Παναγία Καταφυγιώτισσα: Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έκλεισε το εκκλησάκι που είχε αγιογραφήσει ο Μυταράς
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας της Παναγίας Καταφυγιώτισσας, επειδή δεν του αρέσουν οι τοιχογραφίες του Μυταρά, τις οποίες μάλιστα χαρακτηρίζει «τερατουργήματα».
- 28/05/2024
Το εκκλησάκι της Παναγίας Καταφυγιώτισσας στην Παλαιά Φώκαια (στο 58ο χιλιόμετρο Αθηνών-Σουνίου), χτισμένο πάνω σε έναν λόφο ανάμεσα στις δύο παραλίες του όρμου Καταφυγή, πολύ κοντά στον κόλπο του Θυμαρίου, έχει πάψει πλέον να λειτουργεί, αφού οι τοιχογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του προκάλεσαν την αντίδραση του Μητροπολίτη Νικόλαου.
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής αφαίρεσε, όπως αναφέρεται στο ekklisiaonline.gr, την άδεια λειτουργίας από το εκκλησάκι που φιλοτέχνησε το 2004 ο Δημήτρης Μυταράς, επειδή δεν εγκρίνει τα έργα του ζωγράφου, τα οποία μάλιστα χαρακτηρίζει ως “τερατουργήματα”.
Ο σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος ανέλαβε να εικονογραφήσει το εκκλησάκι μετά από ανάθεση εκ μέρους του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου του Όρμου Καταφυγή «Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ». Αντί για τις μορφές των αγίων που βλέπουμε στις συνήθεις βυζαντινές αγιογραφίες, επέλεξε να διακοσμήσει το εσωτερικό του με μορφές -στο χαρακτηριστικό ύφος του Μυταρά- που ίπτανται, ανάμεσα σε πουλιά, καράβια και φυτά. Στους τοίχους πρωταγωνιστεί το κίτρινο χρώμα, ενώ η οροφή είναι γαλάζια.
Στην Παναγία Καταφυγιώτισσα γίνονταν μέχρι πρότινος γάμοι και βαφτίσεις, ωστόσο μετά την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας, αυτό είναι πλέον αδύνατο.
Ποιος είναι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος
Ο Μητροπολίτης Νικόλαος γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1954 στη Θεσσαλονίκη. Από την εκλογή του και τη χειροτονία του ως Επισκόπου τον Απρίλιο του 2004, είχε ξεχωρίσει ως ένας από τους πιο μορφωμένους ιεράρχες της Εκκλησίας, αφού έχει σπουδάσει Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αστροφυσική στο Harvard και Μηχανολογία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Έχει επίσης ακολουθήσει διδακτορικές σπουδές στον τομέα της Βιοϊατρικής Τεχνολογίας.
Σύμφωνα με δηλώσεις του, τον Φεβρουάριο του 1984 ένιωσε εσωτερική μεταστροφή και κλήση προς τον άγαμο κλήρο. Έτσι, ξεκίνησε να σπουδάζει Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στην Βοστώνη. Το 1989 επέστρεψε στην Ελλάδα. Έγινε μοναχός στην Ιερά Μονή Στομίου Κονίτσης, χειροτονήθηκε διάκονος και εν συνεχεία πρεσβύτερος. Έμεινε για δυόμισι χρόνια στο Άγιο Όρος και το 1994 εγγράφηκε στο μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας. Μέχρι το 2004 διακόνησε ως εφημέριος στο αγιορείτικο Μετόχι της Αναλήψεως (Μονής Σίμωνος Πέτρας) στον Βύρωνα.
Έχει επίσης ξεχωρίσει χάρη σε σημαντικές κοινωνικές πρωτοβουλίες του: Στο πλαίσιο της κοινωνικής δράσης της Μητρόπολης πραγματοποιήθηκε ο πλήρης εξοπλισμός της Μονάδας Ανάνηψης Καρδιοχειρουργημένων Ασθενών του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και προσφέρονται χορηγίες σε νοσοκομειακές μονάδες, ενώ το 2010 ιδρύθηκε -και λειτουργεί υπό την ευθύνη της Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής- η Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας «Γαλιλαία», που προσφέρει δωρεάν ολοκληρωμένες υπηρεσίες Ανακουφιστικής Φροντίδας σε ασθενείς με καρκίνο και ασθενείς με νόσο του κινητικού νευρώνα (ALS).
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως πρόσφατα προκάλεσε αίσθηση η τοποθέτησή του στη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου για τον πολιτικό γάμο και την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, όπου ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, παίρνοντας ιδιαίτερα σκληρές θέσεις εναντίον του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο, περιέγραψε λίγο πολύ την ομοφυλοφιλία ως ψυχιατρική νόσο και τη χαρακτήρισε «εκτροπή»: «Όταν αυτός ο τύπος ζωής και οικογένειας προβάλλεται ως κάτι σύγχρονο, εύκολα μπορεί να γίνει μόδα και αντί να βοηθήσει κάποιους λίγους που βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση, να πολλαπλασιάσει επικίνδυνα την παρέκκλιση από τη φυσική οδό και εκτροπή» ανέφερε. «Το μεγαλύτερο λάθος μας θα ήταν να δεχθούμε ότι η ομοφυλοφιλική πράξη, εκτός από ψυχική διαταραχή, δεν είναι και αμαρτία. Τα πρόσωπα αυτά, εκτός από την ελπίδα της ψυχιατρικής θεραπείας, θα είχαν χάσει οριστικά και την σωτήρια διάθεση μετάνοιας και την αναζήτηση παρηγορίας του θείου ελέους για τις δικές τους εκτροπές. Η ομοφυλοφυλία είναι μια ασθένεια που τη γέννησε η διάχυτη κοινωνική αμαρτία και μπορεί ασφαλώς να τη θεραπεύσει η Εκκλησία. Μαζί με όλες τις μεγάλες δικές μας αμαρτίες, μπορεί να αγκαλιάσει θεραπευτικά και αυτήν».
Ο Μυταράς για το εκκλησάκι της Παναγίας Καταφυγιώτισσας
Την Καταφυγιώτισσα ο Μυταράς τη ζωγράφισε το 2004, σε ηλικία 70 περίπου ετών. Ο κ. Ευάγγελος Βάκουλας, πρόεδρος τότε του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου «Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ», ήταν εκείνος που ανέθεσε στον Μυταρά την αγιογράφηση. «Μη φοβάσαι, δεν θα κάνω τίποτα βλάσφημο» του είχε πει τότε ο καλλιτέχνης, ο οποίος έγραψε στις σημειώσεις του για αυτό το έργο:
«Αυτές οι μορφές-άνεμοι κουβαλούν την αίσθηση του θείου και ενώνουν τον κόσμο μας με την επουράνια δημιουργία. Πιστεύω ότι, αν υπάρχει Θεός, βρίσκεται εκεί… Οι άνεμοι είναι καθημερινά γύρω σου και αισθάνεσαι την παρουσία τους. Τα πουλιά γεμίζουν τον ουρανό: γλάροι, χελιδόνια, κοτσύφια και σπουργίτια. Το εκκλησάκι αυτό είναι μια προσευχή που πάντα χρωστούσα. Όταν σταθείς εκεί, θα αισθανθείς την επαφή του Θεού καθώς φυσούν οι άνεμοι. Και στη μέση ο Χριστός είναι η δυνατή παρουσία ενός αληθινού νέου γεμάτου φλόγα επαναστάτη. Μίλησε συγκλονιστικά και πλήρωσε πολύ ακριβά γι’ αυτό».