Μπαμπάς στα 20, στα 30, στα 40: Τρεις άνδρες μάς μιλούν για την Πατρότητα σήμερα
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα συζητήσαμε με τρεις νότιους φρέσκους μπαμπάδες για την Πατρότητα, όσα ονειρεύονται για τα παιδιά τους αλλά και τις δυσκολίες του να είσαι μπαμπάς σήμερα.
- 20/06/2021
Σταύρος Λιώσης: Μπαμπάς ετών 21
Ο Σταύρος Λιώσης, 21 ετών, έγινε μπαμπάς πριν από δύο χρόνια, στα 19 του. Γέννημα θρέμμα Νεoσμυρνιώτης, ο Σταύρος κατοικεί μαζί με τη γυναίκα του και την κορούλα τους στη Νέα Σμύρνη. Είναι φοιτητής στο Πολυτεχνείο, στο τμήμα Μεταλλειολογίας, και εργάζεται στον χώρο της εστίασης. Μας μίλησε για το πώς είναι να γίνεσαι πατέρας ενώ είσαι ακόμα φοιτητής, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας τόσο νέος οικογενειάρχης αλλά και για το πώς επηρέασε το lockdown την καθημερινότητα με τη δύο ετών κόρη τους.
«Το να γίνεσαι πατέρας ενώ είσαι φοιτητής δεν είναι προφανώς εύκολο. Θέλει μια προετοιμασία μέσα σου όλο αυτό –από τότε που το μαθαίνεις μέχρι να το συνειδητοποιήσεις. Έγινε, οπότε σκέφτεσαι πως είναι ευλογία και πως πρέπει να πας παρακάτω. Είναι τεράστια ευθύνη και πρέπει να καταλάβεις πως είσαι υπεύθυνος για τα πάντα στη ζωή αυτού του παιδιού».
«Τι θα έλεγα σε έναν μπαμπά στην ηλικία μου; Να ξέρει πως τα παιδιά δεν ακούν, αλλά βλέπουν. Όποια συμπεριφορά έχεις, αυτήν αντιγράφει το παιδί, οπότε ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η οικογένεια».
«Το πιο μεγάλο πρόβλημα που πιστεύει ο κόσμος ότι αντιμετωπίζει ένας τόσο νέος πατέρας είναι το οικονομικό. Εγώ πιστεύω πως το πιο δύσκολο είναι να είσαι κατασταλαγμένος σαν άνθρωπος. Πρέπει να ξέρεις τι θέλεις από τη ζωή σου για να μπορείς να είσαι υπεύθυνος για έναν άλλο άνθρωπο που εξαρτάται εντελώς από εσένα. Εγώ και η γυναίκα μου μεγαλώσαμε σε περιβάλλον με πολλή αγάπη, έχοντας υπέροχους γονείς. Ήταν όλοι από πάνω μας συνέχεια. Μας έμαθαν πώς να είμαστε γονείς και φυσικά βοήθησαν και στο οικονομικό, γιατί δεν τα κάναμε όλα μόνοι μας».
«Ο εγκλεισμός ήρθε πάνω που η μικρή άρχισε να περπατάει και ήθελε να βγαίνει και να τρέχει. Γενικά, ήταν πολύ δύσκολο για τα παιδάκια, αλλά είχε και τα καλά του, διότι χορτάσαμε. Ήμασταν συνέχεια μαζί για παιχνίδι και διάβασμα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν θα γινόταν αυτό».
«Εγώ μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη και τα καλοκαίρια στην Αίγινα. Εκεί βγαίνω τώρα και με τη μικρή. Είναι απίστευτο πραγματικά αλλά με στενοχωρεί που δεν βλέπω πια παιδιά να παίζουν στις αλάνες και στις πλατείες έξω, όπως κάναμε εμείς. Είναι σημεία των καιρών αυτά, ελπίζω όμως να αλλάξουν. Πάντως, η Νέα Σμύρνη είναι από τις καλύτερες περιοχές για να έχεις παιδί. Έχει τα πάντα, είτε πρόκειται για εστίαση, θάλασσα, πάρκα ή πλατείες. Είναι πολύ καλές οι συνθήκες για μια οικογένεια με παιδί».
Γιάννης Πούπαλος: Μπαμπάς ετών 35
Ο Γιάννης Πούπαλος είναι 35 χρόνων. Έγινε μπαμπάς πριν από 8 μήνες. Έχει μεγαλώσει στο Παλαιό Φάληρο όπου σήμερα ζει με τη σύζυγο και τον γιο του. Είναι μηχανικός και έχει μια επιχείρηση στον Πειραιά. Νιώθει τυχερός που δεν μένει στο κέντρο, αλλά βλέπει με φόβο την κοινωνία στην οποία μεγαλώνει ο γιος του να διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με εκείνη στην οποία μεγάλωσε κάποτε ο ίδιος.
«Το να κάνεις παιδί είναι η επισφράγιση μιας σχέσης. Είναι για εμένα ένα δώρο, το οποίο ολοκληρώνει μια σχέση καρμική. Υπάρχουν σίγουρα δύσκολες στιγμές καθημερινά, αλλά οι ευχάριστες στιγμές είναι πολλαπλάσιες. Παλαιότερα οι ρόλοι ήταν πιο διακριτοί, με τη μητέρα να είναι αυτή που φρόντιζε τα παιδιά στο σπίτι. Πλέον αυτό έχει εξισορροπηθεί και ο ρόλος του πατέρα είναι πολύ πιο ενεργός. Θεωρώ όμως πως ο ρόλος της μητέρας παραμένει πιο σημαντικός, οπότε για εκείνη ένα επάγγελμα καριέρας είναι πιστεύω δύσκολο. Θα πρέπει να επιλέξει κάτι που να της δίνει περισσότερο χρόνο με το παιδί της».
«Εγώ προσωπικά ήθελα αγόρι. Αλλά θέλω και ένα κορίτσι στο μέλλον. Περίμενα ένα αγόρι γιατί ήθελα να έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση. Να παίζουμε μουσική και ποδόσφαιρο, δύο πράγματα που αγαπάω πολύ. Εγώ πάντως θα προσφέρω ό,τι μπορώ για να χτίσει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του όπως θέλει. Σαν μεγάλο όνειρο έχω να παίξουμε μαζί μουσική, να παίζουμε ποδόσφαιρο και να πηγαίνουμε για καταδύσεις με τη γυναίκα μου, όλοι μαζί»
«Ως πατέρας, τη σημερινή κοινωνία τη βλέπω με τρόμο. Βλέπω ότι πάει από το κακό στο χειρότερο. Δεν μπορείς να αφήσεις το παιδί σου πουθενά. Ελλοχεύουν παντού κίνδυνοι που τους βλέπεις καθημερινά να συμβαίνουν. Αν ζεις στην επαρχία είναι καλά, αλλά αν ζεις στο Λεκανοπέδιο είναι δύσκολο για το παιδί, που θα είναι κλεισμένο σε ένα διαμέρισμα. Αυτό που βλέπω εγώ ως διασκέδαση είναι να του χαρίσεις δραστηριότητες, γιατί οι εποχές του “έπαιζα στην αλάνα” έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Για εμάς που ζούμε στα νότια προάστια είναι ίσως διαφορετικά. Το Φάληρο είναι μια περιοχή πολύ καλύτερη του κέντρου. Προσφέρει άμεση πρόσβαση στην παραλία, καλή ποιότητα ζωής και καλά σχολεία. Ο Δήμος έχει προνοήσει για πάρκα και παιδικές χαρές, άρα η ποιότητα ζωής στα νότια είναι πιστεύω πολύ καλύτερη».
Παναγιώτης Νάστος: Μπαμπάς ετών 41
Ο Παναγιώτης Νάστος είναι 41 ετών και κατοικεί στη Βάρη μαζί με τη σύζυγο και τον 2,5 χρόνων γιο τους. Ο Πάνος είναι νέος στον χώρο των επιχειρήσεων και ιδιοκτήτης του Coffee Berry στη Βάρη. Την ίδια χρονική περίοδο ήρθαν στη ζωή του μαγαζί και παιδί αλλά, όπως λέει ο ίδιος, αν προσπαθήσεις, δουλειά και οικογένεια συνδυάζονται – μια μικρή βοήθεια από τις γιαγιάδες είναι βέβαια ευπρόσδεκτη.
«Στη ζωή μου ήρθαν ταυτόχρονα μαγαζί και παιδί, παρ’ όλα αυτά δεν είναι δύσκολο να είσαι αφοσιωμένος και στα δύο. Χρόνος υπάρχει και μπορείς να χωρίσεις τις ώρες σου στο παιδί, στη δουλειά και την προσωπική ζωή. Δεν σε περιορίζει κάπου ένα παιδί. Εμείς έχουμε συνεννόηση με τη γυναίκα μου. Υπάρχουν και οι γιαγιάδες, που επίσης βοηθάνε, οπότε δεν είναι δύσκολο να τα συνδυάζουμε. Για εμένα λοιπόν, δεν ισχύει πως το παιδί σε κρατάει πίσω».
«Πιστεύω πως δεν υπάρχει κατάλληλη ηλικία ή στιγμή για να γίνεις πατέρας. Όλοι αναρωτιούνται πότε είναι αυτή η περίοδος, αλλά όποτε και αν έρθει θα βρει τη λύση και θα τα καταφέρει. Το να ακούς να σε φωνάζει το παιδί σου “μπαμπά” δεν περιγράφεται σαν συναίσθημα».
«Δεν είχα προτίμηση για το φύλο του παιδιού. Έτσι και αλλιώς δεν παίζει κανέναν ρόλο. Μόλις έμαθα ότι ήταν γιος, έχτισα το όνειρο. Το ίδιο θα έκανα όμως κι αν είχα μάθει ότι θα έκανα κόρη. Όλοι οι μπαμπάδες με γιο, για παράδειγμα, περιμένουν πώς και πώς να παίξουν με τον μικρό. Εγώ σίγουρα ανυπομονώ να παίξουμε ποδόσφαιρο μαζί και να κάνουμε ζωηρό παιχνίδι. Αυτό που θέλω όμως σίγουρα είναι να είμαστε οι καλύτεροι φίλοι. Θέλω να λέει για πολλά χρόνια ότι είμαστε οι καλύτεροι φίλοι, να με εμπιστεύεται, να τον εμπιστεύομαι, να τον αφήσω να κάνει λάθη και να μαθαίνει από αυτά».
«Όλες οι περιοχές έχουν τα υπέρ και τα κατά τους, αλλά στα νότια και στη Βάρη συγκεκριμένα υπάρχουν πολλά θετικά για μια οικογένεια. Είναι πολύ γρήγορη η πρόσβαση στη θάλασσα, έχει καλό κλίμα, υπάρχουν αρκετοί χώροι για να παίξει ένα παιδί και φυσικά υπάρχουν επιλογές στο κομμάτι της εκπαίδευσης».
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Κουτλιάνης για το NouPou