Κωνσταντέλλος: «Ιστορική η απόφαση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης 289 στρεμμάτων»
«Η Εκκλησία έχει ήδη πάρει περισσότερα απ’ όσα δικαιούται από τη Βουλιαγμένη», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος 3Β σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα. Ιστορική, όπως τη χαρακτήρισε η απόφαση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης 289 στρεμμάτων της φερόμενης ως Εκκλησιαστικής Περιουσίας στη Βουλιαγμένη.
- 22/07/2021
Τη ρυμοτομική απαλλοτρίωση 289 στρεμμάτων της φερόμενης ως Εκκλησιαστικής Περιουσίας στη Βουλιαγμένη αποφάσισε ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, σε μια ιστορική, όπως την χαρακτήρισε ο Δήμαρχος Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, απόφαση που έλαβε ομόφωνα χθες το δημοτικό συμβούλιο, για τη διαφύλαξη της φυσιογνωμίας ως πράσινου προαστίου και την αποκατάσταση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου της Βουλιαγμένης, αλλά και για την αποτροπή ενός κύματος άναρχης δόμησης που θα αλλοίωνε ανεπιστρεπτί τον σημερινό χαρακτήρα και φυσιογνωμία της πόλης.
Να επανέλθει το ανατραπέν περιβαλλοντικό ισοζύγιο
Ειδικότερα, όπως ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο κ. Κωνσταντέλλος, μετά από τεχνική και νομική προετοιμασία 5 ετών στην οποία συμμετείχαν κορυφαίοι πανεπιστημιακοί νομικοί και μηχανικοί, η Δημοτική Αρχή εισηγήθηκε την επανεπιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, σε συνολικά 288,7 στρέμματα ακινήτων με φερόμενη ιδιοκτήτρια την Εκκλησία της Ελλάδος, χωρίς την καταβολή αποζημίωσης. Αποκλειστικός στόχος της βούλησης αυτής της πόλης είναι να αντισταθμιστεί και να επανέλθει το ανατραπέν σήμερα περιβαλλοντικό ισοζύγιο, όπως αυτό καθορίστηκε το 1951 με το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της Βουλιαγμένης (σύμβαση Κατσαφαρόπουλου).
Το «επίμαχο» 9%
Όπως ανέλυσε στην εισήγησή του ο Δήμαρχος Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, το εμβαδόν των οικοδομήσιμων χώρων στη Βουλιαγμένη με διαδοχικές τροποποιήσεις ρυμοτομικού σχεδίου αυξήθηκε από 1.120 στρέμματα το 1951 (ποσοστό 37%) σε 1.682,38 (ποσοστό 53%) ενώ σήμερα είναι 1.393,68 στρέμματα (ποσοστό 46%). Ενδεχόμενη αποδοχή των θέσεων της Εκκλησίας και των αιτήσεων αποχαρακτηρισμού που εκκρεμούν θα ανεβάσει το ποσοστό αυτό σε 55%.
Σύμφωνα με την σημερινή αρχή του Δήμου, η αύξηση αυτή των οικοδομήσιμων ιδιόκτητων οικοπέδων της Εκκλησίας έγινε αποκλειστικά σε βάρος των χώρων προς κοινωφελείς σκοπούς και ελεύθερους από δόμηση που προέβλεπε η σύμβαση Κατσαφαρόπουλου, οι οποίοι συρρικνώθηκαν από 33% (1.008 στρέμματα) το 1951 σε 15% (463,71 στρέμματα) σήμερα.
Οι στόχοι του Δήμου
«Πίστη μας είναι ότι η Εκκλησία της Ελλάδας έχει ήδη πάρει περισσότερα απ’ όσα δικαιούται από τη Βουλιαγμένη» ανέφερε ο κ. Κωνσταντέλλος, προσθέτοντας ότι στόχοι μας είναι η εξισορρόπηση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου πρασίνου, η προστασία του φυσικού κάλλους και η διατήρηση της ποιότητας ζωής των κατοίκων». Ο κ. Κωνσταντέλλος υπογράμμισε ότι το περιβαλλοντικό ισοζύγιο της Βουλιαγμένης έχει διασαλευθεί και με τις επίμαχες απαλλοτριώσεις καταβάλλεται προσπάθεια να αποκατασταθεί, ως εξής:
-Στις περιοχές του Μικρού και Μεγάλου Καβουρίου, έχουν καταστεί οικοδομήσιμοι περίπου 544,29 στρ. πλέον της ένταξης του ρυμοτομικού σχεδίου του 1951.
-Οι εκτάσεις, φερόμενης ιδιοκτησίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί των οποίων έχουν επιβληθεί ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις για την αποκατάσταση του ισοζυγίου, αντιστοιχούν σε περίπου 288 στρ.
Άρα, επισημαίνεται ότι, και με την επανεπιβολή ακόμα του συνόλου των απαλλοτριώσεων (288 στρ.), πάλι προκύπτει έλλειμμα κοινόχρηστων χώρων της τάξεως των 256,29 στρ. (οικοδομήσιμες εκτάσεις φερόμενης ιδιοκτησίας της Εκκλησίας), τις οποίες ο Δήμαρχος επίσης σκέφτεται πώς θα καταφέρει να τις κάνει πράσινες και πάλι.
Εκπλήρωση συνταγματικής υποχρέωσης του Δήμου
Από την πλευρά της, η Καθηγήτρια Διοικητικού Δικαίου και Δικαίου Περιβάλλοντος στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ, Γλυκερία Σιούτη, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι η χθεσινή απόφαση του δήμου είναι πρώτα από όλα μια πολιτική απόφαση αλλά κυρίως απόφαση εκπλήρωσης της συνταγματικής υποχρέωσης που έχουν οι δημοτικές Αρχές για την προστασία του περιβάλλοντος.
Πρόσθεσε δε ότι έχει μια στέρεη νομική βάση, ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη, που δεν έχει κριθεί από τα δικαστήρια, αλλά έχει σημαντική βασιμότητα
Η πρώτη βασική θεμελίωση είναι ότι στη σύμβαση Κατσαφερόπουλου που επικυρώθηκε με βασιλικό διάταγμα προβλέπεται απολύτως εξιστορημένο ισοζύγιο σε αναλογία μεταξύ των οικοδομήσιμων χώρων και των υπολοίπων κοινόχρηστων ή ελεύθερης δόμησης χώρων που προορίζονται για κοινωφελή χρήση. Παράλληλα, είναι ενδιαφέρουσες οι δύο ρήτρες που είχαν μπει στην σύμβαση του 1951. Η πρώτη αφορούσε στο γεγονός ότι αν για οποιαδήποτε αιτία οι μη οικοδομήσιμοι χώροι απολέσουν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους και καταστούν οικοδομήσιμοι, τότε αυτοδικαίως επανέρχονται κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην Εκκλησία της Ελλάδος, ρήτρα η οποία μπήκε για να αποτραπούν ιδιοτελείς ενέργειες εκ μέρους διοικήσεων των τοπικών Αρχών. Η δεύτερη αναφέρει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, παραιτείται όλων των εμπραγμάτων δικαιωμάτων, πλην αυτών της ψιλής κυριότητας, υποχρεώνεται να μην παρεμποδίζει με οποιαδήποτε ενέργεια την κοινή χρήση και παραιτείται ρητώς από οποιαδήποτε σχετική αξίωση αποζημίωσης από το Δημόσιο.
