Η συγγραφέας Μαρία Παναγοπούλου μας ξεναγεί στο Παλαιό Φάληρο
Οι βόλτες δίπλα στη θάλασσα, το ηλιοβασίλεμα, τα σπίτια με τους φροντισμένους κήπους είναι μόνο μερικά από όσα αγαπάει στη γειτονιά της η συγγραφέας του βιβλίου "Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου"(εκδόσεις Ωκεανός).
- 20/09/2018
Η Μαρία Παναγοπούλου σ΄ένα διάλειμμα από την συγγραφή του νέου της βιβλίου -έρχεται την άνοιξη- μας εκμυστηρεύτηκε γιατί το Παλαιό Φάληρο είναι ιδανική περιοχή για να μεγαλώσεις οικογένεια. Εγώ θα πρόσθετα και πηγή έμπνευσης για κάθε συγγραφέα!
Πόσα χρόνια ζεις στο Παλαιό Φάληρο;
Είμαστε 26 χρόνια στο Φάληρο. Μεγάλωσα στον Πειραιά και όταν παντρεύτηκα το 1992 αποφασίσαμε με τον άντρα μου να βρούμε μια περιοχή που να είναι κοντά στην γενέτειρά μου αλλά και στο κέντρο της Αθήνας όπου ήταν τότε το γραφείο του. Καλύτερη επιλογή δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει!
Ποια είναι η αγαπημένη σου βόλτα στη περιοχή;
Ξεκινάω από το Τροκαντερό όπου είναι το σπίτι μου και πηγαίνω με τα πόδια κατά μήκος της παραλιακής, φτάνοντας μέχρι τον Μπάτη. Εκεί ακολουθώ την πορεία του τραμ και στρίβω αριστερά για την Παναγίτσα. Επιστρέφοντας μέσα από τα στενά, απολαμβάνω τις παλιές μονοκατοικίες με τους ολάνθιστους, φροντισμένους κήπους και τα φαρδιά πεζοδρόμια κι έπειτα κάνω αριστερά στην Αγίου Αλεξάνδρου και βρίσκομαι στο πιο πολύβουο κομμάτι της πόλης μου. Η εναλλαγή θάλασσας, ηρεμίας και πολυκοσμίας, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που αγαπώ πολύ στο Παλαιό Φάληρο.
Η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από τη γειτονιά σου;
Θα ακουστεί ίσως παράξενο αλλά μία από τις πιο έντονες αναμνήσεις είναι εκείνη του σεισμού της Πάρνηθας το 1999. Ήμουν μόνη, γιατί ο άντρας μου έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι, με τον 6χρονο τότε γιο μου πανικοβλημένο και τις τηλεπικοινωνίες να έχουν καταρρεύσει για αρκετές ώρες. Δεν θα ξεχάσω το πώς γίναμε ξαφνικά όλοι μια μεγάλη οικογένεια στους δρόμους του Παλαιού Φαλήρου και το πόσο με βοήθησαν άνθρωποι με τους οποίους έλεγα απλώς μια καλημέρα, λες και βρισκόμαστε σε κάποιο μικρό χωριό της επαρχίας.
Σου αρέσει που ζεις σε γειτονιά; Γνωρίζεις τους γείτονες σου;
Ως Πειραιώτισσα δεν θα μπορούσα να ζήσω κάπου που να μην «μυρίζει» γειτονιά. Στο Παλαιό Φάληρο μετά από 26 χρόνια δεν γνωρίζω μόνο τους γείτονες αλλά και τους καταστηματάρχες, τους περιπτεράδες, το προσωπικό των τοπικών επιχειρήσεων, τους ανθρώπους που απλώς περπατάμε στους ίδιους δρόμους.
Πως είναι να μεγαλώνεις το παιδί σου στα νότια προάστια;
Το Παλαιό Φάληρο των αρχών της δεκαετίας του ΄90, που γεννήθηκε ο γιος μου, δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό. Τα έργα που έχουν γίνει ειδικά την τελευταία 10ετία το έχουν μεταμορφώσει σε μια υπέροχη πόλη να ζεις και να μεγαλώνεις το παιδί σου. Εκείνο που παραμένει ίδιο βέβαια είναι η θάλασσα. Μια βόλτα κοντά της, χαρίζει στο παιδί, στον έφηβο, στον ενήλικα μια αίσθηση γαλήνης και ελευθερίας που είναι ανεκτίμητη.
Ποιες ήταν οι αγαπημένες δραστηριότητες με τον Κωνσταντίνο όταν ήταν μικρός; Υπάρχει δραστηριότητα που την κάνετε μέχρι σήμερα;
Οι κούνιες στο Πάρκο Φλοίσβου. Οι βόλτες κατά μήκος της παραλίας. Ένας περίπατος μέχρι την πλατεία. Το λούνα παρκ που υπήρχε τότε στην Γλυφάδα. Σήμερα συνεχίζουμε να περπατάμε στην αναβαθμισμένη πια παραλιακή γραμμή, ξεκινώντας από την Μαρίνα Φλοίσβου και φτάνοντας μέχρι όπου αντέχουμε. Ή μάλλον μέχρι εκεί που αντέχω εγώ, γιατί εκείνος θα μπορούσε να πάει και στην Βάρκιζα με τα πόδια υποθέτω.
Όταν θέλεις να ξεφύγεις υπάρχει κάποιο μέρος που πηγαίνεις;
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Απέχει δέκα λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου και με μεταφέρει σε μια άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα που θα ήθελα να ζήσει ο γιος μου και να κάνει την δική του οικογένεια.
Τι είναι αυτό που λατρεύεις στο Παλαιό Φάληρο και τι δεν σου αρέσει;
Λατρεύω την πολυτέλεια να πηγαίνεις παντού με τα πόδια, να βρίσκεσαι σε λίγα λεπτά στην θάλασσα, στον κινηματογράφο, στην αγορά. Λατρεύω ότι βρίσκεται δίπλα σε όλα τα μέσα μεταφοράς και μπορείς να μετακινηθείς σε κάθε σημείο της Αττικής με ευκολία. Δεν μου αρέσει καθόλου η περιπέτεια που βιώνουμε οι κάτοικοι του κάθε φορά που πρέπει να διασχίσουμε πεζοί την Λεωφόρο Ποσειδώνος χωρίς να υπάρχει καμία υποδομή για πεζούς στο κεντρικό κράσπεδο. Ευτυχώς, η πεζογέφυρα που για χρόνια ολόκληρα περιμέναμε, στο ύψος της Μαρίνας Φλοίσβου, ξεκίνησε πλέον να κατασκευάζεται.
Υπάρχει κάποιος local hero της περιοχής;
Θα σου πω για τους δικούς μου, καθημερινούς heroes του Παλαιού Φαλήρου. Είναι οι ηλικιωμένοι Κωνσταντινουπολίτες, που ζουν στις γειτονιές του και τους συναντώ στα μαγαζιά και τους δρόμους. Προσεγμένο πάντα ντύσιμο, άνδρες και γυναίκες, ευγενείς, με την χαρακτηριστική ντοπιολαλιά που λατρεύω, συνεχίζουν να χαμογελούν με αξιοπρέπεια κι ας τα βγάζουν δύσκολα πια πέρα οι περισσότεροι από αυτούς στην Ελλάδα της κρίσης.
Ποια είναι η αγαπημένη σου πρωινή συνήθεια;
Μια πελώρια κούπα αχνιστού καφέ με θέα το γαλάζιο του ουρανού που ενώνεται με εκείνο της θάλασσας. Όσο φορτωμένη με προβλήματα και υποχρεώσεις κι αν είναι η ημέρα που ξεκινάει, η εικόνα αυτή μου δίνει ενέργεια, δύναμη και χαμόγελο.
Τι σε κρατάει στο Παλαιό Φάληρο;
Το Παλαιό Φάληρο! Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την οικογένειά μου σε άλλη περιοχή τώρα πια.
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό για την περιοχή σου;
Το ηλιοβασίλεμα! Η δύση του ηλίου στον Φλοίσβο είναι μία από τις ομορφότερες του κόσμου και δεν είναι υπερβολή αυτό που λέω. Όποιος δεν το έχει δει, τού προτείνω να το κάνει άμεσα!
Έχεις κάποιο αγαπημένο μέρος που πηγαίνεις για γράψιμο;
Έχω την ευλογία να μένω σε ένα διαμέρισμα πάνω στην παραλιακή λεωφόρο, στο Τροκαντερό με πανοραμική θέα στην Καστέλα και σε ολόκληρο τον Σαρωνικό. Κάθε μέρα σχηματίζεται μπροστά στα μάτια μου ένας διαφορετικός πίνακας ζωγραφικής, που αλλάζει χρώματα ανάλογα με την ώρα και την εποχή. Ο ήλιος το χειμώνα βασιλεύει στην Αίγινα κι από εκεί ξεκινάει σιγά σιγά το ταξίδι του για να φτάσει τελικά να δύει ακριβώς απέναντί μου, πίσω από την Πειραιά, τα καλοκαίρια. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα μπορούσα να βρω ιδανικότερο μέρος για γράψιμο!
Θέλω να με ξεναγήσεις λίγο στην περιοχή σου. Πού θα με πας οπωσδήποτε;
Λίγο στο Παλαιό Φάληρο δεν γίνεται! Πρέπει να έχεις χρόνο για να σε ξεναγήσω σε όλες τις ομορφιές του. Στη Μαρίνα Φλοίσβου. Στο Πάρκο Φλοίσβου και στον Μπάτη. Στον Άη Γιώργη, τον Άγιο Αλέξανδρο και την Παναγίτσα. Στο υπέροχο Μουσείο Παιχνιδιών που λειτούργησε πρόσφατα. Στο Ίδρυμα Νιάρχος και στην εκθαμβωτική Βιβλιοθήκη του. Στο θωρηκτό Γ. Αβέρωφ και στο Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης. Στα ταβερνάκια της Ζησιμοπούλου και της Λεωφόρου Αμφιθέας. Στα café της Αγίου Αλεξάνδρου.
