Είδαμε και βαθμολογήσαμε όλες τις νέες αμερικάνικες κωμικές σειρές

Εκεί που η τρέλα του Robin Williams και το κορμί της Malin Akerman συναντά  το Πάρκινσον  του Michael J. Fox κρύβεται η ψίχα μιας νέας σεζόν όπου, μέχρι τώρα, οι φιλοδοξίες και οι πρεμιέρες είναι πολλές, αλλά τα γέλια λίγα και διάσπαρτα.

• 21/10/2013
• Κείμενο: NouPou.gr

H καλύτερη με διαφορά

Ποιος να το περίμενε ότι ο αφανής δίμετρος παρτενέρ/συνδημιουργός του Ricky Gervais από το Office, ήδη βαθύπλουτος λόγω των δικαιωμάτων της σειράς, θα είχε τέτοιο πρόβλημα να βρει μια wannabe ηθοποιό στο Λος Άντζελες που να θέλει να μοιραστεί το κρεβάτι του. Και όμως αυτό συμβαίνει στο Hello Ladies, την πρώτη του σόλο προσπάθεια, που στηρίζεται στις πραγματικές του εμπειρίες στην πόλη των Αγγέλων. Εξαιρετικοί διάλογοι, εμπνευσμένο supporting cast (ο χοντρός φίλος και ο ανάπηρος αντίζηλος/Δον Ζουάν) και σκηνές όπου αισθάνεσαι πραγματικά άσχημα για αυτόν τον ατζαμή -επίσης τσιγκούνη και φαντασμένο- γίγαντα.

Βαθμολογία: 7 στα 10  (σ.σ. όπου στο 10 βάζουμε το Modern Family)

Η αναπάντεχα καλή

Δεν υπάρχει κανένας λόγος το Trophy Wife να είναι τόσο καλό όσο είναι. Ξεκινώντας από το όνομα, που είναι άθλιο και μειωτικό (βλέπε Cougar Town), το concept (η νεαρή και ανεύθυνη σύζυγος ενός δικηγόρου που προσπαθεί να το παίξει μαμά, ενώ ντιλάρει με τα παιδιά και τις δυο γυναίκες του από προηγούμενους γάμους), και την πρωταγωνίστρια, Malin Akerman, που -παρόλο που έχει παίξει σε ταινίες όπως το Heartbreak Kid- δεν έμοιαζε να διαθέτει το είδος του κωμικού ταλέντου που είναι απαραίτητο να κουβαλήσει μια σειρά στις πλάτες της. Και όμως, τα καταφέρνει. Με αρκετή βοήθεια από το υπόλοιπο cast και κυρίως του Albert Tsai που είναι τρελή φάτσα ως ο Κινεζικής προέλευσης υιοθετημένος γιος.
Βαθμολογία: 6 στα 10

Η πoλυδιαφημισμένη

Τo Crazy Ones στα χαρτιά είναι εξαιρετικό αφού διαθέτει το διπλό ‘κράχτη’ της επιστροφής στην τηλεόραση μετά από δεκαετίες του Robin Williams και -μετά από χρόνια- της Sarah Michelle Gellar, ως δίδυμο ανεύθυνου πατέρα- εργασιομανούς κόρης που διευθύνουν μια διαφημιστική εταιρία. Ο Robin κάνει τις γνωστές φωνές του (που είτε λατρεύεις, είτε σιχαίνεσαι), η πάλαι ποτέ Buffy είναι λίγο πιο σιτεμένη αλλά αποτελεσματική, όμως την παράσταση κλέβει o James Wolk και το Colgate χαμόγελο του. Γίνεται καλύτερο όσο περνούν τα επεισόδια.
Βαθμολογία: 6 στα 10 (αρκεί να έχεις ανοχή στην μανιέρα του Williams)

H Αυστραλέζα Rebel Wilson είναι ένα εξαιρετικά ταλαντούχο πλάσμα. Μια ανατρεπτική XXL κωμικός που σε κάνει να χαμογελάς με το που την βλέπεις. Και όλοι περίμεναν ότι το Super Fun Night, με πρωταγωνίστρια εκείνη και δυο nerd φίλες της που κυνηγούν τον έρωτα στη μεγάλη πόλη, θα ήταν εξίσου καλό με το The Mindy Project της Mindy Calling. Δυστυχώς δεν είναι. Αλλά έχει όλα τα προσόντα να εξελιχθεί από φαβορί στην έκπληξη της σεζόν.

Βαθμολογία: 5 στα 10 (για την γλύκα που εκπέμπει)

H πιο πρωτότυπη

Πάνε χρόνια από τότε που κάποιος αποφάσισε να φτιάξει μια σουρεαλιστική κωμωδία εντός αστυνομικού τμήματος. Και ο Andy Samberg είναι μια χαρά βλακόφατσα για να υποδυθεί τον ταλαντούχο ντετέκτιβ που είναι επίσης μεγάλος κλόουν. Ενώ αποτελεσματικοί είναι και οι δεύτεροι ρόλοι, με ειδική μνεία στον Andre Braugher ως τον gay νέο διευθυντή του τμήματος. Στο τέλος όμως της ημέρας το Brooklyn Nine-Nine μοιάζει να κουράζει. Ακριβώς επειδή πιστεύει ότι είναι πιο αστείο από ότι είναι στην πραγματικότητα

Βαθμολογία: 5 στα 10 (αν βελτιωθεί, θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε)

Η πιο κάφρικη

Όταν ξεπεράσεις τις κάκιστες κριτικές και την έκπληξη του να βλέπεις τον Giovani Ribisi, που τον έχεις στο μυαλό σου ως σοβαρό ηθοποιό, να αποτελεί (μαζί με τον Seth Green, από τον οποίο περιμένεις τα πάντα) μέρος του διδύμου ιδιοκτητών μιας εταιρίας videogame των οποίων οι ανεπρόκοποι πατεράδες έρχονται να μείνουν μαζί τους, συνειδητοποιείς ότι το Dads διαθέτει εκείνη την απροσδιόριστη ποιότητα που σε κάνει να θέλεις να δεις ένα ακόμη επεισόδιο. Αν και ακόμη αμφιβάλω ότι θα καταφέρει να βγάλει τη χρονιά.
Βαθμολογία: 4 στα 10 (αρκεί να μην είσαι πολύ ευαίσθητος)

H πιο γλυκόπικρη

Όσο και να συμπαθείς τον Michael J.Fox και να τον θαυμάζεις για τον τρόπο που χειρίζεται όλα αυτά τα χρόνια το Parkinson από το οποίο πάσχει, δεν παύεις να αισθάνεσαι ότι με το να του δίνουν το δικό του sitcom (όπου υποδύεται ένα παρουσιαστή ειδήσεων που -παρότι πάσχει από Parkinson- επιστρέφει στη δουλειά) απλά τον εκμεταλεύονται. Κάτι που ισχύει, αλλά όχι απόλυτα, καθώς το Michael J. Fox Show -καθώς προχωρούν τα επεισόδια- το αντιμετωπίζει ως ένα ακόμη στοιχείο του χαρακτήρα και όχι αυτό που τον καθορίζει.
Βαθμολογία: 4 στα 10 (έχει τις στιγμές του, αλλά δεν διαθέτει ακόμη διάρκεια)

To ‘θα μπορούσε και να είναι καλύτερο’

Επί 8 σεζόν ο Sean Hayes έκλεβε την παράσταση ως ο gay φίλος στο Will & Grace. Και μετά, όταν η σειρά τελείωσε, διέπρεψε εξίσου στο Broadway. Οπότε είναι λογικό να περιμένουμε κάτι καλύτερο σε αυτή την τηλεοπτική του επιστροφή (ειδικά όταν έχει τον βαρύγδουπο τίτλο Sean saves the world) από απλά ένα ωραίο concept που τον θέλει τον gay μπαμπά μια έφηβης κόρης με μάνα-κολιτσίδα, εκκεντρικούς φίλους και σαλεμένο αφεντικό. Αν και ίσως απλά να χρειάζεται λίγο χρόνος μέχρι να δέσει το γλυκό.

Βαθμολογία: 3 στα 10

Η μεγαλύτερη απογοήτευση

Τι παίρνεις όταν συνδυάσεις την χαριτωμενιά της Anna Faris με το λαμπρό ιστορικό του παραγωγού Chuck Lorre σε mainstream sitcoms (βλέπε Two and a Half Men, The Big Bang Theory, Mike & Molly); Μια αναπάντεχα μέτρια σούπα ονόματι Mom σχετικά με μια πρώην αλκοολική και party animal μάνα που προσπαθεί να μεγαλώσει σωστά την κόρη της. Για την ακρίβεια προσπαθεί να την μεγαλώσει διαφορετικά από ότι εκείνη η -επίσης πρώην αλκοολική και party animal- μάνα της (σ.σ. έξοχη η Alisson Janney του West Wing).  
Βαθμολογία: 3 στα 10

Κακώς τον εμπιστευτήκαμε

Κανείς δεν αμφισβητεί το ταλέντο του Will Arnett. Ούτε αυτό του executive παραγωγού Greg Garcia (My name is Earl, Raising Hope). Αλλά στο The Millers κάτι πάει πολύ στραβά. Τόσο που απλά δεν σε νοιάζει  να παρακολουθήσεις τα βάσανα του ως  διαζευγμένος τηλεοπτικός ρεπόρτερ του οποίου οι γονείς χωρίζουν και του φορτώνονται. Αξέχαστη (με την κακή έννοια) η σεκάνς που χορεύει το Dirty Dancing με την μητέρα του.

Βαθμολογία: 3 στα 10

Εκτός ελληνικής πραγματικότητας

Στο Back in the Game o James Caan είναι ο γκρινιάρης πρώην προπονητής του baseball που βλέπει τη χωρισμένη κόρη του (πρώην επαγγελματίας παίκτρια του baseball, που δεν θέλει καν να τον ξέρει) και τον εγγονό του να επιστρέφουν στο σπίτι του. O Caan είναι –όπως πάντα- καλός και η Μaggie Lawson γλυκεία, αλλά όλη αυτή η έμφαση στο baseball ξενερώνει τους μη Αμερικάνους θεατές
Βαθμολογία: 3 στα 10

Εκείνη που μας θύμισε τα νιάτα μας

Οι Goldbergs θα μπορούσαν να είναι μια τυπική, ελληνική, μικροαστική οικογένεια κάπου στην Καλλιθέα των 80s. Με τον πατέρα που κυκλοφορεί όλη μέρα με τα σώβρακα δείχνοντας την αγάπη του με φωνές και την  μάνα που πνίγει τα παιδιά με την ασφυκτική αγάπη της. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ότι αν θέλαμε δηλαδή να δούμε μια οικογένεια που φωνάζει, το γυρίζαμε στις επαναλήψεις των ελληνικών καναλιών. Κρίμα στον Jeff Garlin  του Curb your Enthusiasm που ‘ξέπεσε’ σε μια τέτοια μετριότητα.

Βαθμολογία: 2 στα 10