Μια ανησυχητική ματιά για τη ζωή στον 21ο αιώνα
Δεν αισθάνονται οικεία στο σπίτι ή στο διαμέρισμά τους 35% των ανθρώπων που ζουν σε πόλεις, καταγράφει -μεταξύ άλλων- η IKEA σε μια νέα έρευνα στην οποιά συμμετείχαν 22.000 ατόμα σε 22 χώρες.
- 29/10/2018
Κάθε χρόνο, η Ikea Group και η INGKA Holding (η εταιρεία που ελέγχει την πλειοψηφία των λιανικών καταστημάτων της Ikea) δημοσιεύουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν και σχετίζονται με μια συγκεκριμένη πτυχή των σπιτιών τους.
Από το 2014 και μετά η έρευνα περιλαμβάνει και πτυχές όπως οι πρωινές ρουτίνες των ατόμων, τα τρόφιμα και τις κουζίνες, και οι διαφωνίες στο σπίτι. Φέτος, η έρευνα παίρνει έναν ακόμη πιο υπαρξιακό τόνο – ασχολείται με τη μοναξιά, το αίσθημα του ‘ανήκειν’ και τις επιπτώσεις της ζωής στις πόλεις.
Πριν από δύο χρόνια, η εταιρεία ρώτησε χιλιάδες ανθρώπους για το πού αισθανόντουσαν «πιο στο σπίτι τους». Την εποχή εκείνη, το 20% των ατόμων δήλωσε ότι αυτός δεν ήταν ο χώρος στον οποίο ζούσαν. Δύο χρόνια αργότερα, ρώτησαν ξανά και διαπίστωσαν ότι ο αριθμός τους έχει αυξηθεί κατά 15% μεταξύ των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις. Με άλλα λόγια, το 35% των ανθρώπων που ζουν σε πόλεις δεν αισθάνονται οικεία στο σπίτι ή στο διαμέρισμά τους.
Άλλες στατιστικές από την έκθεση – στην οποία συμμετείχαν 22.000 άτομα σε 22 χώρες – σκιαγραφούν μια εικόνα δύο ανταγωνιστικών εκδόσεων “στο σπίτι”.
Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι βρίσκουν μια αίσθηση ότι ανήκουν εκτός των συμβατικών χώρων διαβίωσης, είτε πρόκειται για το πάρκο είτε στο σχολείο. Στην πραγματικότητα, σχεδόν το ένα τέταρτο των ανθρώπων που ζουν με άλλους αισθάνονται πιο άνετα έξω από τα σπίτια τους συνολικά. Ταυτόχρονα, οι χώροι διαβίωσης συνδέονται όλο και περισσότερο με τα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων, συχνά δημιουργώντας άμεσα εισόδημα: ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες εργάζεται περισσότερο από το σπίτι και άλλα 25% που ζουν με τους ξένους ενοικιάζουν επίσης τον χώρο τους στην Airbnb.
Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι αναφέρουν μια αυξανόμενη ανησυχία σε σχέση με τους χώρους διαβίωσης: το 53% των νέων οικογενειών δεν έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν στο σπίτι τους. Μόνο το 57% των ανθρώπων που ζουν με την οικογένεια ή μόνοι τους αισθάνονται την αίσθηση ότι ανήκουν και ο αριθμός τους μειώνεται στο 34% εάν ζουν με φίλους ή αγνώστους.
Ένα άτομο στη Ρώμη δήλωσε χαρακτηριστικά ότι πήγε να καθίσει στο αυτοκίνητό του που ήταν παρκαρισμένο στο δρόμο για να βρει μια φευγαλέα στιγμή «πνευματικής ιδιωτικότητας». Δεν ήταν μόνοι: «Σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί (45%) πηγαίνουν στο αυτοκίνητό τους, έξω από το σπίτι, προκειμένου να έχουν μια ιδιωτική στιγμή. Ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό το οποίο το ξεπερνούν μόνο πιο παραδοσιακές επιλογές απομώνωσης όπως η κρεβατοκάμαρα (72%) και το μπάνιο (55%)”, επισημαίνουν οι συντάκτες της έρευνας. Επιπλέον μόνο το 45% αισθάνεται την αίσθηση της ιδιωτικής ζωής ή της ασφάλειας. “Η ζωή στο σπίτι αλλάζει, βαθιά, σε όλο τον κόσμο”, καταλήγει η έκθεση.
Όλο αυτό είναι μια αντανάκλαση ορισμένων μακροοικονομικών τάσεων στην Αμερική, αλλά και στον κόσμο γενικότερα. Είμαστε όλο και περισσότερο οι ενοικιαστές και όχι οι ιδιοκτήτες, γεγονός που μπορεί να μας εξηγήσει γιατί αισθανόμαστε λιγότερο στο σπίτι όπου ζούμε. Όπως επεσήμανε η συγγραφέας Sarah Amandolare πριν από μερικά χρόνια, το “σπίτι” έχει γίνει λιγότερο μόνιμο και πιο μεταβατικό από ποτέ και ως εκ τούτου έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε τα σπίτια μας ως “αυτο-έκφρασης”.
Αυτό έχει βοηθήσει επίσης ώστε τα φθηνά έπιπλα να γίνουν μια αναγκαιότητα του σύγχρονου τρόπου ζωής, με την Ikea συγκεκριμένα να αποτελεί το πανταχού παρόν σκηνικό σε εκατομμύρια ζωές σε όλο τον κόσμο.
Αυτό που είναι συναρπαστικό όσον αφορά την συγκεκριμένη έρευνα είναι ότι η Ikea έχει ένα ρόλο να παίξει εδώ. Είναι ο μεγαλύτερος λιανοπωλητής επίπλων στη γη και είναι προς το συμφέρον της εταιρείας να αισθάνονται οι πελάτες ότι μπορούν να δημιουργήσουν μια αίσθηση ότι ανήκουν, ανεξάρτητα από το πού είναι το σπίτι τους. Ωστόσο, αντί να προτείνει έναν νέο καναπέ, η έκθεση τελειώνει με ένα διαδραστικό κουίζ που σας ζητάει να νιώσετε σαν το σπίτι σας, χαρτογράφοντας τις απαντήσεις σε ένα εικονόγραμμα και προσφέροντάς ένα εξατομικευμένο «μανιφέστο» επιβεβαιώσεων σχετικά με την εύρεση του χρόνου και την οικοδόμηση της κοινότητας. “Το σημαντικό είναι ότι όλοι αξίζουν να βιώσουν αυτό το συναίσθημα του σπιτιού”, προσθέτει.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλα τα αποτελέσματα της έρευνας.