Πώς είναι να παρακολουθείς θεατρική παράσταση Online
Έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ του σπιτιού μου, άνοιξα τον υπολογιστή και απόλαυσα τη θεατρική παράσταση «Μεγάλη Χίμαιρα». Ή τελικά δεν την απόλαυσα τόσο πολύ;
- 28/03/2020
Τρίτη 24 Μαρτίου – ή αλλιώς η ημέρα που συμπλήρωσα 14 ημέρες σε καραντίνα. Οι συνήθειες που έχω αποκτήσει μέσα στο σπίτι είναι λίγο πολύ προβλέψιμες. Όμως για να κάνω πιο ενδιαφέρουσα την καθημερινότητα της οικογένειάς μου βρίσκω διάφορα πράγματα για να απασχολούμαστε δημιουργικά. Γιατί, ειδικά όταν έχεις μικρό παιδί κλεισμένο μέσα στο σπίτι, πρέπει πάνω απ΄όλα να είσαι ευρηματική.
Θέλεις, όμως, κάποιες στιγμές να ξεφεύγεις λίγο και να κάνεις κάποια πράγματα μόνο για σένα. Κι εγώ αυτό που ήθελα να κάνω μόνο για μένα ήταν να καθίσω άνετα στον καναπέ, να ανοίξω τον υπολογιστή και να απολαύσω τη «Μεγάλη Χίμαιρα», μια παράσταση σταθμό του παρουσιάστηκε για τέσσερα χρόνια στο θέατρο Πορεία και ήταν συνεχώς sold out.
Μεσάνυχτα Τρίτης, τα αγόρια πέσανε για ύπνο και ήταν η τέλεια ευκαιρία, το τέλειο σκηνικό για να ζωντανέψει ξανά η ιστορία της «Μαρίνας» της ηρωίδας του Μ. Καραγάτση.
Αυτή τη φορά η διαδικασία ήταν διαφορετική. Δεν ετοιμάστηκα, δεν κανόνισα με παρέα και δεν προνόησα μέρες πριν για να πάω να δω θέατρο. Φορούσα τις πυζάμες μου κι έπρεπε απλά να πληκτρολόγησω το poreiatheatre.com, να βρω την παράσταση και να πατήσω την εφαρμογή της κάμερας.
Η πρώτη σκηνή διαδραματιζόταν στη Γαλλία, στο πατρικό σπίτι της Μαρίνας, και ήταν κινηματογραφική. Εδώ να κάνω μια διευκρίνηση: σε πολλές παραστάσεις του ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τάρλοου μπλέκει μοναδικά τη σκηνική παρουσία με την κινηματογράφηση. Σε τέτοιο σημείο που όταν βρίσκεσαι στο θέατρο δεν το καταλαβαίνεις.
Λίγα λεπτά αργότερα ξεκίνησε η θεατρική δράση. Η «Μαρίνα» μετακόμισε στη Σύρο και η ιστορία εξελισσόταν κανονικά. Θυμάμαι, όταν είχα δει για πρώτη φορά τη «Μαρίνα» της εξαιρετικής Αλεξάνδρας Αϊδίνη, είχα ενθουσιαστεί (όπως κοινό και κριτικοί) σε σημείο που αν δεν είχα διαβάσει χρόνια πριν το βιβλίο του Μ. Καραγάτση θα νόμιζα πως ο ρόλος γράφτηκε αποκλειστικά για την Αϊδίνη. Η προσεγμένη διασκευή του μυθιστορήματος από τον μετρ του είδους Στρατή Πασχάλη σε παρασύρει και νιώθεις πως το βιβλίο εναρμονίζεται με το θεατρικό κείμενο.
Η παράσταση κράτησε λίγο παραπάνω από δύο ώρες και ασυναίσθητα συνέκρινα το έργο που έβλεπα τώρα με το έργο που είχα δει στο θέατρο. Ίδια ιστορία, ίδιοι ηθοποιοιί, ίδια σκηνοθεσία μα κάτι μου έλειπε. Ευτυχώς, δεν εστίασα εκεί. Δεν θα μπορούσα άλλωστε γιατί ο Τάρλοου (σκηνοθέτης της παράστασης και εγγονός του Καραγάτση) είχε μελετήσει το μυθιστόρημα με ακρίβεια. Κι αυτή η αριστοτεχνική ακρίβεια φαινόταν ξεκάθαρα στην υποκριτική των ηθοποιών. Η θεατρική “Μαρίνα” ήταν τόσο σαρωτική που την ακολουθούσες σε κάθε κίνηση της. Ακόμα και οι παύσεις της έκρυβαν όλα τα συναισθήματα του ρόλου της. Το όλο σκηνικό γινόταν ακόμα πιο ατμοσφαιρικό με τη μουσική της εξαιρετικής Κατερίνας Πολέμη.
Η κιναισθητική εμπειρία που διαθέτει το θέατρο, η αλληλοεπίδραση κοινού- ηθοποιού στην κάθε παράσταση, η μαγεία της σκηνής και όλα τα όπλα του κάθε ηθοποιού δεν μπορούν να αποδοθούν όπως τους αρμόζει μέσα από μια οθόνη. Κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Ωστόσο, η κινηματογραφική προσέγγιση ήταν ανάλογη των προσδοκιών μας χαρίζοντας στο κοινό μια καλοδουλεμένη παράσταση -κι όπως αποδείχτηκε από τα κλικ 144.000 διαδικτυακοί “φίλοι” ή όχι του θεάτρου απόλαυσαν χάρη στην τεχνολογία μια παράσταση που δεν έβρισκες εύκολα εισιτήριο για να δεις.
Γέμισα δημιουργικά το χρόνο μου, ψυχαγωγήθηκα μέσα από τη «Μεγάλη Χίμαιρα» και χάρηκα ιδιαίτερα όταν το επόμενο πρωί πολλοί φίλοι μου με ευχαρίστησαν για την πρότασή μου να δουν τη συγκεκριμένη παράσταση. Θα δω πάλι θέατρο στο διαδίκτιο όσες ημέρες μείνω μέσα στο σπίτι. Κι όταν όλο αυτό περάσει θα τρέξω να δω την επόμενη θεατρική παράσταση. Μέχρι τότε κάθομαι στον καναπέ μου και με ένα κλικ μπορώ να απολαμβάνω το μαγικό κόσμου του θεάτρου.
Το Θέατρο Πορεία συνεχίζει να προβάλλει καθημερινά online μία από τις κορυφαίες παραστάσεις της εικoσάχρονης παρουσίας του. Δείτε το πρόγραμμα εδώ.