15 πράγματα που πρέπει να γνωρίζει το κουτάβι σου
Κουτάβια, κουτάβια και άλλα κουτάβια. Είναι παντού! Κανείς δεν χορταίνει να τα βλέπει, να τα χαϊδεύει και να τα αγκαλιάζει. Τι γίνεται όμως όσο αναφορά την σωστή διασκυλαγώγησή τους;
- 30/09/2014
Αν θέλεις πάρε σημειώσεις, ή πάτα ένα print στην παρακάτω λίστα και ρώτα με για ότι έχεις απορία.
#1. Ασυζητητί θα ήθελα να μάθει το κουτάβι σου, πρώτα απ όλα, ότι το σπίτι του είναι το crate (το σύμπαν έπλασε αυτό το πολύτιμο εκπαιδευτικό εργαλείο, μην το προσπερνάς!!)
#2. Να μην δαγκώνει τα χέρια σου. Και κανενός άλλου. (Αυτό ισχύει και για την πεθερά σου. Sorry.)
#3. Να κάνει την τουαλέτα του έξω στην βόλτα. Όχι σε πάνες. Ούτε στο μπαλκόνι. (Ξέρω, δεν χρειάζεται να στο πω εγώ αυτό γιατί είναι ήδη το πρώτο που σε καίει. Μην στρώσεις χαλιά ακόμα. Άστο για του χρόνου.)
#4. Να μην πηδάει πάνω σου! Ξέρω πόσο χαριτωμένο είναι να πηδάει στα γόνατά σου για χαδάκια τώρα που είναι μικρό. Όταν όμως θα χει γίνει ολόκληρο μουλάρι και πιθανόν θα έχει πατήσει νερά έξω στην βόλτα, θα βρίσκεις καλλιτεχνικά πατουσοσημάδια στο παντελόνι σου. Δεν θα σε πειράζει. (Δεν_είπε_ποτέ_κανείς)
#5. Να μην πηδάει ούτε πάνω σε ξένους! (Δεν νομίζω ότι η θεία σου ή η λίγο αχώνευτη γειτόνισσα με τα μπικουτί, θα χαίρονται όταν ο ενθουσιώδης σκύλος σου θα πηδάει πάνω τους.. Χλωμό.)
#6. Το όνομά του. Φυσικά. (Για να μην κάνει τον Κινέζο όταν τον φωνάζεις.)
#7. Να μάθει την εντολή «Έλα!». Το όνομά του πρώτα και μετά το Έλα. (Θα στο παίζει κουφός στην αρχή. Μην απελπιστείς. Και μην τρέχεις από πίσω του ουρλιάζοντας σε παροξυσμό την εντολή. Δεν θα το μάθει έτσι.)
#8. Να συνηθίσει από μικρό ότι θα πρέπει να ανέχεται την σωματική εξέταση που θα πρέπει να του κάνει ο κτηνίατρος ή εσύ. (Έλεγχο αυτιών, γούνας, πατουσών, δοντιών και ότι άλλο υπάρχει πάνω του.)
#9. Να μάθει να περνάει και χρόνο μόνο του, χωρίς την παρουσία σου ή χωρίς την μόνιμη προσοχή σου πάνω του. (Μην το κακομάθεις σε αυτό. Γιατί το άγχος αποχωρισμού καραδοκεί. Και μετά θα θέλουν πολύ να σε αποχωριστούν οι γείτονές σου. )
#10. Το «Άστο!». Να μάθει να αφήνει δηλαδή το οτιδήποτε έχει στο στόμα του όταν θα του το λες. (Πολύ χρήσιμο. Ειδικά όταν στο στόμα του έχει το κινητό σου, αγαπημένο παπούτσι, τηλεκοντρόλ. Κατάλαβες..)
#11. Σε συνέχεια του άνωθεν.. να μάθει το μικρό σου να μην ακονίζει τα δόντια του σε έπιπλα, πράγματα του σπιτιού ή προσωπικά σου αντικείμενα. (Λυπήσου τα νεύρα σου και την τσέπη σου. Πάρε crate λέμε!)
#12. Να μάθει να είναι κοινωνικό. Με σκύλους, με ανθρώπους, με οτιδήποτε έμβιο κινείται. Κοινωνικοποίησέ το όσο το δυνατόν περισσότερο. (ή αλλιώς θα έχεις μετέπειτα έναν ακοινώνητο σκύλο που φοβάται και την σκιά του και θα σε ταλαιπωρεί στις βόλτες. Κακό.)
#13. Έστω να μάθει το «Κάτσε»! Η απανταχού απαραίτητη εντολή για έναν σκύλο. (Όχι «Κάτσε κάτω!». Μην το μπερδέψεις από μικρό. Σκέτο Κάτσε! Το «Κάτω» είναι το ξάπλα. Να τα λέμε και αυτά..)
#14. Κάνε στον εαυτό σου μια χάρη (και στον ώμο σου) και μάθε του να περπατάει σωστά στην βόλτα. Να μην τραβάει. Να σταματάει όταν του το ζητάς, να κάθεται, να ξαπλώνει και να μένει. (Ναι. Για Βασική Υπακοή μιλάω.)
#15. Να μάθει να μην γίνεται προστατευτικό και κτητικό με τα παιχνίδια του ή με το φαγητό του. (Εκτός αν θες να έρχεσαι αντιμέτωπος με τα σαγόνια του καρχαρία κάθε φορά που πας να του πάρεις κάτι απ’ το στόμα. Δύσκολο.)
Έλα, μην μου πεις ότι είναι πολλά αυτά. Αχ και να ήξερες πόσα ακόμα υπάρχουν.. Εγώ σου έγραψα μόνο για τα πιο συνηθισμένα. Για σένα το κάνω αγαπημένε μου κουταβογονέα, γιατί θέλω να ζήσεις αυτή την ανεπανάληπτη εμπειρία της αρμονικής συμβίωσης με τον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου. Απ την άλλη μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, αλλά μην μου πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα!