Άσ’ τα τα μαλλάκια σου’: Ένα απόγευμα που φύσαγε στο Καβούρι
Περπατώντας με μια κοπέλα στο Νότο, ο Αλέκος Σακελλάριος εμπνεύστηκε ένα απ’ τα πιο διαχρονικά ελληνικά τραγούδια.
- 02/03/2015
Η ιστορία έρχεται σε μας από τα τέλη του 1930. Εκείνο τον καιρό ο νεόκοπος ακόμα δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και μετέπειτα σκηνοθέτης είχε γνωριστεί και έβγαινε με μια πολύ όμορφη κοπέλα. Σ’ ένα από τα ραντεβού τους είχαν βρεθεί στο Καβούρι, το οποίο εκείνη την εποχή, όπως άλλωστε και τα περισσότερα παράλια του Νότου, ήταν ερημικό και γαλήνιο. Καθώς οι δύο νέοι περπατούσαν δίπλα στη θάλασσα, ένα δυνατό αεράκι ανασήκωσε το φουστάνι της κοπέλας και ταυτόχρονα χάλασε τα μαλλιά της, ενώ εκείνη πάλευε από τη μία να διορθώσει το ρούχο και από την άλλη να σουλουπώσει την κόμη της. Βλέποντάς τή ο Σακελλάριος να δυσανασχετεί και να παραπονιέται για το πώς έγιναν τα μαλλιά της, της είπε «τι έχουν τα μαλλάκια σου; Μια χαρά είναι έτσι ανακατεμένα».
Η φράση αυτή του Σακελλάριου καθυσήχασε τη νεαρή, κι εκείνος τη συγκράτησε, όπως συγκράτησε και όλη την εικόνα της «περιπέτειάς» τους. Το ίδιο βράδυ, επιστρέφοντας σπίτι έγραψε τους πρώτους στίχους, τους οποίους συμπλήρωσε με μερικούς ακόμα πιο μελαγχολικούς, για το πώς περνούν τα χρόνια χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Αυτό που έκανε κυρίως εντύπωση στο Σακελλάριο είναι το πώς ήταν δυνατόν μια τόσο όμορφη και νέα γυναίκα να στεναχωριέται τόσο για ένα χτένισμα που χάλασε, σμπεραίνοντας πόσο ανόητο είναι να «σκάμε» για μικροπράγματα.
Οι στίχοι αυτοί προτάθηκαν να γίνουν τραγούδι σε αρκετούς συνθέτες, αρχικά χωρίς μεγάλη επιτυχία, αφού κανείς τους δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μετά από αρκετό καιρό στο συρτάρι του Σακελλάριου, τελικά βρήκαν το δρόμο τους και έγιναν τραγούδι χάρη στον σπουδαίο Μιχάλη Σουγιούλ, όταν ο τελευταίος ζήτησε από το Σακελλάριο κάτι που να μπορούσε να γίνει βαλς. Όταν ο Σουγιούλ διάβασε τους στίχους, αποκρίθηκε «Αυτά είναι τραγούδια». Άποψη που όμως μοιράζονταν ακόμα μόνο οι δύο δημιουργοί του, αφού και πάλι, καμία εταιρία δεν ήθελε να το ηχογραφήσει…
Τελικα ο δρόμος προς τη διαχρονική δόξα για το «Άστα τα μαλλάκια σου» άνοιξε το 1950, όταν ο σκηνοθέτης πλέον της Φίνος Φιλμ Αλέκος Σακελλάριος το χρησιμοποίησε στην ταινία του «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν». Πρώτος ερμηνευτής ήταν ο Φώτης Πολυμέρης , για τις ανάγκες όμως της ταινίας φαίνεται ότι το τραγουδά ο Αλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο ντούμπλαρε ο τραγουδιστής.