Πρίγκιπας Πέτρος: Η άγνωστη ιστορία του
Το μεγαλύτερο αφιέρωμα που έγινε ποτέ για τη Γλυφάδα
Ποιος ήταν ο πρίγκιπας Πέτρος, το όνομα του οποίου πήρε η γνωστή οδός στα σύνορα Γλυφάδας και Βούλας; H ιστορία, το σπίτι του στη Γλυφάδα και ο λόγος που δεν έγινε ποτέ Βασιλιάς.
- 06/01/2021
Αναρωτήθηκες ποτέ ποιος ήταν ο πρίγκιπας από τον οποίο έχει πάρει το όνομά της η πολυσύχναστη οδός Πρίγκιπος Πέτρου στα όρια Γλυφάδας και Βούλας και γιατί ονομάστηκε έτσι; Είμαστε πολλοί, ακόμη και νότιοι, που δεν έχουμε ακούσει ποτέ την ιστορία του άγνωστου αυτού Πρίγκιπα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο πρίγκιπας Πέτρος γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1908 στο Παρίσι και ήταν πρωτότοκος γιος του πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη, εγγονός του βασιλιά Γεωργίου Α΄. Ο πατέρας του, πρίγκιπας Γεώργιος, ήταν δευτερότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας και της Μεγάλης Δούκισσας Όλγας Κωνσταντίνοβνας της Ρωσίας.
Ο πρίγκιπας Γεώργιος, απογοητευμένος από την απομάκρυνσή του το 1906 από το αξίωμα του Ύπατου Αρμοστή στην Κρήτη, είχε εγκατασταθεί μετά τον γάμο του με την πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη στο Παρίσι, όπου κατοικούσαν μόνιμα. Στην παιδική του ηλικία ο Πέτρος έλαβε άριστη μόρφωση, μαθαίνοντας πολύ καλά ελληνικά. Αργότερα, σπούδασε νομικά στο Παρίσι και ανθρωπολογία στο Λονδίνο όπου και έκανε την διδακτορική του διατριβή.
Όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ήρθε στην Ελλάδα και περιελήφθη στα στελέχη εφεδρείας του ελληνικού στρατού με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1937 προήχθη σε έφεδρος υπολοχαγός Πεζικού. Το 1940 επιστρατεύθηκε ως έφεδρος λοχαγός και τοποθετήθηκε στο Γενικό Στρατηγείο, όπου οργάνωσε το Γραφείο Συνδέσμου με τις ξένες Στρατιωτικές Αποστολές. Λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, διορίστηκε υπασπιστής του βασιλιά Γεωργίου Β΄, τον οποίον ακολούθησε στην Κρήτη και κατόπιν στη Μέση Ανατολή. Εκεί πολέμησε στον Ιερό Λόχο και έφθασε στον βαθμό του Ταγματάρχη.
Ο γάμος και η διαγραφή από τη σειρά διαδοχής
Ο Πέτρος στις 9 Σεπτεμβρίου 1939 παντρεύτηκε στις Ινδίες τη Ρωσίδα πρόσφυγα και κοινή θνητή Ειρήνη Αλεξάνδροβνα Οβισινίκοβα. Οι γονείς του, και ιδιαίτερα ο πρίγκιπας Γεώργιος, αντιτάχθηκαν σ΄ αυτόν τον γάμο. Ο δε πατέρας του ύστερα από αυτόν τον γάμο, με τον οποίο διαφωνούσε, διέταξε τη διαγραφή του από τη σειρά διαδοχής του στον ελληνικό θρόνο. Ο γάμος του ήταν πολιτικός και σύμφωνα με το τότε οικογενειακό δίκαιο της Ελλάδας, δεν αναγνωριζόταν. Ο Πέτρος όμως είχε και τη γαλλική υπηκοότητα, επομένως όντας Γάλλος υπήκοος, ο γάμος του ήταν νόμιμος. Το 1941 το ζευγάρι πραγματοποίησε και θρησκευτικό γάμο στην Ιερουσαλήμ.
Οι έχθρες
Μεταπολεμικά, κι ενώ είχε ανακοινωθεί το δόγμα Τρούμαν, ο Πέτρος μίλησε στις ΗΠΑ για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων. Αυτό θεωρήθηκε από τους νέους προστάτες της Ελλάδας ως εχθρική ενέργεια.
Επίσης είναι γνωστή η αντιπάθεια μεταξύ της βασίλισσας Φρειδερίκης και του Πέτρου, λόγω των δικαιωμάτων που αυτός ισχυριζόταν πως είχε στη διαδοχή του ελληνικού θρόνου αλλά και τις κατηγορίες εναντίον της βασίλισσας Φρειδερίκης που εξέφρασε δημοσίως σε συνέντευξή του.
«Ένας από τους λόγους που ερχόταν σπανίως στην Ελλάδα ήταν και γιατί είχε παντρευτεί μοργανατικώς (σ.σ.: με το επίθετο μοργανατικός, από τη γαλλική λέξη morganatique, χαρακτηρίζεται γενικά ο γάμος γόνου Ηγεμόνα στον οποίο δεν έχει παρασχεθεί σχετική άδεια από τον αρχηγό του Ηγεμονικού Οίκου). Αλλά η αυλή της Αθήνας ήταν πιο ανεχτική στους μοργανατικούς γάμους από αυτές της Σουηδίας και της Δανίας. Παρέμεινε πρίγκιπας και βασιλική υψηλότητα. Αντιθέτως στη σύζυγό του είχε απαγορευτεί η διαμονή της στην Ελλάδα. Και αυτό όχι εξ΄αιτίας της καταγωγής της αλλά γιατί δεν έκρυβε τις θέσεις της για τον κομμουνισμό και ήταν καταχωρημένη από πολλές οργανώσεις κατασκοπείας ως συνεργάτης του Κρεμλίνου», αναφέρει ο Γάλλος διπλωμάτης Γκυ ντε Ζιράρ ντε Σαρμπονιέρ στο βιβλίο του με τίτλο «Οι Βασιλείς της Ελλάδος».
Αντιμετωπίζοντας την εχθρότητα της βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας εξαιτίας του γάμου του, συνέχισε το επιστημονικό του έργο. Ταξίδεψε σε Θιβέτ και Ινδία ως επικεφαλής αποστολής του ανθρωπολογικού Μουσείου της Κοπεγχάγης, ωστόσο ήρθε σε σύγκρουση με την Ινδική κυβέρνηση η οποία τον θεώρησε πράκτορα των Άγγλων. Κάπως έτσι, θεωρούταν κομμουνιστής στις ΗΠΑ, Άγγλος κατάσκοπος στην Ινδία, ενώ κατηγορούταν και από τη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας.
«Είχε δημιουργήσει σωρεία εχθρών ύστερα από τον γάμο με μια όμορφη Ρωσίδα, “σφραγισμένη” κομουνίστρια, που του έκλεινε όλες τις πόρτες. Ειδικά τις ελληνικές… Προσπαθούσε να υπερνικήσει τα εμπόδια, ερχόταν συχνά στην Ελλάδα, κρατούσε ένα δικό του σπίτι, μιλούσε καλά ελληνικά, συναντούσε φίλους και συναδέλφους», γράφει στα δημοσιογραφικά της απομνημονεύματα, με τίτλο «Πενήντα χρόνια και κάτι», η Ελένη Βλάχου, που φαίνεται να γνώριζε προσωπικά τον πρίγκιπα.
Ο πρίγκιπας Πέτρος και η σύζυγός του δεν απέκτησαν παιδιά, ενώ ο ίδιος δεν κατάφερε ποτέ να πάρει το Στέμμα. Πέθανε στο Λονδίνο στις 15 Οκτωβρίου 1980 και θάφτηκε στη Δανία, ενώ δέκα χρόνια αργότερα τον ακολούθησε και η γυναίκα του.
Η έπαυλη στη Γλυφάδα
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, πούλησε το ανάκτορο του στην οδό Ακαδημίας, γεγονός που χαροποίησε ιδιαίτερα τη Φρειδερίκη, η οποία όμως μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε ότι ο Πέτρος αγόρασε ένα μεγάλο οικόπεδο στη Γλυφάδα και μαζί του μια έπαυλη, στην απέναντι πλευρά της λεωφόρου Βουλιαγμένης, έναν μικρό πέτρινο πύργο που κατεδαφίστηκε τα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα.
Πώς έμοιαζε ο Πρίγκιπας Πέτρος
Για την εμφάνισή του, έχουν αναφερθεί:
«Με αθλητικό παράστημα, ξανθός, γελαστός, ο Πρίγκηψ Πέτρος, γιος του πρίγκηπα Γεωργίου και της Γαλλίδας Μαρίας Βοναπάρτη, δεν είχε κληρονομήσει κανένα βασιλικό “ελάττωμα”…», γράφει η Ελένη Βλάχου.
«Αν και ψηλός, δεν είχε την εντυπωσιακή κορμοστασιά που είχαν συνήθως οι πρίγκιπες της γενιάς του. Αντιθέτως είχε έναν αέρα πολύ πιο έξυπνο», αναφέρει ο Γάλλος διπλωμάτης Γκυ ντε Ζιράρ ντε Σαρμπονιέρ στο έβδομο και πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο του βιβλίου του που έχει τον τίτλο «Οι Βασιλείς της Ελλάδος».
Πηγές: royalchronicles.gr , kathimerini, pasatempo.wordpress.com, wikipedia