Είσαι Νεοσμυρνιώτης αν…
Το πόσο Νεοσμυρνιώτης είσαι μπορέι να μετρηθεί και με το πόσες ώρες έχεις ξοδέψει στην πλατεία. Όμως, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να δεις πόσο βαθιές ρίζες έχεις σε μια από τις κοινωνικά ιστορικότερες περιοχές της Αθήνας.
- 27/09/2016
Λες ακόμα «Πάμε Πλατεία». Την θεωρείς χωρίς δεύτερη σκέψη την ομορφότερη πλατεία στον κόσμο. Και πας στην πλατεία για καφέ, για ψώνια, για ποτό περίπου άπειρες φορές (→∞) το χρόνο.
Είσαι Πανιώνιος. Ναι σωστά είναι ιδέα. Και είναι μια γνήσια νεοσμυρνιώτικη ιδέα που ξεπερνάει την έννοια μιας ομάδας. (Αν για κάποιο σκοτεινό και περίεργο λόγο δεν είσαι Πανιώνιος, έχεις σίγουρα πάει στο γήπεδο 10+ φορές όπου συμπεριφέρεσαι ως Πανιώνιος).
Έχεις παίξει μπιλιάρδο στο «Champions» και στο θρυλικό «Blackball». «Πάγκος», αλητεία και φραπεδάκι φτιαγμένο απ’ τα χέρια του κυρ Βαγγέλη και της κυρίας Μαρίας. Επίσης, έχει σίγουρα γράψει μια βλακεία στα ασανσέρ που σε πήγαιναν σε «Champions» και «Blackball».
«Ethnique» και «Ωδείο». Πάρα πολλές φορές. Τάβλι και επιτραπέζια.
Έχεις αναπνεύσει ελλειμματικά λόγω του κόσμου στο «Κλειστό», δηλαδή στο Αντρέας Βαρίκας στην Αρτάκης.
Ξέρεις τι είναι «ΛΑΝΣ» και «Παπαστράτειο».
Ξέρεις τι είναι το «Τετράγωνο» και το «Παλούκι» στην πλατεία. Έχεις σκαρφαλώσει στην “πυραμίδα”.
Παρκάρεις στις καβάτζες γύρω από την πλατεία. Και ακούς όλους τους άλλους να λένε μα καλά πώς παρκάρετε; Παρκάρουμε. Και μάλιστα εύκολα.
Έχεις πιει καφέ στον «Γαλαξία». Και τον έχεις δει και ως κατάληψη.
Θυμάσαι, έστω και αμυδρά το «Ουζερί ο Πανιώνιος» στην Ομήρου. Φασολάκια σαλάτα, γαρίδες, ούζο, Μικρά Ασία και κυανέρυθρες ιστορίες.
Έχεις κάτσει για καφέ στα μπαλκονάκια του «Άνω».
Αγοράζεις δίσκους και βινύλια από το «Record House», την ελληνική εκδοχή του «Championship Vinyl» από το High Fidelity.
Έχεις βουτήξει στα πεντακάθαρα νερά των σιντριβανιών την τελευταία μέρα του σχολείου. Με τις πάπιες μαζί.
Φοβάσαι ακόμα να περάσεις έξω από την «Εστία» αν έχει μάθημα το Τεχνικό.
Οι λέξεις «Ιωνία», «Μπουρνόβα», «Ζολί» και «Coffee Avenue» μυρίζουν καφέ και άπειρες εργατοώρες.
Θυμάσαι το παλιό μικρό «Pop-up» (του Γιούρι) και τις παρτάρες που γινόντουσαν πίσω.
Σου λείπει το «Mosquito» δίπλα στο ταχυδρομείο. Όταν η πλατεία Καρρύλου ήταν μια χωμάτινη αλάνα που παρκάραμε.
Σε έχουν «φερμάρει» ή τουλάχιστον έχουν προσπαθήσει στον πεζόδρομο του «Everest». Μετά άρχιζες τα τηλέφωνα και έπαιρνες τα τιμαλφί σου πίσω.
Έχεις βγει ραντεβού ή έχεις απλά αράξει με παρέα στο Άλσος και σε άλλα πάρκα. «Ζαρύφη», «Σκατζουράκη», «Λακούβα», στο «Πάρκο του Παππά».
Έτρωγες στα «Hambo». Γιουβετσάκι κατά προτίμηση.
«Pizza Montreal» στα Λουτρά, «Pizza Canada» στην Λακούβα και «Pizza Ζέας» στην αρχή της Αιγαίου.
Θυμάσαι τα Wendy’s στην πλατεία. Που μετά έγιναν σουβλάκια και μετά καφέ-κλαμπ, αλλά ακόμα θες να θα θυμάσαι ως Wendy’s.
Αναπολείς την ζωή χωρίς το τραμ. Εντάξει δεν λέω εξυπηρετεί, αλλά η Βενιζέλου με 2 λωρίδες ήταν καλύτερη.
Έχεις πιει ποτό σε ένα ελληνάδικο που λεγόταν «Ορυχείο» στην Αγίας Φωτεινής. Γιατί;
Ακόμα πιο γιατί το ποτό που έχεις πιει σε ένα μαγαζί που λεγόταν «Texas», στην ανηφόρα της Ομήρου.
Θυμάσαι χοροεσπερίδα στο «Πλατεία Club». Με τα διαυγή και κρυστάλλινα ποτά.
«Παπανικολάου» και «Γκούφυ». Κολλημένα πρόσωπα σε βιτρίνες και περιουσίες σε ομάδες subbuteo. Ο «Γκούφυ» έχει την μαγεία του μικρού μαγαζιού, ο «Παπανικολάου» σκάλες που σε πηγαίνουν όλο και πιο κάτω και έναν αδιάφορο μεσαίο όροφο με σχολικά και βιβλία ξένων γλωσσών.
Έχεις μείνει σε κατάληψη στο 2ο, 3ο και 6ο στη Νικομηδείας. Δεν έχει σημασία αν η κατάληψη ήταν του 2ου, του 3ου ή του 6ου.
Πρωινό σημαίνει ακόμα σφολιάτα στο «Νίκο».
Πρεμιέρες ταινιών στον «Άτταλο». Χάνεις πάντα τα προσεχώς απ’ τις χαιρετούρες.
Ηλεκτρονικά πρωτοέπαιξες στο «Τilt». Σε ωριαία αποβολή προλάβαινες να τερματίσεις το «Golden Axe».
Έχεις κάνει «Λιτανεία» με το δημοτικό. Τόσο μπροστά.
Αγοράζεις ακόμα τα βιβλία σου από την «Κουκκίδα». Και τα τετράδια απ’ το «Πολύπλευρο» ή τον «Σαλίγκαρο».
«Κυριάκος», «Χαρίκος» και «Σούλα». Αν είσαι Νεοσμυρνιώτης τουλάχιστον ένας στους τρεις σε έχει κουρέψει.
Εκτιμάς το σουβλάκι του «Λευτέρη» στην Ομήρου. Αναπολείς τα σουβλάκια του «Μάκη» δίπλα στην πλαϊνή έξοδο του Σπόρτιγκ. Συνήθως (ακόμα) παραγγέλνεις απ’ τον «Γιώργο».
Έχεις συμμετάσχει σε ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα του κατηχητικού στην Αγίας Φωτεινής. «Θεριστές» vs «Ηλιοφώτιστοι». Οι πιο προχώ έπαιζαν και σε πρωταθλήματα πινκ – πονκ.
Θες να αναβιώσει η κόντρα 6ο με 9ο δημοτικό. Ησύχασαν τα πράγματα.
Έχεις φάει αμέτρητες φορές: στην «Μυρτιά», με τις πλούσιες μερίδες και τους λουκουμάδες κέρασμα. Στον «Κρητικό» στην Ραιδεστού για την καπνιστή μπριζόλα, στα μπιφτέκια του «Βαλέσα» στην πλατεία Άνοιξης (δυστυχώς όχι πια), στον «Παράδεισο» για μαγειρευτά.
Έχεις παίξει μπάλα: στο γηπεδάκι του χάντμπολ στο «κολυμβητήριο», στο «Ιωσηφόγλειο» και στην άπλα μπροστά απ’ την «Εστία».
Ξέρεις απέξω τις μπασκέτες των σχολείων. Στο δημοτικό της Αρτάκης με το σκληρό στεφάνι, στην «Λεόντειο» με τα σιδερένια διχτάκια, στον «Άγιο Αντρέα» που μπαίνουν όλα, στις κοντές του 6ου και 9ου δημοτικού.
Έχεις βγει φωτογραφίες σε «Ζοζέφ» και «Μάρτιν».
Θυμάσαι ανάγλυφα, ή έχεις ακούσει ιστορίες, για την βραδιά του κυπέλλου το 1998. Με το πούλμαν πάνω στην πλατεία και μια γειτονιά που δεν κοιμήθηκε.
Αν δεις κάποιον με πράσινη – μαύρη φανέλα καταλαβαίνεις. Δεν είναι Minnesota Timberwolves, είναι «Μίλωνας». Και μετράει.
Πιστεύεις ότι ο Μάκης Δενδρινός πίνει ακόμα τον καφέ του στον «Άδωνι». Δεν μπορεί είναι ακόμα εκεί. Όπως και ο Boban.
Έχεις γραφτεί τουλάχιστον μια φορά σε: «Body & Soul», «Corpus» ή «Shape Gym».
Θυμάσαι αμυδρά τα «Twins» στην πλατεία, δηλαδή το πρώτο ever μπεργκεράδικο.
Έχεις παρακολουθήσει αμέτρητες διαλέξεις του Μητσάρα.
Συνεχίζεις να αγοράζεις αθλητικά από το «Sportland». Κάποτε είχες και εναλλακτικές: Την «Αθλοκίνηση» στην Ομήρου και το «Athlete’s Foot».
Θυμάσαι το παγωτατζίδικο «Igloo» με logo από άλλη εποχή και πρωτοποριακό παγωτό γιαούρτι (αλήθεια γιατί;).
Πίνεις ακόμα τα ποτά σου στο «Επιτόκιο» του Τάκη.
Συνεχίζουν να σε ρωτάνε (κυρίως οι μη Νεοσμυρνώτιες) αν πήγαινες για καφέ στο «Sugar» (και τώρα στο «Habits»). Όχι παιδιά. Ήταν κατά βάση για «ξένους».
Χάζευες τις γάτες στην «Φωλιά του Τσίνο». Pet Shop με βιτρίνα.
Έχεις πάθει λουμπάγκο από τις παλιές καρέκλες/πολυθρόνες του «Σπόρτιγκ». Αν δεν σε «ρούφαγε» η ταινία σε «ρούφαγε» σίγουρα η καρέκλα.
Πηγαίνεις ακόμα στα περίπτερα της «Φέτας» έξω απ’ το «Φιλίπ» και του «Σερίφη» έξω από το «Σπόρτιγκ». Ακόμα και αν έχουν αλλάξει διεύθυνση, θα είναι πάντα η «Φέτα» και ο «Σερίφης» μέσα.
Έχεις αγοράσει τσιγάρα και εφημερίδα από τον «Λώλο».
Θυμάσαι το «Ratti» στην πλατεία. Skate και βερμούδες.
Πήγαινες στα λουτρά για το «Winners’ Club». Ανταλλαγή δισκετών και video gaming.
Ξέρεις πολύ καλά ποιος είναι ο Φάνης. Είναι ο Φάνης.
Συνεχίζεις να μην καταλαβαίνεις έννοιες και λέξεις όπως: «Δάφνη», «Καλλιθέα», «Νέος Κόσμος», «Παλαιό Φάληρο». Για παράδειγμα η Καλλιθέα είναι αυτό που μεσολαβεί από την στάση του 218 στην Αγίας Φωτεινής μέχρι να φτάσεις στον ηλεκτρικό.
Δεν έχεις πάει στο παγοδρόμιο που στήνουν στην πλατεία τα Χριστούγεννα.
Κράζεις το «Grotto» αλλά έχεις πιει πολλούς καφέδες εκεί. Και όποτε σε παίρνει κάνα μάτι αρχίζεις το κλασσικό «οι άλλοι ήθελαν».
Γαλακτομπούρεκο στον «Κούτρα», Τσουρέκι στο «Μαξίμ», προφιτερόλ στο «Dolce», χούλα-χουπ στο «Sweet Corner».
Έχεις φάει καϊμάκι στο «Γιώργο». Ναι είναι υπέροχο.
Άφησες μια περιουσία στο «Da Silva» στην εγκεφαλικά νεκρή εποχή του Counter Strike.
Έχεις σταθεί στην ουρά του «Κοντώση» για περισσότερη από μια ώρα την περίοδο των γιορτών.
Στην Άνω Νέα Σμύρνη, που ήταν πάντα πιο καλτ, θυμάσαι το «Gallery», το «Jam» και το «Block». Και κάνεις προσπάθεια να τα ξεχάσεις.
Έχεις τουλάχιστον έναν φίλο που τελείωσε τον «Ξενόπουλο». Έναν που τελείωσε την «Λεόντειο» και έναν την «Ευαγγελική».
Και περισσότερους από έναν φίλους που έκαναν φροντιστήριο στον «Αλιμπινίση».
Αναπολείς το «Deep». Ιδιαίτερα το πρώτο μαγαζί, πριν πάει στην Βενιζέλου.
Έχεις ακόμα λογαριασμό σε «Video Blue», video club «Σκαρβέλη» και «Videopolis». Για την ιστορία το «Video Blue» συνεχίζει ακόμα και τα άλλα δύο έχουν δυστυχώς κλείσει.
Χάζευες την βιτρίνα του Model Shop στην Ομήρου. Παίζει και να μην έχεις μπει ποτέ μέσα.
Λες στους μικρότερους ιστορίες για την Πλατεία προ πεζοδρόμησης. «Παρκάραμε εδώ που παίζεις» και τέτοια.
Έχεις περάσει αμέτρητες ώρες στον «ΣΦΟΠ» στην Βυζαντίου. Ο κύριος Μάκης ήταν πάντα μέσα.
Αναρωτιέσαι ακόμα τι ήταν η «Ζακυνθινή φωλιά». Κέντρο δεξιώσεων, σύλλογος, μπαρμπουτιέρα ή όλα αυτά μαζί;
Σταματάς ακόμα Αιγαίου και Αρτάκης γωνία για ένα κοτόπουλο του «Μάκη».