Τα 5 βάσανα που αντιμετωπίζει ένας Νότιος μόλις μετακομίσει στα βόρεια
Μετακόμιση τώρα; Πριν ανέβεις στα βόρεια προάστια της πόλης, ξανασκέψου το!
- 17/05/2018
Η ζωή στα νότια προάστια είναι ήλιος, θάλασσα, καφές εκεί που σκάει το κύμα, μια κόκκινη γραμμή δρόμος για το κέντρο της πόλης, ατελείωτα cocktails στην παραλία και φυσικά, είναι μια ζωή που δεν κυλάει σε fast forward αλλά πατώντας play για να «πλέει».
Μεγάλες πλατείες και τα καλύτερα μαγαζιά για φαγητό στην Αθήνα, σε κάνουν να αγαπάς όλο και περισσότερο τη ζωή σου στο Νότο, ενώ η διαδρομή για οπουδήποτε περνάει πάντα από την θάλασσα. Πόσο εύκολα το αφήνεις αυτό, λοιπόν;
Με μια μεγάλη καρδιά και χωρίς να σκέφτεστε σωστά, πολλοί είστε εσείς που έχετε «προδώσει» την πατρίδα σας για ένα καλύτερο αύριο (στη δουλειά). Διότι, δεν είναι εύκολο για κανέναν νότιο να μένει στην Βουλιαγμένη και να δουλεύει στην Κηφισιά, όπως και το αντίθετο. Μόνο που στη δική μας περίπτωση, αυτά που αφήνεις πίσω είναι πολλά. Όχι απλώς το πάρκο Συγγρού.
Παρακάτω λοιπόν, ακολουθούν τα πέντε βάσανα ενός Νότιου που πρόσφατα πήρε την απόφαση να μετακομίσει κοντά στην δουλειά του και ακόμη περνά τα βράδια του στην Βουλιαγμένη. Σε περίπτωση που το σκέφτεστε, ίσως αλλάξετε και γνώμη.
Θα πρέπει να συμβιβαστείς πως ο καφές δίπλα στη θάλασσα τελείωσε.
Ξεκινάμε από αυτό γιατί ξέρουμε πως είναι το πιο ανώδυνο, καθώς συμβαίνει μια με δύο φορές την εβδομάδα. Όμως, δεν θα ήταν ωραίο να ξέρεις πως μετά τη δουλειά, κατεβαίνοντας προς το σπίτι σου, μπορείς να σταματήσεις κάπου παραλιακά να απολαύσεις έναν καφέ; Τώρα δε, που η μέρα μεγαλώνει, αυτό γίνεται όλο και μεγαλύτερο βάσανο.
Βόλτα με το αυτοκίνητο στην Κηφισίας versus Βόλτα με το αυτοκίνητο στην Ποσειδώνος.
Ο δρόμος για το γραφείο μπορεί να μην είναι μεγάλος αλλά είναι γεμάτος κίνηση και χωρίς θέα. Διότι, η Κηφισίας, σε αντίθεση με την παραλιακή δεν βλέπει θάλασσα παρά μόνο κτήρια. Κτήρια που ναι μεν σε αφήνουν να βλέπεις ουρανό, αλλά ταυτόχρονα μοιάζει να σε πνίγουν. Εκτός γραφείου, για να πας για ποτό ή ακόμη και μια βόλτα κάπου που μπορείς να πάρεις μια παραπάνω ανάσα, ισχύει το ίδιο. Κοινώς, θάλασσα εάν επιθυμείς να δεις, πρέπει να αρκεστείς στα Σαββατοκύριακα στο πατρικό. Ή στην Κηφισίας όταν βρέχει.
Ένας καινούργιος κόσμος απλώνεται μπροστά σου στα μπαρ του Βορρά. Ένας κόσμος που δεν θα συνηθίσεις ποτέ.
Χαλαρό ποτάκι με όσους φίλους έχεις καταφέρει να κάνεις στα βόρεια προάστια ή και κάποιους που σου κάνουν την «χάρη» να ανέβουν μέχρι εκεί. Τα μπαρ των βορείων είναι τόσο διαφορετικά από αυτά των νοτίων. Διότι, ο κόσμος τους δεν είναι χαλαρός και ανοιχτός στο να περάσει καλά αλλά είναι σφιχτός και σνομπ. Μυρίζονται ότι είσαι νότιος από χιλιόμετρα μακριά ή από κάποια στιγμή που θα σε δουν να φλερτάρεις με την κοπέλα απέναντι. Γιατί θα είσαι ο μόνος που φλερτάρει και ο μόνος που δεν θα τον νοιάζει καθόλου να τσαλακωθεί. Κάνε μας περήφανους!
Ξαφνικά, όλοι σου οι φίλοι είναι χιλιόμετρα μακριά σου.
Κάναμε μια αναφορά σε αυτό, στο προηγούμενο βάσανο. Αξίζει όμως, να γίνει μια κατηγορία από μόνο του. Για τα τηλεφωνήματα του «Έρχομαι από εκεί να δούμε μπάλα» μέχρι τα «Να περάσω να φάμε κανένα σουβλάκι;» και τα «Ήρθα. Μου ανοίγεις;». Για αυτό είναι οι φίλοι. Για να περνούν χρόνο μαζί όταν δεν το περιμένουν. Για να μην χρειάζεται την Δευτέρα να κανονίσουν για την Παρασκευή και για να έχεις πάντα παρέα. Για αυτό και είναι «Οι φίλοι μου από τη δουλειά» και «Οι φίλοι μου». Όλοι το ξέρουν αυτό.
Σαγιονάρα τον χειμώνα, ΤΕΛΟΣ.
Το ότι πονάει λιγότερο από όλα, δεν σημαίνει ότι δεν πονάει. Εντάξει; Είναι κάτι για το οποίο μοιάζει να μας κοροϊδεύουν συχνά πυκνά οι φίλοι μας που δε ζουν στα νότια, όμως εμείς κάνουμε ότι δεν το ακούμε. Αφενός γιατί με βερμούδα και σαγιονάρα κυκλοφορούν όλοι στα νότια από τον Μάρτιο μέχρι και τον Οκτώβριο, και αφετέρου γιατί βολεύει. Οι παντόφλες νομίζετε ότι είναι καλύτερες, ας πούμε; Οι παντόφλες είναι μόνο για τους φλώρους και για αυτούς που τρώνε παντόφλα από τα κορίτσια τους. Κοινώς, όχι για τους Νότιους.