Tα 6 αγαπημένα μας bars στα νότια προάστια
Ποιός είπε ότι εμείς εδώ στο νότο δεν έχουμε bars; Η συντακτική ομάδα του NouPou αποκαλύπτει τα αγαπημένα της σημεία για δροσερά κοκτέιλς και μουσική με φόντο τις μπάρες των νοτίων προαστίων.
- 13/05/2017
Το μπαράκι του Λευτέρη για την Πάμελα Λύτρα
Ο καιρός θυμίζει πια καλοκαίρι και το μπαράκι στα νότια που μου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό, είναι του Λευτέρη ή αλλιώς το Limanakia Beach Bar. Την πρώτη φορά που πήγα, κάπου στα 20, δεν ενθουσιάστηκα με την “κατάβαση” που έπρεπε να κάνω φορώντας σανδάλι αλλά από τη στιγμή που κατέβηκα, ήξερα πως σίγουρα θα ξαναπάω. Λευτέρης λοιπόν, γιατί εκεί έχω δει τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα, γιατί πας απλά με το μαγιώ σου, γιατί είναι τόσο για παρέα όσο και για ρομάντζο, γιατί τίποτα δεν κόβει τη θέα του, γιατί είναι ένα διαχρονικό νότιο στέκι, γιατί αγαπάει τη μουσική κι οργανώνει lives κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, γιατί έχει έναν ιδιοκτήτη που δεν του άρεσουν οι πολλές αλλαγές κι έτσι το συγκεκριμένο μπαράκι “μένει ίδιο μέσα στα χρόνια” δημιουργώντας μου την ψευδαίσθηση πως κι εγώ δε μεγαλώνω… Σαν το μπαράκι του Λευτέρη.
Το Επιτόκιο για τον Κωστή Πιερίδη
Πώς έκανε ο lord Voldemort στο Harry Potter και είχε «αφήσει» κομμάτια της ψυχής του σε 7 διαφορετικούς πεμπτουσιωτές. Ε το ίδιο έχω κάνει με το συκώτι μου και το «Επιτόκιο». Μπαρ που σέβεται τον εαυτό του και τους πελάτες του. Ο Τάκης – ένας natural μποέμ τύπος που άφησε την καριέρα του στην τράπεζα για να ανοίξει το Επιτόκιο πριν 30 ολόκληρα χρόνια – συνεχίζει να έχει ένα μαγαζί που «ξέρει» τι θέλει και τι προσφέρει. Ωραία (ροκ) μουσική, καθαρά ποτά και παρέα-οικογένεια. Ε δεν θέλει και πολύ για να γίνει στέκι. Η ατμόσφαιρα είναι πάντα φιλική, οι θαμώνες πολλές φορές γνωρίζονται ή το ίδιο το Επιτόκιο τους προσφέρει πάντα μια καλή ευκαιρία γνωριμίας. Προσωπικά, προσπαθώ να τηρώ ακόμα τον άβατο κανόνα που θέλει το Επιτόκιο να είναι after προορισμός. Η Έφη με σερβίρει χωρίς να με ρωτάει τι θέλω, ο Δημήτρης και ο Γιάννης συζητάνε αθλητικοπολιτικά και κάποιος χριστιανός κάθεται μονίμως στην «θέση» μου.
Το Bourbon για τη Μαρία Πετροπούλου
Κλασική αξία. Είναι από τα λίγα μπαρ της περιοχής με χαρακτήρα. Απολαμβάνω τις live βραδιές από τα αξιόλογα bands, ενώ το μεγάλο μπαρ και τα ξύλινα stands βοηθούν στη δημιουργία παρείστικης ατμόσφαιρας. Στο Bourbon θα ακούσεις την ροκ ποπ μουσική σου και είναι εγγύηση ότι θα περάσεις καλά. Τόσο απλά.
To Holy Spirit για την Μαργαρίτα Γραμματικού
Μπορεί να ακούγομαι γραφική αλλά αν με ρωτήσει κάποιος πότε άρχισα να βγαίνω στα νότια, θα απαντήσω όταν δημιουργήθηκε το Holy Spirit. Όταν ήταν μια μακρόστενη “τρύπα” και όταν ο DJ στο βάθος έπαιζε μουσική. Μπορεί να φταίει το ότι μου θύμιζε τα μικρά bars του κέντρου ή ότι ο κόσμος που σύχναζε εκεί ήταν λίγο διαφορετικός, αλλά σίγουρα με σταμάτησε από το να λέω “το πιο ωραίο κοντινό μπαρ στο σπίτι μου είναι το Bank Job” (ή τουλάχιστον τότε ήταν). Γιατί το Bank Job είναι στο Σύνταγμα.
Το Mosaiko για τον Μάνο Μίχαλο
Δύσκολη ερώτηση γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει απάντηση, καθώς αντικειμενικά και ψυχρά δεν υπάρχουν bars στα νότια προάστια. Δεν υπάρχει Κολοκοτρώνη, δεν υπάρχει Clumsies, δεν υπάρχει Ipitu, δεν υπάρχει Baba au rum, δεν υπάρχει καν Theory όπως στο Χαλάνδρι. Οπότε το Mosaiko που είναι από τα μετρημένα στα δάχτυλα του μισού χεριού bars των νοτίων θα πάρει αυτήν την ψήφο. Όχι χαριστικά γιατί μια χαρά και down to earth είναι από την πρώτη σεζόν του, αλλά με μια μελαγχολία για τις μπάρες μας εδώ κάτω. Το Mosaiko πάντως προσωπικά με έκανε να αναθαρρήσω όταν κάποτε άνοιξε στη Λαοδίκης και πίστεψα ότι αυτή η οδός θα γινόταν το μέρος για τις δικές μας μπαρότσαρκες. Όμως η Λαοδίκης έχασε το δρόμο της (inception) και δεν συνέχισε με bars αλλά με μίγμα επιχειρήσων. Anyway. Η ψήφος στο Mosaiko. Πετάω μικρόφωνο.
To Witzwort για την Τατιάνα Τζινιώλη
Σε ένα στενό του Καλαμακίου υπάρχει ένας μικρός θησαυρός. Το Witzwort είναι ιδανικό για τα βράδια του χειμώνα και της άνοιξης με την απαλή jazz μουσική του και την ιδιαίτερη διακόσμησή του που σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι αλλού. Πάντως όχι στον Άλιμο ή την Αθήνα. Είναι ιδιαίτερα αγαπητό όχι μόνο στους νότιους αλλά και τους Αθηναίους που έρχονται στο Witzwort πολλές δεκαετίες. Όσο για το όνομά του; Προέρχεται από ένα μικρό γερμανικό χωριό στα σύνορα με τη Δανία.