτη που θα τον υποστηρίξω και θα τον συμβουλέψω. Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας.
Είστε μία οικογένεια Νου-Που. Πώς επιλέξατε την Γλυφάδα;
Μένουμε ήδη στη Γλυφάδα 12 χρόνια. Εγώ μεγάλωσα στον Άγιο Δημήτριο. Ο σύζυγός μου είναι από τα Χανιά και, ως νησιώτης, η θάλασσα ήταν στην καρδιά του. Από εκεί έμεινε στον Πειραιά. Όταν μείναμε μαζί εκεί, αν και μας άρεσε, είπαμε ότι αν είναι να κάνουμε οικογένεια θα θέλαμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας στη Γλυφάδα. Εδώ έχουμε την αίσθηση της γειτονιάς, που κάποτε την είχε ο Άγιος Δημήτριος αλλά δεν την έχει πια. Στη Γλυφάδα θα δεις τα παιδιά να κάνουν ποδήλατο, ο κόσμος κάνει βόλτα, έχει την αγορά του και επειδή είναι η θάλασσα κοντά, την οποία υπεραγαπάμε οικογενειακώς, αυτή η εικόνα και μόνο μας φέρνει ηρεμία. Είναι ευλογία να ξέρεις ότι σε 5 λεπτά μπορείς να είσαι κοντά στη θάλασσα. Δε θα μπορούσα να μείνω ποτέ στα βόρεια προάστια.
Πώς βοήθησε στο μεγάλωμα των παιδιών η Γλυφάδα;
Είναι γειτονιά. Έχει ηρεμία. Έχει ανοιχτό ορίζοντα, τη θάλασσα, τις πλατείες για παιχνίδι και παιδικές χαρές και νιώθεις ασφαλής για τα παιδιά σου. Εγώ έχω μάθει τα παιδιά μου να περνάνε το δρόμο απέναντι από την τετάρτη δημοτικού, να πηγαίνουν μόνα τους να παίξουν μπάσκετ, να πηγαίνουν στο κλειστό κολυμβητήριο. Τώρα πια και τα παιδιά μου αγαπάνε την Γλυφάδα και δε θέλουν να πηγαίνουν ή να βγαίνουν αλλού.
Ποια είναι η αγαπημένη σας οικογενειακή ή μοναχική νότια διαδρομή;
Με το αυτοκίνητο μ’ αρέσει να βάζω μουσική και να πηγαίνω μέχρι τη Βουλιαγμένη ή μέχρι τον Λαιμό. Μ’ αρέσει να πηγαίνω στην παραλία της Γλυφάδας, που είναι άδεια και μ’αρέσει πώς αλλάζει χρώματα η θάλασσα από ανοιχτή σε σκούρα εξαιτίας του καιρού. Για περπάτημα μ’ αρέσει να πηγαίνω στο Γκολφ.
Για να επιστρέψουμε στη σημερινή μέρα, γιατί πιστεύεις ότι είναι σημαντικό να γιορτάζεται στις ημέρες μας η Γιορτή της Μητέρας;
Γιατί εκτός από μένα και από σένα πρέπει να επιβραβεύονται και οι μαμάδες εκείνες που έχουν ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Όπως ας πούμε οι μανάδες-πρόσφυγες ή μία single mom που τα φέρνει δύσκολα, αλλά ακόμα και εκείνες οι μαμάδες που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν δικό τους παιδί και δίνουν όλη τους την αγάπη και τη φροντίδα σ’ ένα παιδί που υιοθέτησαν.
Και, τέλος,μία συμβουλή για νέες μαμάδες;
Την αγάπη μας πρέπει να τη δείχνουμε στα παιδιά μας. Επίσης πρέπει να είμαστε δίπλα τους και, όποτε μας χρειαστούν, να ανοίγουμε τα φτερά μας για να τα αγκαλιάσουμε.