Συνολάκης: Η Βουλιαγμένη είναι η πρώτη που κινδυνεύει από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω κλιματικής αλλαγής
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο ακαδημαϊκός κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή και δηλώνει πως η Βουλιαγμένη κινδυνεύει να γίνει νησί ίσως και πριν το 2050 - Τι είπε για το ΣΕΦ και το Γεώργιος Καραϊσκάκης
- 18/06/2024
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Πρώτο Πρόγραμμα ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, Καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Πολυτεχνείου Κρήτης, μίλησε για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει η κλιματική κρίση στην Ελλάδα.
Η δυσχερής θέση της Βουλιαγμένης
Όπως δήλωσε ο κύριος Συνολάκης «[…]ακόμα και μέχρι το 2050 που υπολογίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να φτάσει 20 με 30 εκατοστά, σε μερικές παραλίες θα προχωρήσει η ακτογραμμή μέσα ίσως και μέχρι 30 μέτρα. Εξαρτάται από την κλίση της παραλίας».
Συνέχισε αναφερόμενος στη Βουλιαγμένη, η οποία λόγω της κλίσης της κινδυνεύει να μετατραπεί σε νησί ίσως και πριν το 2050 «[…] Καταρχάς, αυτό που θα χαθεί, ίσως και πιο άμεσα, η Βουλιαγμένη, θα γίνει κάποια στιγμή νησί. Αντίστοιχα, μικρά νησάκια τα οποία είναι πολύ κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δεν θα υπάρχουν»
Ήδη έχουν χαθεί παραλίες ανά την Ελλάδα
Ο καθηγητής ανέφερε χαρακτηριστικά το παράδειγμα της Κρήτης και συγκεκριμένα την παραλία Καλύβια, λίγο έξω από τα Χανιά, η οποία εξαφανίστηκε τελείως καθώς τη δεκαετία του ’50 έγιναν τεράστιες αμμοληψίες προκειμένου να χτιστεί το αεροδρόμιο της Σούδας. Άλλες παραλίες του νησιού που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βρίσκονται στον Πλατανιά όπου υπάρχει μεγάλη διάβρωση.
«[…] στη Βουλή διάφοροι Δήμοι έκαναν δηλώσεις ότι άνθρωποι πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για γη η οποία τώρα πλέον είναι υποθαλάσσια. Δεν υπάρχει πλέον αλλά υπήρχε στα συμβόλαιά τους. Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ μεγάλες εκτάσεις στα νησιά. Η παραλία, ας πούμε στον Πλατύ Γιαλό, στη Σίφνο, κινδυνεύει. Κάποια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί» προσέθεσε ο κύριος Συνολάκης
Ο απολογισμός της μέχρι τώρα ζημιάς
Όπως ενημέρωσε ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουν χαθεί περίπου 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, γεγονός που αποτιμάται σε τεράστιο κόστος όσον αφορά την απώλεια εισοδήματος, ενώ ο κίνδυνος είναι μεγάλος, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε επόμενα σημεία που θα πληγούν, όπως στα νησιά, στην Πελοπόννησο και σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν κατασκευές κοντά στον αιγιαλό που θα κινδυνεύσουν.
«Κάναμε μερικούς υπολογισμούς στο ερευνητικό κέντρο της Ακαδημίας και σύμφωνα με αυτούς το κόστος φτάνει περίπου τα 2,6 δισ. τον χρόνο. (…) Άμα έχεις χάσει 250 τετραγωνικά μέτρα παραλίας και κάθε τετραγωνικό μέτρο υπάρχουν υπολογισμοί ότι αφήνει περίπου από 10 έως 15 ευρώ στην τοπική οικονομία […], αυτά τα έχουμε ήδη χάσει, αλλά τα έχουμε χάσει σε ετήσια βάση, γιατί κάθε χρόνο προστίθεται η διάβρωση. Όταν, λοιπόν, έχουμε χάσει 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αυτό είναι μια έκταση την οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε. Άρα το κόστος, το οποίο μας στοιχίζει είναι περίπου 2,9 δισ., στα οποία προστίθενται περίπου 81 εκατ. ευρώ το χρόνο, το οποίο είναι το κόστος από τη διάβρωση που γίνεται τώρα, η οποία συνεχίζεται».
Ο κίνδυνος για Φαληρικό Δέλτα – ΣΕΦ – Γεώργιος Καραϊσκάκης
Σε σχετική ερώτηση για το μέλλον του Φαληρικού Δέλτα και των γηπέδων, όπως το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και το Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο καθηγητής απάντησε με αισιοδοξία, επισημαίνοντας πως δεν θα πλημμυρίσουν στο άμεσο μέλλον και πως αυτό ανταποκρίνεται στο χειρότερο σενάριο κλιματικής αλλαγής.
«Σε ό,τι αφορά την πλημμύρα του ΣΕΦ ή του Γεώργιος Καραϊσκάκης, αυτό θα γίνει μόνο εάν φτάσουμε στο χειρότερο σενάριο και αυτό πλέον για τον 22ο αιώνα. Δεν βλέπω πως αυτό μπορεί να γίνει στον 21ο αιώνα»
Η έλλειψη τεχνογνωσίας αυξάνει τον κίνδυνο
Όσον αφορά τα αίτια των κινδύνων που έχουν δημιουργηθεί και των επικείμενων καταστροφών, ο ακαδημαϊκός αναφέρει την έλλειψη τεχνογνωσίας όσον αφορά την προστασία των παραλιών και τις ελλιπείς μελέτες έργων που γίνονται στην Ελλάδα και έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η διάβρωση
«[…] επειδή στην Ελλάδα δεν είχαμε τεχνογνωσία όσον αφορά την προστασία των παραλιών, αυτό γινόταν από λιμενολόγους οι οποίοι το μόνο πράγμα που ξέρανε να κάνουν είναι αυτό που λέμε σκληρά έργα, δηλαδή έργα με μπετόν, με πέτρες. Αυτά τα έργα έχει αποδειχθεί ότι τις περισσότερες φορές αυξάνουν τη διάβρωση, δεν την μειώνουν. Και αυτό λοιπόν το πράγμα μας πήρε πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα να αρχίσει να γίνεται κατανοητό» εξήγησε ο κύριος Συνολάκης.
Ο καθηγητής κατέληξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την Ελλάδα καθώς έχει ήδη καθυστερήσει στη λήψη μέτρων για την προστασία των αιγιαλών. «Είμαστε στην “κόκκινη ζώνη” γιατί αργήσαμε πάρα πολύ και αργούμε να πάρουμε μέτρα για να σταθεροποιήσουμε τις παραλίες μας».