Η Ελιάνα Χρυσικοπούλου εξηγεί γιατί είναι ωραίο να μεγαλώνεις παιδιά στα νότια
Η αγαπημένη δημοσιογράφος και παρουσιάστρια καταθέτει τη δική της εμπειρία στο διαχρονικό ζήτημα: πως είναι να είσαι γονιός με παιδιά στα νότια;
- 26/06/2018
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Ελιάνα είναι μία γυναίκα που μεγάλωσε στα Βόρεια Προάστια και συγκεκριμένα στη Φιλοθέη. Πριν εννέα χρόνια, όμως, γνώρισε τον -μετέπειτα- σύζυγο της (και βέρο Παλαιοφαληριώτη) και έμειναν αμέσως μαζί, που αλλού, στα νότια. Αλήθεια, πως της φάνηκε αυτή η αλλαγή; Η ίδια με χιούμορ λέει: “Τι θυμάμαι πιο έντονα από αυτή την αλλαγή; Πολλή υγρασία! Εντάξει, ήταν η πρώτη αισθητή διαφορά. Για έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει μέσα στα δέντρα, να βρεθεί δίπλα στη θάλασσα… όπως καταλαβαίνεις, ήταν λίγο δύσκολο. Και φυσικά θυμάμαι το τραμ. Μένουμε πολύ κοντά στη στάση του Τραμ και έπρεπε να συνηθίσω να το ακούω. Αυτές ήταν οι πιο άμεσες αλλαγές. Πέρα από την πλάκα όμως, μπόρεσα επιτέλους και ανακάλυψα τις χαρές της Γλυφάδας. Παλαιότερα, ήταν ένας απαγορευτικός προορισμός, αποτελούσε ταξίδι για εμένα να κατέβω από την Φιλοθέη στη Γλυφάδα. Τώρα πια αν θέλω να πεταχτώ για shopping ή να πιω ένα καφέ, η απλά να κάνω μία βόλτα, μπορώ. Είναι πάντα πολύ ωραία επιλογή, είναι ένα happy place για όλους.”
Η πρώτη αλλαγή στη ζωή της ήταν γεγονός και είχε και τα θετικά της. Μετά, όμως, η ζωή της Ελιάνας αλλάζει και πάλι. Παντρεύεται και αποκτά δύο κόρες. Πως διαχειρίστηκε τη μητρότητα στα νότια; “Τα παιδιά ήρθαν στη ζωή μου σχετικά πρόσφατα, πριν από 3.5 χρόνια η μεγάλη μου κόρη και πριν από 1.5 χρόνο η μικρή. Αυτό που έχει το Φάληρo πιστεύω πως δεν το έχει καμία άλλη περιοχή. Είναι ένα υπέροχο μέρος για παιδιά. Γενικώς, έχω την εξής δική μου θεωρία, όπου είναι καλά για ηλικιωμένους είναι καλά και για παιδιά. Τα παιδιά τι χρειάζονται; Χρειάζονται καλό κλίμα, ησυχία, άνεση… ακριβώς ό,τι χρειάζεται και ένας ηλικιωμένος. Οπότε, το Φάληρο τα έχει αυτά, έχει μία φοβερή περατζάδα και ένα πολύ ωραίο mix όλων των ηλικιών, είναι πολύ ανθρώπινο.“
Μία τυπική εικόνα από την καθημερινότητα της στο Φάληρο;
Στις βόλτες μου βλέπω από άπειρες μαμάδες με καρότσια, όλους αυτούς τους όμορφους ανθρώπους που είναι singles με τα σκυλάκια τους, μέχρι ανθρώπους πολύ μεγάλης ηλικίας. Γενικώς, είναι μία πολύ ωραία μικρογραφίας μιας κανονικής ζωής. Δεν είναι μόνο shopping και καφέδες το Φάληρο.
“Είναι ωραίο να μεγαλώνεις παιδί στο Φάληρο, έχει και κάτι το ρετρό γιατί έχει τα καλαμπόκια του, έχει τα κοκοράκια, έχει δραστηριότητες δίπλα στη θάλασσα. Καθημερινά εγώ και οι κόρες μου, πηγαίνουμε στις κούνιες οι οποίες είναι πάνω στη θάλασσα και περπατάμε συνεχώς πάνω κάτω, αλήθεια! Έχει πολύ πλάκα, μας αρέσει, είμαι με το μωρό αγκαλιά, με το καλαμπόκι, παίρνουμε μπαλόνια, είναι σα να είμαστε διακοπές σε κάποια όμορφη παραθαλάσσια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, μία άλλη εποχή”.
Αγαπημένες βόλτες στο Φάληρο
“Γενικώς, μου αρέσουν οι βόλτες κοντά στη θάλασσα με τα παιδιά. Το Πάρκο Φλοίσβου είναι φανταστικό, η μαρίνα, έχει πραγματικά πολλά πράγματα να κάνεις. Επίσης, το Balux αποτελεί τη ναυαρχίδα της οικογενειακής μας εξόδου. Είναι ένα μαγαζί που το ανακαλύψαμε όταν ακόμα η μεγάλη μου κόρη ήταν μωρό και είναι πολύ βολικό για Κυριακάτικη έξοδο. Μπορεί να ευχαριστηθεί ο γονιός, να φάει κάτι της προκοπής, να κάτσει με ένα φίλο του να πιει ένα καφέ και ταυτόχρονα ο άλλος γονιός να περνάει τέλεια με το παιδί, γιατί έχει πολλούς χώρους για παιδιά. Έχει ένα παιδότοπο εσωτερικό, έχει το Baluxaki, έχει πολλά πράγματα να κάνεις. Το κάναμε συνεχώς αυτό, ιδιαίτερα παλαιότερα που είχαμε ένα παιδί. Θυμάμαι καθόμασταν σε ένα τραπέζι, παραγγέλναμε πίτσα και ό ένας κυνηγούσε το μωρό και ο άλλος ήταν με τους φίλους του και μετά κάναμε τράμπα.”
Οι διαφορές με την δική της παιδική ηλικία
“Εγώ ως παιδί μεγάλωσα στα βόρεια. Η θάλασσα είναι η βασική διαφορά, είναι μεγάλο δώρο να έχεις κοντά σου τη θάλασσα. Επίσης, εγώ ως παιδί, όπως είπαμε, μεγάλωσα στη Φιλοθέη που είναι μία κηπούπολη και επειδή δεν πήγαινα στο σχολείο το δημόσιο της γειτονιάς, πήγαινα σε ένα ιδιωτικό, στερήθηκα πάρα πολύ την έννοια ‘γειτονιά’. Δεν είχα την αίσθηση του να ξέρω όλα παιδάκια τριγύρω και να συναντιόμαστε στο ψιλικατζίδικο για να παίζουμε στο δρόμο. Δεν το είχα αυτό, καθόλου. Ήταν ένα προστατευμένο περιβάλλον – για να πάμε να παίξουμε έπρεπε να κανονιστεί play date σκέψου. Μεγαλώνοντας τα παιδιά μου στο Φάληρο, όμως, πιστεύω θα έχουν πάρα πολλά παιδάκια με τα οποία θα κάνουν παρέα.”
Γιατί ένα ζευγάρι πρέπει να μετακομίσει στο Φάληρο
“Σε σχέση με το κέντρο, σίγουρα είναι ένα περιβάλλον πολύ πιο φιλικό. Φιλικό προς τα παιδιά, φιλικό προς τα καρότσια, φιλικό προς τις εξόδους, η επαφή με τη φύση είναι καλύτερη, τέτοιου τύπου διαφορές. Σε σχέση με τα βόρεια δε μπορώ να κάνω απόλυτη σύγκριση, κάθε περιοχή έχει τα καλά της και τα κακά της.”
Εν τέλει η μητρότητα στο σύνολο της, είναι εύκολη ή δύσκολη υπόθεση;
“Εγώ δυσκολεύομαι καθημερινά. Είναι δύσκολο γιατί δουλεύω και τη δουλειά μου και την χρειάζομαι και μου αρέσει – δε θέλω να την αφήσω. Προσπαθώ να ισορροπήσω πολλές ταυτότητες μαζί. Τα δύο παιδιά είναι τελείως διαφορετική ‘πίστα’ από το ένα, ζορίζεσαι, αλλά στο τέλος της ημέρας, πέφτω στο κρεββάτι και είμαι χαρούμενη. Νιώθω και τυχερή και άξια που είχα την τύχη να τα καταφέρω και όλο αυτό το πράγμα μου δίνει μία πληρότητα. Οκ, μπορεί να μου λείπει κάποιες φορές που δε μπορώ να βγω στη Γλυφάδα και να ξενυχτήσω μέχρι τις 5 το πρωί αλλά αυτό που έχω κάνει είναι πολύ ωραίο και με γεμίζει. Γιατί ακόμη και να αφήσεις τα παιδιά με τη γιαγιά ή τον παππού κάποιες φορές, πάντα να ξέρεις πως αυτό που θα κάνεις, θα το κάνεις με τύψεις. Δηλαδή την ώρα που θα πίνεις τον καφέ σου ή θα είσαι για μπάνιο και θα κάνεις ηλιοθεραπεία, θα σκέφτεσαι ότι κλέβεις χρόνο από τα παιδιά σου και το κάνεις. Είναι περίεργο και μαγικό.”