Η Γλυφάδα του Αντώνη Βλοντάκη
Ο 'αυτοκράτορας' του ελληνικού πόλο είναι ένας περήφανος Γλυφαδιώτης και μας αναλύει το γιατί.
- 29/06/2018
- Κείμενο: Μιχάλης Προβατάς
Ο Αντώνης Βλοντάκης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μεγάλωσε στα Χανιά, όταν έκλεισε τα 18 έφυγε από την Κρήτη για να σπουδάσει στην Αθήνα, όταν ήρθε στην Αθήνα γράφτηκε στον Ολυμπιακό Πειραιά και τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία. Τα τελευταία 12 χρόνια μένει στην Γλυφάδα και όπως είναι προφανές από την κουβέντα μας, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει αυτό. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που του έκανε θετική εντύπωση στην περιοχή;
“Το γεγονός ότι μπορώ και βγαίνω στη γειτονιά μου και μιλάω στους ανθρώπους στον ενικό, με το μικρό τους όνομα, είναι πολύ σημαντικό. Ξέρουμε ο ένας τον άλλον. Είναι μία μοναδική αξία. Από το 1994 έως το 2018 που μένω στην Αθήνα, το βίωσα πρώτη φορά τόσο έντονα, στην Γλυφάδα.”
Η σχέση του με την περιοχή είναι καρμική όπως ο ίδιος παραδέχεται.
“Θα σου πω πως στην Γλυφάδα ήθελα από πάντα να μείνω, κάτι περίεργο έχει συμβεί. Ο αδερφός μου που έπαιζε και αυτός πόλο, όταν πήρε μεταγραφή το 1992, πήρε μεταγραφή στην ομάδα της Γλυφάδας και έμενε εκεί. Οπότε εγώ την Γλυφάδα την γνώριζα ουσιαστικά από τότε και μου άρεσε πάρα πολύ σαν περιοχή. Ακόμη και όταν έμενα σε άλλες περιοχές της Αθήνας, κατέβαινα πάντα στην Γλυφάδα για να βγω με τους φίλους μου και σκεφτόμουν μέσα μου ότι θέλω να μείνω εδώ, οπότε να που κάποια στιγμή, έφτασε η ώρα που τα κατάφερα. Να σκεφτείς εγώ δεν ενοικιάζω στην Γλυφάδα, εγώ αγόρασα αμέσως σπίτι εδώ. Δεν ξέρω πως έγινε, όταν αποφασίσαμε με την γυναίκα μου να αγοράσουμε σπίτι, ψάξαμε κατευθείαν και μόνο στη Γλυφάδα, τελείως αβίαστα. Ίσως είναι από τα λίγα πράγματα που εγώ και η γυναίκα μου συμφωνήσαμε αβίαστα!”
Επιλογές για έξοδο;
“Έχω τρία παιδιά, 14, 13 και 11 χρόνων. Όπως καταλαβαίνεις, οι βόλτες μου είναι συγκεκριμένες και πάντα στα καφέ γύρω από την Πλατεία Εσπερίδων γιατί στα παιδιά μου τους αρέσει εκεί οπότε εγώ απλά κάθομαι και κάνω τον χωροφύλακα. Μου αρέσει το πως είναι στημένο το κομμάτι ‘διασκέδαση’ στην Γλυφάδα. Είναι όλα μαζεμένα, δεν χρειάζεται να πάρεις το αυτοκίνητο σου. Για να πας μία βόλτα, να πιεις ένα καφέ, να φας κάτι, είναι όλα σε πολύ μικρή απόσταση. Μου αρέσει πολύ γιατί μου θυμίζει και τα Χανιά.”
Άλλες ομοιότητες με τα Χανιά υπάρχουν;
“Άλλη ομοιότητα είναι ότι είμαστε πάνω στη θάλασσα. Επίσης, η έννοια του προορισμού. Ο Γλυφαδιώτης δε φεύγει εύκολα να πάει για δραστηριότητες κάπου αλλού ενώ ταυτόχρονα είμαστε μία περιοχή που έρχεται κόσμος από αλλού, είμαστε δηλαδή προορισμός, όπως είναι και τα Χανιά. Να σου δώσω και ένα απλό παράδειγμα, οι φίλοι μας που δε μένουν Γλυφάδα, δε μας έχουν προτείνει ποτέ να πάμε κάπου αλλού. Όλοι έρχονται και μας βρίσκουν εδώ. Δεν πάμε εμείς να τους δούμε στις περιοχές που μένουν, πάντα μας λένε ‘αύριο λέμε να κατέβουμε Γλυφάδα, μπορείτε;’ Βεβαίως απαντάμε.”
“Επίσης, έχει πολλές επιλογές η Γλυφάδα για έξοδο και αυτό είναι βασικό. Μπορεί να βγω για χαλαρή βόλτα με τα παιδιά μου και να καταλήξει σε κινηματογράφο, σε φαγητό… οτιδήποτε. Δεν υπάρχει κάτι που δεν το έχει η περιοχή μου. Αποκλείεται να βγω με τα παιδιά ή την γυναίκα μου και να πάμε κάπου αλλού. Που πηγαίνω συνήθως; Επειδή, με την γυναίκα μου ποτέ δεν μας άρεσε να ξενυχτάμε, είμαστε περισσότερο άνθρωποι της ημέρας, συνήθως πηγαίνουμε για φαγητό. Στον τομέα ‘φαγητό’ είμαστε πολύ δυνατοί! Ως γνήσιοι καλοφαγάδες, λοιπόν, η Γλυφάδα είναι ένα μέρος με αμέτρητες επιλογές δεν έχουμε παράπονο”
Πως είναι να μεγαλώνεις παιδιά στα νότια;
“Το περιβάλλον είναι σπουδαίο γιατί ,όπως είπαμε, έχω μείνει σε αρκετές περιοχές της Αθήνας και έχω μέτρο σύγκρισης. Βέβαια, η περιοχή από μόνη της δε λέει κάτι, έχει να κάνει με τους ανθρώπους, τις παρέες, όλα αυτά που ένας γονιός πρέπει να τα λαμβάνει υπόψη. Σίγουρα, τα παιδιά μου έχουν βρει τα πατήματα τους στη Γλυφάδα. Δίνουν ραντεβού για βόλτα και μου θυμίζει κάτι άλλο, δικό μου. Παλιά στα Χανιά, όταν δεν υπήρχαν κινητά, δεν υπήρχε ιντερντετ, είχαμε ένα σημείο συνάντησης για να βρισκόμαστε, που ξέραμε όλοι ποιο είναι και ποια ώρα πρέπει να είμαστε εκεί. Σήμερα, επίσης, τα παιδιά μου έχουν ένα σημείο συνάντησης και γελάω πολύ με αυτό. Λένε θα βρεθούμε με τα άλλα παιδιά τη τάδε ώρα, εκεί. Αυτή είναι η συνεννόηση τους. Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν που λέμε.”
Οπότε είναι ένα μέρος που θα συστήναμε ξεκάθαρα σε κάποιον να ζήσει;
“Φυσικά. Εδώ υπάρχει καλή ρυμοτομία, είναι μία καθαρή πόλη με πράσινο, καλά σχολεία – γιατί πρέπει να τα λέμε και αυτά- καλές δημόσιες υπηρεσίες, επιλογές διασκέδασης, τρομερό φαγητό… τι άλλο να πω. Όλα καλά μου φαίνονται, ελπίζω να είμαι αντικειμενικός. Πάντως, αυτά που εγώ είχα στο μυαλό μου πως θέλω να βρω στη ζωή μου, τα βρήκα εδώ.”