Μιχάλης Ζαμπίδης: Πάντα Iron και πάντα Νότιος
Ο μεγάλος πρωταθλητής του kick boxing μοιράζεται μαζί μας πως νιώθει που άφησε τα ρινγκ και μας εκμυστηρεύεται τι είναι αυτό που τον έκανε να ζει και να επιχειρεί… νοτίως.
- 10/03/2016
Μετά από 24 χρόνια γεμάτα δόξα, επιτυχίες, επίπονες αναμετρήσεις στα μεγαλύτερα και σκληρότερα ρινγκ του κόσμου που τον αναδείκνυαν πάντα νικητή, ο Iron Mike αποφάσισε το περασμένο καλοκαίρι να κρεμάσει τα γάντια του. Όμως ο Μιχάλης Ζαμπίδης, έχοντας πάντα την στρατηγική της πρόβλεψης στο μυαλό του από τα τόσα χρόνια πρωταθλητισμού, είχε έτοιμο και τον επόμενο στόχο του: τα γυμναστήρια Zambidis Club όπου μεταδίδει στον κόσμο όσα του έμαθε το kick boxing. Εμείς μιλήσαμε μαζί του για τους νέους του στόχους, τα συναισθήματα του μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του ως πρωταθλητής , το κεφάλαιο «οικογένεια» και φυσικά τα αγαπημένα Νότια Προάστια, και τον φωτογραφίσαμε στο «στρατηγείο»- γυμναστήριο του στη Γλυφάδα.
Ποιες είναι οι νέες σου δραστηριότητες μετά την θριαμβευτική σου 24χρονη καριέρα στα ρινγκ;
Τώρα ασχολούμαι με τα δύο γυμναστήρια στην Αγία Παρασκευή και στη Γλυφάδα και τώρα μεγαλώνω αυτήν την οικογένεια ήδη έχω ένα Zambidis Club μέσα στο Planet του Φαλήρου και στους επόμενους δύο μήνες θα ανοίξουν ακόμα δύο. Έτσι αυτό τον καιρό έχω μπει σε νέα επιχειρηματικά ρίνγκ με την αύξηση του αριθμού των γυμναστηρίων αυτών αλλά εχω και ένα ακόμα κομμάτι που είναι τα σεμινάρια Heroes academy σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία για την σωματική ενδυνάμωση των παιδιών μέσα από την εκπαίδευσή για την αυτοάμυνα τους, την διατροφική τους παιδεία, την πρόβλεψη για τους καιρούς που ζούμε- γιατί πιστεύω ότι η καλύτερη άμυνα είναι η πρόβλεψη. Και τα δύο αυτά εγχειρήματα έχουν να κάνουν με την πρόσφορα γιατί μετά από τόσα χρόνια πρωταθλητισμού δε θα μπορούσα παρά αυτά που έμαθα να θέλω να τα μεταφέρω σε περισσότερο κόσμο.
Πώς έχει αποδεχθεί ο κόσμος τα νέα σου αυτά σχέδια;
Το πιο ωραίο τρόπαιο για μένα είναι πραγματικά αυτή η αποδοχή και η επικοινωνία του κόσμου και η καλή σχέση που έχω αναπτύξει μαζί του μετά από τόσα χρόνια πρωταθλητισμού. Γι’ αυτό αισθάνομαι πάρα πολύ όμορφα, επειδή δείχνουν εμπιστοσύνη και οι γονείς και τα παιδιά στα γυμναστήρια μου.
Πώς νιώθεις μακριά από τα ρινγκ;
Είναι πολύ επίκαιρη η ερώτηση γιατί τώρα περνάω το jet lag μου, αυτή την μεταβατική περίοδο της ζωής μου που έχει μια άλλη οπτική γωνία της ζωής: ξυπνάω για άλλους λόγους, τρώω για άλλους λόγους… και νιώθω ότι δεν γύρισα σελίδα απλά, αλλά ότι άλλαξα ολόκληρο βιβλίο στη ζωή μου. Σ’ αυτή τη μετάβαση προσπάθησα να δώσω τη σκυτάλη με ομαλό τρόπο από τον Iron Mike στο Μιχάλη. Έτσι γέμισα με καινούρια πράγματα που κάνω με χαρά χωρίς να ξεχνάω τα 24 χρόνια που είμαι στο ρίνγκ από τη μια στιγμή στην άλλη. Το μυαλό μου γυρνάει πολλές φορές στους αγώνες μου όμως όλο το «οπλικό» κομμάτι, το «οπλοστάσιο» που έχω κερδίσει για την επίτευξη στόχων το αξιοποιώ στο μέγιστο για τους επόμενους στόχους.
Παρολ’ αυτά επειδή ο πρωταθλητισμός σε κρατάει σε απόλυτη πειθαρχία, τώρα που αποχώρησες από το αγωνιστικό κομμάτι, δε νιώθεις και μια ανεμελιά, μια ελευθερία;
Σίγουρα ναι. Αισθάνομαι ηρεμία και ανεμελιά απαλλαγμένος από την πειθαρχία, τη συναισθηματική διαχείριση και την υπέρβαση όμως ακόμα τα 24 χρόνια πρωταθλητισμού «γράφουν» επάνω μου. Προσπαθώ να λέω ότι πρέπει να είναι πιο ήρεμα τα πράγματα αλλά αυτό έχει να κάνει με τη συνήθεια των τόσων χρόνων και την ψυχοσύνθεσή μου. Θα νιώσω πιο ελεύθερος σιγά- σιγά γιατί το καταλαβαίνω ότι δεν είναι καλό να νιώθεις ότι κάνεις πρωταθλητισμό ενώ δεν κάνεις.
Κάνεις κάποιο άλλο άθλημα τώρα εκτός από το kick boxing που να σε χαλαρώνει;
Για να σου πω την αλήθεια επειδή ακόμα ο πρωταθλητισμός είναι στο αίμα μου δεν κάνω καθόλου kick boxing γιατί έχω στο μυαλό μου να πιάσω καλή απόδοση. Προς το παρόν λοιπόν γυμνάζομαι με βάρη και τρέχω στα όμορφα μέρη που έχουμε στην Ελλάδα, και σιγά σιγά θα δω τι άλλο θα εντάξω στο πρόγραμμα γυμναστικής μου επιλέγοντας αθλήματα που να με γυμνάζουν και να με ψυχαγωγούν.
Εσύ μένεις στα νότια προάστια και τα δύο από τρία Zambidis clubs επίσης βρίσκονται στα νοτίως. Γιατί;
Έχω μείνει σε πάρα πολλά μέρη, έχω αλλάξει πάρα πολλά σπίτια λόγω πρωταθλητισμού στο τέλος κάποια στιγμή μέσα από αυτήν την εμπειρία, είδα ότι θέλω να ζήσω και να δημιουργήσω στα Νότια Προάστια γιατί ταιριάζει με τις ανάγκες της ζωής μου. Έχει για π.χ. πολλά μέρη να τρέξεις, να κάνεις ποδήλατο. Η θάλασσα είναι κοντά. Το κλίμα πιο σταθερό και καλό και όταν θέλω να χαλαρώσω μ’ αρέσει να παίρνω το αμάξι μου και να κάνω βόλτες βλέποντας θάλασσα. Αυτό είναι το αγχολυτικό μου!
Ποια είναι τα μέρη που σου αρέσει να πηγαίνεις;
Υπάρχει ένας εξαιρετικός δρόμος από τον Αστέρα μέχρι το Καβούρι ο οποίος βλέπει θάλασσα. Επίσης είναι μια τεράστια ευθεία την οποία μπορείς και να την τρέξεις και να κάνεις ποδήλατο από το Καβούρι μέχρι το Φάληρο η οποία έχει πάρα πολύ ωραία σημεία. Ένα από τ’ αγαπημένα μου μέρη, επιπλέον, που μ’ αρέσει πολύ να περπατάω είναι στη Μαρίνα Φλοίσβου.
Όταν βλέπεις τη θάλασσα τι σκέφτεσαι;
Προσπαθώ να συντονίζομαι με αυτήν την ηρεμία, να γαληνεύω με το ρυθμό της και να μην σκέφτομαι.
Σ’ αρέσει η θάλασσα το χειμώνα ή το καλοκαίρι;
Αν και είναι οξύμωρο, μ’ αρέσει η χειμωνιάτικη θάλασσα γιατί όταν έχει καλό καιρό το χειμώνα μ’ αρέσει να βρίσκομαι δίπλα της, για να αδειάσει το μυαλό μου. Εκεί κάνω ένα τάιμ άουτ. Μια αποστασιοποίηση από το χρόνο.
Επειδή έχεις προγραμματίσει πολλά πράγματα στη ζωή σου, το κεφάλαιο «οικογένεια» το έχεις στα πλάνα σου;
Όταν βγαίνεις από έναν τόσο μεγάλο «γάμο» και μιλώ για τα 24 χρόνια πρωταθλητισμού, αυτή τη στιγμή το μυαλό μου σκέφτεται πώς θα συντονιστεί, θα ανταπεξέλθει και θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, πώς θα βρω τις ευθείες και τις ισορροπίες μου. Άρα, όπως καταλαβαίνεις, μετά από κάτι τόσο μεγάλο δεν μπορώ να μπω κατευθείαν σε κάτι επίσης τόσο σημαντικό. Αυτή τη στιγμή έχω διαφορετικές ανάγκες, γι’ αυτό και δεν μπορώ να νιώσω έτοιμος αυτή τη στιγμή να κάνω αυτό το βήμα.
Οι στόχοι σου έχουν αλλάξει;
Οι στόχοι μου έχουν γίνει πιο ανθρώπινοι. Έχουν περισσότερο συναίσθημα πια.
Θέλεις να μου πεις έναν από τους ανθρώπινους στόχους σου;
Πνευματική ισορροπία.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Βέργης