Δεν γουστάρεις τους σκύλους; Καλύτερα!
Η Μαριλένα Σαρίδη - σε ελαφρώς έξαλλο τόνο - εξηγεί τα διακριτά όρια ανάμεσα σε εκείνους που αγαπούν τους σκύλους και εκείνους που νομίζουν ότι τους αγαπούν.
- 21/09/2015
Σου έχει τύχει ποτέ, φίλε σκυλογονέα, να περπατάς αμέριμνος με το σκύλο σου στην καθιερωμένη σας βόλτα και στα καλά καθούμενα να σου βγαίνει εξαγριωμένος ένοικος σπιτιού και να σου ζητάει να φύγεις από το πεζοδρόμιό ΤΟΥ; Μην σου τύχει, που λέμε, διότι μου έτυχε εμένα πρόσφατα. Ένα ωραίο απόγευμα, ενώ απλά περπάταγα στο πεζοδρόμιο και ο σκύλος μου ούτε που μύριζε το μέρος (πλήρης απαξίωση, κάτι ήξερε φαίνεται..), κυριούλης μεσήλικας μου έκοψε τη χολή γιατί αποφάσισε να πεταχτεί από τους θάμνους για να μου πει να κατέβω αμέσως εγώ και ο σκύλος μου από το πεζοδρόμιο του.. Πετάχτηκα στιγμιαία και εγώ λοιπόν στο δρόμο αλλά σε κλάσματα δευτερολέπτου επανήλθα σε σώας τας φρένας απλά με λίγο ανεβασμένη πίεση. Εμ δεν ήξερε που έμπλεκε. Φυσικά ακολουθεί απο μέρους μου λογύδριο του τύπου: «Τι λέτε κύριέ μου που νομίζετε ότι σας ανήκει και το πεζοδρόμιο κιόλας! Δημοτικό είναι το πεζοδρόμιο και ο σκύλος μου δεν λερώνει τίποτα και αν λέρωνε φυσικά και θα τα μάζευα, εκτός και αν εννοείται ότι σας ενοχλούν οι πατούσες της που περνάνε πάνω από τις (ο Θεός να τις κάνει) καλοστρωμένες πλάκες έξω από το σπίτι σας!;» Και τι μου απαντάει; «Ναι..αυτό!»
Ναι;! Τι ναι; Μένω σαν χάνος εγώ και τον κοιτάω. Ειλικρινά με αποστόμωσε. Δεν είπα κουβέντα και απλά έφυγα. Κάηκε μάλλον ο επεξεργαστής του εγκεφάλου μου.
Στο υπόλοιπο της διαδρομής προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί και το χειρότερο, προσπαθούσα να μπω στο σκεπτικό του συγκεκριμένου τύπου. Μέχρι που συνηδειτοποίησα το εξής. Απλά δεν γουστάρε που πέρναγε ένας σκύλος έξω από το σπίτι του. Τόσα απλά και τόσο περίπλοκα ταυτόχρονα για μένα.
Το περιστατικό αυτό λοιπόν, με έβαλε σε σκέψεις όσο αναφορά αυτούς εκεί έξω που απλά, χωρίς να έχουν ζήσει κάποια τραυματική εμπειρία, δεν συμπαθούν τους σκύλους. Να σου πω όμως κάτι που ίσως σου φανεί λίγο ανατρεπτικό, για αρχή; Καλύτερα!! Ναι καλά διάβασες. Καλύτερα που δεν τους συμπαθούν.
Για να καταλάβεις σου παραθέτω τα ακόλουθα επιχειρήματα της καθαρά προσωπικής μου άποψης.
#1. Δεν υπάρχει γουστάρω συγκεκριμένα και περιστασιακά, υπάρχει αγαπώ. Πάντα. Όλους τους σκύλους
Δεν μπορώ τα ημίμετρα. Ποτέ δεν τα μπορούσα. Σε καμία έκφανση της ζωής μου. Κατηγόρησε με, κράξε με όσο θες για την ακρότητα και απολυτότητα της δήλωσής μου αλλά δεν πρόκειται να την πάρω πίσω.
Δεν μπορώ αυτούς που λένε συνεχώς «άχου τοοοο» σε κάποιο διερχόμενο δεσποζόμενο μαλτεζάκι ή κουτάβι λαμπραντοράκι, αλλά όταν τους προσπεράσει ένα αγνώστου ράτσας σκύλος, μετατρέπονται σε τυφλούς ξαφνικά. Αυτοί οι άνθρωποι με κάνουν να λατρεύω ακόμα περισσότερο τα μη-ρατσάτα σκυλιά ανεξαρτήτως μεγέθους, ηλικίας ή αναπηρίας. Γιατί εγώ ξέρω να αναγνωρίζω την αξία αυτών των σκύλων και να εκτιμώ την διαφορετικότητά τους, την μοναδική ομορφιά τους και τον ξεχωριστό χαρακτήρα τους. Σε αντίθεση με εσένα φίλε μου που δεν γουστάρεις τα σκυλιά γενικώς αλλά θα αξιώσεις με μία ματιά (τιμή τους..) ένα γεροδεμένο ροτβαίλερ ή ένα πιτμπουλάκι με ακρωτηριασμένα αυτιά γιατί «φαίνεται άγριο» και συνεπώς νομίζεις αντίστοιχο της δικής σου αρρενωπότητας, δεν ξέρεις που πάνε τα τέσσερα όσο αναφορά τους σκύλους. Το επικίνδυνο της δικής σου περίπτωσης εντωμεταξύ είναι ακριβώς αυτό. Η επιπόλαιη, ίσως και παροδική μετάλαξη της κατάστασής σου. Μπορεί μια μέρα εσύ που δεν πολυγουστάρεις τους σκύλους γενικώς, να ξυπνήσεις και να δεις μια φωτογραφία ενός σκύλου ή να διαβάσεις ένα άρθρο σχετικά με κάποια ράτσα και να σου κολλήσει ότι θες να την αποκτήσεις για λόγους που ούτε έσυ έχεις καταλάβει αλλά έλα μωρέ ένα σκυλί είναι αν δεν σου κάνει το επιστρέφεις ή το δίνεις κάπου.. σε κάποιον.. Έτσι εσύ που δεν γουστάρεις τα σκυλιά ξαφνικά μετατρέπεσαι σε ένα είδος ανθρώπου που γουστάρει (ας πούμε) τα ροτβάιλερ και γίνεσαι ο εφιάλτης όλων των φιλοζωικών και εθελοντών γιατί φυσικά το σκυλί σου θα το θες και τζάμπα!
Αρχίζεις τα τηλέφωνα σωρηδόν ή τα μηνύματα σε σελίδες και sites αναζητώντας το σκύλο που νομίζεις ότι θες, κατα παραγγελία φυσικά. Κουτάβι, καθαρόαιμο, τάδε μέγεθος, τάδε βάρος. Απογοητεύεσαι βέβαια γιατί φυσικά δεν βρίσκεις τίποτα ή γιατί οι έμπειροι εθελοντές σε μυρίζονται και σου αρνούνται το σκύλο «των ονείρων σου»..
Εσύ λοιπόν και η εφήμερη ή κατα φαντασία «συμπάθεια» για τους σκύλους, δεν τους κάνει καλό μακροπρόθεσμα.. οπότε άστο καλύτερα. Γύρνα στη φάση που απλά δεν τους γουστάρεις. Είναι πολύ πολύ καλύτερα για όλους μας.
#2. Δεν γουστάρεις τους σκύλους άρα δεν τους πλησιάζεις
Ειλικρινά προτιμώ περισσότερο εσένα που θα αλλάξεις πεζοδρόμιο επειδή με βλέπεις να έρχομαι από μακριά με τον σκύλο μου και σε πιάνει είτε πανικός είτε σιχαίνεσαι (;;) οπότε σπεύδεις να βγείς από την πορεία μου, παρά εσένα που δεν γουστάρεις τους σκύλους και είσαι διατεθιμένος να φτάσεις σε σημείο να τους κάνεις κακό. Εσένα που επειδή πέρασε ένας σκύλος δίπλα σου μπορεί και να τον κλωτσήσεις για πλάκα ή επειδή είσαι καθαρά και ξάστερα ανώμαλος με την έννοια του βαθύτατα ψυχολογικά προβληματικού. Με δεδομένο ότι αυτοί οι υπάνθρωποι δυστυχώς κυκλοφορούν ανάμεσά μας και συχνά κρύβονται μέσα στο χάος την ανωνυμίας χρησιμοποιώντας πετυχημένα την μη εκδήλωση καμίας προτίμησης ως προς τους σκύλους, ώστε να μπορούν υποχθόνια να πράττουν άσχημα εις βάρος σκύλων αλλά και να μην κατηγορούνται κιόλας, τότε ναι προτιμώ τον άνθρωπο που ανοιχτά δεν γουστάρει τους σκύλους, το λέει και φροντίζει να μην έχει καμία όμως απολύτως δουλειά μαζί τους. Όπως και να το κάνουμε είναι ξεκάθαροι και το κυριότερο δεν βλάπτουν αυτά τα πλάσματα που δεν συμπαθούν. Επομένως εσύ που υπάγεσαι σε αυτή την κατηγορία, καλά κάνεις και δεν τους συμπαθείς για να έχουμε και εμείς το κεφάλι μας ήσυχο.
#3. Νομίζεις οτί γουστάρεις τους σκύλους, όπως νομίζεις ότι τους φροντίζεις κιόλας
Απευθύνομαι σε εσένα μεν φίλε σκυλογονέα, ελπίζοντας όμως ότι δεν ανήκεις σε αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων για τους οποίους γράφω. Αν όμως δυστυχώς ανήκεις, παραδέξου το. Έχεις μπερδευτεί λίγο. Δεν θα σε κατηγορήσω για κακία αλλά για άγνοια ή διαστρεβλωμένη λογική. Νομίζεις όντως ότι γουστάρεις τα σκυλιά και έχεις και τον Ρεξ σου και είσαι περήφανος γι αυτόν, τόσο ωραίος σκύλος, τον αγόρασες τόσο ακριβά, είναι σωστός επιβήτορας και είναι το καμάρι σου. Μόνο που το καμάρι σου ζει κάπου στην πίσω αυλή του σπιτιού σου. Μόνος του. Πιθανόν δεμένος ή σε ένα χώρο περιφραγμένο 4 επί 4. Γιατί είναι και φύλακας! Βέεεεβαια αυτό που το πας; Έχει τροφή και νερό, και πιθανόν να ψάχνεις και μια υποψήφια νύφη ώστε να διαιωνίσεις τις γονιδιάρες του και να κρατήσεις και έναν Ρεξ junior, πάλι, δεμένο ή μη στην πίσω αυλή σου ώστε να βγαίνεις κάθε απόγευμα να τον ποτίζεις.. εχμ, να τον ταΐζεις και αυτόν εννοώ και πάει λέγοντας.. Σωστά μέχρι εδώ;
Στην πραγματικότητα όμως, τίποτα από τα παραπάνω που κάνεις δεν είναι σωστό. Μην αρχίσεις τώρα με τις διαμαρτυρίες, σκύλος είναι τι θα πάθει, είναι μεγαλόσωμος κτλ. Όχι. Δέξου το γεγονός ότι εφόσον έχουμε εξημερώσει τόοοσα χρόνια τώρα τα σκυλιά και τα έχουμε σχεδόν εξανθρωπίσει και βάλει μέσα στα σπίτια μας και τους καναπέδες μας, σαν σύντροφάκια και όχι πια σαν κατοικίδια, (γιατί καταλάβαμε την αξία τους) τότε αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να τους δίνουμε και τις ανάλογες συνθήκες διαβίωσης. Ένας σκύλος απομονωμένος ή δεμένος είναι ένας δυστηχισμένος σκύλος. Τελεία και παύλα. Τα σκυλιά είναι κοινωνικά όντα, ζούν ευτυχισμένα μόνο όταν είναι μαζί μας όσο το δυνατόν περισσότερο! Άνοιξε το σπίτι σου για το σκύλο σου, πέρνα χρόνο μαζί του, βγάζε τον καθημερινές βόλτες, παίζε με την μπάλα μαζί του, βάλτον να κοιμάται σε έναν δικό του χώρο στο σαλόνι ή την κουζίνα για το βράδυ (εξάλλου σκύλος φύλακας σε πίσω αυλή δεν υπάρχει..) και το κυριότερο, στείρωσέ τον! Προφύλαξε την υγεία του και την ψυχική του ηρεμία και απάλλαξε τον κόσμο από άλλη μια παρτίδα κουτάβια τα οποία προστίθενται στον ήδη υπεράριθμο πληθυσμό σκύλων στην Ελλάδα.
Γενικώς, πρέπει να είσαι άξιος σύντροφος του σκύλου σου, να του παρέχεις χρόνο και χώρο από την ζωή σου. Αλλιώς άστο, πάρε γλάστρα για το μπαλκόνι σου. Πιο οικονομική, πιο εύκολη και σίγουρα δεν θα βγάζει και τρίχα! Η άλλη επιλογή που έχεις φυσικά αν διαφωνείς με τα παραπάνω, είναι να μην γουστάρεις τα σκύλια. Προφανώς και τα πράγματα θα είναι καλύτερα και γι αυτά και για εσένα στην τελική. (Χαμογελάκι.)
Ίσως ήμουν αρκετά επικριτική αλλά θέλω να ξέρεις πως ότι γράφω, σκοπό έχει να ενημερώσει και να διαφωτίσει έστω και έναν εκεί έξω που βρίσκεται σε σύγχυση. Όπως βλέπεις όμως, αποδέχομαι το γεγονός ότι δεν μπορούμε όλοι να γουστάρουμε τα σκυλιά βρε παιδί μου! Αναμενόμενο είναι καθώς και δικαίωμα του καθενός, αλλά όπως κατάλαβες, ίσως είναι και καλύτερα έτσι.. Σωστά;
Η Μαριλένα Σαρίδη είναι εκπαιδεύτρια σκύλων και μπορείς να μάθεις περισσότερα για την δουλειά της στο www.happydogtrainer.gr ή απ’ την σελίδα της στο Facebook