Ατζαράκης και Ζάμπρας μιλούν στο Nou-Pou λίγο πριν τα Standup Comedy Nights στο Nalu
Το κωμικό δίδυμο που αναμένεται να κάνει τον δικό του πάταγο την Πέμπτη το βράδυ στα νότια, εξηγεί στο Nou-Pou ποιος είναι πιο αστείος από τους δύο.
- 26/10/2016
Το Nou-Pou.gr ζει σε ρυθμούς standup τις τελευταίες ημέρες μιας και αυτή την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου, στις 21:30 οι Διονύσης Ατζαράκης και Θωμάς Ζάμπρας εγκαινιάζουν τις Standup Comedy Nights στα νότια προάστια και υπόσχονται Πέμπτες γέλιου στο Nalu Cafe. Γιατί οι συγκεκριμένοι; Ακριβώς γιατί αποτελούν το καλύτερο δίδυμο του standup τα τελευταία χρόνια και μας κάνουν να γελάμε με την καρδιά μας.
Ιδού πώς απάντησαν στις δικές μας λιγοστές ερωτήσεις λίγο πριν το show.
Έλα, πείτε αλήθεια, ποιος είναι πιο αστείος από τους δύο;
Διονύσης: Εγώ.
Θωμάς: Εγώ.
Τι να περιμένει να δει ο κόσμος που θα επιλέξει να βρεθεί την Πέμπτη στο Nalu για να σας παρακολουθήσει;
Δ: Αρχικά σκοπεύαμε να ανεβάσουμε μια ροκ όπερα, με τραγούδι, χορό και live ορχήστρα, αλλά επειδή δεν είχαμε χρόνο να προβάρουμε όσο θα θέλουμε τις χορογραφίες, αποφασίσαμε να στήσουμε μια παράσταση stand up.
Θ: Ναι, ο κόσμος μπορεί κυριολεκτικά να περιμένει μια παράσταση stand up. Κυριολεκτικά θα ανέβουμε πάνω στη σκηνή και θα κρατάμε ένα μικρόφωνο λέγοντας αστεία. Υπάρχουν και ένα δυο πράγματα ακόμα να περιμένουν, αλλά δεν θέλω να κάνω σπόιλερ.
Υπάρχει, θεωρείτε, καλό κοινό στην Ελλάδα για το standup;
Δ: Ναι, το κοινό όσο περνούν τα χρόνια δείχνει όλο και πιο ενημερωμένο γύρω από το είδος. Έχουν αρχίσει να μαθαίνουν τους κανόνες και τον τρόπο που λειτουργεί η όλη σύμβαση μίας παράστασης, με αποτέλεσμα να ξέρουν τι να περιμένουν όταν έρχονται. Έτσι είναι αρκετά ανοιχτοί τις περισσότερες φορές, πρόθυμοι και έτοιμοι να γελάσουν.
Θ: Βεβαίως και υπάρχει. Πάντα πρέπει να έχεις εμπιστούνη στο κοινό και το κοινό «εκπαιδεύεται». Μπορώ να παρατηρήσω ήδη αλλαγή στην δεκτικότητα του κοινού στο stand up, στο σύντομο διάστημα που ασχολούμαι με αυτό.
Τι είναι αυτό που λείπει στη χώρα και δεν μπορεί το ελληνικό standup να αναπτυχθεί περισσότερο;
Θ: Μέγεθος σκηνής και απήχηση. Ίσως και χώροι που ασχολούνται αποκλειστικά με παραστάσεις του είδους. Αυτά όμως δεν είναι πράγματα που γίνονται από την μία μέρα στην άλλη. Το stand up ως είδος είναι σε ανοδική πορεία αυτή τη στιγμή.
Δ: Ισχύει, όσο πάει καλύπτεται το έδαφος σε κάτι τέτοιες ελλείψεις.
Δίνετε στον κόσμο την εντύπωση μέσα από τις κοινές εμφανίσεις και παραστάσεις ότι όλοι στο standup είναι μια μεγάλη αγαπημένη παρέα. Ισχύει αυτό; Ή τρώγεστε στα παρασκήνια;
Δ: Τρωγόμαστε καλά στα παρασκήνια και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Όχι, γενικά δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε και γνωρίζουμε πως παρότι το stand up είναι μοναχικό είδος, μια καλή συνεργασία αποτελεί αμοιβαίο όφελος.
Θ: Το stand up είναι ατομικό άθλημα επομένως υπάρχει ανταγωνισμός. Αλλά είναι σε υγιή πλαίσια. Αντιλαμβάνονται όλοι καλά, ότι το να υπάρχει πολυπρόσωπη σκηνή stand up είναι προς όφελος όλων.
Ποιος είναι καλός θεατής στο standup και ποιος κακός;
Θ: Δεν είναι τόσο μαύρο άσπρο. Σίγουρα κάποιος που έχει μια γνώση του τι έχει έρθει να δει είναι καλύτερος θεατής, από κάποιον που δεν ξέρει το φορμάτ. Απλά κάποιοι νοιώθουν ότι επειδή έχουμε μια επικοινωνία με το κοινό, μπορούν να μας μιλάνε ή να φωνάζουν παράλληλα αστεία. Το κάνουν με καλή πρόθεση, απλά είναι σε βάρος της παράστασης.
Δ: Ναι γενικά είναι ιδανικότερο για όλους το κοινό να συμμετέχει στην παράσταση μόνο με το γέλιο του. Το να φωνάξει κανείς κάτι την ώρα της παράστασης στον κωμικό, και αποσυντονίζει γενικά, και δεν φτάνει να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα στο τέλος για αυτόν που το φώναξε. Γιατί είναι μέρος της δουλειάς του κωμικού να ξέρει να απαντάει σε κάτι τέτοια. Αλλά ευτυχώς τέτοια κρούσματα είναι σπάνια, και τις περισσότερες φορές γίνονται απόλυτα καλοπροαίρετα. Συνήθως οι θεατές ξέρουν τι έχουν έρθει να δουν και πώς αυτό λειτουργεί πάνω κάτω. Ξέρουν λοιπόν να μη μιλάνε την ώρα της παράστασης, ούτε στον κωμικό, ούτε μεταξύ τους. Αυτή είναι και η πλειοψηφία των θεατών πλέον, και θα τους χαρακτηρίζαμε εύκολα καλούς θεατές.
Υπάρχουν πρότυπα στο standup; Έλληνες ή ξένοι κωμικοί που παρακολουθείτε το στιλ ή την πορεία τους για να βελτιώνεστε;
Θ: Καλά σίγουρα παίρνουμε επιρροές από κόσμο με τον οποίο παίζουμε μαζί σε τόσο συχνή βάση, ακόμα και ασυναίσθητα. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιον από Ελλάδα. Αλλά από stand up κωμικούς του εξωτερικού θα ήθελα να πω μερικά ονόματα. Bill Burr, Louis CK, Dave Chappelle, που είναι κάπως η αγία τριάδα μου. Και μέτα ονόματα όπως ο Marc Maron, o Bo Burnham, o Hannibal Buress και ο Anthony Jesselnik.
Δ: Και για μένα ο Louis CK και ο Bill Burr είναι ό,τι καλύτερο αυτή τη στιγμή. Αν έπρεπε να συμπληρώσω κι εγώ μία αγία τριάδα θα έβαζα και τον Robin Williams, παρότι δεν ήταν αποκλειστικά stand-up comedian. Ίσως είναι λίγο συναισθηματικά τα κριτήρια πίσω από την επιλογή, αλλά τα special του ήταν από τα πρώτα που παρακολούθησα και αποτέλεσαν πιστεύω σημαντική επιρροή μου.
Το Cineλθετε είναι μια εκπομπή με φανατικό κοινό. Τι γίνεται με αυτό; Υπάρχει περίπτωση να σας ξαναδούμε σύντομα σε κάποιο κανάλι;
Δ: Κάντε υπομονή, δεήσεις και προσευχές και κάτι μπορεί να γίνει.
Θ: Πάντα υπάρχει αυτή η περίπτωση. Απλά αυτή τη σιγμή μας έριξε πίσω η κατάσταση με τις άδειες καναλιών. Το παλεύουμε ακόμα για το δεύτερο μισό της σεζόν. Πιστέψτε με, αν έχουμε νέα θα το μάθετε.
Ποιο θεωρείτε ο καθένας ότι είναι το μεγαλύτερο χάρισμα του άλλου ως κωμικός;
Θ: Σίγουρα η πολύ καλή αντίληψη του πώς και γιατί δουλεύει ένα αστείο. Δεν είναι κάτι που μαθαίνεται ή διδάσκεται, αλλά λειτουργεί σαν ένστικτο. Ο Ατζαράκης είναι πολύ καλός σε αυτό , πράγμα πολύ βοηθητικό όταν δομούμε ένα αστείο σεναριακά.
Δ: Και ο Θωμάς είναι ιδιαίτερα καλός στο να απαριθμεί τα κωμικά μου χαρίσματα. Και μπράβο του. Επίσης, προσωπικά θαυμάζω το πόσο καλογραμμένα είναι κάποια αστεία του ώστε να βγάζουν τόσο δυνατά γέλια χωρίς να χρειάζεται καθόλου ο ίδιος να υπερτονίσει κάτι στο παίξιμο ή το γενικότερο delivery. Αν ο κωμικός έχει έντονη ενέργεια πάνω στη σκηνή, συχνά το κοινό μπορεί να παρασυρθεί και να γελάσει ευκολότερα και δυνατότερα. Ο Θωμάς απ’ την άλλη, καταφέρνει να πάρει εξίσου δυνατά γέλια, μένοντας συνεπής στην ήσυχη, χαλαρή περσόνα του, πράγμα που αποδεικνύει πόσο καλοδουλεμένα είναι τα κείμενά του.