Ευαγγελία Τσιορλίδα: το ραδιόφωνο, η θάλασσα και το surf την κάνουν ευτυχισμένη
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου (13/2) μιλήσαμε με την Ευαγγελία Τσιορλίδα, για την αγάπη της για το ραδιόφωνο και τα αθλήματα, τον έρωτά της με τη θάλασσα και τα Νότια Προάστια και για το πώς είναι πάντα τόσο χαρούμενη και θετική.
- 13/02/2018
Ένα μεσημέρι Ιανουαρίου, με κρύο τώρα, όχι αστεία, πάω στην παραλία της Βάρκιζας να συναντήσω την Ευαγγελία. Με το που τη βλέπω με κολάν και φουτεράκι τη ρωτάω το γνωστό “Μα καλά δεν κρυώνεις;”. Παιδιά, δεν κρυώνει! Να φανταστείτε ότι την συνάντησα, είχε μόλις τελειώσει το τρέξιμο στην παραλία και είχε κάνει και μια βουτιά. Ξαναλέω Ιανουάριο μήνα. Εγώ εντομεταξύ, με πουλόβερ και παλτό.
Ποια είναι όμως η Ευαγγελία Τσιορλίδα. Είναι μια γλυκύτατη και χαμογελαστή κοπέλα, που -κι όμως- μεγάλωσε σαν αγοροκόριτσο, λατρεύει τη γυμναστική και τα σπορ, έχει αδυναμία στο surf, το beach volley και το skate, είναι ραδιοφωνική παραγωγός, αγαπάει όσο τίποτα τη θάλασσα, ζει σαν νομάς και δεν θα μπορούσε να φύγει από τα Νότια!
Η εμπειρία της στο ραδιόφωνο
Την Ευαγγελία την ακούω κάθε πρωί στο ραδιόφωνο, στον Music 89,2, 10.00 με 13.00 και μου φτιάχνει τη μέρα. Η θετική αύρα και η χαρά που σου αποπνέει, ακόμα και μέσα από το ραδιόφωνο, είναι φοβερή. Είναι σαν να νιώθεις έτσι όπως οδηγάς, ή όπως κάθεσαι στο γραφείο και δουλεύεις, ότι κάποιος σου χαμογελάει. Και δεν μπορείς, παρά να χαμογελάσεις και εσύ. Η ενέργειά της είναι μεταδοτική.
H Ευαγγελία ήταν πάντα παιδί της τηλεόρασης. Δούλευε στην τηλεόραση από τα 18 της, σε ψυχαγωγικές εκπομπές, σε αθλητικά, talent show, reality, survivor, τηλεπαιχνίδια, σε ό,τι μπορείς να φανταστείς. Πάντα όμως της άρεσε το ραδιόφωνο. Είχα κάνει στη σχολή μόνο και ποτέ ξανά. Μετά κάποια στιγμή, όταν ήμουν στο Mad TV παράλληλα συνεργάστηκα με τον Γιώργο Λιάγκα και ήμασταν μαζί στην Λάμψη, αλλά ήμασταν τρία άτομα. Από τότε άρχισε να μου αρέσει η διαδικασία και το ραδιόφωνο ως μέσο. Το θεωρώ πολύ ωραίο μέσο και έχει και αυτό το ρομαντικό, ότι χτίζεις εικόνες και σκέφτεσαι πώς είναι αυτός που ακούς καθημερινά. Εκείνη τη στιγμή που ακούς κάποιον, χτίζεις μια ιστορία στο κεφάλι σου.”
Το καλοκαίρι του 2017 ο κόσμος του ραδιόφωνου άνοιξε για την Ευαγγελία. Ο Music, ένας σταθμός που άκουγε η ίδια, της έκανε πρόταση για συνεργασία.
“Μου ταιριάζει πολύ ο Music, γιατί αρχικά μου αρέσει η playlist και ύστερα το γεγονός ότι ψάχνουν και βρίσκουν συνεχώς καινούργια τραγούδια και νέες μεταδόσεις. Μου αρέσει να ακούω και να ανακαλύπτω κάτι καινούργιο. Μιλούσαμε, λοιπόν, με τον Music και έλεγα μακάρι να κάτσει, αφού είμαι και ακροάτρια και είναι ένας σταθμός που ταιριάζει στο προφίλ μου. Τα συμφωνήσαμε, τα κλείσαμε και ξεκίνησα. Ήταν το τέλειο για εμένα. 10-1 κάθε πρωί μόνη μου, παρέα με τον ηχολήπτη μου που κάνουμε πολύ καλή παρέα και φυσικά με τους ακροατές μου.”
“Το ραδιόφωνο ήταν ίσως ό,τι καλύτερο μου συνέβη την τελευταία χρονιά. Περνάω όμορφα, είμαι ευτυχισμένη. Πάω για δουλειά και γελάω.”
Η Ευαγγελία είναι η χαρά της ζωής. Αποπνέει μια θετική ενέργεια, χαμογελάει συνεχώς και προτιμάει στη ζωή της να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με καλή διάθεση και γέλιο. Και εδώ που τα λέμε, έχει δίκιο.
“Με το που ξυπνάω, δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα σου πουν θέλω καφέ για να λειτουργήσω. Με το που ανοίξει το μάτι, καλημέρα και χαμόγελο. Ό,τι και να συμβαίνει. Όλοι κατά καιρούς περνάμε δυσκολίες, έχουμε άγχος, δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή κανενός, αλλά εγώ προτιμώ να το αντιμετωπίζω με χιούμορ και καλή διάθεση και ό,τι γίνει έγινε.”
Πώς γεννήθηκε η αγάπη για το surf
Έχει δοκιμάσει ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ, τένις, ορειβασία, ελεύθερη πτώση αλλά δεν την κράτησαν. Μετά το σχολείο ξεκίνησε αμέσως το Πανεπιστήμιο, μετά πρακτική και μπήκε πολύ γρήγορα στο κομμάτι της δουλειάς και για επτά χρόνια είχε εγκλωβιστεί σε αυτό.
“Για επτά περίπου χρόνια, δεν είχα χρόνο για τον εαυτό μου. Έγινα λίγο δέσμια της καριέρας και είχα αφοσιωθεί αποκλειστικά σε αυτό. Πήγαινα 2 φορές την εβδομάδα γυμναστήριο, αλλά δεν έκανα κανένα χόμπι. Κάποια στιγμή, όταν χτύπησε και η κρίση στην Ελλάδα, η πραγματικότητα άλλαξε και οι δουλειές που προσφέρονταν ήταν πάρα πολλές ώρες με πολύ λίγα χρήματα. Εκεί έφαγα ένα ταρακούνημα και ήταν ένα πολύ κομβικό σημείο για εμένα. Όλα αυτά τα χρόνια είχα χάσει στιγμές με φίλους, δεν γιόρταζα ποτέ γιορτές και γενέθλια, δούλευα πάντα, δεν πήγαινα ποτέ σε εκδρομές που πήγαιναν οι φίλοι μου, δεν μπορούσα να πάω για φαγητό και να ξενυχτήσω. Είχα αφοσιωθεί στη δουλειά. Εκεί αποφάσισα να απέχω και να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου.”
Πήρε ένα χρόνο off από το κομμάτι της δημοσιογραφίας και εκεί άρχισε να ζει. Ξεκίνησε να δουλεύει ως υπεύθυνη σε μαγαζιά εστίασης για να βρει χρόνο να κάνει όλα όσα ήθελε και να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στον εαυτό της. Κάτι που είχε χάσει όλα αυτά τα χρόνια.
“Μου έλειπε η δουλειά μου, το σκεφτόμουν, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι απλά για να το κάνω χωρίς να με γεμίζει. Έτσι έμεινα συνειδητά εκτός τηλεόρασης. Εκεί ξεκίνησα να ζω. Ξυπνούσα το πρωί με το πάσο μου, έτρωγα το πρωινό μου, πήγαινα στην παραλία και έτρεχα, βούταγα, τότε ξεκίνησα να είμαι και χειμερινή κολυμβήτρια. Ήταν ένα πολύ μεγάλο μάθημα για μένα, γιατί κατάλαβα ότι πρέπει να έχεις μέτρο στη ζωή σου και χρόνο για σένα και τους φίλους σου. Εμένα με είχε ρουφήξει η καριέρα και δεν το καταλάβαινα. Αλλά αποφάσισα ότι δεν ήθελα πλέον να χάνω στιγμές από τη ζωή μου. Έτσι μπήκε στη ζωή μου το surf, το βόλεϋ και το skate.”
Η Ευαγγελία που δεν είχε ζωή, ξαφνικά άρχισε να λέει ναι σε προτάσεις, να φεύγει στο βουνό εκδρομές, να βγαίνει, να πηγαίνει ταξίδια και να δίνει ευκαιρίες σε νέα πράγματα και δραστηριότητες, που τη γεμίζουν, όπως το surf.
“Στη αρχή δεν πίστευα ότι μπορεί να κάνει κανείς surf στην Ελλάδα. Όμως υπάρχουν πολύ ωραία spots, στη Βουλιαγμένη, στη Βάρκιζα, στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στην Ικαρία. Αλλά πρέπει να έχεις το χρόνο και να ταξιδεύεις.“
Μια μέρα λοιπόν, με πολλά νεύρα και ένταση στη δουλειά, η Ευαγγελία πήγε στην παραλία, να κάνει το μπάνιο της και να χαλαρώσει από μια δύσκολη μέρα.
“Πήγα στις 7 το απόγευμα στην παραλία της Βάρκιζας, μπαίνω να κολυμπήσω και βλέπω ότι είχε κυματάκια. Τότε βλέπω ένα σκασμό άτομα, να έχουν πάρει σανίδια και να παίζουν με τα κύματα. Βλέπω και κάτι φίλους μου να μου φωνάζουν να πάρω ένα σανίδι και να πάω και εγώ. Δεν ήξερα τι να κάνω. Προσπάθησα όταν έρθει το κύμα να σηκωθώ πάλευα με το σανίδι και ήρθε ένα κύμα που με έσυρε μέχρι έξω στην ακτή. Ε εκεί έπαθα σοκ. Η αίσθηση, η ταχύτητα που ανέπτυξε, αυτό που αισθανόμουν από κάτω από το νερό. Εκεί κλείδωσε και είπα ότι αυτό θέλω να το μάθω.”
Μέχρι τον Οκτώβρη που έκλεινε το Yabanaki στη Βάρκιζα, πειραματιζόταν μόνη της με το σανίδι και τα κύματα. Όλα τα έμαθε μόνη της εκ πείρας, σιγά σιγά. Αφού της άρεσε τόσο πολύ, αποφάσισε να κάνει μαθήματα και να μάθει κανονικά surf. Το καλοκαίρι που ήρθε, πήγε στην Ικαρία μόνη της με αυτόν τον σκοπό.
“Πήγα για 11 μέρες μόνη μου στην Ικαρία, νοίκιασα ένα σπίτι και αφιερώθηκα στο surf. Έκανα μαθήματα με φίλους μου, πέρασα καταπληκτικά και αγάπησα ακόμα περισσότερο το surf. Ήταν ένα από τα πιο ευτυχισμένα καλοκαίρια μου. Ξυπνούσα στις 7 το πρωί, χωρίς ξυπνητήρι, έτρωγα πρωινό και κατηφόριζα προς την παραλία. Έτσι ξεκινούσε μια τέλεια μέρα. Έμπαινα στο νερό, έβγαινα, έκανα surf, έτρωγα, χαλάρωνα, τα έλεγα με τα παιδιά και ξαναέκανα surf. Περνούσα όλη μου την ημέρα στη θάλασσα.”
Στην Ικαρία της μπήκε για τα καλά το μικρόβιο του surfing και συνειδητοποίησε ότι αυτό ήταν κάτι που ήθελε να ασχοληθεί. Γύρισε στην Αθήνα και το συνέχισε. Φόρτωνε το αυτοκίνητό της με το σανίδι της και έκανε εκδρομές για να βρει το “τέλειο κύμα”.
Η φύση, η θάλασσα και τα Νότια
Εάν δεν έμενε στην Αθήνα, η Ευαγγελία θα μπορούσε άνετα να μείνει στην Ικαρία ή την Κρήτη.
“Τα τελευταία χρόνια που έχω στραφεί προς τη φύση, διαπιστώνω ότι μου αρέσουν πολύ τα μέρη όπως η Ικαρία και η Κρήτη. Είμαι παιδί που μου αρέσει η πόλη, η πολυκοσμία και ο πολιτισμός, αλλά αν δεν έκανα αυτήν τη δουλειά ή αν μου έλεγε κάποιος να φύγω από την Αθήνα και να μείνω κάπου αλλού, κάνοντας κάτι που μου εμπνέει και να με εκφράζει, θα έφευγα. Αρκεί να είχε θάλασσα.”
Δεν θα μπορούσε να μένει Βόρεια -αφού δεν έχει θάλασσα, αλλά εάν δεν έμενε στα Νότια, θα μπορούσε να μείνει στην Πλάκα, στα Αναφιώτικα, επειδή μοιάζει σαν νησί.
“Τα Νότια, είναι ένας όμορφος τόπος. Όπου και να κοιτάξεις, βλέπεις ωραίες εικόνες.”
Η νομαδική ζωή
“Είμαι σαν νομάς. Βαριέμαι εύκολα και μου αρέσει να αλλάζω παραστάσεις. Βάζω πάντα ψηλά τον πήχη και μου αρέσει να ζω κι άλλες εμπειρίες, κι άλλα σκηνικά. Θέλω να ζω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να δουλεύω ως γραμματέας ή ως δασκάλα σε σχολείο. Για αυτό και διάλεξα τη δημοσιογραφία. Οι συνθήκες αλλάζουν καθημερινά. Και ήμουν από πιτσιρίκι πολύ παρατηρητική. Μου άρεσε να ψάχνω και να ερευνώ. Ήθελα να γίνω δημοσιογράφος από το δημοτικό. Και είμαι άνθρωπος που όταν κουμπώνει κάπου, δεν αλλάζει. Άμα μου μπει κάτι στο μυαλό, πρέπει να γίνει η γη τετράγωνη για να μου το βγάλεις.”
Η φύση και η θάλασσα την ηρεμούν όσο τίποτα. Της αρέσει να παίρνει ένα καφέ στο χέρι, να πηγαίνει στην Ωκεανίδα, στη Βουλιαγμένη ή στη Βάρκιζα, στη θάλασσα και να χαζεύει το ατέλειωτο μπλε.
“Με βοηθάει να αντιμετωπίζω καλύτερα την καθημερινότητα. Hρεμώ, κάθομαι μόνη μου και απολαμβάνω τον καφέ μου και τη θάλασσα. Με βοηθάει πολύ και στην ενέργειά μου. Αντλώ ενέργεια από τον ήλιο, τη θάλασσα, τον ουρανό. Και μετά έχω να δώσω ενέργεια και στους άλλους. Αν έρθεις σε επαφή με τη φύση, θα είσαι άλλος άνθρωπος. Είναι ψυχοθεραπεία.”
Ανακάλυψε λίγο αργά την αγάπη της για τη φύση, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.
“Εάν μπορούσα να στήσω μια καλύβα πάνω στη θάλασσα, θα το έκανα. Έχει αλλάξει όλος ο τρόπος σκέψης μου και η ζωή μου. Παλιότερα γύριζα σπίτι, είχα άγχος, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Πλέον, για κάποιο μαγικό λόγο, όταν τελειώσει η δουλειά, πάω στη θάλασσα και σβήνουν τα πάντα. Με τραβάει σαν μαγνήτης.”
Η σχέση της με τον αθλητισμό: μια κολόνια που κρατάει χρόνια
“Από πιτσιρίκι δοκίμαζα τα πάντα. Μεγάλωσα σαν αγοροκόριτσο και έπαιζα μπάλα με τα αγόρια στο σχολείο. Όποτε πηγαίναμε στο χωριό της μαμάς ή του μπαμπά, επειδή όλα τα κοριτσάκια ήταν ή πολύ μικρά ή πολύ μεγάλες για να παίξω μαζί τους, κατέληγα να παίζω με τα αγόρια μπάλα ή κυνηγητό. Αλλά ήμουν το μόνο κορίτσι στην παρέα. Κυκλοφορούσα με φόρμες σκισμένες στα γόνατα και μια μπάλα στο χέρι. Στο δημοτικό, την ώρα της γυμναστικής, ήθελα να παίξω, όπως καταλαβαίνεις, ποδόσφαιρο με τα αγόρια. Και η δασκάλα με έβαζε να παίζω με τα κορίτσια σκοινάκι και μήλα. Και μένα το μάτι μου όλο έπαιζε προς τη μπάλα. Όποτε έφευγε λίγο από το προαύλιο, εγώ πήγαινα να παίξω με τα αγόρια και ερχόταν να με μαζέψει πάλι.”
Σήμερα η Ευαγγελία παίζει beach volley -που την χάνεις που τη βρίσκεις βρίσκεται σε μια παραλία, χειμώνα καλοκαίρι- βόλεϋ σε γυναικεία ομάδα, κάνει skate, εννοείται surf -που είναι η μεγάλη της αγάπη- και της αρέσει πολύ το τρέξιμο. Και οι δραστηριότητές της είναι βασικό κομμάτι της μέρας της.
Η μουσική μπορεί να της φτιάξει τη διάθεση σε χρόνο dt
“H διάθεσή μου μπορεί να ανέβει ακούγοντας ένα τραγούδι. Έχει τύχει να πάω στη δουλειά με νεύρα, μπαίνω στο σταθμό και ακούω ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια και λέω στον Καραμπατζάκη, τον ηχολήπτη μου, να ανεβάσει τη φωνή. Ειλικρινά, μέσα σε ένα λεπτό μου άλλαξε η διάθεση, ότι είχα στο κεφάλι μου το ξέχασα, χαμογέλασα και άρχισα να χοροπηδάω μέσα στο στούντιο.”
Ακούει τα πάντα -εκτός από heavy metal- όχι πολλά ελληνικά. Η αγάπη της είναι η ροκ μουσική, hip-hop και rnb. Ένα φεγγάρι είχε και τρέλα με την κλασσική μουσική. Άκουγε όπερα, αλλά έχει περάσει και τέλεια σε πανηγύρι στην Ικαρία.
Όπως σας είπα, το να ακούω την Ευαγγελία τα πρωινά μου φτιάχνει και εμένα το κέφι. Βοηθάει, βέβαια, όπως μου είπε, και το κλίμα που επικρατεί στο σούντιο. Είναι ένα παρεάκι, μια οικογένεια, χωρίς αντιζηλίες και μιζέρια, μια ομάδα που στηρίζει ο ένας τον άλλον. Πάει κάθε πρωί στη δουλειά με χαμόγελο. Είναι πρώτα ευχαρίστηση και μετά δουλειά.
All in all, η Ευαγγελία είναι η χαρά της ζωής, χαμογελαστή και γλυκιά, πολύ απλή, δείχνει σαν να έχει βρει το νόημα της ζωής της και βρίσκει την ευτυχία στα απλά και μικρά πράγματα της ζωής. Αυθεντική, ειλικρινής και to the point, ένα κορίτσι που άλλαξε τη ζωή της για να έχει χρόνο για τον εαυτό της. Ένα θυληκό αγοροκόριτσο, που έχει μεγαλώσει σε μια πολύ δεμένη και αγαπημένη οικογένεια, που ακόμα της αρέσει να περνάει χρόνο μαζί τους. Ένα θετικό πλάσμα με τεράστια αγάπη προς τη φύση και τη θάλασσα και γεμάτη ενέργεια, που μπορεί να στη μεταδώσει σε δευτερόλεπτα.