Θα γίνει η «Ευτυχία» το επόμενο ελληνικό blockbuster;
Από τις 19/12 που ξεκίνησε η προβολή της ταινίας, η οποία βασίζεται στην αντισυμβατική ζωή της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στο ελληνικό box office αφήνοντας πίσω της το Star Wars.
- 12/01/2020
- Κείμενο: Χριστίνα Ζάχου
Είχα πολλά χρόνια να πάω στον κινηματογράφο για να δω ελληνική ταινία. Παρόλο που έχουν βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες αρκετές ταινίες, η τελευταία φορά που πήγα με ενθουσιασμό ήταν για να δω τη «Μικρά Αγγλία» το μακρινό 2013. Πριν λίγες ημέρες πήγα με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια ανυπομονησία να δω την ταινία «Ευτυχία» σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή και κείμενο της Κατερίνας Μπέη, η οποία αντλεί έμπνευση από τα πάθη και τις αδυναμίες αυτής της πληθωρικής, αντισυμβατικής και πρωτοπόρου γυναίκας, που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο λαϊκό τραγούδι.
Ένα κορίτσι, μικροπαντρεμένο, ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δύο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού παίρνει απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει, αλλά να τη ζήσει, όπως θέλει. Και τη ζει! Γράφει ακατάπαυστα σε ό,τι πιάνει το μελάνι, από χαρτοπετσέτες και κουτιά από τσιγάρα μέχρι υπόλοιπα λογαριασμών. Καπνίζει, ερωτεύεται με πάθος, χαρτοπαίζει με θράσος σε πολυτελή σαλόνια, αλλά και σε παράνομα υπόγεια. Μία δασκάλα που γίνεται ηθοποιός στα μπουλούκια και στο θέατρο, μία ποιήτρια που γίνεται η μεγαλύτερη Ελληνίδα στιχουργός του λαϊκού τραγουδιού. Συνεργάζεται με όλες τις διάσημες μουσικές προσωπικότητες της χώρας, από τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Απόστολο Καλδάρα, ως τον Μανώλη Χιώτη, τον Αντώνη Ρεπάνη και τον Μάνο Χατζιδάκι, υψώνοντας θαρραλέα ανάστημα, σε έναν σκληρό και τυπικά ανδροκρατούμενο κόσμο.
Η σκηνοθετική προσέγγιση, το προσεγμένο κείμενο και η ατμοσφαιρική φωτογραφία από την αρχή σε συνεπαίρνει καταλαβαίνοντας πως πρόκειται για μια πολύ προσεγμένη κινηματογραφική δουλειά δίνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με εικόνες και λόγο στην πολυτάραχη ζωή της Ελληνίδας στιχουργού. Η μοναδική της προσωπικότητα αποτυπώθηκε στους στίχους της που έγιναν μερικές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες, όπως τα «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία», «Είσαι η ζωή μου», «Μαντουμπάλα», «Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Δύο πόρτες έχει η ζωή» («Το τελευταίο βράδυ μου»), «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι».
Σ’ αυτό που θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω είναι οι ερμηνείες των πρωταγωνιστριών. Η Κάτια Γκουλιώνη – είχε κερδίσει το βραβείο Ά Γυναικείου Ρόλου στην ταινία «Πολυξένη: Μια ιστορία από την Πόλη» το 2018 – μπαίνει στο ρόλο της «Ευτυχίας» δίνοντας μια εξαιρετική ερμηνεία τόσο με τη στάση του σώματός της όσο και με την εκφορά του λόγου της. Η Καρυοφιλιά Καραμπέτη ενσαρκώνει τη στιχουργό σε μεγαλύτερη ηλικία με την ίδια δυναμική που βάζει σε κάθε κοστούμι που μπαίνει. Αυτό που μου τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν πως αυτές οι δύο διαφορετικές ηλικιακά γυναίκες σ΄όλη την ταινία γίνονται ένα. Έχουν μπει μέσα στο ρόλο της «Ευτυχίας» κρατώντας την ίδια εκφορά του λόγου και την ίδια κίνηση, κάτι που είναι σπάνιο, αλλά όταν συμβαίνει απογειώνει το αποτέλεσμα. Όλοι οι ηθοποιοί σε κρατούσαν ερμηνευτικά, αλλά ο αβανταδόρικος ρόλος του Θάνου Τοκάκη (παίζει έναν ομοφιλόφιλο στενό φίλο της στιχουργού) σε έπαιρνε μαζί του ακόμα και μέσα από τις σιωπές του.
Η «Ευτυχία» βγήκε με φόρα στους κινηματογράφους διαγράφοντας υψηλά νούμερα στα ελληνικά box office αφήνοντας πίσω της ταινίες όπως το Star Wars -αυτό σε νούμερα σημαίνει πως τις δύο πρώτες βδομάδες έκοψε 186.196 εισιτήρια, ενώ το Star Wars έμεινε στα 183.401.
Πρωταγωνιστούν: Καρυοφιλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Θάνος Τοκάκης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λίλα Μπακλέση,