Η ιστορία του 37χρονου δικηγόρου που κατάφερε να γίνει δήμαρχος στην γειτονιά που μεγάλωσε, ζει ακόμα κι αγαπάει πολύ.

• 01/02/2017
• Κείμενο: NouPou.gr

Το Δημαρχείο του Αλίμου είναι ένα πολύ όμορφο κτίριο σε ένα στενάκι παράλληλο της παραλιακής κοντά στην Καλαμακίου. Πέτυχα μια μέρα με απίθανο αττικό φως και καθαρή ατμόσφαιρα. Κάθισα δίπλα σε μια προτομή του Θουκυδίδη και δεν σταμάτησα να κοιτάω την Αίγινα και τον Σαρωνικό που έλαμπε, μέχρι να με δεχτεί στο γραφείο του ο Δήμαρχος. Ο Ανδρέας Κονδύλης, ένας άνθρωπος που αν τον δεις στον δρόμο ίσως δυσκολευτείς να μαντέψεις ότι είναι Δήμαρχος: Απλός, ευγενικός, χαρούμενος, χωρίς συνοδεία, χωρίς επιτηδευμένες κινήσεις και τυπολατρίες. Μιλήσαμε για τον Άλιμο, την ανεξάρτητη κίνησή του που τον έφερε στο γραφείο του Δημάρχου, την πολιτική και την τοπική αυτοδιοίκηση του μέλλοντος.

 

Ο Άλιμος και η ενασχόλησή του με τα κοινά

 

“Ζω από μικρό παιδί στον Άλιμο. Το πατρικό μου σπίτι ήταν στα Αμπελάκια Αλίμου και εγώ μέχρι σήμερα συνεχίζω να μένω σ’ αυτή τη γειτονιά. Όλη μου η ζωή είναι σε αυτή την πόλη. Τέλειωσα το Θουκυδίδειο, δηλαδή το 1ο Λύκειο Αλίμου και μετά συνέχισα τις σπουδές μου στη Νομική Αθηνών.”

 

Ο Άλιμος ήταν μια πολύ διαφορετική περιοχή, όταν ήμουν μικρός. Θυμάμαι αρκετές περιοχές του Δήμου, πριν καν μπουν στο σχέδιο. Μέχρι το 1988 με 1989 υπήρχαν ακόμα γιαγιάδες, που είχαν μποστάνια και άλλες που είχαν ζώα. Κότες και πρόβατα. Υπήρχαν γειτονιές που πέρναγε ο μανάβης με το κάρο, αλλά και τοποθεσίες, όπου έρχονταν άνθρωποι και από άλλες περιοχές, για να κυνηγήσουν.
 

“Την αγαπώ πάρα πολύ αυτή τη γειτονιά. Αγαπώ τη σχέση που έχω με τους ανθρώπους, ενθουσιάζομαι με τη θέση του Αλίμου στην Αθήνα. Στρατηγικό σημείο. Επάνω στην θάλασσα, αλλά και σε κοντινή απόσταση από το κέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι τον 5ο αιώνα π. Χ. τελούνταν εδώ τα Θεσμοφόρια, η μεγάλη γιορτή των Αθηναίων προς τιμή της θεάς Δήμητρας. Με συναρπάζει η τεράστια ιστορία της περιοχής.”

 

“Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ασχολούμαι με τα κοινά στον Άλιμο. Πρώτη φορά έθεσα υποψηφιότητα το 2002 για Δημοτικός Σύμβουλος, όμως να σου πω την αλήθεια η ενασχόλησή μου ξεκινάει πολύ πιο πίσω. Απλά με την εκλογή, αυτή επισημοποιείται. Κατάλαβα ότι μου αρέσει πολύ να μπορώ να προσφέρω στην πόλη μου. Συνολικά, εκλέχθηκα άλλες δύο φορές Δημοτικός Σύμβουλος, το 2006 και το 2010. Το 2014 αποφάσισα να διεκδικήσω τη Δημαρχία του Αλίμου. Θεωρώ ότι ξέρω αρκετά καλά τον Άλιμο. Πρώτα απλός δημότης, μετά Δημοτικός Σύμβουλος και ως αντιπολίτευση και ως συμπολίτευση και μετά Δήμαρχος. Την πόλη τη γνώρισα και σαν περιοχή και σαν διοικητική δομή. Από την καλή και από την ανάποδη. Είναι πολύ σημαντικό που ήξερα το Δημαρχείο. Τις αδυναμίες του, τα προβλήματά του, τα σκοτεινά σημεία της διοίκησής του. Και φυσικά και τις αρετές του.”

 

“Φρόντισα το ψηφοδέλτιό μου να είναι πραγματικά και ξεκάθαρα ανεξάρτητο. Με ανθρώπους από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους. Η κοινή μας συμφωνία είναι ότι λειτουργούμε όλοι με βάση τα ζητήματα της πόλης και με κινήσεις που είναι αναγκαίες, αυτονόητες για μια σύγχρονη πόλη. Κινήσεις που δεν μπορούν να έχουν κομματικό χρώμα. Δηλαδή, για παράδειγμα, η ευαισθησία για το περιβάλλον δεν έχει χρώμα. Δεν μπορεί να είναι ούτε «ροζ», ούτε «γαλάζια», ούτε «πράσινη». Έτσι, δεν δεχτήκαμε γραμμές και οδηγίες από κανένα κόμμα, δεν εκπροσωπήσαμε κανένα κόμμα και δεν ενδιαφερθήκαμε μέσα από τη δράση μας στο Δήμο να κερδίσει ή να χάσει πόντους κάποια πολιτική παράταξη. Αυτό που μας νοιάζει είναι να κάνουμε αυτά που έχει πραγματικά ανάγκη η πόλη μας, για να πάει μπροστά.”

 

Δεν είμαστε τίποτε άλλο από τους καθημερινούς Αλιμιώτες που κυκλοφορούν και ζουν στην πόλη. Αυτό μας καθοδηγεί. Δες το λογότυπο στο σήμα της παράταξής μας. Μια μικρή φράση, παρμένη από παιδική ζωγραφιά, που επεξεργαστήκαμε εγώ κι ένας συνεργάτης μου στον υπολογιστή. Απλά “Αγαπώ τον Άλιμο”.
 

Ούτε βαρύγδουπες μεγαλοστομίες, ούτε παλαιολιθικά συνθήματα που επαγγέλλονται τη σωτηρία. Κι αυτή η απλότητα της φράσης φαίνεται ότι συγκίνησε κάποιους ανθρώπους.

 

 

Οι δυσκολίες του Αλίμου

“Τις δυσκολίες της διοίκησης και τις ήξερα και τις περίμενα. Ήξερα για τα οικονομικά προβλήματα του Δήμου. Γι’ αυτό και μετά την εκλογή μου δε βγήκα να κλαυτώ για την «καμένη γη» που παρέλαβα. Ναι, εντάξει, ασφαλώς υπάρχουν προβλήματα. Αλλά τα ξέρεις και οφείλεις να τα ξέρεις.”

 

Το “δεν ήξερα τίποτα και τα έμαθα, αφότου εκλέχτηκα” για μένα δεν είναι σοβαρό. Ήξερα πολύ καλά τι θα αντιμετωπίσω και σήμερα είμαι ικανοποιημένος, που έχουμε μαζέψει μέσα σε δύο χρόνια σε μεγάλο βαθμό τα οικονομικά θέματα του Δήμου.
 

“Δυστυχώς, στον Δήμο Αλίμου, όπως βέβαια και σε πάρα πολλούς Δήμους της χώρας, υπάρχει υποστελέχωση. Έχουμε σημαντικές ελλείψεις στο ανθρώπινο δυναμικό. Μας λείπουν άνθρωποι εξειδικευμένοι και δυστυχώς, αρκετοί απ’ όσους εργάζονται στον Δήμο μας ήταν μαθημένοι σε πολύ κακές πρακτικές, σε έναν τρόπο λειτουργίας, δηλαδή, που ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματικός, συχνά και παράτυπος.”

 

Οι πρόσφυγες στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και η επένδυση
 

“Με τους πρόσφυγες βρεθήκαμε απέναντι σε μεγάλο πρόβλημα. Γιατί ήρθαν άνθρωποι χωρίς να υπάρχει καμία οργάνωση, προετοιμασία και υποδομή. Υποτίθεται ότι θα έμεναν προσωρινά σε χώρους που ήταν και είναι εντελώς ακατάλληλοι να υποδεχτούν ανθρώπους. Σήμερα, έχει κλείσει πάνω από χρόνος και οι άνθρωποι είναι ακόμα εκεί (στο αεροδρόμιο του Ελληνικού). Κάναμε φιλότιμη προσπάθεια ν’ αντεπεξέλθουμε, αλλά είναι δύσκολος ο χειρισμός της όλης κατάστασης. Σαν δήμος, από την μια μεριά, έπρεπε να μην ορθώσουμε τείχος απέναντι σε ανθρώπους κατατρεγμένους κι έπρεπε να βοηθήσουμε την κυβέρνηση, που πραγματικά και έντιμα προσπαθούσε να κάνει μια διαχείριση. Από την άλλη, έπρεπε να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια και τη μη επιβάρυνση των πολιτών μας.”

 

“Δυστυχώς, όμως, το ελληνικό κράτος δεν ήταν έτοιμο. Και ακόμα δεν είναι. Απλά, έχουν λιγοστέψει οι ροές των προσφύγων και κάποιες ΜΚΟ έχουν αναλάβει δράση, υποκαθιστώντας ουσιαστικά την πολιτεία. Κάπως, λοιπόν, έχουν συμμαζευτεί οι έντονες και απότομες παρενέργειες που γνωρίσαμε το πρώτο διάστημα. Πιστεύω ότι οι πληθυσμοί των προσφύγων πρέπει να διοχετευτούν σε μικρές αποκεντρωμένες μονάδες σε όλη την Ελλάδα, έτσι ώστε να έχουν πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και να μην έχουμε φαινόμενα γκέτο. Σαν Δήμος, για όλους αυτούς τους λόγους, έχουμε πολλές φορές ζητήσει να κλείσει ο χώρος του αεροδρομίου. Και μπορεί το Υπουργείο και ο κύριος Μουζάλας προσωπικά να έχει αναγνωρίσει την αθέτηση της υπόσχεσης για μεταφορά των προσφύγων, αλλά σημασία έχει να γίνουν επιτέλους και πράξεις. Δηλαδή, ναι, έχει αξία να αναγνωρίζει το Υπουργείο ότι έχουμε δίκιο, αλλά η άθλια κατάσταση παραμένει.”

 

“Βέβαια, όλη αυτή η ιστορία του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό έχει να κάνει και με την αξιοποίησή του, που συζητιέται για χρόνια. Όπως είναι γνωστό, το παλιό αεροδρόμιο ανήκει γεωγραφικά σε εμάς, τον Δήμο Ελληνικού και τον Δήμο Γλυφάδας. Όμως υπάρχει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δυστυχώς, δεν έχουμε ακόμα καμία επίσημη πληροφόρηση για το τι περιλαμβάνει η υποτιθέμενη δρομολογούμενη επένδυση και ποια θα είναι η τελική μορφή του έργου.”

 

Δεν σου κρύβω ότι είμαστε σε μια ανησυχία. Από τη μια μεριά δεν θέλουμε σε καμιά περίπτωση να μην προχωρήσει η επένδυση και να εκτεθούμε διεθνώς, αλλά από την άλλη δεν θέλουμε να είμαστε στο σκοτάδι και να μην ξέρουμε αν ό,τι είναι να γίνει, θα αποβεί σε καλό της πόλης μας. Το μόνο που θέλουμε είναι ο Άλιμος να γίνει καλύτερος μέσα από το έργο και εμείς σαν Δήμος να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση.

 

 

Η αλλαγή νοοτροπίας και οι υπόλοιποι μεγάλοι στόχοι
 

“Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το οποίο καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι εδώ στον Άλιμο είναι και τροχοπέδη της ελληνικής κοινωνίας: η νοοτροπία που έχει αναπτυχθεί. Πολλές φορές δεν υπάρχει σεβασμός του πολίτη προς το σύνολο. Βγάζω ας πούμε τον σκύλο μου βόλτα, λερώνει και δεν καθαρίζω. Αυτό δείχνει μια βαθύτατη περιφρόνηση για τον διπλανό. Δεν είναι μόνο μια παράνομη συμπεριφορά. Είναι πολύ περισσότερο, μια αντικοινωνική συμπεριφορά. Το παρκάρισμα πάνω σε μπάρες αναπήρων είναι επίσης μια πολύ αντικοινωνική συμπεριφορά.”

 

“Έπειτα, δεν μπορεί να θέλω αξιοκρατία, αλλά εμένα το παιδί μου, ας μπει από την πίσω πόρτα στο Δημόσιο. Δεν μπορώ να θέλω να μην παρκάρει ο άλλος παράνομα έξω από το σπίτι μου, αλλά εγώ να ζητάω να μου σβήσουν τις δικές μου κλήσεις. Αυτή η νοοτροπία της απαξίωσης του άλλου είναι εχθρός του πολιτισμού και της προόδου. Αυτή η ισοπέδωση που υπάρχει για όλα. Πρέπει να αλλάξουμε. Πρέπει να πάμε στο «Δήμος Αλίμου δεν είναι μόνο οι άλλοι, είμαι και εγώ». Και αν ο καθένας μας αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί, πιστεύω ότι θα έχουμε λύσει σε ένα 80% και την κρίση. Πολύ δύσκολο βήμα, βέβαια. Απαιτεί παιδεία, απαιτεί χρόνο, απαιτεί συνείδηση και κυρίως απαιτεί να ξεκινήσει η ίδια η πολιτεία αυτή την αλλαγή νοοτροπίας, να δώσει το καλό παράδειγμα.”

 

Αυτό είναι για μένα το μεγάλο στοίχημα της θητείας μου. Μπορεί ο δήμος μας να δώσει το καλό παράδειγμα και να αποτελέσει το έναυσμα της αλλαγής; Τότε, θα τα έχω καταφέρει. Μικρές αλλαγές που είναι πλέον ορατές, μου δίνουν ελπίδα και δύναμη να συνεχίσω.

“Βασικός μου στόχος είναι μια πολύ καθαρή πόλη. Βασικός μου στόχος είναι να φτάσουμε, μέχρι το τέλος της θητείας της δημοτικής μας αρχής, να έχουμε 100% δυνατότητα απορρόφησης των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς. Δηλαδή, κάθε παιδί που κάνει αίτηση στον παιδικό σταθμό του Δήμου μας, να εγγράφεται. Πιστεύω ότι όσο δίκαιος και να είσαι στη διαδικασία της επιλογής, δεν έχεις δικαίωμα να αφήνεις παιδιά απέξω. Βασικός στόχος είναι να μπορέσουμε να έχουμε ακόμα περισσότερες δομές στον Άλιμο, που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών μας, όπως, για παράδειγμα, ο καλοκαιρινός δημοτικός κινηματογράφος που εγκαινιάσαμε φέτος. Ποιότητα δηλαδή στη διαβίωσή μας. Βασικός στόχος είναι να καταφέρουμε να διευθετήσουμε με τρόπο επωφελή για τον Δήμο, χρόνιες εκκρεμότητες με το Κράτος: η Μαρίνα του Αλίμου, ο Μητροπολιτικός χώρος του Αγίου Κοσμά (πρώην αεροδρόμιο) και η ένταξη στο σχέδιο πόλης ορισμένων περιοχών.”

 

 

Η σημασία της συνεργασίας και της «αντιγραφής»

“Όταν είσαι μόνος σου, κάνεις και λίγα πράγματα. Με αρκετούς Δήμους έχουμε πολύ καλές σχέσεις και έχουμε ήδη υλοποιήσει από κοινού σημαντικά Ευρωπαϊκά προγράμματα. Συμμετέχουμε σε πολλές πρωτοποριακές προτάσεις. Χωρίς συνεργασία δεν μπορείς να κάνεις δουλειά. Επίσης, αν έχεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου ανοικτά, βλέπεις και τις καλές πρακτικές που εφαρμόζουν άλλοι Δήμοι. Σου λέω ευθέως ότι πολλές από αυτές τις αντιγράφω, τις μεταφέρω αυτούσιες στον Άλιμο. Τόσο από εγχώριους δήμους, όσο και από πόλεις του εξωτερικού. Τα Τρίκαλα, από τις ελληνικές πόλεις, είναι πολύ μπροστά σε θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Πολλές πόλεις του εξωτερικού και ιδιαίτερα ορισμένες Σκανδιναβικές είναι πρωτοπόρες στη διαχείριση του απορρίμματος. Το σημαντικό είναι να βλέπεις τί αλλάζει, τί πάει καλά, ποιος πρωτοπορεί και ποιος καταφέρνει και λύνει προβλήματα.”

 

“Υπήρξαν και υπάρχουν πολύ πετυχημένοι Δήμαρχοι: Ο Χατζηδάκης στο Παλαιό Φάληρο, ο Κασσιδόκωστας στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, ο Δήμαρχος Αθηναίων (Καμίνης) και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης (Μπουτάρης), ο Παχατουρίδης στο Περιστέρι και ο Ιωακειμίδης στον Ρέντη-Νίκαια, είναι περιπτώσεις πετυχημένων Δημάρχων. Θα ξεχάσω να αναφέρω πολλούς, γιατί δεν είναι λίγες οι καλές περιπτώσεις. Υπάρχουν προηγούμενοι που όλοι εμείς, οι νεότεροι αυτοδιοικητικοί θέλουμε να μιμηθούμε και να βαδίσουμε στα χνάρια τους. Τώρα, αν μπορέσουμε να τους ξεπεράσουμε κιόλας, θα είναι μεγάλο το κέρδος για τις πόλεις μας.”

 

 

Η «αχρωματοψία» του κόσμου στις δημοτικές εκλογές

 

“Η κατάσταση δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση αυτό που υπήρχε πριν από 15-20 χρόνια. Τότε, τα κόμματα ήταν παντοδύναμα και ο κόσμος εξαιρετικά δυσκίνητος απέναντι σε νέους σχηματισμούς. Σήμερα, ο κόσμος των Δήμων αισθάνεται πιο άνετα να ψηφίσει αυτό που πραγματικά θέλει, και πολύ πιο άνετα να μετακινηθεί προς τους σχηματισμούς που τον εκφράζουν. Μια εκλογική νίκη σε δημοτικό επίπεδο δεν είναι καθόλου συνδεδεμένη με τα κυρίαρχα κόμματα. Ίσα ίσα, που πολλές φορές μπορεί και να είναι βαρίδι η στήριξη από έναν κομματικό σχηματισμό.”

 

“Ωστόσο, τα πράγματα στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι πάρα πολύ ρευστά. Η παρατεταμένη κρίση μάς κούρασε, μας κάνει να χάνουμε το κουράγιο μας. Υπάρχει πάντα η απειλή του θριάμβου του λαϊκισμού, υπάρχει το ενδεχόμενο επικράτησης μιας ορθολογιστικής τάσης, υπάρχει βέβαια και ο μέγας κίνδυνος της αδιαφορίας και της παραίτησης.”

 

“Εύχομαι να επικρατήσει ο ορθολογισμός και να μη γίνουμε σαν κι αυτούς στο τραγούδι του Σαββόπουλου, που, όταν τέλειωσαν τα ψέματα του «άγγελου – εξάγγελου», τον έδιωξαν, για να μην ακούσουν την αλήθεια.”

 

Η καθημερινότητα του Ανδρέα Κονδύλη

 

“Η ζωή μου δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που εκλέχτηκα Δήμαρχος. Ίσως το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι έχω περισσότερο άγχος. Αλλά και από την άλλη υπάρχει η ικανοποίηση και η χαρά όταν βλέπω την πόλη να ομορφαίνει.”

 

Φωτό: Δημήτρης Βέργης