Απόδημος Νοτισμός: Το Νιουκάστλ της φοιτήτριας Μαρίας Γεωργοπούλου
Το Nou-Pou.gr μιλά με Νότιους που άφησαν την Ελλάδα για μια ζωή στο εξωτερικό.Κρατάμε τον Απόδημο Νοτισμό ζωντανό.
- 03/10/2018
Η Μαρία Γεωργοπούλου σπουδάζει στο Νιούκαστλ της Αγγλίας και μας μιλάει για τα δικά της Νότια Προάστια.
Πόσο καιρό λείπεις στο εξωτερικό;
Έφυγα από την Ελλάδα σε ηλικία 17 ετών και τώρα είµαι 22. Ο ερχοµενός χρόνος θα είναι ο 6ος.
Σε ποια χώρα και πόλη βρίσκεσαι τώρα;
Όταν πρωτοήρθα στην Αγγλία εµένα στο Μπόρνµουθ για δύο χρόνια ώστε να τελειώσω το λύκειο. Τώρα βρίσκοµαι στο Νιούκαστλ.
Σε ποια περιοχή των Νοτίων έμενες και για πόσο καιρό;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην άνω Γλυφάδα.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τα Νότια;
Η έκρηξη συναισθηµάτων…
Τι σου λείπει από τα Νότια; Κάτι που ενδεχομένως δεν έχεις εκεί που είσαι τώρα.
Δεν είναι ένα και το συνειδητοποίησα και εκτίµησα τα τελευταία χρόνια. Μου λείπει η ανεµελιά και η επαφή µε τα έντονα χρώµατα της φύσης. Του ουρανού. Η γειτονιά… Η χειµωνιάτικη περατζάδα στην παραλία µε φούτερ και αθλητικά.
Τι υπάρχει εκεί που δεν έχουμε εμείς και θα έπρεπε να σε ζηλεύουμε για αυτό;
Δεν ξέρω αν είναι αξιοζήλευτο, αλλά εγώ διαπιστώνω ότι το σύστηµα έχει φροντίσει ώστε οι άνθρωποι να ζουν ανεξάρτητοι σε όλες τις πτύχες της καθηµερινότητάς τους. Υπάρχει τάξη, οργάνωση και αξιοκρατία. Συνέπεια,ασφάλεια και βέβαια τήρηση του νόµου ως προς την δικαιοσύνη.
Εξήγησέ μας λίγο τη σκέψη σου πριν αποφασίσεις να φύγεις από την Ελλάδα. Είναι πολλοί που το σκέφτονται αλλά λίγοι που το επιχειρούν.
Υπήρξα τυχερή στα πρώτα µου βήµατα, αλλά και ευγνώµων για τις επιλογές των γονιών µου. Στο εξωτερικό υπάρχουν περισσότερα περιθώρια επιλογών όσον αφορά το κοµµάτι µε το οποίο θέλω να ασχοληθώ και σαν έφηβη τότε θεωρούσα ότι η ανάπτυξη ιδεών είναι υπό περιορισµό στην χώρα µου. Ως προς την επιχείρηση µου να φύγω, ένας στόχος δεν είναι άλλο παρά ένα όνειρο µε σχέδιο και προθεσμία.
Οι περισσότεροι εγκαταλείπουν την Ελλάδα σε αναζήτηση εργασίας. Υπάρχουν πράγματι μεγαλύτερες ευκαιρίες εκεί που βρίσκεσαι για τους Έλληνες;
Αυτό δεν το γνωρίζω εξολοκλήρου καθώς είµαι ακόµα φοιτήτρια.Η αλήθεια είναι ότι από το πρώτο χρόνο που αναζήτησα εργασία µε µερική απασχόληση υπήρξαν ευκαιρίες και µάλιστα στον τοµέα που µε ενδιέφερε.
Έχουν καλή εικόνα για τους Έλληνες και την Ελλάδα στον τόπο που βρίσκεσαι;
Εδώ που βρίσκοµαι ναι. Θα µπορούσα να πω ότι µας θαυµάζουν κιόλας. Η Αγγλία βέβαια είναι και µια χώρα στην οποία η βιοµηχανία των πανεπιστηµίων είναι αρκετά µεγάλη. Συνεπώς ολοι αυτοί οι διεθνείς µαθητές είναι αρκετά εξοικειωµένοι στην ιδέα της αποδοχής µιας κουλτούρας αλλά όπως και στον τοµέα της εργασίας αλλα και στον κοινωνικό µου περίγυρο εχω µια πολύ υγιής κι ανθρώπινη αντιµετώπιση.
Σε τι έχει αλλάξει η καθημερινότητά σου από τότε που έφυγες;
Στα πάντα. Αρχικά κάθε φορά που φεύγω αφήνω πίσω µου αυτούς που αγαπάω.Αυτο δεν αλλάζει. Ξέρω πολύ καλά ότι ξεκινάω πάλι τον αγώνα από κει που τον άφησα και προσηλώνοµαι και πάλι στους στόχους µου. Προτεραιότητα και πάλι έχει η δουλειά µου τα µαθήµατα µου η καλή διατροφή και η αποταµίευση χρηµάτων.Η ζωή µου εδώ είναι πιο ήρεµη πιο µεθοδική και σίγουρα πιο µοναχική.
Από άποψη διασκέδασης, τι είναι αυτό που απολαμβάνεις εκεί ενώ στην Ελλάδα μπορεί να μην υπήρχε ή να μην το έκανες συχνά;
Στην Ελλάδα η διασκέδαση είναι σχεδόν πάντα καλύτερη. Εδώ είναι λίγο επιτηδευµένη.Βέβαια µε τη σωστή παρέα η διασκέδαση δεν περιορίζεται ούτε στη χώρα ούτε στον τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι στα πλαίσια της ψυχαγωγίας διασκεδάζω πολύ στα πάρκα της Αγγλίας. Ειδικά τις ηλιόλουστες µέρες οι Άγγλοι κάνουν πάρτυ!
Υπάρχει κάποιο προϊόν που να σου κάνει εντύπωση το πόσο φθηνότερο ή ακριβότερο είναι εκεί που βρίσκεσαι;
Το νερό! Όλοι οι Ελληνες που ζούµε στην Αγγλία ξέρουµε οτι προτιµάµε να πάθουµε αφυδάτωσή όλη µέρα έξω από το σπίτι παρά να δώσουµε σχεδόν 2 € για να πάρουµε ένα µπουκαλάκι νερό!
Τι θα έπαιρνες μαζί σου από τα Νότια αν χωρούσε στη βαλίτσα σου;
Φυσικά την 10χρόνη αδερφή µου.Όσο κι αυτή χωράει ακόµα στη βαλίτσα µου.
Από θέμα φαγητού, τι θα έφερνες πίσω μαζί σου στα Νότια από εκεί;
Φαγητό; Από δω; Κάτι κατεψυγµένες µπάµιες που µου είχε στείλει η µαµά µου ίσως.
Πότε σκοπεύεις να επιστρέψεις;
Μακάρι να µπορούσα να γυρίσω αύριο κιόλας. Δεν έχω ακόµα βλέψεις όµως. Ειναι αρκετά νωρίς. Ελπίζω µια µέρα να γυρίσουµε όλοι και να είµαστε πιο µονιασµένοι από ποτε.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις στα Νότια όταν γυρίσεις;
Θα αγκαλιάσω τους γονείς µου και την αδερφή µου (πρώτα βέβαια θα πάρει ο µπαµπάς το µωβ σακίδιο από τον ώµο µου στο αγχος του για να µε ξεκουράσει!)