Καλύτερα να ξηλώνεις, παρά να ράβεις
Το θέμα μας δεν είναι "ο δήμαρχος που σήκωσε αμέσως τα μανίκια". Το θέμα μας είναι ότι κάτι έπρεπε να γίνει για αυτές τις πινακίδες και τελικά έγινε.
- 01/10/2014
Η δέσμευση του νέου δημάρχου Γλυφάδας ήταν ότι αυτή η κίνηση θα έχει και συνέχεια με άλλες πινακίδες, που έχουν “φυτευτεί” παρανόμως σε άλλα μέρη του δήμου. Μακάρι, να γίνει και κάτι αντίστοιχο και στους υπόλοιπους δήμους των νοτίων προαστίων, που οφείλουν όχι μόνο να τηρούν τη νομιμότητα, αλλά επίσης να φροντίζουν για την ασφάλεια και να διασφαλίζουν τη φυσική ομορφιά της περιοχής.
Όχι, δεν είναι το θέμα μας ούτε ποιος τις έβαλε, ούτε τι διαφήμιζαν. Ας μείνουμε στην ουσία. Τα υπόλοιπα αφορούν το δήμο που έχει κινήσει τις νομικές διαδικασίες με υποβολή μηνυτήριας αναφοράς στην οποία ζητά τον εντοπισμό και την τιμωρία όσων κρύβονται πίσω από αυτή την αυθαίρετη ενέργεια. Εμάς, ως πολίτες (και δημότες εν προκειμένω), μας νοιάζει μόνο η ασφάλεια.
Η παραλιακή είναι από τους ωραιότερους δρόμους της πόλης, με τη θάλασσα να λαμπιρίζει, με τους φοίνικες του Φαλήρου να χορεύουν υπό τους ήχους των… μποφόρ, με το πράσινο του Άγιου Κοσμά. Η άσφαλτος έχει ποτιστεί με αλκόολ, έχει χορτάσει κέφι, έχει ξαγρυπνίσει από τη δυνατή μουσική, έχει λερωθεί με κέτσαπ από τα “βρώμικα”, έχει στοιβάξει γαρύφαλα από τα μποζούκια, έχει μαυρίσει από το καμμένο λάστιχο. Δυστυχώς, όμως, έχει μουσκέψει και από δάκρυα. Και αίμα.
Δεν φταίει πάντα ο δρόμος. Κάποιες φορές ήταν αυτός που έτρεχε πολύ, ή εκείνη που δεν πρόσεχε. Ή το κόκκινο φανάρι. Ή η κακιά στιγμή. Τα τροχαία δυστυχήματα έχουν πολλούς ονομασίες και βρίσκουν ακόμη περισσότερες ανάμεσα σε πένθιμες λέξεις και μοιρολόγια. Δυστυχώς, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να χάνουμε φίλους και αδέρφια πάνω στην άσφαλτο. Από μια στραβοτιμονιά. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, ωστόσο, είναι να βελτιώσουμε τις οδηγικές συνθήκες. Και η απομάκρυνση των διαφημιστικών πινακίδων που μπήκαν αυθαίρετα, χωρίς μελέτη και χωρίς ασφάλεια είναι ένα καλό πρώτο βήμα, που βέβαια δεν θα σημαίνει απολύτως τίποτα αν μετά το πρώτο, δεν ακολουθήσουν κι άλλα.
Οι πινακίδες αυτές, όμως, δεν θα έπρεπε να φυτρώσει στην άκρη του δρόμου. Πολλές από αυτές κρύβουν την ορατότητα, σκεπάζουν φανάρια και τα σήματα του ΚΟΚ, ή κινδυνεύουν να γκρεμιστούν από τον δυνατό άνεμο, ή από πιθανή σύγκρουση και να προκαλέσουν ατυχήματα σε οδηγούς και πεζούς.
Δεν είναι κρίμα; Δεν θα έπρεπε όσοι είχαν αυτές τις φαεινές ιδέες να φροντίσουν να πάρουν τη σχετική άδεια; Να βάλουν τις πινακίδες τους εκεί που πρέπει, εκεί που δεν ενοχλούν; Καλύτερα να ξηλώνουμε πινακίδες, παρά να ράβουμε μαύρα κουστούμια. Να κάνουμε κάτι πριν και όχι μετά. Γιατί το μετά είναι αργά. Έστω να το κάνουμε για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς…