Ο Θοδωρής Γκιώνης είναι ο κομμωτής που εμπιστεύονται τυφλά οι νότιοι επώνυμοι
Το Νou-Ρou.gr πιάνει συζήτηση με τον Θοδωρή Γκιώνη, τον κομμωτή που «παίζει στα δάχτυλα» τα διάσημα κεφάλια των νοτίων προαστίων στο «Θ Salon by Thodoris Gkionis».
- 25/02/2015
- Κείμενο: NouPou.gr
Τα ψαλίδια του παρελθόντος
Έχοντας 9 (!) κομμωτές στο οικογενειακό του περιβάλλον, θα ήταν σχεδόν αδύνατο να πάρει διαφορετικό δρόμο, μου αποκαλύπτει ένα απόγευμα που βρέθηκα στο όμορφο επαγγελματικό χώρο του προκειμένου να τον γνωρίσω από κοντά. « Ήταν εύκολο να παρασυρθώ σε αυτό το τριπάκι. Είναι κάτι που δεν ήθελα, που φοβόμουν. Έτρεμα στην ιδέα ότι θα κάνεις μια χρακ και θα πέσει κάτω το μαλλί. Τελικά ήταν εύκολο. Στα 16 το αποφάσισα και στα 18 -19 ξεκίνησα. Σπούδασα σε μια δημόσια σχολή και έκανα πολλά σεμινάρια σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η αλήθεια είναι ότι από το κάθενα από αυτά έχεις κάτι να κλέψεις, κάποια ψαλιδιά», παραδέχεται.
«Τα πρώτα μου βήματα έγιναν στην πατρίδα μου, την Κεφαλλονιά. Τα πρώτα 2 χρόνια, κούρευα στις διακοπές, Χριστούγεννα, Πάσχα και μετά σε κάποιο οικογενειακό κομμωτήριο στην Αθήνα. Το 2000 ξεκίνησα επίσημα»
Τα τελευταία 10 χρόνια, είναι παιδί των νοτίων και συγκεκριμένα της Γλυφάδας, παρόλο που σε μικρή ηλικία έμενε στα Σεπόλια. «Ήμουν ζόρικο παιδί! Εκεί πήγα σχολείο, μεγάλωσα και πήγαινα κομμωτήριο. Πήγαινα με το ρεύμα της εποχής αλλά πάντα προσπαθούσα να τολμάω λίγο παραπάνω, είτε με κάποια ανταύγεια, ή με κάποιο μουσάκι. Τώρα πια είμαι λίγο συντηρητικός».Όλα ήταν θέμα χρόνου, συνεπώς τα ψαλίδια δεν άργησαν να τον κερδίσουν. Όμως πριν από αυτό, υπήρχε ο φόβος της… γυναίκας. «Το να μου πει μια γυναίκα με μακρύ μαλλί ‘Κάνε μου ένα καρέ’, με τρόμαζε. Ο χρόνος και η εμπειρία μου έλυσαν τα χέρια, αλλά όλο αυτό έγινε σταδιακά». Τώρα πια βέβαια, παραδέχεται ότι η γυναίκα είναι αυτή που του χαρίζει και τη μεγαλύτερη απόλαυση, σαν αποτέλεσμα. «Αυτό που σε βοηθάει στη γυναίκα είναι να τη δεις λίγο ερωτικά την ώρα του κουρέματος. Μπαίνω σε αυτήν τη διαδικασία, να σκέφτομαι πώς θα μου άρεσε εμένα».
«Αν δεν ήμουν κομμωτής, το μόνο επάγγελμα που θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου θα ήταν οι δημόσιες σχέσεις. Μου αρέσει να μιλάω με τον κόσμο- με τους περισσότερους πελάτες διατηρώ φιλική σχέση. Δεν ήμουν ποτέ απόμακρος».
Γρήγορο flash-back. Του ζητάω να μου πει ποια είναι η πρώτη του εικόνα από μαλλιά. «Η κλασική φιγούρα της γιαγιάς με το φιλέ στο κεφάλι που ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι αυτό. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι όλο αυτό βοηθούσε στο να μην… πετάνε οι τρίχες!».
«Ο κάθε πελάτης, απαιτεί διαφορετική μεταχείριση. Δεν θα κάνω αφέλειες όταν υπάρχει μια έντονη μύτη, δεν θα κόψω τα μαλλιά κοντά όταν υπάρχουν πεταχτά αυτιά. Όλα αυτά οφείλω να στα πω, είμαι ειλικρινής αλλιώς θα εκτεθώ και εγώ και ο πελάτης. Επίσης, συνήθως με βοηθάει το να μάθω και το επάγγελμα του, πάντα διακριτικά. Δεν μπορώ να πιάσω μια εισαγγελέα και να την κάνω πλατίνα»
Κεφάλαιο «διάσημοι»
Η σύνδεσή του με τους διάσημους πελάτες ξεκίνησε από έναν πολύ αγαπημένο του φίλο, τον Νίκο Βέρτη, ο οποίος ήταν και ο πρώτος επώνυμος που κούρεψε. Σε εκείνον, παραδέχεται, χρωστάει πολύ την αναγνωρισιμότητα του. Η Ισμήνη Νταφοπούλου, ο Κωνσταντίνος Αργυρός, η Όλγα Φαρμάκη, η Ευαγγελία Αραβανή και η Μαρία Λουίζα Βούρου, είναι μερικοί ακόμη που τον εμπιστεύονται. «Οι επώνυμοι είναι ίσως λίγο διστακτικοί στην αρχή αλλά πολύ σύντομα θα έρθει η ατάκα ‘Κάνε μου ό,τι θες’. Βέβαια αυτό είναι και κακό γιατί έχεις μεγαλύτερη ευθύνη και ξέρεις ότι με τους επωνύμους εκτίθεσαι πιο πολύ. Εύκολα θα φανεί η αλλαγή φορά με τη φορά και θα κριθείς πολύ έντονα. Αλλά αυτό είναι και η επιτυχία σου». Αν νομίζεις πάντως ότι οι επώνυμοι είναι οι πιο τολμηροί του πελάτες, έχεις πέσει έξω. Όπως μου λέει ο Θοδωρής, συνήθως θέλουν (λόγω δουλειάς) συγκεκριμένο κούρεμα. «Την αλλαγή θα την τολμήσουν σε εποχές που δεν θα τραγουδάνε, ή δεν θα έχουν παρουσία στην τηλεόραση».
«Έχω κερδίσει την εχεμύθεια των επωνύμων. Επειδή συνήθως θα πάω στο σπίτι τους ή θα βρεθώ σε κάποιο καμαρίνι τους και θα δω εικόνες, λογικό είναι να θέλουν να μείνουν εκεί. Υπάρχει εμπιστοσύνη, σε βαθμό που μπορούν από μόνοι τους να με πάρουν τηλέφωνο και να μου πουν για κάποια καινούργια δουλειά, ή ακόμη και για σχέση που γνωρίζουν μόνο δικοί τους άνθρωποι. Αυτή η εμπιστοσύνη με κολακεύει αλλά σίγουρα είναι αμοιβαία. Οι περισσότεροι επώνυμοι είναι πλέον φίλοι»
Όση ώρα μιλάμε, το μάτι μου χαζεύει τον χώρο του κομμωτηρίου. Μίνιμαλ διακοσμημένος, σε μαύρο, άσπρο και γκρι. «Αν δεν σε γεμίζει ο χώρος σου και δεν σε εμπνέει, και τα περισσότερα χρήματα να βγάζεις, δεν είσαι ευτυχισμένος»
«Δεν έχω όνειρα για πολλά μαγαζιά. Μου αρέσει αυτό το ένα πιο οικογενειακό, προσωπικό αν το θες και θα ήθελα πολύ να παραμείνει έτσι»
Λίγο πριν φύγω, τον ρωτάω πώς φαντάζεται μετά από χρόνια τον εαυτό του. Με προσγειώνει κατευθείαν στην πατρίδα του, την Κεφαλλονιά. «Το αγαπώ αυτό το νησί, σκέφτομαι άνετα τον εαυτό μου να επιστρέφει εκεί. Γιατί όχι, με την μελλοντική οικογένειά μου. Δεν θα ήθελα να γεράσω εκεί, καθαρά γιατί θα ήθελα πολύ να το ζήσω το νησί».
Τον Θοδωρή Γκιώνη μπορείς να το βρεις στο Θ Salon by Thodoris Gkionis στη Γλυφάδα, Δημάρχου Α. Μεταξά 24-26, 1ος όροφος, 216-7000462