Δημήτρης Μακρυνιώτης: «Η πλατεία της Νέας Σμύρνης είναι πάντα στην καρδιά μου»
Ο pastry chef μιλάει για τα εφηβικά του χρόνια στη Νέα Σμύρνη, θυμάται τη διασκέδαση στην παραλιακή των 90s και μοιράζεται όσα απολαμβάνει να κάνει στη Βουλιαγμένη.
- 11/10/2019
Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης είναι παιδί των νοτίων. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη σύνορα με Νέο Κόσμο, όμως άλλαξα πολλά σχολεία γιατί ήμουν ανήσυχο παιδί. Δεν μετανιώνω γιατί πολύ απλά όταν έχεις κάνει πράγματα μικρός δεν θέλεις να τα κάνεις μεγάλος. Δεν έχω απωθημένα» μου λέει από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Ας το πιάσουμε από την αρχή.
Τι θυμάσαι από τα εφηβικά σου χρόνια στη Νέα Σμύρνη;
Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι μικρές αλητείες με τους φίλους μου και οι βόλτες με τα μηχανάκια χωρίς δίπλωμα. Στη δική μου εποχή μεγαλώσαμε χωρίς τεχνολογία είχαμε μεταξύ μας επικοινωνία και με τους φίλους μου βγαίναμε καθημερινά να παίξουμε στη γειτονιά. Θυμάμαι δίναμε ραντεβού σ ένα περίπτερο που ήταν ανοιχτό 365 ημέρες το χρόνο.
Όταν έκανες κοπάνα που πήγαινες;
Συνήθως πηγαίναμε σε ένα καφέ στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Όταν η πλατεία δεν είχε ακόμα πεζοδρομηθεί είχαμε ένα συγκεκριμένο παγκάκι με την παρέα μου που καθόμαστε μισή ημέρα.
Πλέον περνάς από εκείνα τα μέρη;
Αστειεύεσαι; Συνέχεια! Η πλατεία της Νέας Σμύρνης είναι πάντα στην καρδιά μου. Είναι μια από τις καλύτερες πλατείες της Αθήνας. Δεν της λείπει τίποτα.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μέρος όπου επιστρέφεις ξανά κι ξανά;
Δεν υπάρχουν τα μαγαζιά που πηγαίναμε, εκτός από ένα. Η περιοχή έχει αλλάξει αρκετά, όπως κι εμείς. Ίσως το μαγαζί να είναι το ίδιο, αλλά να μην μου αρέσει πια. Προσωπικά μου φτιάχνει η διάθεση και μόνο που περπατάω πάνω στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Παίρνω ενέργεια χωρίς να σκέφτομαι αναμνήσεις. Είναι η πλατεία μου. Εκεί μεγάλωσα –αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ όπου και να πάω- κι εκεί επιστρέφω.
http://www.instagram.com/p/B2glLNKoydS/
Έχεις κρατήσει επαφή με τους φίλους σου από το σχολείο;
Αυτοί είναι οι κολλητοί μου. Η μόνη διαφορά είναι πως δεν έχουμε κρατήσει κάποιο στέκι γιατί έχουμε διασκορπιστεί στην Αττική. Όμως βρισκόμαστε και το σημείο συνάντησης είναι η Νέα Σμύρνη. Μέχρι πρόσφατα είχαμε συγκεκριμένη ημέρα κι ώρα συνάντησης κι ελπίζω σύντομα να το ξανά καθιερώσουμε. Ξέρεις, νιώθω σαν να έχω κάτι να περιμένω, να μοιραστώ τα προβλήματα μου με τους ανθρώπους που ξέρω πως με αγαπάνε πραγματικά, που είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον.
Ποια είναι η πρώτη ιστορία που σου έρχεται στο μυαλό με την παρέα σου;
Οι ιστορίες μας έχουν να κάνουν με αυτοκίνητα και μηχανάκια. Θυμάμαι είχα πάρει το πρώτο μου μηχανάκι και το έδωσα να το οδηγήσει ένας φίλος μου, ο οποίος το τράκαρε. Για να μην στεναχωριέμαι πήραμε βόλτα το αυτοκίνητο του πατέρα του χωρίς να έχουμε οδηγήσει ποτέ ξανά κι όπως καταλαβαίνεις τρακάραμε καμιά 20αρια αυτοκίνητα.
Έζησες την ωραία εποχή των 90s στην παραλιακή. Σου λείπει εκείνη η διασκέδαση;
Ήταν η εποχή που ήμουν στα κάγκελα. Δεν μου λείπει γιατί μόλις ξεκινήσω την συζήτηση με τους φίλους μου είναι σαν να τα ξανά ζω. Θα σου πω πως τα ζήσαμε όλα στο τέρμα –μόνο διασκεδάζαμε εκείνα τα χρόνια. Πραγματικά το έζησα όσο δεν πήγαινε. Ο κόσμος έβγαινε να διασκεδάσει και σπαταλούσε λεφτά, πλέον δεν είναι το ίδιο. Στα 16-17 μου ήμουν συνέχεια έξω γιατί υπήρχαν χρήματα από τους γονείς μου Εντωμεταξύ, υπήρχαν επικά μαγαζιά εκείνη την εποχή.
http://www.instagram.com/p/B3HF3ExIr7q/
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μαγαζί;
Το Αμφιθέατρο. Ήταν μύθος αυτό το μαγαζί και δεν μπορούν να ξαναγίνουν τέτοια μαγαζιά.
Πλέον ζεις στη Βουλιαγμένη. Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη περιοχή;
Νιώθω τυχερός που ζω στη Βουλιαγμένη. Πριν έμενα στο Πανόραμα Βούλας και έψαχνα ενάμισι χρόνο για να βρω σπίτι που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μου. Μόλις το βρήκα μετακόμισα αμέσως. Ζω σε μια όμορφη και ήσυχη γειτονιά, λίγο πιο πάνω από τη θάλασσα και νιώθω λες και είμαι στην εξοχή.
Έχεις κάποια αγαπημένη συνήθεια;
Μου αρέσει πολύ να περπατάω. Επίσης, το φθινόπωρο και την άνοιξη απολαμβάνω να κατεβαίνω για καφέ και διαβάζω εφημερίδες.
http://www.instagram.com/p/B2dwqgMIaSA/
Έχεις επιχειρήσει ποτέ να φύγεις από τα νότια;
Το έκανα και επέστρεψα πίσω τρέχοντας. Πήγα στην άλλη άκρη, στο Διόνυσο, αλλά δεν άντεξα πολύ. Αν είσαι παιδί των νοτίων δεν αντέχεις αυτή τη διαφορά. Μου έλειπε το ταπεραμέντο που έχουμε στα νότια. Μου αρέσει να πάω μια βόλτα στην Κηφισιά, αλλά μέχρι εκεί.
Δημήτρη ρίσκαρες κι άλλαξες τη ζωή σου προκειμένου να ασχοληθείς με τη ζαχαροπλαστική, σωστά;
Είμαι πολύ τυχερός που ρίσκαρα και τελικά όντως είχα κλίση στη ζαχαροπλαστική. Πολλοί που με ρωτάνε να αλλάξουν τη ζωή τους απαντάω να το κάνουν, αλλά να έχουν μαξιλαράκι ασφαλείας. Εγώ το έκανα κάπως απότομα γιατί είναι έτσι ο χαρακτήρας μου. Γυρίζοντας το χρόνο πίσω διαπιστώνω πως δεν ήταν πολύ λογική κίνηση. Μπορεί να θέλουμε κάτι πάρα πολύ αλλά μόλις το κάνουμε να μην είναι όπως το είχαμε φανταστεί. Γιατί όταν φεύγει ο ενθουσιασμός μένει η αλήθεια. Και αν έχεις ρισκάρει πολλά πράγματα η πτώση πονάει.
http://www.instagram.com/p/BzLEw6NoLIs/
Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη ζαχαροπλαστική;
Να το δοκιμάσουνε, αλλά όταν είναι ώριμοι γιατί είμαι μια δύσκολη δουλειά. Στην αρχή δεν θα δουλέψεις ως ζαχαροπλάστης αλλά ως μεταφορέας υλικών, λαντζιέρης και σιγά σιγά θα κάνεις γλυκά. Οπότε αν δεν το θέλεις πολύ θα σου φανεί βουνό. Αν σου αρέσει είναι μια εξαιρετική δουλειά και ιδιαίτερα δημιουργική. Κάθομαι πολλές φορές κι παρακολουθώ ανθρώπους που δοκιμάζουν τα γλυκά μου και όταν χαμογελάνε για μένα είναι η καλύτερη ανταμοιβή.