Βαλάντω Τρύφωνος: Η εντυπωσιακή επιστροφή
Μια εξαιρετική φωνή από την Κύπρο, μας συστήνεται ξανά πιο ώριμη και πιο έτοιμη από ποτέ.
- 06/04/2016
Από την πρώτη στιγμή που μιλάς μαζί της νιώθεις ότι είναι πραγματική καλλιτέχνις. Όλα γυρίζουν γύρω από αυτό που αγαπάει. Σου μιλάει με πάθος και ενθουσιασμό για τη μουσική, τα αγαπημένα της τραγούδια, την νέα της δισκογραφική δουλειά και βλέπεις τη σπίθα στο μάτι και το κρυφό χαμόγελο της ικανοποίησης ότι βρίσκεται, εκεί ακριβώς όπου ανήκει. Στο στούντιο όπου ετοιμάζει τα τραγούδια της, στη σκηνή όπου μεταμορφώνεται, στον κόσμο που εκτιμά και αναδεικνύει το ταλέντο. Το δικό της ταλέντο ξεχειλίζει και η φωνή της ξεχωρίζει αμέσως. Ξεχώρισε όταν το 2010 ήρθε από την Κύπρο και κέρδισε το Greek Idol. Όμως η Βαλάντω ήθελε να πάρει το χρόνο της, τις αποστάσεις της και να μας συστηθεί τελικά σήμερα όπως εκείνη θα ήθελε. Με το πρώτο της single «Μοιάζει με αγάπη», μοιάζει να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
Μίλησε μας για το νέο σου single «Μοιάζει με αγάπη».
Το νέο μου single είναι σε μουσική του Ayo Olatunji και στίχους του Άλκη Ιωάννου. Είναι ένα τραγούδι φαινομενικά μελαγχολικό, που όμως έχει να κάνει με την ανθρώπινη επαφή, και την ουσιαστική ανάγκη μας για αυτή.
Αυτό που περιγράφει το τραγούδι σου, εσύ το έχεις βιώσει; Να «μοιάζει κάτι με αγάπη»;
Τόσο αυτό όσο και τα υπόλοιπα κομμάτια του επερχόμενου άλμπουμ, είναι τραγούδια που περιγράφουν καταστάσεις που έχω ταυτιστεί μαζί τους σε κάποια στιγμή της ζωής μου, άρα με αυτό τον τρόπο μπορώ να τα αποδώσω σωστά, ειλικρινά. Να μην είναι ένας ρόλος για μένα, να το ζω. Αυτή η δουλειά ήθελα να εμπεριέχει τη δική μου αλήθεια, ελπίζω αυτό να μην ακουστεί εγωκεντρικό, γιατί πραγματικά δνε το εννοώ κατ΄αυτόν τον τρόπο. Από την άλλη βέβαια, είναι μία ομαδική δουλειά, με πολλούς αξιόλογους συντελεστές, η οποία αγαπήθηκε συλλογικά, και έτσι ο καθένας αφήνει το προσωπικό του στίγμα.
Μετά τη συνεργασία σου με το Μιχάλη Χατζηγιάννη που υπέγραψε το τραγούδι «Να μου εξηγήσεις» και τις εμφανίσεις σου μαζί του, χάσαμε τα ίχνη σου. Που βρισκόσουν τόσο καιρό;
Έκανα ένα μικρό διάλειμμα ψάχνοντας τι μπορώ και τι θέλω να κάνω. Πάντα ήθελα να κάνω δισκογραφία, με τον τρόπο όμως που είχα ονειρευτεί, και όχι βάσει των αναγκών της “αγοράς”. Χρειαζόμουν όμως πρώτα ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση σκέψεων, συναισθημάτων και στόχων. Σ’ αυτό το μικρό διάλειμμα δεν επαναπαύτηκα, έκανα κάποιες εμφανίσεις με τον Δήμο Αναστασιάδη και λίγο αργότερα δύο θεατρικές παραστάσεις – musical.
Σου πάει το musical…
Μ’ αρέσει και το musical. To έκανα πρώτα πειραματικά γιατί πάντα μου άρεσε. Δεν είχα φυσικά την εμπειρία και την γνώση της ηθοποιού ή της χορεύτριας για να μπορέσω να το κάνω και ήθελε πολύ δουλειά και πολύωρες πρόβες. Όμως ήμουν πολύ τυχερή γιατί με εμπιστεύτηκαν κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι και μου έδωσαν μία ευκαιρία. Πρώτος ο Μάκης Δελλαπόρτας και αργότερα ο Δημήτρης Μαλισσόβας. Ειδικά η παράσταση «Μια Ελλάδα Θέατρο» που ήμουν δίπλα στον Γιάννη Μπέζο και είχα την ευκαιρία να έχω ρόλο με πρόζα- όχι μόνον χορό και τραγούδι- ήταν για μένα μία εξαιρετική εμπειρία.
Δεν σκέφτεσαι το musical σε πιο επαγγελματική βάση;
Θα ήθελα να το ξανακάνω στο μέλλον. Αλλά προς το παρόν έχω αφοσιωθεί στο άλμπουμ μου. Θέλω να βγει μια προσεγμένη δουλειά και δεν αφήνω κανένα περιθώριο για εκπτώσεις, γιατί αυτό ήθελα ανέκαθεν να κάνω. Δισκογραφία με δικά μου τραγούδια.
Υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται καλλιτέχνες γιατί είναι πολύ εξωστρεφείς και κάποιοι άλλοι επειδή αντίθετα είναι κλειστοί και η τέχνη είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκλειδώσουν. Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;
Εγώ ανήκω στους καλλιτέχνες που έχουν άγχος (γέλια). Δεν επικοινωνώ με τα λόγια. Είμαι πιο πολύ των πράξεων. Έχω δυσκολία να εκφράσω τι νιώθω και γι’ αυτό το κάνω μέσα από τα τραγούδια και τη μουσική. Πάντα ήμουν έτσι. Αυτή, μάλλον, είναι η άμυνά μου.
Σε τι φάση σε βρίσκουμε τώρα στα προσωπικά σου;
Είμαι μόνη αυτόν τον καιρό αλλά πολύ καλά – με όλα τα κλισέ που ακολουθούν. Θα σας πω π.χ. ότι είμαι ερωτευμένη με τη μουσική. Αλλά είναι αλήθεια. Έχω τόση ενέργεια και ενθουσιασμό για αυτό project ! Eίμαι χαρούμενη γιατί έχω συνεργάτες που μπορώ να συνεννοηθώ και είμαστε, όχι απλά στην ίδια σελιδα, αλλά στην ίδια λέξη και στον ίδιο τόνο. Είμαστε απόλυτα συγχρονισμένοι. Νιώθω περήφανη και τυχερή. Αυτό που μου συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη ζωή μου, καλύπτει όλα τα άλλα.
Αλήθεια, μπορείς να μου πεις τι γίνεται με την Κύπρο και βγάζει τόσο ωραίες φωνές;
Εγώ κάνω πλάκα με αυτό και λέω ότι είναι το χαλούμι! Σοβαρά τώρα, πιστεύω ότι έχει να κάνει με την μουσική παιδεία που λαμβάνουν τα παιδιά από νωρίς στην Κύπρο. Είχαν πάντα αυτήν την εκπαίδευση στη μουσική, είτε σε ωδεία είτε σε σχολεία.
Εσύ πότε αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με τη μουσική;
Όταν ήμουν 5 χρονών ήρθε ένας συμμαθητής μου στην τάξη με το αρμονιάκι του. Μου άρεσε τόσο πολύ που πήγα σπίτι και είπα στους γονείς μου ότι θέλω και εγώ να κάνω πιάνο και εκείνοι συμφώνησαν γιατί έτσι κι αλλιώς όλοι στην οικογένεια του μπαμπά μου ήταν μουσικοί. Ο παππούς μου έπαιζε βιολί, ο μπαμπάς μου κιθάρα και τραγουδούσε. Έκανα μαθήματα πιάνου για 7-8 χρόνια μαζί με μαθήματα αρμονίας, θεωρίας και σολφέζ. Μετά άφησα την κλασική μουσική παιδεία και στο σχολείο ήμουν στην χορωδία. Από εκεί με «μάζεψε» η δασκάλα μου και με έβγαλε μπροστά ως πρώτη φωνή. Φωνητική έκανα αφότου ξεκίνησα με το τραγούδι, και ακόμα κάνω.
Πώς έγινε η μετάβασή σου από την Κύπρο στην Αθήνα;
Περίεργα. Τελείωσα με τις σπουδές μου στην Αγγλία το 2009 (σ.σ. σπούδασε Περιβαλλοντολόγος) και ήθελα να δω τι θα κάνω. Είχα κουραστεί με το πτυχίο και με τον καιρό του Λονδίνου , αλλά δεν ήθελα να γυρίσω στην Κύπρο γιατί θα έμενα εκεί. Έτσι βρήκα μια part-time δουλειά σ’ ένα γραφείο στην Αθήνα που έκανε περιβαλλοντικές μελέτες και στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμουν με τη μουσική. Και στο Λονδίνο δεν το είχα αφήσει. Κάναμε unplugged με φίλες μου σε φοιτητικά στέκια. Υπάρχουν και βιντεάκια στο youtube! Ήρθα λοιπόν εδώ και τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Οι γονείς σου τι λένε;
Με στηρίζουν. Είμαι πολύ τυχερή. Ο μπαμπάς μου στην αρχή είχε κάποιους ενδοιασμούς για το τραγούδι, όμως το επιχείρημα μου ήταν ότι το ταλέντο το πήρα από εκείνον. Σήμερα δε θα μπορούσα να κάνω τίποτα χωρίς τη στήριξή τους.
Ποιο είδος μουσικής αγαπάς περισσότερο;
Δε μου αρέσουν οι ταμπέλες στη μουσική. Τα καλά τραγούδια, αυτά που μιλούν στην ψυχή μας, είναι καλά απ’ όποιο είδος και αν προέρχονται.
Αν για το υπόλοιπο της ζωής σου θα έπρεπε να ακούς ένα μόνον τραγούδι ποιο θα ήταν αυτό;
Το The End των Doors. Έχω μια λατρεία στον Jim Morrison. Μεγάλη προσωπικότητα και τεράστιος καλλιτέχνης, πραγματικά μοναδικος.
Από ελληνικά τραγούδια ποια είναι τα αγαπημένα σου και ποια θα ήθελες να έχεις εσύ τραγουδήσει;
Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω. Αγαπώ το «Δε μας συγχωρώ», το «Βυθό» , το «Εν Λευκώ» . Έχω ζηλέψει πάρα πολλά τραγούδια όπως π.χ. το «Η Επίμονή σου»! Υπέροχο κομμάτι. Όσα τραγούδια και αν σου πω όμως, ότι θα ήθελα εγώ να τα τραγουδούσα, η αλήθεια είναι ότι μ’ αρέσουν και από τον τρόπο που οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες τα ερμήνευσαν. Άρα δεν έχει κάποιο νόημα να τα ζηλέψω γιατί αν τα τραγουδούσα εγώ μπορεί να μην είχαν το ίδιο αποτέλεσμα.
Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου ανασφάλειες;
Αν θα μπορέσουν τα τραγούδια μου να αγγίξουν το κοινό.
… και αυτό που σε κάνει να νιώθεις σιγουριά;
Είναι το ίδιο το live. Η ανασφάλεια που έχω εκτός σκηνής γίνεται αυτόματα η σιγουριά μου όταν βρεθώ επάνω της.
Πότε θα έχουμε την ολοκληρωμένη δουλειά σου;
Μέχρι το τέλος του χρόνου. Βέβαια σκεφτόμαστε την κυκλοφορία του δεύτερου single τον Ιούνιο, και ενός τρίτου τον Σεπτέμβρη, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ακόμα για τους χρόνους.
Τι άλλο θα περιμένουμε από σένα;
Ετοιμάζουμε την μπάντα που θα με συνοδεύσει, δεν ξέρω όμως να σου πω την αλήθεια αν θα είμαστε έτοιμοι να κάνουμε πράγματα το καλοκαίρι ή αν θα ξεκινήσουμε – για τα καλά πλέον – από τον Σεπτέμβριο. Θέλουμε όλοι να γίνει σωστά, η βιασύνη δεν είναι καλός σύμβουλος σε οτιδήποτε.
Και στον ελεύθερο χρόνο σου τι σου αρέσει να κάνεις;
Να κάνω αυτοκινητάδα στην παραλιακή, εκεί κοντά στα Λιμανάκια. Πεθαίνω μ’ αυτήν την διαδρομή. Είναι πανέμορφα την ημέρα και την ώρα που δύει ο ήλιος – ένα όνειρο!
Ποια είναι η σχέση σου με τη θάλασσα;
Σχέση αγάπης. Με ηρεμεί. Συνήθως στην Κύπρο ξεκινούσα από νωρίς τα μπάνια – πολλές φορές στα μέσα του Μάρτη. Μ’ αρέσει η θάλασσα όλες τις εποχές. Ακόμη και τον χειμώνα. Έχεις ταξιδέψει στις Κυκλάδες τον χειμώνα? Να πας στον φίλο μου τον Κώστα τον Σούμα, στην Αγία Ειρήνη της Κύθνου, Γενάρη, να έχει έξω 7 μποφόρ, να σου ανάψει το τζάκι, να φας και να πιεις για ώρες κοιτώντας το πέλαγος. Θυμάμαι αυτό που είχε γράψει ο Καζαντζάκης στον Ζορμπά, “Πολλές χαρές έχει ο κόσμος ετούτος – γυναίκες, φρούτα, ιδέες – μα να ‘ναι χινόπωρο τρυφερό και να σκίζεις το πέλαο ετούτο, μουρμουρίζοντας τ’ όνομα του κάθε νησιού, θαρρώ δεν υπάρχει χαρά που να βυθίζει περισσότερο την καρδιά του ανθρώπου στην παράδεισο. Πουθενά αλλού δεν μετατοπίζεσαι τόσο γαληνά και πιο άνετα από την αλήθεια στ’ όνειρο”.
Απολαύστε το νέο single της Βαλάντως Τρύφωνος