Η Marie Kondo μας μαθαίνει πώς να βάζουμε το σπίτι μας σε τάξη
Έχουν γραφτεί πολλά για τη μέθοδο KonMari. Εμείς ακολουθήσαμε τις συμβουλές του βιβλίου της για να βγάλουμε συμπεράσματα. Τελικά πιάνει ή όχι η μέθοδος της γκουρού της τακτοποίησης;
- 08/06/2019
Πριν αρκετό καιρό ψάχνοντας την επόμενη σειρά που θα παρακολουθούσα στο Netflix, έπεσα πάνω στη Marie Kondo, τη Γιαπωνέζα γκουρού της τακτοποίησης. Η μέθοδος KonMari είναι πλέον πασίγνωστη. Το περιοδικό Time έχει συμπεριλάβει τη Marie Kondo στους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους παγκοσμίως καθώς πολλοί έχουν ακολουθήσει τις πρακτικές συμβουλές της, σύμφωνα με τις οποίες, πετώντας πράγματα από το σπίτι αλλάζεις τη ζωή σου. Ομολογώ πως μπήκα στον πειρασμό να πατήσω το play για να δω πώς βάζει σε τάξη τα σπίτια των πελατών της. Δεν πρέπει να είδα περισσότερο από 10 λεπτά.
Λίγες ημέρες αργότερα έφτασε στο γραφείο του NouPou ένα δέμα. Ανοίγοντάς το, βρήκα το νέο βιβλίο της Marie Kondo «Σπίτι σε τάξη, Ζωή σε τάξη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Άρχισα να το ξεφυλλίζω -με συνεπήρε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να το αφήσω.
Γυρίζοντας στο σπίτι συνέχισα τη μελέτη –δεν βρισκόμουν ούτε στις μισές σελίδες του και ήθελα να ξεκινήσω ΤΩΡΑ τη μέθοδο της Marie Kondo. Όμως, πειθάρχησα αποφασίζοντας πως πρώτα θα ολοκληρώσω το βιβλίο και μετά θα ακολουθήσω τη μέθοδό της. Έτσι κι έκανα.
Ένα Σάββατο πρωί άρχισα να πετάω πράγματα ξεκινώντας από τα ρούχα, ύστερα τα βιβλία, τα χαρτικά, τα κομόνο (δηλαδή τα μικροαντικείμενα) και τέλος τα αντικείμενα που έχουν συναισθηματική αξία και τα αναμνηστικά. Ναι, αυτή ακριβώς είναι η σειρά που προτείνει η Marie Kondo, η οποία από την ηλικία των 5 έβλεπε περιοδικά και μέσα από τις εικόνες τους αγάπησε την τάξη και την ομορφιά των τακτοποιημένων σπιτιών.
(Φωτογραφία από το επίσημο site Konmari.com)
Το βασικότερο ερώτημα που χρειάζεται να κάνεις πριν αρχίσεις το ξεκαρτάρισμα είναι «Μου δίνει χαρά»; Από εκεί και πέρα ξεκινάει το πέταγμα. Και πιστέψτε με έχει πολύ πέταγμα άχρηστων πραγμάτων που υπάρχουν στο χώρο (και τη ζωή μας) χωρίς να μας δίνουν χαρά. Στην αρχή ήμουν κάπως διστακτική, αλλά μετά γέμισα (χωρίς να το καταλάβω) 10 σακούλες σκουπιδιών με πράγματα που πια δεν είχαν καμία αξία. Φυσικά δεν πήγαν όλα στα σκουπίδια μιας και χάρισα ρούχα, καλλυντικά και βιβλία σε φίλες/φίλους και έδωσα παιδικά ρούχα στην εκκλησία.
Δύο μήνες μετά κι αφού το σπίτι μου έχει καταφέρει να παραμείνει σε τάξη μπορώ να πω πως η μέθοδος KonMari σε μένα ήταν αποτελεσματική. Μάλιστα, πήρα και κάποιες έξτρα πληροφορίες που είναι χρηστικές στην καθημερινότητά μου.
-Πλέον ανοίγω την ντουλάπα μου που έχει (πολύ) λιγότερα ρούχα και μου φέρνει χαρά καθώς κράτησα μόνο τα αγαπημένα μου. Τώρα ξέρω τις πραγματικές ελλείψεις που έχω και δεν θα πάω να αγοράσω για τριακοστή φορά ένα μαύρο μπλουζάκι που δεν έχω. (Ναι, τόσα μαύρα μπλουζάκια είχα μαζέψει εγώ που ήμουν σίγουρη πως είχα μόνο δύο).
-Τα πράγματά μου είναι συγκεντρωμένα σε ένα μόνο μέρος και όχι διάσπαρτα σε διάφορα σημεία μέσα στο σπίτι. Έτσι ξέρω ακριβώς πού είναι και μπαίνουν αυτόματα στη θέση τους.
-Επιστρέφοντας στο σπίτι βγάζω όλα μου τα πράγματα από την τσάντα. Η Marie Kondo γράφει πως οι τσάντες μας (από τα ρούχα μέχρι το πιο μικρό αντικείμενο) πρέπει να τα αφήνουμε να ξεκουράζονται. Εγώ πάλι το εφάρμοσα, ως καλή μαθήτρια, και από τότε μέσα στην τσάντα μου δεν μπορείς να βρεις ξεχασμένες αποδείξεις, εκείνο το κραγιόν που πάντα ψάχνεις να βρεις πού το έχεις βάλει, αλλά και καπάκια από στυλό. Επιπλέον, δεν παίρνω κάθε ημέρα την ίδια τσάντα –πριν το έκανα γιατί βαριόμουν να μεταφέρω όλα εκείνα τα πράγματα που είχα μέσα, τώρα έχω πια τα απολύτως απαραίτητα. Λίγα και καλά.
Μήπως έφτασε η στιγμή να κάνετε κι εσείς τη μέθοδο KonMari;;