Η Βανέσσα Αδαμοπούλου θέλει να γράψει μια ιστορία για την Αθηναική Ριβιέρα του χτες
Έγινε γνωστή από το τραγούδι “Πάνω στη τρέλα μου’’ (της ομώνυμης ταινίας) σημειώνοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία. Όμως, η Βανέσσα έχει ένα ακόμη ταλέντο: γράφει μυθιστορήματα που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Και τα γράφει πάρα πολύ καλά!
- 04/10/2018
- Κείμενο: Χριστίνα Ζάχου
Ποια μυθιστορήματα προτείνεις να διαβάσουμε;
Η Κασσάνδρα και ο Λύκος” της Μαργαρίτας Καραπάνου. Με είχε συγκλονίσει με την ωμότητα του και τον τρόπο γραφής, που ακονίζει σα λεπίδι. Όλα τα βιβλία της Ιωάννας Καρυστιάνη, κυρίως για τη γραφή της, που είναι άκρως γοητευτική. Μόλις την πρωτοδιάβασα ενθουσιάστηκα με τον τρόπο που χειρίζεται το λόγο. Αγαπημένο της το “Σουέλ”. Σίγουρα το “Η μητέρα του σκύλου” του Μάτεσι. Κλασσικό πλέον, λόγος που ρέει, αγαπημένοι γλωσσικοί ιδιωματισμοί και εποχή. Το “Τρίτο στεφάνι” του Ταχτσή, επίσης για τους απολαυστικούς ιδιωματισμούς του και για την προφορική του αφήγηση, που μοιάζει συνειρμική και παρορμητική, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ δουλεμένη και ακριβής. Ξενόπουλος, λόγω ιδιαίτερης γραφής εποχής,γκράντε ηθικολογίας και φολκλόρ θεμάτων. Αυτά εν ολίγοις.
Σε γνωρίσαμε ως τραγουδίστρια και τα τελευταία χρόνια γράφεις μυθιστορήματα. Πως προέκυψε το γράψιμο;
Εντελώς απρόσμενα. Δεν ήμουν απ’ τους ανθρώπους που έγραφα από μικρή, ούτε είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου να γράφει. Αυτό το κομμάτι μου είναι απ’ τα λίγα πράγματα που με εξέπληξε, αναφορικά με το τι ξέρω για τον εαυτό μου. Είναι σαν να λες “ας ξανασυστηθούμε, λοιπόν”. Είναι μαγικό να ανακαλύπτεις μέσα σου ικανότητες που δε γνώριζες ότι υπάρχουν. Γενικά, οτιδήποτε όμορφο με βγάζει απ’ την πορεία μου, εμένα με γοητεύει.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που έγραψες;
Φυσικά! Δεν είχα συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό μου. Ήθελα απλά να αδειάσω από μέσα μου προτάσεις. Κι όλο αυτό μετά πήρε μια μορφή συνεπή και στοχευμένη.
Πως γεννήθηκε η ιδέα για το πρώτο σου βιβλίο “Αθώοι στον έρωτα” και πως για το δεύτερο “Από ζάχαρη κι Αλάτι”;
Το πρώτο ήταν λίγο παρορμητικό όσο αφορά τη μυθοπλασία. Με την έννοια ότι βγήκαν πράγματα που ήθελα να γράψω στο χαρτί κι η ιστορία ακολούθησε αυτή την ανάγκη μου. Το δεύτερο ήταν το αντίστροφο. Μου ήρθε μια συγκεκριμένη ιστορία στο μυαλό και η γραφή μου την ακολούθησε.
Ποια είναι η ιεροτελεστία όταν γράφεις;
Το πιο ουσιαστικό είναι να υπάρχει απόλυτη ησυχία. Κάτι που τώρα γίνεται με προγραμματισμό ή απλά δεν συμβαίνει! Το πρωί κι ο πρώτος καφές με βοηθούν πολύ, γιατί έχω καθαρό μυαλό. Κάποια συγκεκριμένη ιεροτελεστία δεν υπάρχει. Μου αρέσει όμως να αισθάνομαι ότι έχω όλη τη μέρα για γράψιμο, δίχως υποχρεώσεις, κάτι όμως που πια δε συμβαίνει.
http://www.instagram.com/p/BfN4Nb0hoCk/?taken-by=vanessaadamopoulou
Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει τα βιβλία σου πριν εκδοθούν;
Οι δικοί μου και κυρίως η αδελφή μου. Ρωτάω την άποψή της πάντα για το αν της φαίνεται ενδιαφέρουσα η πλοκή. Τώρα πια όμως δεν με ενδιαφέρει τόσο να το δώσω σε κάποιον. Γνωρίζω πολύ καλά τις αρετές ή ίσως τα μειονεκτήματα ενός κειμένου μου.
Οι χαρακτήρες των ηρώων σου είναι αληθινοί;
Αληθινοί όχι. Κάποιοι έχουν στοιχεία ανθρώπων που γνώρισα ή γνωρίζω. Οι περισσότεροι όμως είναι αποκυήματα της φαντασίας μου!
https://www.instagram.com/p/BoJZ05RHaU4/?taken-by=vanessaadamopoulou
Και τα δύο σου μυθιστορήματα σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Έκανες έρευνα σχετικά με τις εποχές που αναφέρεσαι;
Ναι, εννοείται. Όταν γράφεις ιστορίες από το παρελθόν δεν μπορείς να αφήσεις έξω τον κοινωνικοπολιτικό άξονα που τις πλαισιώνει. Μου φαίνεται αδιανόητο να το αγνοήσω όλο αυτό. Άλλωστε οι συγκεκριμένες συνθήκες, ιστορικές και κοινωνικές, επηρεάζουν και τους χαρακτήρες και τη μυθοπλασία. Οπότε δεν ξεκινώ ποτέ αν δεν αισθάνομαι πως γνωρίζω πολύ καλά την εποχή ιστορικά, σαν να την έχω βιώσει στο πετσί μου.
Θα σε ενδιέφερε να γράψεις μια ιστορία που να διαδραματίζεται στην Αθηναική ριβιέρα του χτες;
Ναι βεβαια, η Αθηναική Ριβιέρα εχει πλουσιο κι ενδιαφερον παρελθον. Κατα καιρους το χω σκεφτει.
Ετοιμάζεις νέα ιστορία;
Ναι ετοιμάζω. Το δεύτερο μυθιστόρημα μου “Από Ζάχαρη κι Αλάτι” κυκλοφόρησε πέρυσι, αλλά το είχα γράψει από το 2013. Τώρα πράγματι είναι πολύ διαφορετικά που είμαι μαμά. Ο χρόνος είναι ελάχιστος, που σημαίνει ότι πρέπει να γράφω με προγραμματισμό, κάτι που δε μου αρέσει καθόλου. Γενικά, επιθυμώ να γράφω παρορμητικά, δηλαδή σήμερα έχω όρεξη να γράψω και θα κάτσω απ’ το πρωί μέχρι να βραδιάσει. Αυτή την πολυτέλεια δεν την έχω πια.
http://www.instagram.com/p/Bmy2etznKOT/?taken-by=vanessaadamopoulou
Σου έχει συμβεί να σβήσεις σελίδες από τις ιστορίες σου;
Σελίδες ολόκληρες, όχι. Παραγράφους συμβαίνει να σβήσω. Επίσης, να τροποποιήσω ολόκληρη σελίδα, με άλλες λέξεις ή σύνταξη, κι αυτό κυρίως στο πρώτο βιβλίο μου. Γενικώς, η ροή του βιβλίου όπως ξεκινά, έτσι παραμένει. Δεν είμαι του γράψε-σβήσε σελίδες.
Περιέγραψέ μου τη Βανέσσα την περίοδο που γράφει. Φαντάζομαι ζεις μεταξύ δύο κόσμων: της κανονικής σου ζωής και των ηρώων σου.
Στο πρώτο βιβλίο ήταν πολύ έντονο το χάσιμο, όντως. Σταδιακά, ελέγχεται αυτό. Σήμερα που είμαι μητέρα, δυστυχώς δεν μπορώ να το ζήσω όπως το ζούσα. Γιατί δινόμουν ολοκληρωτικά, με αφάνταστη αφοσίωση, αγνοώντας τα πάντα γύρω μου. Τώρα όμως υπάρχουν οι στιγμές που γράφω και απολαμβάνω. Ή υποφέρω. Συμβαίνει κι αυτό, για διάφορους λόγους.
Γιατί επιλέγεις να τοποθετείς τους ήρωες σου σε παλαιότερες εποχές; Είναι πιο ρομαντικές από το σήμερα;
Δε με εμπνέει το σήμερα. Δε με ταξιδεύει καθόλου. Κι εγώ γράφω για να βυθιστώ κάπου.
Από τα δύο μυθιστορήματα η ζωή της Βανέσας υπάρχει κάπου ή βάζεις ποτέ τις δικές σου ιστορίες;
Όχι, εκ των πραγμάτων γιατί αναφέρομαι σε άλλες εποχές. Υπάρχουν όμως μυρωδιές, μουσικές και αισθήσεις που έχω ζήσει ή που νομίζω πως έχω ζήσει…
http://www.instagram.com/p/BgEgxklHElg/?taken-by=vanessaadamopoulou
Έχεις σκεφτεί να γράψεις παιδικό βιβλίο;
Το έχω σκεφτεί κι έχω κάποια πράγματα στο συρτάρι μου. Δεν είμαι πολύ σίγουρη όμως ακόμα για το αν με ενδιαφέρει όντως να γράψω για παιδιά.
Στο Λύκειο έμενες στο Παλαιό Φάληρο. Υπάρχει μια βόλτα που σου αρέσει να κάνεις μέχρι σήμερα στην περιοχή;;
Μου αρεσει παντα να βλεπω τη θαλασσα κατα μηκος της παραλιακης λεωφόρου. Επισης η πεζοδρομημενη πια Αγ.Αλεξανδρου ειναι υπεροχη ευκαιρία για βολτα. Εχει αρκετα ενδιαφεροντα μαγαζια και μικρα καφε!