Με αυτούς βρήκες να κάνεις παρέα;
Οι χειρότεροι φίλοι κάνουν τις καλύτερες σειρές. Ένα τηλεοπτικό αξίωμα που έρχονται και αποδεικνύουν οι παρακάτω sitcom. Ιδανικές για ανθρώπους με γερά στομάχια και ανύπαρκτα taboo.
- 02/12/2013
‘Ένα μάτσο τεμπέληδες εγωμανείς μηδενιστές με συναισθηματική νοημοσύνη αμοιβάδας που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το τομάρι τους. Άθλιοι χαρακτήρες που, χειρότερα από όλους, φέρονται σε αυτούς που αποκαλούν φίλους τους’. Η παραπάνω περιγραφή ταιριάζει ταμάμ σε όλες τις παραπάνω σειρές. Καθεμία από τις οποίες, κατά τη γνώμη μου, είναι η καλύτερη στη χρονική περίοδο που προβαλλόταν/ προβάλλεται.
Ξεκινώντας από το θρυλικό Seinfeld, μια σειρά που ξεκίνησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας των 80s και που, για ένα διάστημα τριών χρόνων, συνυπήρχε στον αέρα μαζί με το Friends. H μόνη ομοιότητα μεταξύ των δυο ήταν ότι είχαν ως έδρα τη Νέα Υόρκη. Γιατί κατά τα άλλα o Jerry, o George, η Elaine και ο Kramer το μόνο που έκαναν ήταν να παραπονιούνται συνεχώς (αλλά έξοχα) για όλες εκείνες τις μικρές ενοχλήσεις που συνθέτουν την καθημερινότητα οποιουδήποτε μένει σε μεγαλούπολη.
Για κάποιο ακατανόητο λόγο το Seinfeld –που θεωρείται κατά γενική ομολογία η καλύτερη κωμική σειρά όλων των εποχών- δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Αποδεικνύοντας ότι η συλλογική μας αίσθηση του χιούμορ είναι πολύ πιο ρηχή και mainstream από ότι θέλουμε να πιστεύουμε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να μυηθείτε στη μαγεία του ακόμη και τώρα. Ειδικά από τη στιγμή που, αν εξαιρέσεις ότι τα computer είναι μεγαλύτερα και δεν υπάρχουν κινητά, τα προβλήματα του τότε με του τώρα είναι διαχρονικά. Κάτι που σημαίνει ότι τα επεισόδια βλέπονται ακόμη το ίδιο ευχάριστα. Σε αντίθεση π.χ. με το Friends όπου αυτό που σε ενδιάφερε είναι η πλοκή και το τι θα γίνει με τους χαρακτήρες και όχι τόσο η καθημερινότητά τους.
To τελευταίο επεισόδιο του Seinfeld προβλήθηκε στις 14 Μαίου του 1998. Και χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια μέχρι να ‘σκάσει’ στις οθόνες άλλη μια άθλια παρέα φίλων, αυτή των ιδιοκτήτων της ιρλανδέζικης παμπ στην νότια Φιλαδέλφεια του It’s Always Sunny in Philadelphia. Εδώ, όπως επέβαλαν τα 00’s, το χιούμορ ήταν ακόμη πιο ακραίο και μηδενιστικό. Με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα ο Dennis, η αδελφή του η Dee, ο μπαμπάς τους ο Frank (έξοχος ο Danny DeVito), ο Mac και κυρίως ο Charlie έγιναν πολύ γρήγορα underground hit και συνεχίζουν ακόμη την πορεία τους, οχτώ χρόνια μετά, με επώνυμους φαν (όπως τους δημιουργούς του Game of Thrones, που πρόσφατα σκηνοθέτησαν και ένα επεισόδιο) και λυσσασμένο fan base που τους αναγκάζει να κάνουν μέχρι και περιοδείες για να ανταποκριθούν στη ζήτηση.
Πιο γνήσιος όμως διάδοχος της βαρείας κληρονομιάς του Seinfeld είναι το The League που έκανε πρεμιέρα στην Αμερική το 2009 και που, ευτυχώς, προβάλλεται και στην Ελλάδα από το Fox Greece. Πίσω από το –ξένο για τα ελληνικά δεδομένα- concept της ομάδας φίλων που είναι παθιασμένοι με τις fantasy ομάδες Αμερικάνικου ποδοσφαίρου τους (σ.σ. επιλέγεις παίχτες και ανάλογα με τα αποτελέσματα στους αγώνες του NFL κερδίζεις βαθμούς) κρύβεται ένα φανταστικό cast κωμικών ηθοποιών με έμφαση τον αυτοσχεδιασμό (σ.σ. δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλοι τους έχουν τις δικές τους εκπομπές) που πετούν ο ένας τον άλλο θανατηφόρες ατάκες και μας προσφέρουν την αμαρτωλή ηδονή του να γελάς με τα παθήματα αντιπαθητικών ανθρώπων.
Σε ένα δίκαιο κόσμο ο Pete, o Kevin, o Ruxin, η Jenny και o Taco θα έπρεπε να είναι εξίσου γνωστά ονόματα με αυτά των Rachel, Joey, Phoebe, Monica, Ross και Chandler. Κυρίως γιατί αυτό που κάνουν είναι απείρως πιο δύσκολο, αφού δεν έχουν το δεκανίκι του συναισθηματισμού και των ‘πότε θα φιληθούν’, ‘πότε θα χωρίσουν’ στιγμών. Από την άλλη ίσως είναι καλύτερο που το The League και οι σειρές σαν και αυτό παραμένουν κάτι σαν κρυμμένα μυστικά. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να βλέπεις ανθρώπους που δεν τις έχουν ακούσει να ακολουθούν την συμβουλή σου, να βλέπουν ένα επεισόδιο και να παθιάζονται.
Στη συγκεκριμένη λίστα θα μπορούσε επίσης να μπει το Curb your enthusiasm του Larry David (συνδημιουργού του Seinfeld) μόνο που δεν έχουμε να κάνουμε με παρέα, αλλά με ένα σόλο πρωταγωνιστή ή το Arrested Development, αν και εδώ έχουμε να κάνουμε με οικογένεια και όχι φίλους.