Πήγαμε για drums και γίναμε rock band
Τρεις Νότιες βρήκαν ελεύθερο μουσικό studio και αγαλλίασε η μουσική καρδιά τους. Κοινώς τα κάνανε μαντάρα.
- 19/04/2017
Κάπως πρέπει να εκτονώσω την ένταση της βαρυχειμωνιάς πριν κατεβάσω τα σορτς, τις havaianas και το ύφος «we run the world» που λανσάρουμε ανελλιπώς εδώ στο Νότο κατά το θέρος (ο θαλασσινός αγέρας μας φουσκώνει την αυτοπεποίθηση και τα μυαλά επίσης) σκέφτηκα μια μέρα του Μαρτίου. Αλλά ο σάκος του μποξ δεν είναι του γούστου μου (εκτός από συγκεκριμένες περιστάσεις που μεταμορφώνομαι σε ταύρο στα Costa Boda. Μη σου τύχω.). Ας μη θυμάμαι τέτοιες ζοφερές ημέρες τελοσπάντων. Η λύση είναι μία: Drums! Mια ωραία πρωία μου ήρθε η ιδέα και πανηγυρικά drums ακούστηκαν στο κεφάλι μου.
Ωστόσο, της εκτόνωσης η ευτυχία καλύτερα να μοιράζεται στα τρία. Έστειλα μήνυμα στις κολλητές μου Κατερίνα και Σοφία (μουρλές από κούνια) πως το βράδυ θα μεταμορφωθούμε σε rock συγκρότημα. Όπερ και εγένετο (στιλιστικά τουλάχιστον). Εγώ στα drums, η Σοφία στα πλήκτρα και η Κατερίνα στην ηλεκτρική κιθάρα και το μικρόφωνο (τσάμπα τα μαθήματα φωνητικής που έκανε στο γυμνάσιο με την Julie Massino;). Κυρίες και Κύριοι έπρεπε να βάζατε ωτοασπίδες όσο είχατε καιρό. Βρεθήκαμε στο Modern Music Arts στη Γλυφάδα και μας άκουσαν όλα τα Νότια. Το Band οι Τρελο-Νότιες ή καλύτερα οι Crazy Southheads ρόκαρε (aka εκτονώθηκε) για τα καλά. KIDS DON’T TRY THIS AT HOME.
Στο studio συναντήσαμε τον Κώστα Θεοδώρου, παιδιόθεν μουσικό και ηχολήπτη, ο οποίος επιφορτίστηκε με το βαρύ έργο να μου μάθει τα βασικά των drums. Τυχερούλη! Θα ξεκινήσουμε με το πώς πιάνεις τις μπαγκέτες, μου λέει. Με το παρντόν αλλά ήμουν και λιγάκι πεινασμένη, εμένα το μυαλό μου πήγε στις νοστιμότατες baguettes, αυτό το θεσπέσιο γαλλικό ψωμί που μου προσθέτει 2 κιλά με το που πατήσω το πόδι μου στο Charles de Gaulle. Μόνο που δεν έφαγα «μπαγκετιά» στο κεφάλι με το που το ξεστόμισα. Πάμε πάλι. Μπαγκέτες είναι αυτά τα ξύλινα ραβδιά (ναι σιγά μην είναι και το μαγικό ραβδί του Harry Potter!) που χτυπάς τα drums. Μέχρι εδώ ας τα λέμε καλά. Το πώς πιάνεις τις μπαγκέτες όμως είναι από μόνο του ένα δράμα.
Αυτό νόμιζα πως ήταν το εύκολο part. Αποδείχτηκε ένα ολόκληρο κεφάλαιο που κάποιοι κάνουν βδομάδες να μάθουν να το κάνουν σωστά. Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε. Την μπαγκέτα, λοιπόν, την κρατάμε με τον αντίχειρα και το δείκτη προς το κάτω μέρος της και την περιβάλλουμε, κλείνοντας τα άλλα τρία μας δάκτυλά χωρίς να τη σφίγγουμε. Μετά από κάμποση ώρα κάπως το κουτσοκατάφερα μάλλον ή ο δάσκαλος έκανε τα στραβά μάτια (με σιχάθηκε η ψυχή του) γιατί κάναμε ένα μικρό βήμα για μένα ένα τεράστιο βήμα (πίσω) για την ανθρωπότητα (της μουσικής).
Άρχισα λοιπόν να βαράω τo drum set ενώ το πόδι μου έπαιζε το πετάλι από κάτω, τη λεγόμενη κάσα ή αλλιώς μπότα. Στην αρχή ήμουν συγκρατημένη στα χτυπήματα αλλά μετά αποθέωσις. Ο δάσκαλος φώναζε «χτύπα κι άλλο (θα τ’ αντέξω)». Την αμαρτία μου θα την πω, μου ήρθε στο νου ο Πετρέλης (Ιεροσυλία τέτοιες λέξεις για rock band). Φταίω εγώ μετά για το χαμό; Ξεκινήσαμε να παίζουμε όλες μαζί (δηλαδή η καθεμία το δικό της ρυθμό) και ποιος μας μάζευε! Εδώ η Κατερίνα ερωτοτροπεί με το μικρόφωνο (εμ με το κοινό της ήθελα να πω). Είμαστε έτοιμες για συναυλία. Τέλος.
Μετά την ολοκλήρωση αυτής της εμπειρίας, έχω να δηλώσω τα εξής:
1. Μάλλον κουφάθηκα.
2. Άσε τις μπουνιές και πιάσε τα drums. Ξεδίνεις για τα καλά, με ποιότητα.
3. Το ζεις καλύτερα αν έχεις μακρύ μαλλί και χτυπιέσαι πάνω στο drum set αλλά εγώ θα τρόμαζα τον κόσμο ως άλλη Samara από το the Ring, οπότε και δεν το επιχείρησα.
4. Ο δάσκαλος θα μας θυμάται για καιρό, ασυζητητί.
5. Σίγουρα κουφάθηκα.
Αν υπάρχει και στη δική σου σκέψη ν’ αρχίσεις τα drums να σου πω πως δεν είναι όργανο που απαιτεί μυϊκή δύναμη. Αν και έχει καθιερωθεί σαν ένα ανδρικό μουσικό όργανο, υπάρχουν πολλές καταξιωμένες γυναίκες drummer όπως η Cindy Blackman, η Vera Figueiredo και η Emmanuelle Caplette. Αν το σκέφτεσαι για το παιδί σου, η καλύτερη ηλικία είναι από 8 ετών και άνω. Αν πάλι σκέφτεσαι να μας προσλάβεις για band, η Κατερίνα, εκτός από κιθάρα και φωνή, είναι η manager όλων μας, παρακαλώ ν’ απευθυνθείς σ’ εκείνη (έχουμε πολλές προτάσεις, καταλαβαίνεις!).
Ευχαριστούμε πολύ τη σχολή Modern Music Arts Γλυφάδας για τη φιλοξενία και την υπομονή.