Κρις Χάμπερτ: Ο ‘computer guy’ που έγινε με τα iRepair ‘γιατρός’ για κάθε ηλεκτρονική συσκευή
Ο ιδιοκτήτης των iRepair μιλά στο Nou-Pou.gr για την πορεία του αλλά και όσα λογικά και παράλογα αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του. Αφού κάνει μια γνώριμη βουτιά στα χρόνια στην πισίνα.
- 23/11/2015
- Κείμενο: NouPou.gr
Η εγκατάσταση του Κρις στην Ελλάδα και το Πόλο
«Ήρθα στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 1997 για να παίξω πόλο. Είχαν μόλις επιτρέψει στις ελληνικές ομάδες να έχουν ξένους αθλητές. Αρχικά έπαιξα για τρία χρόνια στην Χαλκίδα. Μετά ήρθα στην Αθήνα και έπαιξα για τον Εθνικό, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Την τελευταία μου χρονιά στον Εθνικό γνώρισα την γυναίκα μου και κάπου εκεί άρχισα να σκέφτομαι ότι εν τέλει μάλλον θα μείνω στην Ελλάδα μόνιμα. Το καλό για μένα με το πόλο είναι ότι κατάφερα και αγωνίστηκα σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες: 1992, 1996 και 2000. Οριακά σκεφτόμουν μήπως προλάβω να αγωνιστώ και το 2004, εδώ στην Αθήνα. Όμως παντρεύτηκα, απέκτησα παιδιά και κάπως κουράστηκα να είμαι ενεργός αθλητής. Έτσι, για το άθλημά μας σταμάτησα σχετικά νωρίς. Αποσύρθηκα όταν ήμουν 32 χρονών ενώ πολλοί αθλητές του πόλο παίζουν άνετα μέχρι και τα 40. Όμως ήμουν πολύ χαρούμενος και ευχαριστημένος με την καριέρα μου μέχρι εκείνη την στιγμή. Ονειρευόμουν να αγωνιστώ σε Ολυμπιακούς Αγώνες και συμμετείχα σε τρεις, κατέκτησα δύο παγκόσμια πρωταθλήματα με την χώρα μου, πρωταθλήματα και κύπελλα σε Ελλάδα και Ιταλία. Αισθανόμουν μια πληρότητα. Και είχα μια πραγματική επιθυμία να κάνω κάτι εκτός του πόλο. Όταν σταμάτησα ήξερα ότι έχει τελειώσει όλο αυτό με την πισίνα και τον αθλητισμό».
Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα εκτός πισίνας
«Στην αρχή αναμείχθηκα με μια εταιρεία στον τομέα του management. Ήμουν σε ένα project μιας πολυεθνικής εταιρείας που λέγεται Clearwire. Ασχολούμασταν με δίκτυα και για δύο χρόνια είχα ανάμιξη σε ένα δικτυακό επιχειρηματικό εγχείρημα που αφορούσε την Ελλάδα. Ήταν όμως κάτι που δεν προχώρησε και έτσι σκέφτηκα τι ακριβώς θα κάνω από την στιγμή που για μένα ο αθλητισμός είχε τελειώσει».
Φωτογραφίες: Τόνια Φάντη
Η ιδέα του iRepair
«Η ιδέα μου ήρθε πολύ απλά. Ήμουν από μικρός – αυτό που στην Αμερική λέμε – «Computer guy». Ο πατέρας μου είχε υπολογιστή στο σπίτι την δεκαετία του 1970. Αν θυμάμαι καλά το 1976 είχαμε στο σπίτι έναν Commodore και μετά συνεχίσαμε να έχουμε ότι νεότερο κυκλοφορούσε. Έτσι, πέρασε αυτό το μικρόβιο και σε όλη μου την ζωή ασχολούμουν με την τεχνολογία. Κάποια λοιπόν στιγμή, ενώ η κόρη μου ήταν περίπου ενός και η γυναίκα μου ασχολούνταν με τα δικά της επαγγελματικά θέματα θυμάμαι ότι με έπαιρναν συνέχεια φίλοι μου τηλέφωνο και έλεγαν «ο υπολογιστής μου έπαθε αυτό, ο printer μου δεν δουλεύει, κόλλησα έναν ιό, τι να κάνω;». Σκέφτηκα λοιπόν ότι εντάξει μπορεί οι φίλοι μου να ξέρουν ότι εγώ ασχολούμαι με τους υπολογιστές αλλά μάλλον κάτι λείπει στην αγορά. Δεν είμαι και Έλληνας για να έχω ένα εκατομμύριο φίλους. Επομένως, στηρίχτηκα σε αυτή την διαπίστωση, το συζήτησα με την γυναίκα μου και άνοιξα την πρώτη μου επιχείρηση. Έβαλα μια αγγελία στις εφημερίδες και προσέλαβα τους πρώτους τρεις εργαζόμενούς μας. Έτσι απλά».
Το κενό στην αγορά και τα πρώτα χρόνια του iRepair
«Η αλήθεια είναι ότι για επισκευές υπολογιστών τότε υπήρχε μόνο το Πλαίσιο. Δεν είναι καθόλου κακή η υπηρεσία που προσφέρουν αλλά κατά τη γνώμη μου επειδή οι πωλήσεις των προϊόντων τους είναι ο βασικός τους στόχος σε ό,τι αφορά το service και την τεχνική υποστήριξη είναι λίγο αργοί. Είναι λογικό αυτό. Και πλέον ειδικά στις επισκευές των κινητών το ζητούμενο είναι η ταχύτητα».
«Ξεκινήσαμε στην Γλυφάδα στο υπόγειο του City Plaza. Στην αρχική φάση του iRepair πηγαίναμε εμείς στα σπίτια των ανθρώπων που ήθελαν να φτιάξουν τον υπολογιστή τους. Όμως σταδιακά παρατηρήσαμε ότι οι άνθρωποι μας έφερναν τα μηχανήματά μας στον χώρο μας και ότι πολύ λίγες φορές κάναμε αυτό το «in home service» το οποίο είχα αρχικά σκεφτεί. Η εταιρεία γνώρισε μια πολύ σημαντική αύξηση και αυτό συνέβη με τέτοιους ρυθμούς γιατί δεν υπήρχε πραγματικά κανείς στην αγορά. Προσαρμόσαμε, λοιπόν, τον χώρο μας ώστε να μπορεί όποιος μας φέρνει το μηχάνημά του να μπορεί να κάτσει και να περιμένει όσο θέλει. Στον κόσμο δείχνει να αρέσει η ατμόσφαιρα του μαγαζιού, να κάθεται εδώ και να περιμένει να πάρει πίσω γρήγορα την συσκευή του, να ψωνίσει από τα gadgets που έχουμε, να πιει τον καφέ του».
Η υπηρεσία που μόνο το iRepair προσφέρει
Στο iRepair μπορεί κανείς να βρει μια πραγματικά μοναδική υπηρεσία. Είναι κάτι που μου ήρθε από κάποια περιστατικά που συνέβησαν στην γυναίκα μου πολύ πριν αποφασίσω να ξεκινήσω την επιχείρηση. Εκείνη είχε ανέκαθεν κινητά μιας συγκεκριμένης εταιρείας και εγώ πάντοτε αναλάμβανα να τα πηγαίνω στο επίσημο service κάθε φορά που κάτι παρουσίαζαν, ή κάτι τους έκανε. Εκεί λοιπόν εμφανιζόταν ένας τεχνικός, ζήταγε τους κωδικούς, έπαιρνε την συσκευή και πίσω από μια κλειστή πόρτα την έφτιαχνε και μου την έφερνε. Χωρίς να είμαι και από τους ανθρώπους που φοβούνται άρχισα να σκέφτομαι ότι είναι στην διακριτική ευχέρεια αυτού του ανθρώπου να αρχίσει να βλέπει φωτογραφίες, μηνύματα ή ότι άλλο προσωπικό δεδομένο θέλει. Πλέον στα κινητά μας έχουμε τα πάντα, ακόμα και τραπεζικούς λογαριασμούς. Δεν μου άρεσε λοιπόν που κάποιος είχε πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα από το κινητό της συζύγου μου και αναρωτιόμουν γιατί δεν θα μπορούσα να κάθομαι σε έναν ανοιχτό χώρο και να παρακολουθώ την συσκευή μου να επισκευάζεται; Έτσι, όταν έφτιαξα το πρώτο iRepair σκέφτηκα ότι δεν έχουμε ανάγκη αυτόν τον τοίχο και ότι θα κάνουμε όλες τις επισκευές μπροστά στους πελάτες μας έτσι ώστε κανένας να μην ανησυχεί για τα δεδομένα του. Παράλληλα, πέραν της καχυποψίας και της ασφάλειας που θέλει ο καθένας να έχει με την συσκευή του, υπάρχουν και άνθρωποι που τους αρέσει να βλέπουν το πώς γίνεται μια επισκευή.
Από τους υπολογιστές στις νέες συσκευές
«Με τα χρόνια η αγορά σημείωσε μια μετατόπιση από την επισκευή των υπολογιστών στην επισκευή των smartphones. Αυτό ξεκίνησε το 2008 όταν οι πελάτες μας άρχισαν να μας φέρνουν το πρώτο iphone από τις ΗΠΑ, ακόμα και όταν δεν ήταν διαθέσιμο στην Ελλάδα. Ερχόντουσαν λοιπόν με σπασμένη οθόνη και μας έλεγαν «μπορείτε να το φτιάξετε;» Η απάντησή μας αρχικά ήταν «μάλλον, ας το δοκιμάσουμε». Από τότε ξεκίνησε η ιστορία με τα κινητά τηλέφωνα και λίγο πιο μετά αρχίζουν να έρχονται και τα πρώτα tablets. Και εδώ αρχίσαμε με «μάλλον» και πολύ προσπάθεια αλλά μετά από σχετικά λίγο καιρό είχαμε αναπτύξει όλη την τεχνογνωσία που απαιτείται για να μην έχεις καμία αμφιβολία. Ακόμα μας έρχονται υπολογιστές τόσο για επισκευές όσο και για παντός τύπου αναβαθμίσεις (μνήμες, δίσκοι, οθόνες, κάρτες γραφικών, ή ακόμα και software) αλλά φυσικά η πληθώρα της δουλειάς είναι τα κινητά τηλέφωνα».
Το μέλλον του iRepair
«Αυτό που σαν επιχειρηματίας προσπαθώ να κάνω είναι να ακούω την αγορά. Την επόμενη εβδομάδα μπορεί να βγει ένα καινούργιο κινητό και να ξεκινήσουν να έρχονται άνθρωποι να μας το φέρνουν και να ζητούν λύσεις. Επομένως, το βασικό είναι απλά να είσαι προσαρμοσμένος στην αγορά και να μπορείς να ακολουθήσεις τους ρυθμούς της. Κατ’ ουσίαν οι υπηρεσίες μας προσαρμόζονται από το τι μας ζητάνε οι πελάτες μας. Με αυτό τον τρόπο κινούμαστε. Τώρα σε ότι αφορά το δίκτυο των καταστημάτων μας μέχρι τώρα έχουμε 11 σε όλη την Ελλάδα. Τρία στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Μύκονο, τα Γιάννενα, το Ηράκλειο, την Χαλκίδα, τα Χανιά, την Λάρισα. Στους επόμενους μήνες θα ανοίξουμε άλλα 6 μαγαζιά σε διαφορετικά σημεία. Η ιδέα είναι να καλύψουμε τις τρύπες. Το iRepair δεν πρόκειται να γίνει μια αλυσίδα καταστημάτων σε κάθε γωνία και ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι δεν μπορείς να βρεις καλούς τεχνικούς. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να έχεις 300 καταστήματα και να προσφέρεις top υπηρεσία. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις υψηλού επιπέδου τεχνικό προσωπικό και πάρα πολύ δύσκολο να το εκπαιδεύσεις».
«Σκοπός μας θα είναι πάντα να πετυχαίνουμε πραγματικά γρήγορους χρόνους επισκευής των συσκευών που μας έρχονται. Φυσικά τα πάντα εξαρτώνται από το πρόβλημα και από την διαθεσιμότητα των ανταλλακτικών στην αγορά. Ένας υπολογιστής συνήθως θέλει σίγουρα περισσότερο χρόνο από μια οθόνη κινητού, η οποία θέλει μόλις 20 λεπτά. Στα κινητά οι βλάβες από νερό μπορεί να πάρουν αρκετό χρόνο αλλά και πάλι εξαρτάται από την έκταση της βλάβης. Αν δηλαδή πρέπει να αλλάξουμε αρκετά chips πάνω στην μητρική. Επίσης όπως καταλαβαίνεις αυτή η συγκεκριμένη περίπτωση βλάβης πολλαπλασιάζεται κάθε καλοκαίρι καθώς πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν στην θάλασσα με το κινητό τους. Συνήθως μπορεί να πάρει από 2 – 5 εργάσιμες μέρες. Είναι περισσότερο χρονοβόρο καθώς είναι πολύ λίγοι οι τεχνικοί που μπορούν να εντοπίσουν και να διορθώσουν τέτοιες βλάβες».
Η στατιστική των βλαβών
«Με τον όγκο της δουλειάς μας είναι αλήθεια ότι παίρνουμε μια καλή εικόνα από τις συσκευές και τα αντίστοιχα προβλήματα που αυτές βγάζουν. Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Τα περισσότερα σχετίζονται με την μητρική πλακέτα. Άλλες φορές είναι το audio chip που μπορεί να κάνει το μικρόφωνο να μην δουλεύει, άλλες φορές είναι το Wi-Fi. Για μια συγκεκριμένη συσκευή πριν από μερικά χρόνια είχαμε ανεβάσει ένα video στο youtube όπου ο τεχνικός μας βγάζει το Wi-Fi Chip από την μητρική πλακέτα και βάζει το καινούργιο και το Wi-Fi δουλεύει. Είναι ένα εξάλεπτο video με σχεδόν μισό εκατομμύριο views, άρα πολύ απλά φαντάσου πόσα συγκεκριμένα τέτοια κινητά είχαν παρόμοιο πρόβλημα. Ηλεκτρονικές συσκευές είναι, δεν μπορεί να είναι τέλειες. Πάντα βγαίνουν προβλήματα. Και αν σκεφτείς ότι συσκευές όπως τα κινητά, με πολύ λίγο χώρο και την κακομεταχείριση που όλοι μας κάνουμε είναι επί της ουσίας πάρα πολύ λίγα τα προβλήματα που βγάζουν».
Οι τρελές ιστορίες των επισκευών
«Φυσικά και ακούμε πολύ παράλογα πράγματα. Αν αρχίσουμε να λέμε τέτοιες ιστορίες πραγματικά δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Δεν θα πιστέψεις πόσα κινητά τηλέφωνα από αυτά που μας έρχονται για βλάβες από νερό που τα ανοίγουμε και βρίσκουμε μέσα ρύζι. Είναι αστείο αυτό. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το πράγμα δουλεύει. Για το νερό είναι θέμα δευτερολέπτων να πάει σε σημεία που θα κάνει βλάβη. Και το ρύζι δεν τα διορθώνει αυτά. Πραγματικά θα μπορούσαμε να μαζεύουμε κουβάδες ρύζι. Απλά ξέρεις τι συμβαίνει; Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το νερό δεν προκαλεί καμία βλάβη (είναι θέμα τύχης) και μετά μπορεί ο κάτοχος να βάλει την συσκευή του σε μια κούπα με ρύζι επειδή το έχει ακούσει, να δει την επόμενη μέρα ότι δουλεύει μια χαρά και να πει «είδες το ρύζι δούλεψε, τράβηξε την υγρασία και το κινητό μου δουλεύει». Με το νερό είναι πραγματικά θέμα τύχης. Θυμάμαι μια κυρία μας είχε φέρει το τηλέφωνο της το οποίο ο μικρός γιος της το είχε πετάξει μέσα σε ένα ενυδρείο και έμεινε εκεί μερικές ώρες. Ανοίξαμε το τηλέφωνο και δεν υπήρχε ούτε μία σταγόνα νερό μέσα. Το κοιτάγαμε και το ξανακοιτάγαμε, το τηλέφωνο δεν είχε πάθει τίποτα και η κυρία δεν προσπάθησε να το ανοίξει καν πριν μας το φέρει ήταν σίγουρη ότι θα είχε πρόβλημα. Από την άλλη πάλι μια σταγόνα αν πέσει πάνω στο ακουστικό και περάσει μέσα στο τηλέφωνο είναι ικανή να το καταστρέψει».