All For Blue: Οι εθελοντές που βρέθηκαν δίπλα στον τραυματισμένο ζιφιό
Στάθηκαν επί ώρες μέσα στο κρύο νερό δίπλα στον Σωτήρη, τον κρατούσαν με τα χέρια τους προκειμένου να μην ακουμπά στον βραχώδη και γεμάτο αχινούς βυθό, του τραγούδησαν για να τον ηρεμήσουν. Η ιδρύτρια της All For Blue, Κατερίνα Τοπούζογλου, μαζί με δύο εθελοντές που βρέθηκαν στο σημείο, μιλούν στο NouPou για την εμπειρία τους κατά την προσπάθεια διάσωσης του ζιφιού που τις προηγούμενες μέρες βρέθηκε τραυματισμένος και άρρωστος, σε παραλίες των νοτίων προαστίων.
- 31/01/2022
Την προηγούμενη εβδομάδα, μία μικρή φάλαινα (όπως πιο σωστά μάθαμε στη συνέχεια, ένας ζιφιός) βρέθηκε στις ακτές της Αθηναϊκής Ριβιέρας, προκαλώντας ανησυχία σε πολίτες και εθελοντές, καθώς το ζώο φαινόταν τραυματισμένο. Το μεσημέρι της προηγούμενης Πέμπτης, το κήτος εμφανίστηκε στα Λιμανάκια Βουλιαγμένης, όπου και έγινε επιχείρηση, ώστε να απεγκλωβιστεί από το 3ο Λιμανάκι. Έπειτα, βρέθηκε στην παραλία ΕΔΕΜ στα σύνορα του Παλαιού Φαλήρου με τον Άλιμο και η κατάστασή του, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, έμοιαζε κρίσιμη.
Η All For Blue, ένας περιβαλλοντικός οργανισμός που αποσκοπεί στην προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και την ενημέρωση για τα πλαστικά μιας χρήσης και τους τρόπους αποφυγής τους, ειδοποιήθηκε επίσημα την Παρασκευή το πρωί από τον Αρίων (σ.σ. Ερευνητικό Κέντρο Διάσωσης και Περίθαλψης Κητωδών) για την τραυματισμένη φάλαινα στην παραλία της ΕΔΕΜ.
Άμεσα, η Κατερίνα Τοπούζογλου, ιδρύτρια της All For Blue και, μεταξύ άλλων, Εκπαιδεύτρια Ελεύθερης & Αυτόνομης Κατάδυσης και Εκπαιδεύτρια για την προστασία καρχαριών από τον παγκόσμιο οργανισμό Project Aware, έσπευσε στο σημείο, βούτηξε στη θάλασσα για να τσεκάρει την κατάσταση του ζώου και έπειτα έστησε μια μικρή ομάδα εθελοντών προκειμένου να οδηγηθούν όλοι στο σημείο και να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν. Η ίδια, μίλησε στο NouPou για την εμπειρία της:
«Πληροφορηθήκαμε επίσημα την Παρασκευή το πρωί, από το δίκτυο του Αρίωνα για τη φάλαινα. Συγκεκριμένα, δέχθηκα τηλεφώνημα από την Ευγενία Σκούτζου, που είναι κτηνίατρος στον Αρίων. Δεδομένου ότι τα γραφεία μας είναι στο Φάληρο, πήρα τη στολή μου και έφυγα αμέσως για να πάω στο σημείο. Έπειτα, έστησα την ομάδα μου: ήρθε ο Μιχάλης Γλυνάτσης, δύτης από την Κάλυμνο και προπονητής ΤΕΦΑΑ στην κολύμβηση, η Τάνια Δράκου, βιολόγος, η Αμαλία Φραγκιαδάκη, εκπαιδεύτρια κατάδυσης, ο Γιάννης Καπνίσης, εκπαιδευτής κατάδυσης, η Ναταλία Αθηναίου, ιχθυολόγος και ο Αχιλλέας Κανέλλος, επαγγελματίας δύτης. Όλοι μας, παραμείναμε στο σημείο μέχρι αργά το βράδυ».
«Το πρωί, που πήγα στην παραλία μόνη μου, μπήκα μέσα στη θάλασσα, είδα το ζώο, το οποίο φαινόταν καταβεβλημένο, έβγαλα φωτογραφίες για την επιστημονική μας ομάδα, έφυγα για να συγκετρώσω τα απαραίτητα άτομα και επιστρέψαμε όλοι μαζί νωρίς το απόγευμα στο πεδίο. Εμείς φροντίζαμε με το σώμα μας, να μην ακουμπάει το ζώο κάτω στον βυθό, καθώς το έδαφος σε εκείνο το σημείο ήταν βραχώδες και είχε πολλούς αχινούς. Προτιμήσαμε να πατήσουμε εμείς τους αχινούς, από το να τους ακουμπήσει εκείνο».
«Κάποια στιγμή, είχαμε σταματήσει όλοι να μιλάμε και απλά μείναμε σοκαρισμένοι με αυτό που βιώναμε. Νιώθαμε κάθε κίνηση του ζώου με τα χέρια μας. Εμείς το κρατούσαμε, άλλωστε. Αντιληφθήκαμε, λοιπόν, ότι σταμάτησε να τρέμει και άρχισε να αναπνέει καλύτερα. Είχαμε, όμως, αρχίσει να κρυώνουμε πάρα πολύ. Την ώρα που έπεσε ο ήλιος, εμείς συνεχίσαμε να είμαστε μέσα στο νερό και ρωτούσαμε κάθε λίγο και λιγάκι “Παιδιά, μπορούμε ένα τεταρτάκι ακόμη; Αντέχουμε; Είμαστε καλά;”. Λέγαμε σε όποιον κρύωνε πολύ να βγει έξω και κανείς δεν έβγαινε. Τρέμαμε, αλλά όλο αυτό ήταν πολύ πιο πάνω από εμάς».
«Όταν ήμασταν μέσα στο νερό, είπα στην Τάνια, να αρχίσει να τραγουδά στο ζώο, προκειμένου να ηρεμήσει ακόμη περισσότερο. Τότε, τράβηξα και ένα βίντεο, όπου έπειτα παρατήρησα πόσο πολύ έτρεμαν τα χέρια μου. Εκείνη την ώρα που τραβούσα δεν το κατάλαβα, αλλά μόλις είδα το βίντεο έπαθα σοκ. Τόσο πολύ κρύο είχε. Μάλιστα, όταν βγήκαμε έξω, μας έφερε ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου τρία μπουκάλια με τσάι. Στην προσπάθειά μας να το πιούμε για να ζεσταθούμε, το ρίχναμε κάτω».
«Τα ζώα νιώθουν ασφάλεια όταν είναι στο φυσικό τους περιβάλλον, μακριά από τους ανθρώπους. Ειδικά μια φάλαινα, που είναι άγριο ζώο, δεν είναι καλό να έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό που κάνουμε εμείς, είναι να δείχνουμε τον απόλυτο σεβασμό στο ζώο. Προσπαθούμε να μην κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις και να κινούμαστε έτσι, ώστε να μην καλύπτουμε το οπτικό πεδίο του. Παράλληλα, όταν νιώθουμε ότι το ζώο θέλει να κινηθεί, το αφήνουμε για λίγο να κολυμπήσει. Το πιο βασικό για εμάς, είναι ότι παραμείναμε δίπλα του. Σε κάθε βήμα, ακολουθούσαμε και τις οδηγίες των κτηνιάτρων. Βέβαια, σε τέτοιες περιπτώσεις, λειτουργούμε και με το ένστικτο».
«Όλο αυτό ήταν μια συλλογική προσπάθεια. Ήρθε η ομάδα Lifeguard Hellas της Μάνιας Μπικώφ, ήρθαν άνθρωποι του Δήμου του Παλαιού Φαλήρου, ήρθαν οι διασώστες, που μας έφερναν ειδικές κουβέρτες για να ζεσταθούμε. Όταν όλοι ενωνόμαστε και λειτουργούμε σαν μια ομάδα, μπορούμε να καταφέρουμε πολύ περισσότερα. Νιώθω πραγματικά ότι δημιουργήθηκε ένα κλίμα αλλυλεγγύης σε όλη την Ελλάδα. Έχουμε δεχτεί μηνύματα από όλο τον κόσμο. Και μόνο που συσπειρώθηκε ένας ολόκληρος λαός για κάποιες ώρες και είχε έννοια του αυτό το ζώο, ήταν πάρα πολύ θετικό. Αν ο κόσμος ευαισθητοποιήθηκε με το βίντεο και τις εικόνες που είδε, αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να αναλογιστεί λίγο ποιό είναι το δικό μας μερίδιο ευθύνης, σε ατομικό αλλά και συλογικό επίπεδο, ως προς το περιβάλλον. Είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε να κάνουμε μικρές αλλαγές, που βοηθούν στην προστασία του».
Το βίντεο της Κατερίνας Τοπούζογλου, με την εθελόντρια της All For Blue, Τάνια Δράκου, να τραγουδά στο ζώο για να το ηρεμήσει, έχει κάνει τον γύρο του διαδικτύου, προκαλώντας συγκίνηση. Η Τάνια, μίλησε στο NouPou για αυτήν της την εμπειρία, που όπως τόνισε, ήταν μοναδική:
«Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Πραγματικά αξέχαστη! Έτσι όπως ήμασταν μέσα στη θάλασσα και κρατούσαμε το ζώο, γυρνάει η Κατερίνα και μου λέει πως ήρθε η ώρα. Την ρωτάω ποιά ώρα εννοείς και εκείνη μου απαντά πως ήταν η ώρα να τραγουδήσω -διότι γνώριζε ότι τραγουδάω λίγο πού και πού. Μου λέει ότι αυτό θα είναι το καλύτερο κοινό που θα έχω ποτέ στη ζωή μου. Εκεί συγκινήθηκα και ξεκίνησα να τραγουδάω. Τότε συνειδητοποίησα ότι δε θυμάμαι όλα τα λόγια από το τραγούδι και λέω στην Κατερίνα “Δεν θυμάμαι τα λόγια”. Εκείνη μου απάντησε “Δεν θα σε παρεξηγήσει η φάλαινα αν δεν ξέρεις τα λόγια” (γέλια)».
«Συνέχισα, λοιπόν, να τραγουδάω και άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι η φάλαινα ηρεμούσε. Άρχισε να αναπνέει καλύτερα και ξεκίνησε να κολυμπάει πάλι. Κάναμε βόλτες και εγώ της τραγουδούσα. Οι φάλαινες γενικά επικοινωνούν μέσω του τραγουδιού, επομένως νομίζω το ζώο ένιωσε αυτομάτως πιο οικεία. Ήταν πάρα πολύ όμορφο. Βέβαια, εγώ κάποια στιγμή αναγκάστηκα να βγω από τη θάλασσα, καθώς είχα συμπτώματα υποθερμίας. Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να βγω. Έζησα, ειλικρινά, κάτι μοναδικό μέσα στο νερό».
Η Τάνια Δράκουδημοσίευσε και στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram την παρακάτω ανάρτηση:
Παράλληλα, στο NouPou μίλησε και ο εθελοντής Μιχάλης Γλυνάτσης, ο οποίος έτυχε να βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Ο ίδιος, βρέθηκε ανάμεσα στα επτά άτομα, από τα οποία δημιουργήθηκε αυτή η μικρή ομάδα της All For Blue και έζησε στιγμές, που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα ζούσε.
«Ο ρόλος μου σε όλη αυτή την προσπάθεια ήταν καθαρά υποστηρικτικός, διότι δεν είχα προηγούμενη εμπειρία με τόσο μεγάλα θηλαστικά. Πέρα από μερικές φορές που έχω κολυμπήσει με δεφλίνια, αυτό ήταν κάτι τελείως διαφορετικό, καθώς είναι άλλο να κολυμπάς και άλλο να είσαι σε άμεση επαφή με το ζώο. Ακολουθούσα τις υποδείξεις της Κατερίνας, βοηθούσα στον χειρισμό του ζώου, λόγω όγκου και, μετά, ό,τι μπορούσα να κάνω για να βοηθήσω στη χαλάρωσή του, το έκανα».
«Ήμουν λίγο έξω από τα νερά μου, αλλά πάνω από όλα ένιωθα μαγεμένος εξαιτίας αυτής της μοναδικής ευκαιρίας που είχα, να έρθω, δηλαδή, σε επαφή με ένα τόσο μεγάλο θηλαστικό. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο, κάτι ασύληπτο, που άμα δεν το δεις ή δεν το βιώσεις ο ίδιος δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια. Είχαμε “βυθιστεί” στη στιγμή. Στην παραλία υπήρχαν 100 με 200 άτομα, αλλά η ικανότητα που είχαμε όλοι μαζί να τους απομονώσουμε, να εστιάσουμε απόλυτα στο ζώο, να το αφουγγραστούμε, να το αφήσουμε να μας “μιλήσει” και μετά σιγά σιγά να το δούμε να ανταποκρίνεται θετικά στην παρουσία μας, ήταν απίστευτο. Σε πιάνει δέος όταν έρχεσαι σε επαφή με τόσο μεγάλα θηλαστικά, αλλά το συγκεκριμένο, ό,τι και να πω και όσα συναισθήματα προσπαθήσω να εκφράσω, είναι λίγα μπροστά σε αυτό το οποίο βιώσαμε όλοι μαζί».
«Αυτό που έπρεπε να βγει αυτά τα δύο χρόνια, που αντιμετωπίζουμε την πανδημία, βγήκε τώρα: Η ανθρωπιά! Ευχαριστούμε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν με τόσο ενδιαφέρον στην προσπάθειά μας. Δεν υπήρξαν αρνητικές σκέψεις στο μυαλό τους. Είδαν αυτό που βγάλαμε εμείς μέσα από την ψυχή μας. Ήταν πολύ όμορφο το γεγονός ότι αυτό, το οποίο εμείς είχαμε μέσα μας και το εξωτερικεύσαμε, κατάφερε να περάσει στον κόσμο. Και μακάρι αυτή να είναι μια αρχή αλυσιδωτών αντιδράσεων, έτσι ώστε όλοι λίγο πολύ να βγάλουν αυτό που κρύβουν μέσα τους».
Μάλιστα, ο Μιχάλης, προσπάθησε να μεταφέρει εικόνες και συναισθήματα από την εμπειρία του με μία μακροσκελή ανάρτηση στο Facebook: