Από πού πήρε το όνομά του ο «Κρεμασμένος Λαγός» στη Βούλα
Αφιέρωμα: Βούλα
Η ιστορία του λόφου πάνω από τη Βούλα με το ανατριχιαστικό όνομα «Κρεμασμένος Λαγός», το δυστύχημα με τους δύο νεκρούς πυροσβέστες και οι θρύλοι που συνδέονται με την περιοχή.
- 15/06/2021
Ο Κρεμασμένος Λαγός (σε άλλους γνωστός και ως Κρεμαστός Λαγός) αποτελεί στην ουσία ένα κομμάτι του Υμηττού που εκτείνεται πάνω τη Βούλα. Έχει συνδεθεί με αναρριχήσεις και αναβάσεις, με το ομώνυμo Rally Sprint της Βούλας που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Δήμου 3Β, αλλά και με ιστορίες, θρύλους και αφηγήσεις που φτάνουν μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Σπορ Αυτοκινήτων διοργανώνει και φέτος υπό την αιγίδα του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης την Αναβίωση της Ανάβασης Βούλας «Κρεμασμένος Λαγός» για ιστορικά αυτοκίνητα. Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 26 Ιουνίου.
Η ιστορία του «Κρεμασμένου Λαγού»
Ο θρύλος θέλει το όνομα του Κρεμασμένου Λαγού να το έδωσε ένας κάτοικος της περιοχής που συχνά ανέβαινε το καλοκαίρι εκεί για να ξεκουραστεί, σε μια πρόχειρη κατασκευή που είχε φτιάξει μόνος του. Κάποια μέρα, ανεβαίνοντας στον λόφο, βρήκε μια φλούδα δέντρου που έμοιαζε με λαγό, την τρύπησε, την κρέμασε σε ένα δέντρο και από τότε, όταν τον ρωτούσαν πού πηγαίνει τα μεσημέρια, εκείνος απαντούσε «στον Κρεμασμένο Λαγό».
Οι πολύ παλιοί γνωρίζουν τον Κρεμασμένο Λαγό λόγω των επαγγελματικών αγώνων ταχύτητας που πραγματοποιούνταν εκεί στα ’70s. Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει και κάποιοι σπηλαιολόγοι για τις υπόγειες στοές και τα καταφύγια του Β΄ Παγκοσμίου που υπάρχουν στο βουνό. Αν μάλιστα ακούσεις τις πιο ανατριχιαστικές αφηγήσεις, θα σου πουν πως εκεί γίνονταν διάφορες τελετές τα βράδια.
Το βέβαια είναι πάντως πως κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ευρύτερη περιοχή από τη Βάρη έως τη Βάρκιζα κι από κει ως τη Βούλα, απέκτησε μεγάλη στρατηγική σημασία λόγω της μορφολογίας αλλά και της θέσης της. Απόκρημνες βραχώδεις ακτές με μικρούς κόλπους και βραχονησίδες, συνέθεταν μια μεγάλη ενάλια και χερσαία οχυρωματική γραμμή, από την οποία μπορούσε να εκτελείται αποτελεσματικά ο έλεγχος της θάλασσας αλλά και της παραλίας από τη Βούλα μέχρι και τον Πειραιά, καθώς και των ακτών προς το Λαγονήσι. Πάνω από τα τελευταία σπίτια του Πανοράματος υπάρχει ένα σύμπλεγμα οχυρωματικών έργων που περιλαμβάνει βάσεις πολυβόλων και πολλά μέτρα σκαμμένων χαρακωμάτων. Είναι βαθιά χαρακώματα ύψους 1,5 m τα οποία ήταν καλυμμένα με πλάκες, έτσι ώστε η διάταξή τους να σχηματίζει διαδρομές χαμηλών υπόγειων στοών που προσέφεραν τη δυνατότητα ασφαλούς μετακίνησης από θέση σε θέση.
Κάπου εκεί βρίσκεται και το νεκροταφείο της Βούλας, για να φτάσεις στο οποίο πρέπει να ακολουθήσεις έναν έρημο δρόμο που αγκαλιάζει το βουνό. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται ένα μνημείο, αφιερωμένο στους δύο πυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας. Ο Παύλος Σκούρτης και ο Ανδρέας Μπόσινας, 27 χρονών και οι δύο τότε, έχασαν τη ζωή τους τον Ιούλιο του 1999, κατά τη μετάβασή τους σε πυρκαγιά, όταν το πυροσβεστικό όχημα στο οποίο επέβαιναν εξετράπη της πορείας του. Σε κοντινό σημείο όμως, όπως λένε οι παλιοί, έχασαν τη ζωή τους και δύο μοτοσυκλετιστές τη δεκαετία του ΄80, όταν συγκρούστηκαν σε μία στροφή.
Για τον Κρεμασμένο Λαγό υπάρχει όμως κι ένας ακόμη πιο ανατριχιαστικός θρύλος: Στην περιοχή δρούσε λένε ένας δολοφόνος, ο οποίος είχε στόχο νεαρά ζευγάρια που πήγαιναν εκεί το βράδυ. Σύμφωνα με τον θρύλο λοιπόν, ο δολοφόνος έφραζε τον δρόμο με ένα δέντρο και στη συνέχεια αποκεφάλιζε τα ζευγάρια που σταματούσαν αναγκαστικά την πορεία τους.
Το Σπήλαιο Θρακιά Συκιάς
Η Συκιά ή Θρακιά Συκιάς, όπως ονομάζεται το σπήλαιο, βρίσκεται στη θέση Κρεμαστός Λαγός, κοντά στο νεκροταφείο Βούλας, 25 μέτρα νότια του δρόμου στο δρόμο για το Σπήλαιο του Νυμφόληπτου. Το όνομά του προέρχεται από μια μεγάλη αγριοσυκιά που φύτρωσε και γιγαντώθηκε στον πυθμένα του, εκμεταλλευόμενη την προστασία και τις ιδανικές συνθήκες του φυσικού ανάγλυφου του σπηλαίου. Από την άλλη, το όνομα Θρακιά είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τα βάραθρα που βρίσκονται στον Υμηττό και τη Λαυρεωτική. Η Θρακιά Συκιάς βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 300 μέτρων και παλιότερα δεν υπήρχε πρόσβαση γιατί το σπήλαιο ήταν κλειστό. Μια μέρα όμως η οροφή του κατέρρευσε. Εξού και το βάραθρο.
Πηγές: 3vita, Εφημερίδα Δημοσιογράφος, urbanspeleology
Φωτογραφίες και βίντεο: Ζήσιμος Ζήζος