Ο Γιώργος Χρανιώτης είναι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για ταξιδιωτική εκπομπή
Μια συζήτηση με τον Γιώργο έχει πάντα ενδιαφέρον. Σε ένα διάλειμμα από τη θεατρική του παράσταση μιλήσαμε για τις μετακινήσεις του με το ποδήλατο, τα επαγγελματικά του σχέδια και φυσικά για ταξίδια. Γιατί ο ίδιος είναι πραγματικά πολίτης του κόσμου...
- 26/03/2019
Σε παλαιότερη συνέντευξη μου είχες πει ότι κινείσαι περισσότερο με ποδήλατο. Συνεχίζεις μέχρι σήμερα;
Βέβαια. Χτες πήγα και ήρθα στο θέατρο Αλίκη (παίζει στην παράσταση «Πουλιά στον αέρα») με το ποδήλατο. Δεν το κάνω κάθε ημέρα, αλλά το βασικό μου μεταφορικό μέσο είναι το ποδήλατο και η μοτοσυκλέτα. Το αυτοκίνητο το έχω για ειδικές περιστάσεις, όπως να βάλω την σανίδα για surf και το sup. Επίσης, το χρησιμοποιώ όταν έχει πάρα πολύ κρύο, μέχρι εκεί. Δεν θα πάω ποτέ στο θέατρο με το αυτοκίνητο για να ψάχνω ατελείωτες ώρες να βρω πάρκινγκ.
Νιώθεις ασφάλεια στην Αθήνα να μετακινείσαι με ποδήλατο;
Οδηγώ 13 χρόνια στην Αθήνα ποδήλατο. Το πρώτο μου ποδήλατο μου το έδωσε ο Χρήστος Βασιλόπουλος, το οποίο μου το κλέψανε. Έπειτα μου κλέψανε ακόμα ένα. Μετά αγόρασα άλλο και θυμάμαι έντονα πόσο χαρούμενος ήμουν όταν άρχισα να κυκλοφορώ με ποδήλατο. Μάλιστα, τότε έπαιζα στο Θέατρο Τέχνης στην παράσταση «Τριαντάφυλλο στο στήθος» και τα παιδιά με ρωτούσαν πως είναι να μετακινείσαι με ποδήλατο, καθώς δεν υπήρχε ακόμα αυτή η κουλτούρα. Γύρω στο 2008 άρχισα να βλέπω περισσότερους ποδηλάτες στην Αθήνα.
Θα μου δώσεις προτάσεις για ανοιξιάτικες ποδηλατικές διαδρομές;
Η αγαπημένη μου είναι να ξεκινήσω από το σπίτι μου, στην Ακαδημία Πλάτωνος, να φτάσω στο Θησείο από εκεί να ανέβω στη Διονυσίου Αρεοπαγίτη όπου δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα στρίβω μετά δεξιά μέσα από το Διόνυσο και βγαίνω στη ΠΝΙΚΑ. Αυτή είναι μια ωραία βραδινή βόλτα. Ο ίδιος ο δρόμος μπορεί να σε βγάλει είτε στο Θησείο είτε στα Πετράλωνα –ανάλογα από το που θέλεις να στρίψεις. Για μένα αυτή είναι μια ευχάριστη βόλτα και επειδή μου αρέσουν οι ανηφόρες δεν έχω θέμα. Μπορώ να σου πω πως προτιμώ να κάνω ποδήλατο το βράδυ. Μάλιστα, στην ΠΝΙΚΑ έχεις την ψευδαίσθηση πως βρίσκεσαι στην Αρχαία Ελλάδα, μεταφέρεσαι σε ένα άλλο σύμπαν όχι τόσο αστικό.
Στα νότια σου αρέσει κάποια βόλτα με το ποδήλατο;
Δεν έχω έρθει γιατί ζω στο κέντρο και δεν θα φορτώσω το ποδήλατο για να πάω σε άλλη περιοχή. Είμαι σίγουρος πως στα νότια είναι πιο ωραία να κάνεις βόλτα με το ποδήλατο γιατί είσαι δίπλα στη θάλασσα, έχει λιγότερη κίνηση και είναι πιο ήσυχα τα πράγματα από ότι στο κέντρο. Από το σπίτι μου έχω φτάσει μέχρι Φάληρο με το ποδήλατο.
Απ όλα τα μέρη του κόσμου που έχεις ταξιδέψει ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου;
Η Λατινική Αμερική. Επίσης, ένα ακόμα καταπληκτικό ταξίδι που μου έρχεται στο μυαλό ήταν στη Μαγαδασκάρη. Στα περισσότερα ταξίδια μου νιώθω σαν κάτι να με καλεί. Είτε αυτό είναι το κύμα για να κάνω surf ή οτιδήποτε άλλο. Πάντως κάτι μου λέει μέσα μου «σήκω και φύγε για να αποκτήσεις κάποιες πληροφορίες που δεν μπορείς να τις έχεις αν μείνεις εδώ».
Έχεις μείνει 3 μήνες στην Ινδία. Αλήθεια πως ήταν αυτή η εμπειρία;
Όταν πήγα εκεί ήμουν 33 χρονών και ήταν ένα αποκαλυπτικό ταξίδι. Η Ινδία έχει αρκετές δυσκολίες, κυρίως από θέματα υγιεινής και ο κόσμος είναι διαφορετικός. Να σου πω την αλήθεια προτιμώ την αλεγκρία της Βραζιλίας από τον μυστικισμό στην Ινδία. Από αυτές τις δύο χώρες πήρα πολλές σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή μου.
Και στη Βραζιλία έμεινες 3 μήνες. Πως ήταν η καθημερινότητα σου;
Εκεί πήγα εντελώς μόνος μου. Η καθημερινότητα ήταν πολύ ήσυχη όταν έφυγα εκτός Ρίο και Σαλβαδόρ. Μάλιστα, στο Ρίο μου έβγαλαν μαχαίρι τρεις πιτσιρικάδες, γύρω στα 18 που πεινούσαν και ήθελαν να με ληστέψουν μέχρι που κατάλαβαν ότι δεν είχα τίποτα πάνω μου. Ήταν λίγο τρομακτικό. Εκεί συνειδητοποίησα πως σε κάποιες περιστάσεις δεν πρέπει να φοβάσαι, αλλά να είσαι προσεχτικός. Για παράδειγμα, αν είχα ένα ρόλεξ πάνω μου και δεν το έδινα πιθανότητα θα μου έκοβαν το χέρι, αλλά πρέπει να γνωρίζεις πως δεν κυκλοφορείς με ακριβά ρούχα όταν πηγαίνεις σε φτωχικές χώρες. Επίσης, αν σου ζητηθεί κάτι το δίνεις κατευθείαν γιατί όταν πεινάς μπορεί να τρελαθείς και όταν τρελαθείς κάνεις επικίνδυνα πράγματα.
Μέσα από τα ταξίδια σου τι έχεις ανακαλύψει για τον εαυτό σου που δεν το γνώριζες;
Είναι διαφορετικά αυτά που ανακαλύπτεις για σένα όταν ταξιδεύεις μόνος σου και όταν ταξιδεύεις με άλλους. Παίρνεις διαφορετικές πληροφορίες. Όταν ταξίδεψα μόνος μου το 2007 ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Τότε είχα γνωρίσει πολλούς ανθρώπους. Τώρα αν πήγαινα δεν ξέρω αν συνέβαινε το ίδιο μιας και όλοι είναι ιδιαίτερα απασχολημένοι με τα social και δεν ξέρω αν έχουν το χρόνο για φιλίες. Όταν πηγαίνεις μόνος σου διακοπές διαχειρίζεσαι το χρόνος σου όπως θέλεις, νιώθεις απόλυτη ελευθερία και αποκτάς ωριμότητα. Μου είχε συμβεί να χάσω το διαβατήριο μου στο Μεξικό, να είμαι μόνος μου και να πρέπει να βρω τρόπο να επιστρέψω στο Λος Άντζελες, καθώς διέμενα εκεί για τρεις μήνες. Έτσι απέκτησα μια αυτοκυριαρχία που πριν ταξιδέψω δεν την είχα. Επίσης, όταν ταξιδεύω δεν κλείνω ξενοδοχείο από πριν. Ούτε το καλοκαίρι που πήγα με τη γυναίκα μου στην Κούβα κλείσαμε που θα μείνουμε. Μάλιστα οι ντόπιοι απορούσαν πως πήγαμε τόσο χύμα, αλλά τους εξήγησα πως δεν κλείνω γιατί αγχώνομαι. Αν δεν μου αρέσει και έχω προπληρώσει τι θα κάνω; Προτιμώ να επενδύσω στην περιπέτεια του ταξιδιού.
Υπάρχει κάποιο γεγονός μέσα από τα ταξίδια σου που ταρακούνησε λίγο την κοσμοθεωρία σου;
Στο Μαρόκο συνειδητοποίησα τι σημαίνει φτώχεια όταν ήρθε μια κοπέλα και μου ζήτησε φαγητό. Εγώ τις έδωσα 2 φέτες ψωμί και μετά σκέφτηκα πως είμαι μαλάκας, αντί να δώσω ένα πιάτο φαγητό που κόστιζε μόνο 2 ευρώ. Όταν πήρε το φαγητό είδα τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο. Θυμάμαι μετά έκλαιγα για δύο ώρες. Πραγματικά τότε κατάλαβα τι σημαίνει πείνα γιατί είναι εντελώς διαφορετικό όταν το βιώνεις. Αυτό το γεγονός το εκμεταλλεύτηκα με την καλή έννοια και πιστεύω πως έγινα λίγο καλύτερος άνθρωπος.
Τα έχεις βρει με τον εαυτό σου;
Όχι, τα βρίσκω στην πορεία. Υποσυνείδητα ήθελα πάντα να μη φοβάμαι τη ζωή μου ή να διαπραγματεύομαι τους φόβους μου και τα ταξίδια με βοήθησαν πάρα πολύ σ΄ αυτό το κομμάτι. Θα ήθελα πολύ η συνέντευξη μας να είναι ένας φόρος τιμής στον ηθοποιό Τέλη Αποσκίτη που «έφυγε» πριν λίγο καιρό. Ο Τέλης ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άρχισε να μου μιλάει για τα δικά του ταξίδια όταν εγώ ήμουν ακόμα 23 ετών.
Θα σε ενδιέφερε να κάνεις ταξιδιωτική εκπομπή;
Ναι. Μπορώ να βρω πράγματα που θα είναι μοναδικά και ενδιαφέροντα. Θα ήθελα η ταξιδιωτική εκπομπή να είναι λίγο πιο επικίνδυνη. Για παράδειγμα δεν θα πήγαινα στο Ρίο χωρίς να επιχειρήσω να μπω σε φαβέλα. Εξάλλου είναι κάτι που το έχω ήδη κάνει. Το επιχείρησα μαζί με ένα ντόπιο ζωγράφο τον Μαρσέλλο. Όλοι μου είπαν να μην το κάνω. Εγώ τον πίστεψα το δοκίμασα και δεν έπαθα τίποτα. Δηλαδή αν έκανα ταξιδιωτική εκπομπή θα έκανα πράγματα που δεν θα έχουν παιχτεί ξανά. Πιστεύω πως θα το έκανα πολύ καλά και μάλιστα θα γούσταρα πολύ να το κάνω με τον Γιώργο Αγγελόπουλο. Ο Γιώργος είναι ο καινούριος μου φίλος που πλέον έχουμε μια αδελφική σχέση.
Οι σχέσεις των ζευγαριών είναι δύσκολες ή τελικά εμείς δυσκολεύουμε τόσο πολύ τα πράγματα;
Νομίζω οι σχέσεις των ανθρώπων είναι γενικότερα δύσκολες. Συζητούσα με ένα φίλο και μου είπε «θέλω πολύ να ερωτευτώ» με βουρκωμένα μάτια. Νομίζω πως πλέον είναι πιο δύσκολο να συμβεί αυτό. Μάλιστα, ο Γιώργος Κιμούλης μου είχε πει κάτι ότι «στο σύγχρονο κόσμο οι άνθρωποι μπαίνουν σε μια σχέση με το ένα πόδι όχι με τα δύο».
Ο κόσμος αναζητάει περισσότερο την κωμωδία;
Ναι, ισχύει. Η κωμωδία σου διδάσκει να χαμογελάς ακόμα και όταν τα πάντα καταρρέουν μπροστά σου. Σε αντίθεση με την πραγματική ζωή που έχουμε μάθει να αισθανόμαστε χαμένοι. Οι κωμικοί συγγραφείς σε βοηθάνε να δεις πως είναι όλα μέσα στη ζωή: υπάρχει και ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης μέσα μας και καλύτερα να επενδύσουμε στο δεύτερο.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Το καλοκαίρι θα παίξω στην παράσταση που ετοιμάζουν οι Ρέππας- Παπαθανασίου με αφορμή τη ζωή του Φίνου. Μάλιστα, στην παράσταση θα συμμετέχει και η γυναίκα μου ως χορεύτρια. Θα είναι η πρώτη φορά που θα μείνω καλοκαίρι στην Αθήνα, αλλά είναι μια πολύ ωραία δουλειά. Στο θίασο παίζουν οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Παύλος Χαικάλης, Κώστας Κόκλας, Δέσποινα Βανδή, Γιώργος Κωνσταντίνου, Ελένη Γερασιμίδου κ.α.