17 Χρόνια Bolivar: Ο μύθος της αθηναϊκής ριβιέρας
Το πιο διαχρονικό beach bar μας έχει κάνει να χορεύουμε ξυπόλυτοι κάτω από τους κοκοφοίνικες μέχρι το πρωί ουκ ολίγες φορές, ενώ οι ιστορίες μας που έχουν γραφτεί στην άμμο του είναι ικανές να μας κρατήσουν νέους για μια αιωνιότητα.
- 10/06/2021
- Κείμενο: Πωλίνα Παρασκευοπούλου
- Φωτογραφίες: Μαρία Ξανθοπούλου
Ήταν στα μέσα του καλοκαιριού του 2005, όταν ένα «νησί» ήρθε στην επιφάνεια την Αναβύσσου και με τις μουσικές του ξεσήκωνε «κύματα» διασκέδασης στον αθηναϊκό πληθυσμό. Ένα ξύλινο beach bar, δίπλα στο κύμα με χαλαρή διάθεση, μουσικές που αγαπάμε και καλό ποτό δεν άργησε να γίνει talk of the town. Όλοι ήθελαν να πάρουν μια δόση διακοπών στην πρωτεύουσα και να παρασυρθούν στη μουσική του δίνη. Κάποιες ώρες που χάριζαν μια ανάσα ανεξαρτησίας απ’ ό,τι πίεζε ή καταπίεζε τον καθέναν μας εκείνη τη στιγμή. Κάτι ήξεραν οι ιδιοκτήτες λοιπόν, που του έδωσαν το συγκεκριμένο όνομα. «To Bolivar ξεκίνησε στα μέσα του καλοκαιριού το 2005. Η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη δημιουργίας ενός χώρου που να θυμίζει τροπικό νησί για να περνάμε καλά πρώτα εμείς και οι παρέες μας, με τις αγαπημένες μας μουσικές και καθαρά ποτά, όλα αυτά κοντά στο σπίτι μας. Το όνομα ανήκει στον μεγάλο επαναστάτη Simon Bolivar και προέκυψε από την προσωπική μας επανάσταση στον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης», μου λέει ο ιδιοκτήτης Χάρης Τσιάκαλος.
Φυσικά η τοποθεσία και η αίσθηση διακοπών που προσφέρει δεν θα μπορούσαν από μόνες τους να στέψουν το Bolivar τον θρύλο που είναι σήμερα. Τα μουσικά ονόματα που έχουν περάσει από τα decks τους είναι σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους λόγους, μια πρακτική που ενισχύθηκε την τελευταία δεκαετία με προσκεκλημένους από το εξωτερικό (άλλωστε το Bolivar απευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και σε ξένους επισκέπτες). «Οι μεγάλοι καλλιτέχνες προέκυψαν από τα όνειρα που είχαμε να παίξει κάποια στιγμή στο μαγαζί, για παράδειγμα ο Paul Oakenfold, ο Sasha ή ο John Digweed, που ακούγαμε ως νεαροί. Έτσι χτίστηκε αυτό ακολουθώντας βέβαια και τα σημερινά trends.»
Ο δεύτερος κυριότερος λόγος είναι σίγουρα η ομάδα που κρύβεται από πίσω. «Οι αφανείς ήρωες πίσω από το Bolivar είναι πάρα πολλοί, με αρκετούς συνεχίζουμε μαζί από τα πρώτα μας βήματα, κάποιοι στην πορεία ακολούθησαν κάτι διαφορετικό, ωστόσο όλοι είναι μέρος της ιστορίας μας και ευχαριστώ τον καθένα προσωπικά. Δεν θέλω να μακρηγορήσω ούτε να ξεχάσω κανέναν, καθώς είναι όλοι πολύ ξεχωριστοί, οπότε θα κάνω μια αναφορά εξαιρετικά στους γονείς μου και στον αδερφό μου Άρη, που στήριξαν από την πρώτη στιγμή το εγχείρημα αυτό, την σύζυγό μου, Τίνα, που είναι δίπλα μου σε όλες τις δυσκολίες της εργασίας αυτής και φυσικά στον συνέταιρό μου, Δήμο Γάτσια, που είναι το άλλο μισό του project».
Εκείνα τα πρώτα χρόνια, ιδίως, που ακόμη δεν είχαμε ιδέα για τις επερχόμενες οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις, κάθε βράδυ στο Bolivar ήταν και μια διαφορετική εμπειρία, σε κάποιες περιπτώσεις εμπειρίες ζωής, πάντως σίγουρα βραδιές που τις θυμάσαι για πολλά χρόνια. «Μόλις είχαμε μετακινηθεί σε καινούριο χώρο στην Ανάβυσσο το 2009, είχαμε κάνει ένα full moon party που είχε προσελκύσει πάνω από 5000 κόσμο. Δεν υπήρχε υποδομή για τόσο κόσμο σε parking. Αρχικά έγιναν δεξιά και αριστερά του δρόμου 2 ουρές πάρκινγκ 8 – 10 χιλιομέτρων και στην συνέχεια έκλεισε η Αθηνών Σουνίου για αρκετές ώρες. Δεν μπορούσε να περάσει ούτε η αστυνομία για να ρυθμίσει την κυκλοφορία. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε!».
Ρωτάω για την πιο δυνατή στιγμή του Bolivar και για εκείνη τη βραδιά που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. «Θα ξεχωρίσω τη στιγμή που φιλοξενήσαμε τον πρώτο μας International guest το 2012 Mario Basanov ως την πιο δυνατή στιγμή που άνοιξε το δρόμο για τα international dj sets». «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την τελευταία μας βραδιά στον Άγιο Νικόλαο όταν αφήσαμε το πρώτο μας Bolivar για να πάμε σε καινούριο μέρος».
Την Πρωτομαγιά του 2012, το Bolivar μεταφέρεται στην οργανωμένη Ακτή του Ήλιου, στον Άλιμο. Με σεβασμό προς το φυσικό περιβάλλον, φτιάχνεται με τέτοιο τρόπο ώστε το ξύλο να πρωταγωνιστεί και όλο το ambience σε συνδυασμό με τους κοκοφοίνικες να μας κάνει να νιώθουμε πως τηλεμεταφερθήκαμε σε κάποιο barraca στη Βραζιλία. Τα θεματικά πάρτι του και τα ιστορικά γενέθλια του μαγαζιού κάθε χρόνο έχουν μείνει χαραγμένα στην καρδιά μας κι έχουν ταυτιστεί με τις ζεστές καλοκαιρινές μας αναμνήσεις στην Αθήνα που δε βαριόμαστε να διηγούμαστε γελώντας ή αναπολώντας.
Το πιο αστείο ευτράπελο στη δεύτερη εποχή του είναι «μια βραδιά στα γενέθλια του Bolivar το 2016 ο φωτιστής μας είχε ανοίξει εκ παραδρομής την ασφάλεια του συστήματος της πυρόσβεσης και έτρεχαν νερά από την οροφή, ουσιαστικά έγινε ένα τεράστιο μπουγέλο. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως όλοι νόμιζαν πως όλο αυτό ήταν μέρος του show και είχαν ενθουσιαστεί».
Ο χώρος του Bolivar, ευτυχώς, είναι αρκετά μεγάλος ώστε να μπορεί εύκολα να διαμορφωθεί, λόγω της κατάστασης φέτος, σε ζώνες με ελεγχόμενο αριθμό ατόμων ώστε να μην υπάρχει συγχρωτισμός και να μπορούν να διασκεδάσουν όλοι με ασφάλεια και αποστάσεις. «Φέτος ευελπιστούμε να μας επιτραπεί να παρουσιάσουμε το πιο δυνατό line up international djs στην ιστορία μας και γενικότερα στην Αθήνα. Μεταξύ πολλών άλλων θα ακούσουμε φέτος Solomun, Tale Of Us, Nina Kravitz, Boris Brejcha, Chris Liebing, Ricardo Villalobos, Enrico Sanguiliano, Recondite, Meduza, Modeselektor και πάρα πολλούς ακόμα».
Εμείς να δεις πώς το ευχόμαστε! Θέλουμε σαν τρελοί να χορέψουμε ανέμελοι στην άμμο, ακούγοντας τις αγαπημένες μας μουσικές μαζί με αγαπημένους φίλους, όπως παλιά, όταν απείχαμε παρασάγγας από τις ζοφερές μέρες του covid.