Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου: Το κορίτσι που έσβησε τη φλόγα στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004
Το κορίτσι που μεγάλωσε στο Παιδικό Χωριό SOS της Βάρης και πριν απο 20 χρόνια έσβησε την Ολυμπιακή Φλόγα στην Αθήνα, πλέον κάνει το διδακτορικό της στη Μοριακή Βιολογία στο Francis Crick Institute.
- 29/07/2024
- Κείμενο: NouPou.gr
20 χρόνια μετά την συγκινητική και φαντασμαγορική τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, η 30χρονη πλέον Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου μιλά για τη στιγμή που με ένα φύσημά της έσβησε την Ολυμπιακή Φλόγα αλλά και για τη ζωή της μετά από αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Η Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου ήταν 10 ετών όταν κλήθηκε να συμμετάσχει σε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στην Ελλάδα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Ήταν βράδυ Πέμπτης 25 Ιουλίου 2004 όταν η Φωτεινή σήμανε την λήξη των Ολυμπιακών και έμεινε στην ιστορία μέσα από αυτήν την συγκινητική στιγμή.
«Ήταν μια εμπειρία που αργότερα κατάλαβα την αξία της, εκείνη τη στιγμή το ζούσα σαν ένα παιδάκι, ευτυχώς πήγαν όλα καλά, δεν στραβοπάτησα στις σκάλες», λέει γελώντας η 30χρονη πλέον γυναίκα στην εκπομπή Επίλογος της ΕΡΤ, περιγράφοντας την εμπειρία.
Η Φωτεινή μεγάλωνε στα Παιδικά Χωριά SOS της Βάρης όταν βρέθηκε να μεταφέρει την Ολυμπιακή Φλόγα στο κατάμεστο στάδιο και υπο το βλέμμα χιλιάδων θεατών που παρακολουθούσαν συγκινημένοι. «Είχαμε κάνει κάποιες πρόβες, ελάχιστες και σίγουρα δεν μας προετοίμασαν για αυτό που αντιμετωπίσουμε εκείνη τη στιγμή, το κατάμεστο στάδιο, τις μεγάλες οθόνες… Δεν ήξερα ότι αυτή η εικόνα θα γύριζε όλο τον κόσμο», ανέφερε στην συνέντευξή της.
20 χρόνια μετά από αυτή τη στιγμή που χαράχθηκε στην ιστορία, η Φωτεινή ζει πλέον στην Αγγλία και κάνει το διδακτορικό της στη Μοριακή Βιολογία στο Francis Crick Institute του Λονδίνου. «Σίγουρα αυτό που μου έχει μείνει ανεξίτηλο, επειδή τότε το συζητούσαμε και πολύ στο σχολείο για το ολυμπιακό ιδεώδες, λέγαμε πόσο σημαντική είναι η αξία της προσπάθειας και της προσωπικής τελειοποίησης γιατί αυτό δείχνουν οι αθλητές. Άλλοι τα καταφέρνουν στα 20, άλλοι στα 35 και παίρνουν το χρυσό ή το αργυρό μετάλλιο και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Και εγώ θέλω να κουβαλήσω μέσα από τη δική μου ζωή αυτές τις αξίες» δήλωσε.
Μέσα από ανάρτησή της στο Facebook, η Αννίτα Μανετάκη, διευθύντρια σπουδών του Manetaki Language School, θυμάται τη Φωτεινή ως μαθήτρια του ξενόγλωσσου σχολείου της Βάρης: “Παρά τις προσωπικές της αντιξοότητες, γέμιζε πάντα με φως και θετική ενέργεια το σχολείο μας” γράφει μεταξύ άλλων.