Μια βραδιά (μα τι βραδιά) στο Άμμος
Ποιοτική μεσογειακή κουζίνα, φυσιολογικές τιμές και κέφι με το κιλό. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Άμμος.
- 06/03/2015
Έχοντας ακούσει ήδη πολλά (και καλά) λόγια, βρέθηκα μια Παρασκευή στο Άμμος λίγο μετά τις 22:00. Μικρή συμβουλή αν πας, να κάνεις κράτηση, είτε τηλεφωνικά, είτε μέσα από το site του καταστήματος (παρένθεση, ευφυέστατη ιδέα να μπορείς να κλείνεις online το τραπέζι σου). Το παρκάρισμα είναι πολύ άνετο στα γύρω στενά, ενώ όπως συνειδητοποίησα όταν έφτασα έξω από την πόρτα, υπάρχει και παρκαδόρος. Το τραπέζι ήταν στρωμένο για δύο, με θέα προς τους τραγουδιστές που ετοιμάζονταν ήδη να πιάσουν μικρόφωνο.
Παρόλο που ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, η ατμόσφαιρα καταφέρνει να είναι όμορφη και ζεστή ταυτόχρονα, χάρη στο ξύλο, στα χρώματα του χώρου που κυμαίνονται στις αποχρώσεις τουμπεζ και του καφέ, αλλά και σε μικρές πινελιές στη διακόσμηση. Όλο το σκηνικό μου θύμιζε αρκετά ελληνικό νησί, όμως χωρίς αυτό να το καθιστά “άκυρο” για ένα χειμωνιάτικο βράδυ.
Ας περάσουμε στο ψητό (κυριολεκτικά). Πριν πάρουμε στα χέρια μας τον κατάλογο, έφτασε στο τραπέζι μας ένα μπουκάλι νερό κι ένα καλαθάκι με πιτούλες, συνοδείας μιας ωραιότατης σως. Η παραγγελία μας ξεκίνησε με την αξιόλογη (σε γεύση και μέγεθος) σαλάτα Άμμος. Γαλλικό μαρούλι, εσκαρώλ, λάχανο, chicoree, ραντίσιο, φύτρες, αχλάδι, αποξηραμένα φρούτα, κάσιους, φουντούκι, προσούτο, πέρλες μοτσαρέλα και βινεγκρέτ φραγκοστάφυλλο. Για ορεκτικό, διαλέξαμε το Φακελάκι της Μυρτούς, που χωρίς υπερβολή, ακόμα λιγουρεύομαι τα βράδια. Τυλιγμένη φέτα σε φύλλο κρούστας η οποία σερβίρεται με μαρμελάδα μύρτιλλο, συνδυασμός αναπάντεχα πετυχημένος.
Αφού έπεσαν επιχειρήματα για τα ποια δύο κυρίως πιάτα θα επιλέγαμε, τα οποία επιμελείται ο σεφ Θάνος Οικονομόπουλος, καταλήξαμε στο χοιρινό κότσι με τη χωριάτικη πατάτα (δεν το λένε τυχαία “καραμελωμένο” στον κατάλογο) και στο κοτόπουλο παρέας, δηλαδή στο κοτόπουλο φιλέτο γεμιστό με μπέικον και παρμεζάνα μαριναρισμένο με μουστάρδα. Αν κρίνεις από τα σχεδόν εξαφανισμένα μας πιάτα λίγη ώρα μετά, η επιλογή μας αποδείχτηκε καταπληκτική (μας το επιβεβαίωσε το χαμόγελο του σερβιτόρου που ήταν σαν να μας επιβράβευε όταν άκουσε τις επιλογές). Πάντως, μεταξύ μας, το κότσι είναι τόσο μεγάλη μερίδα που πρέπει να είσαι νηστικός όλη μέρα για να το καταφέρεις. Ωραιότατο και το ποτήρι λευκό κρασί, αν δεν είσαι σε φάση να πάρεις ολόκληρο μπουκάλι. Εξίσσου λαχταριστό και το ραβανί που αφήσαμε για το τέλος.
Στο Άμμος, να το ξέρεις πως θα διασκεδάσεις. Προσωπικά, θεωρώ ότι τα μαγαζιά που συνδυάζουν ποιοτικό φαγητό με καλή μουσική, δεν είναι και το πιο συχνό φαινόμενο στην Αθήνα, όμως το Άμμος, είναι ένα από αυτά. Αρκεί να σου πω ότι πετύχαμε βράδυ με ζωντανή ελληνική μουσική (Πέμπτη με Κυριακή) και φύγαμε σιγοτραγουδώντας κατά τις 2μιση το πρωί (και ενώ το μαγαζί ήταν ακόμη φίσκα).
Η ζωντανή ορχήστρα δεν είχε μόνο εξαιρετικές φωνές. Είχε ακριβώς αυτό το πρόγραμμα που περιμένεις να ακούσεις από ένα μουσικό μεζεδοπωλείο για να κάνεις κέφι. Για να σε βάλω στο κλίμα χωρίς spoilers, θα σου πω μόνο ότι στα φουλ κέφια ακούσαμε από το “Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο” της Κούκα και το “Απόψε θέλω να πιω” της Αλεξίου” μέχρι το “Αλίμονο” του μεγάλου Μητροπάνου αλλά και το “Μην ξαναρθεις” του Ρέμου. Κατά τις δύο, κάποιες παρέες ξεκίνησαν τον χορό, με τις γύρω παρέες να χειροκροτούν.
Στην επόμενη επίσκεψή μου το σίγουρο είναι ότι θα έχω φάει ελαφριά το μεσημέρι. Α! Και λέω να φέρω μαζί μου όλη την παρέα μου για να με παραδεχτεί. Εμένα για την επιλογή μου και το Άμμος για το κέφι που έχει φέρει στα νότια.
Ιnfo: Ποσειδώνος 64, Άλιμος, τηλ. 210-9817980