Ένας γιατρός από τα Νότια, σε κάθε σημείο του ορίζοντα
Ο Μίλτος Γερόλυμος ως μέλος της Ομάδας Αιγαίου ταξιδεύει στα ακριτικά νησιά προσφέροντας ανιδιοτελώς βοήθεια.
- 31/03/2016
Με τον Μίλτο βρεθήκαμε δίπλα στη θάλασσα, στο μέρος που αγαπά περισσότερο από κάθε τι άλλο. Συναντηθήκαμε στην Μαρίνα Φλοίσβου, μια βροχερή, μουντή, μέρα, μόνο που αυτή τη φορά δεν βρισκόταν πάνω στο σκάφος του, αντιμέτωπος με τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, αλλά στη στεριά, παρακολουθώντας τα σκάφη να δένουν στο μόλο.
O Mίλτος Γερόλυμος είναι γιατρός. Μεγάλωσε στην Αργυρούπολη, όπου συνεχίζει να ζει με την οικογένεια του κι εργάζεται, με την ειδικότητα του ουρολόγου. Πριν πέντε χρόνια διάβασε στο διαδίκτυο για μια εθελοντική ομάδα ανθρώπων που γυρίζει με σκάφη τα ακριτικά νησιά, προσφέροντας ό,τι μπορεί, με σκοπό να βελτιώσει την καθημερινότητα των κατοίκων. Το 2012 πήρε την απόφαση να δραστηριοποιηθεί κι εκείνος με την «Ομάδα Αιγαίου», μια ομάδα με περισσότερα από δέκα σκάφη, πάνω από εκατό εθελοντές, εκ των οποίων 36 ιατρούς, 22 ιατρικών ειδικότητων, που διανύει περισσότερα από 500 ναυτικά µίλια κι επισκέπτεται μικρά, ακριτικά νησιά του Αιγαίου, κάθε χρόνο.
Ο αιώνιος έρωτας του με τη θάλασσα και τα ταξίδια, το πάθος τους για τα σκάφη κι η διάθεσή του για ανιδιοτελή δράση, τον έδεσαν αμέσως με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Ο Μίλτος απεχθάνεται τον όρο «υπηρεσία». Από την πρώτη μέρα που έγινε κομμάτι αυτής της οικογένειας, προσφέρει τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι πλάι σ’ εκείνους που τον έχουν ανάγκη κι είναι πάντα διαθέσιμος κι έτοιμος να κάνει ο,τι χρειαστεί.
Ήμουν περίεργη να μάθω τα πάντα για την ιστορία μιας οικογένειας, που μετράει 22 χρόνια δράσης, με μόνο αντάλλαγμα πηγαία ευγνωμοσύνη. Η ομάδα χτίστηκε, λιθαράκι λιθαράκι, από ανθρώπους με ένα κοινό όραμα. Να αποδείξουν, τότε, το 1995, ότι δεν υπάρχουν μακρινά μέρη στην Ελλάδα. «Ήθελαν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στην Πολιτεία. Αφού εμείς μπορούμε να πάμε στα ακριτικά νησιά, δεν γίνεται να είστε απόντες εσείς». Φυσικά, θ’ αναρωτιέστε, εάν τόσα χρόνια μετά, η Πολιτεία έλαβε το ξεκάθαρο μήνυμα. «Για να υπάρχουμε ακόμα εμείς, το μήνυμα δεν έφτασε ποτέ στα αυτιά τους, Μακάρι σήμερα η δράση μας να ήταν μονάχα επικουρική. Το προσωπικό μας στοίχημα είναι να μπορέσουμε να τη διατηρήσουμε σε αυτό το επίπεδο και ίσως να την πάμε ένα βήμα πιο πέρα».
Η ομάδα έχει δύο βασικές δράσεις μέσα στο χρόνο. Το Διάπλου Αιγαίου Πελάγους, ο οποίος γίνεται κάθε Μάιο, και μια χειμερινή αποστολή, λίγων ημερών, σε προορισμούς όπου υπάρχουν άμεσες ανάγκες. Τώρα, φαντάσου δεκάδες εθελοντές, απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας και του εξωτερικού, να καταφτάνουν σε ένα νησί και να ασχολούνται με έργα υποδομής, με πολιτιστικές δράσεις, δωρίζοντας εκπαιδευτικό υλικό στα σχολεία, καλύπτοντας βασικές ανάγκες στα ιατρεία, κατασκευάζοντας πολυγήπεδα, παιδικές χαρές, κλειστά γυμναστήρια και κάνοντας ενημερωτικές ομιλίες για ο,τι μπορεί να απασχολεί τους μαθητές και τους γονείς. «Η δράση μας είναι πολύπλευρη. Επιδιώκουμε να βελτιώσουμε τη ζωή των ανθρώπων, σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας τους. Μέσα στο χρόνο, όλα τα μέλη της ομάδας μας, είναι πάντα διαθέσιμα. Οι κάτοικοι των νησιών μπορούν να έρθουν ανά πάσα στιγμή σε επαφή με την ομάδα και να ζητήσουν ο,τι έχουν ανάγκη και εμείς θα είμαστε εκεί να το καλύψουμε».
Φυσικά, όλα τα μέλη κι οι φίλοι, παρέχουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους και καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής. «Η Ομάδα Αιγαίου δεν είναι ένα πεδίο δράσης για να αναπτύξουμε φιλοδοξίες. Είμαστε εδώ για να φροντίζουμε όσους μας έχουν ανάγκη. Μέσα από αυτό γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι».
Δεκάδες ταξίδια μετά, ο Μίλτος έχει δεθεί πια με τα νησιά και τους κατοίκους τους. Έχει ερωτευτεί την άγρια ομορφιά της Ανάφης και τον αγνό της κόσμο. Με επιβεβαιώνει πως όσα βίντεο κι αν δω, όσες ιστορίες κι αν μου διηγηθεί, δεν θα καταλάβω το συναίσθημα που νιώθει όταν καταφθάνει σε ένα ακριτικό νησί. «Περιμένουμε μ’ ανυπομονησία ν’ ανταμώσουμε, ακριβώς όπως όταν συναντάς δικούς σου ανθρώπους. Κι όταν φεύγω από κάθε νησί, κοιτάζω από μακριά και χαμογελάω χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Νιώθω αυτή την αγαλλίαση της ψυχής που δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο συναίσθημα».
Από αυτά τα μακρινά ταξίδια δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι δύσκολες στιγμές, τα άγρια καιρικά φαινόμενα αλλά και τα επείγοντα περιστατικά που καλείται να αντιμετωπίσει η ομάδα. Ωστόσο, αντιστέκεται να μου περιγράψει κάποια άσχημη στιγμή. «Σε μια ενωμένη ομάδα σαν τη δική μας, ό,τι δυσκολία εμφανίζεται μπροστά μας, την ξεπερνάμε όλοι μαζί. Έτσι μετατρέπεται από ένα ζόρικο συμβάν, σε ένα όμορφο ενθύμιο».
Φωτογραφίες: Μιχαήλ Βαρθακούρης
Ένας άνθρωπος που έχει γυρίσει όλα εκείνα τα απομονωμένα και ξεχασμένα νησιά και έχει αναπτύξει προσωπικές σχέσεις με τους ταλαιπωρημένους αλλά πάντα χαμογελαστούς, ανθρώπους, είναι μάλλον ο καταλληλότερος για να προτείνει πιθανές λύσεις στα αιώνια προβλήματα της ακριτικής νησιωτικής ζωής. «Εάν μπορούσα να πάρω κάποια επιπλέον πρωτοβουλία για να καλυτερεύσει η ζωή των κατοίκων, θα πρότεινα τρόπους για τη διευκόλυνση της συγκοινωνίας και της άγονης γραμμής, με τα μεγάλα κέντρα και την πρωτεύουσα, με σκοπό την ασφάλεια των κατοίκων, ειδικότερα τους χειμερινούς μήνες, που το έχουν περισσότερο ανάγκη».
Ως κάτοικο νοτιων προαστίων, δεν θα μπορούσα να μην τον ρωτήσω εάν οι νότιοι έχουν δίκαια την ταμπέλα των ιδιοτελών, των φυγόπονων, του «δε βαριέσαι». Είναι τελικά προκατάληψη, αστικός μύθος, ή λυπηρή αλήθεια; «Θα έλεγα απλώς ότι έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης. Για παράδειγμα στο σχολείο της κόρης μου, πολλές φορές έχουν γίνει αιτήματα για εθελοντικές εργασίες, με σκοπό την βελτίωση της εικόνας του σχολείου και η ανταπόκριση δεν ήταν μεγάλη. Είμαστε λίγο της λογικής “να το κάνει ο άλλος’’. Επίσης με τσαντίζει το γεγονός ότι δε μπορείς να πας μια βόλτα με το μωρό σου στο καροτσάκι ή πως η μετακίνηση των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες είναι ανέφικτη. Κι όμως, πολλοί επιμένουν να παρκάρουν σε ράμπες αναπήρων. Θα μπορούσαμε να έχουμε ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, και για εμάς αλλά και για εκείνους που μας επισκέπτονται. Έχουμε έναν υπέροχο ήλιο και μια καταγάλανη θάλασσα και δεν τα εκμεταλλευόμαστε σωστά».
Στις 12 Μαϊου, η «Ομάδα Αιγαίου» ξεκινάει τον 22ο Διάπλου της. Ο ενθουσιασμός του επιστρέφει: «Θα διανύσουμε πάνω από 530 ναυτικά μίλια! Αφετηρία, το Λαγονήσι και από εκεί θα πλεύσουμε με 11 φουσκωτά σκάφη και το εξειδικευµένο πλωτό ασθενοφόρο σκάφος Μηνάς Ε’, μέχρι τους μακρινούς Φούρνους και τη Θύμαινα. Από εκεί στο Αγαθονήσι και τη Σύμη, στη Χάλκη και τη Νίσυρο, μέχρι την Αστυπάλαια, την Ίο, την Ηρακλειά και το Κουφονήσι. Είναι μια αποστολή. Δεν είναι τουρισμός. Κάθε άνθρωπος που συμμετέχει έχει μια συγκεκριμένη εργασία, την οποία καλείται να βγάλει εις πέρας, σε απαιτητικές συνθήκες. Η πειθαρχία είναι το άλφα και το ωμέγα, για να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα μ’ επιτυχία. Κάθε μέλος προσφέρει χωρίς να δίνει βάση στην κοινωνική του θέση ή τη δουλειά που κάνει. Πάντοτε πορευόμαστε όλοι μαζί, γιατί έχει αποδειχτεί ότι συνολικά μπορούμε να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα».
Αυτοί οι μικροί, σχετικά αφανείς ήρωες, βρίσκουν και θα συνεχίσουν να βρίσκουν νέα μέλη για την «οικογένεια» προσφοράς των ακριτικών νησιών. Επειδή αυτό που κάνουν είναι ειλικρινές. Χωρίς κανένα περιτύλιγμα. Εκτός ίσως από αλάτι και νερό. Κι αγκαλιές. Και χαμόγελα. Όπως κάθε αληθινό δώρο.
Όποιος θέλει να έρθει σε επαφή με την ομάδα μπορεί να τους βρει στο site τους ή στη σελίδα του facebook.