Είναι τρελοί αυτοί οι Βουλιαγμενιώτες
Ο ΑΟ Βουλιαγμένης μοιάζει με το μικρό γαλατικό χωριό στα τοπικά πρωταθλήματα μπάσκετ. Μια παρέα ανθρώπων, που αγαπούν το άθλημα και την ομάδα, όχι μόνο δεν παρατούν το φιλόδοξο -πλην δύσκολο και επίπονο- έργο τους, αλλά δείχνουν να το απολαμβάνουν κιόλας.
- 12/02/2014
Κεντρικό πρόσωπο αυτής της προσπάθειας είναι ο Γιάννης Ασλανίδης, ο οποίος υπηρετεί τον ΑΟ Βουλιαγμένης εδώ και 32 χρόνια: ως παίκτης, ως προπονητής, ως παράγοντας, ως οτιδήποτε-πρέπει-να-γίνει για να λειτουργήσει ένας σύλλογος μπάσκετ. Φέτος αποτελεί το alter ego του Μπάμπη Σκουζή, ο οποίος μετά τη μεγάλη καριέρα του ως παίκτης (ξεκίνησε από τη Βουλιαγμένη και έπαιξε στον Πειραϊκό, στην Ξάνθη, στο Σπόρτιγκ, στον Πανερυθραϊκό, στον Αρκαδικό, στο Παγκράτι και στο Αιγάλεω), ξεκίνησε αυτή του προπονητή.
Κατά τη διάρκεια της χρονιάς οι αγωνιστικές ανάγκες επέβαλαν την επιστροφή του στα παρκέ, διότι χρειαζόταν ένας ακόμη έμπειρος παίκτης στο πλευρό του Γιάννη Γιαννούλη (ναι, του Γιάννη Γιαννούλη του ΠΑΟΚ, του Παναθηναϊκού, του Άρη, του ΠΑΟΚ, του Πανιωνίου και της Εθνικής ομάδας). Έτσι ο Σκουζής ανέλαβε το δύσκολο έργο του παίκτη-προπονητή, κοουτσάροντας πλέον όχι μόνο τους συμπαίκτες του, αλλά και τον συνεργάτη του, τον Γιάννη Ασλανίδη που επίσης επέστρεψε στα 46 του χρόνια για να βοηθήσει κι αυτός την ομάδα.
Το συμπέρασμα; Οι ρόλοι αντιστρέφονται καθώς στο μικρό γαλατικό χωρίο αποδεικνύεται ότι είναι… τρελοί αυτοί οι Βουλιαγμενιώτες! Και το απολαμβάνουν.
Ασλανίδης: “Είμαστε μια καλή οικογενειακή παρέα”
Ο αειθαλής Γιάννης Ασλανίδης μίλησε για την ιδιαίτερη φετινή χρονιά, τον Μπάμπη Σκουζή, το κλίμα της ομάδας, τον Γιάννη Γιαννούλη και τις δύο μεγάλες του αγάπες.
Η φετινή ομάδα της Βουλιαγμένης δείχνει να έχει αλλάξει φιλοσοφία. Πως πήρατε αυτή την απόφαση και πως αποδίδει ως τώρα η κίνηση;
Το τμήμα μπάσκετ του Α.Ο. Βουλιαγμένης λειτουργεί λόγο της αγάπης για το άθλημα και την Βουλιαγμένη του κ. Κώστα Μπέττα. Με την δική του λοιπόν φιλοσοφία, που δεν είναι άλλη από το οικογενειακό κλίμα που μας διακρίνει όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθούμε να φέρουμε όσα πιο πολλά παιδιά της πόλης μας στο μπάσκετ.
Με την δική του επίσης, οικονομική ενίσχυση, καταφέρνουμε να έχουμε μία αντρική ομάδα σε αξιόλογο πάντα επίπεδο. Θεωρώ λοιπόν ότι η αγάπη για το άθλημα και τα παιδιά μέσα σε ένα οικογενειακό κλίμα που διατηρούμε είναι η φιλοσοφία μας που δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.
Δώσατε τα ηνία της ομάδας σε έναν ρούκι προπονητή , που έχει συνδέσει όμως το όνομα του με τη Βουλιαγμένη. Το σκεπτικό σας;
Η φιλοσοφία της ομάδας όπως ανέφερα είναι το οικογενειακό κλίμα. Οπότε η απόφαση του Κου Μπέττα να δώσει όχι μόνο τα ηνία της αντρικής ομάδας αλλά και του παιδικού όπως και τμημάτων υποδομής σε ένα δικό μας αθλητή δεν νομίζω ότι παραξένεψε τους φίλους της ομάδας μας. Ο Μπάμπης Σκουζής είναι μέσα στα ονόματα που αποτελούν την ιστορία του Συλλόγου οπότε η επιλογή του θεωρήθηκε αυτονόητη.
Σκουζής – Ασλανίδης και τώρα Καίσαρης. Φαίνεται ότι είστε μια πολύ καλή παρέα. Αυτό είναι το πιο έντονο στοιχείο της ομάδας;
Είπαμε το τμήμα μπάσκετ της Βουλιαγμένης είναι μία οικογένεια και όλοι είμαστε παρόντες σε ότι μας ζητηθεί από αυτήν. Ζούμε και λειτουργούμε πάντα με την αγάπη για το άθλημα και για την ομάδα μας. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη και τίποτα χωρίς να έχει συζητηθεί μεταξύ μας ώστε να παρθούν οι σωστότερες αποφάσεις. Θα συμφωνήσω λοιπόν μαζί σας με μία μόνο προσθήκη. Είμαστε μια καλή οικογενειακή παρέα.
Πόσο σημαντικό είναι για μια τοπική ομάδα να έχει στο ρόστερ της έναν αθλητή σαν τον Γιάννη Γιαννούλη;
Δεν μπορεί να πει κανείς κάτι για τον αθλητή Γιαννούλη αφού τα λέει όλα η ιστορία του. Εκείνο μόνο που μπορούμε να πούμε εμείς ότι ο άνθρωπος Γιαννούλης δεν έχει ενταχθεί τυχαία στην ομάδα μας. Είναι παράδειγμα ήθους και αθλητή στα μικρά παιδιά της ομάδας μας. Είμαστε πολύ τυχεροί που αγάπησε και εκείνος την ομάδα μας και αποτελεί άξιο μέλος της.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται και μια πολύ καλύτερη δουλειά τις Ακαδημίες. Τυχαίο;
Φέτος μετά από πολλά χρόνια, κατεβαίνουμε στο τουρνουά μίνι της ΕΣΚΑΝΑ με την προοπτική του χρόνου να κατέβουμε και στο τουρνουά των παμπαίδων. Τα τμήματα ακαδημιών είναι η βάση του συλλόγου μας και είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε στην οικογένεια μας τον προπονητή Φώτη Μαρκαντωνάτο. Φέτος λόγο πληθώρας παιδιών τα τμήματα πλαισιώθηκαν με δύο ακόμα προπονητές. Τον Μπάμπη Σκουζή και εμένα που επέστρεψα στην προπονητική μετά από 10 χρόνια. Όλοι μαζί με κοινό στόχο την αγάπη στο άθλημα και στα παιδιά προσπαθούμε να παρουσιάσουμε κάτι υγιές και όμορφο.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που συναντά ένας σύλλογος σαν τη Βουλιαγμένη;
Το γήπεδο είναι το χρόνιο πρόβλημα της ομάδας από το 1982 που την υπηρετώ. Αν η ομάδα είχε κλειστό γυμναστήριο όλα θα ήταν αλλιώς. Μακάρι ο νέος δήμαρχος και παιδικός φίλος Σπύρος Παννας που υπήρξε και αθλητής του συλλόγου να μεριμνήσει ώστε το όνειρο όλων μας να γίνει πραγματικότητα.
Ισχύει ότι επιστρέψατε στα 46 στην ενεργό δράση; Το μικρόβιο δεν φεύγει ποτέ;
Τι 30 τι 40 τι 50. 😉 Όπου πιστεύουμε ότι χρειαστεί θα βοηθήσω. Η αλήθεια είναι ότι φέτος είναι μία ιδιαίτερη χρονιά και εύχομαι να τελειώσει ευχάριστα. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο!
Τι σημαίνει για σας η λέξη “μπάσκετ” και τι ο “ΑΟ Βουλιαγμένης”;
Οι μεγαλύτερες αγάπες μου