Ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι ένας γνήσιος Νεοσμυρνιώτης, ένας γνήσιος πρωταθλητής
Γέννημα θρέμμα της Νέας Σμύρνης ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής στους κρίκους μας έδωσε ραντεβού στην ιστορική πλατεία της γειτονιάς του και μας μίλησε για την ζωή του πριν και μετά το χρυσό μετάλλιο.
- 10/12/2015
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson
Πώς είναι η ζωή σου αυτό το διάστημα;
Συνεντεύξεις, προσκλήσεις, δηλώσεις… Είναι μια όμορφη περίοδος γιατί βλέπω την απήχηση που είχε η διάκριση μου, αν και εγώ έχω προλάβει να ξεκουραστώ και να απολαύσω τη νίκη μου. Θέλω όμως να επιστρέψω με κάποιο τρόπο την αγάπη που μου έδωσε ο κόσμος και να δείξω την ευγνωμοσύνη μου.
Έχεις ξεκινήσει και προπονήσεις;
Ναι, ξεκινήσαμε σιγά- σιγά με συντηρητική προπόνηση γιατί αυτή τη στιγμή το σώμα μου είναι κουρασμένο. Όταν έχω κάνει μια προετοιμασία από τον Δεκέμβρη του 2014 για το Ευρωπαϊκό τον Απρίλιο, συνέχισα αμέσως τις προπονήσεις για το Παγκόσμιο και τώρα για τους Ολυμπιακούς είναι εξοντωτικό.
Και ποιος είναι ο στόχος στους Ολυμπιακούς;
Το χρυσό. Είναι μόνον αυτός ο στόχος και μόνον μία η θέση που θα με ικανοποιήσει απόλυτα.
Τι σκέφτεσαι την ώρα του αγώνα;
Μόνο ενθαρρυντικές κουβέντες προς τον εαυτό μου. Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό μου και το τεράστιο βάρος είναι μέχρι τη στιγμή που θα ανέβω στους κρίκους. Δεν είναι το σχεδόν ένα λεπτό που είμαι πάνω στους κρίκους. Είναι η στιγμή που μαθαίνω ότι είμαι στον τελικό και έχω μία εβδομάδα μπροστά μου μέχρι να πάω να διεκδικήσω αυτό που είναι ο στόχος μου. Μάλιστα την ημέρα των αγώνων οι ώρες από τη στιγμή που θα ξυπνήσω μέχρι τον αγώνα περνάνε σαν μήνας. Και όλη η εβδομάδα της τελικής προετοιμασίας είναι σαν ένας ολόκληρος χρόνος.
Οι λέξεις όμως έχουν δύναμη. Ποιες είναι οι λέξεις που σε ενεργοποιούν;
Σκέφτομαι συνέχεια κάτι που είχα διαβάσει στο βιβλίο «Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή» του Νταν Μίλμαν που ρωτάει σε ένα σημείο «τι ώρα είναι ;» και απαντάει «η ώρα είναι τώρα. Ώρα μηδέν». Αυτό κάνω και εγώ λέω τέλος οι σκέψεις τώρα πρέπει να δείξεις το καλύτερο που έχεις κάνει. Μόνο για να ηρεμήσω πριν βγω σκέφτομαι καμία παραλία με φοίνικες. Εικόνες που με ηρεμούν. Κλείνω τα μάτια και ξεφεύγω.
Να πάμε λίγο πίσω στα χρόνια. Πότε αποφάσισες ότι θα γίνεις αθλητής;
Σε ηλικία 5-6 ετών όταν για πρώτη φορά μπήκα στο γυμναστήριο. Βέβαια τότε δεν καταλάβαινα πολλά. Το αντιμετώπιζα σαν παιδότοπο. Αυτό που σίγουρα ένιωσα όμως από την πρώτη στιγμή είναι ότι η σχέση μου με αυτόν τον χώρο θα είναι καθοριστική.
Οι γονείς σου σε πήγαν στην ενόργανη;
Ο πατέρας μου γνώριζε τι σημαίνει ενόργανη όπως επίσης έβλεπε από πρώτο χέρι ότι ήμουν ένα ανήσυχο παιδί που σκαρφάλωνα παντού και με έψαχναν. Έπρεπε λοιπόν να διοχετεύσω κάπου αυτήν την ενέργεια μου. Δεν ήταν απλά ότι μου άρεσε να κλωτσάω μια μπάλα ή να βάζω καλάθια. Είναι ότι ήθελα το σώμα μου να το κάνω κάτι. Με την ενόργανη λοιπόν άρχισα να το ελέγχω.
Υπάρχει ωστόσο ένα διάστημα στην καρδιά της εφηβείας σου που έκανες την προσωπική σου επανάσταση και σταμάτησες την ενόργανη…
Ήταν ο συνδυασμός της εφηβείας με κάποιους πόνους που είχα στους αγκώνες μου λόγω ανάπτυξης των οστών. Είχα λοιπόν κάποιες συγκρούσεις εσωτερικές καθώς έβλεπα πώς ζει ο κόσμος, τους φίλους μου, ότι ζουν μια άλλη ζωή την οποία στην εφηβική ηλικία τη ζήλεψα. Σε μικρή ηλικία έχεις το περιθώριο να ζηλέψεις το «ζω σαν να μην υπάρχει αύριο». Τώρα στα 25 μου δεν μπορώ να το σκεφτώ αυτό. Στα 14 μου δε με ένοιαζε τίποτα άλλο παρά να ζήσω ό,τι ήθελα όπως ήθελα τη στιγμή που ήθελα.
Και τι έζησες;
Νομίζω τα πάντα. Και κάπνισα τότε. Και ήπια και ξενύχτησα στα μπουζούκια και στα κλαμπ και διακοπές στα νησιά έκανα. Ό,τι θέλει να κάνει ένας έφηβος. Ωστόσο προσπέρασα την παιδική ηλικία. Δεν υπήρχε χρόνος για παιχνίδι.
Και στο σχολείο τι μαθητής ήσουν;
Ήμουν καλός μαθητής. Όταν σταμάτησα τον αθλητισμό όμως έπεσαν οι επιδόσεις μου στο σχολείο. Αντέδρασε ο οργανισμός μου, ο ψυχισμός μου. Αυτό όμως μου έκανε καλό γιατί ξαναμπήκα με απίστευτη όρεξη. Και τώρα όλα γίνονται με μέτρο χωρίς να μου λείπουν πράγματα.
Πότε σου γίνεται το κλικ για να επανέλθεις στον αθλητισμό;
Το καλοκαίρι πριν ξεκινήσω την τρίτη Λυκείου. Τότε σκέφτηκα να γλιτώσω και την εισαγωγή μου σε κάποιο πανεπιστήμιο με εξετάσεις. Κυρίως όμως είχα τόση υπερένταση που έπρεπε πάλι να διοχετεύσω την ενέργεια μου.
Το παρκούρ πότε μπήκε στη ζωή σου;
Στο ενδιάμεσο της παύσης που είχα. Έπαιξα και ποδόσφαιρο τότε και πήγαινα και καλά. Το παρκούρ είναι μια επαναστατική εκδοχή της ενόργανης . Στο παρκούρ ήμουν με τους φίλους μου. Στην ενόργανη με τον προπονητή μου.
Πόσο σε έχει εξελίξει σαν άνθρωπο η ενόργανη;
Πάρα πολύ. Είναι ένα άθλημα που πέρα από τον αθλητισμό, χτίζει ήθος, χαρακτήρα και σε προετοιμάζει να πατήσεις γερά στη ζωή. Αν με πέταγες ξαφνικά στο δρόμο θα έβρισκα τον τρόπο να ζήσω και να επιβιώσω. Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Γιατί στην ενόργανη μαθαίνεις να δουλεύεις σκυλίσια. Ό,τι και να κάνεις, αν μάθεις να δουλεύεις με τον τρόπο που προπονούμαι εγώ στην ενόργανη, θα διαπρέψεις. Ακόμη και τώρα που είμαι παγκόσμιος πρωταθλητής, αν δεν είχα τον χορηγό μου τη Stoiximan, θα δούλευα μπάρμαν για να επιβιώσω και δε θα είχα κανένα πρόβλημα. Είμαι έτοιμος για όλα και θέλω να είμαι τέλειος σε ό,τι κάνω. Όχι σε σχέση με κάποιον άλλον, αλλά σε σχέση με τον εαυτό μου. Θέλω εγώ να εξελίσσομαι. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που μου έδωσε η ενόργανη.
Και η οικογένειά σου τι ρόλο έπαιξε;
Δε με πίεσε σε τίποτα. Δεν ένιωσα ποτέ πίεση ή ότι ήθελαν μέσα από μένα να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Με μεγάλωσαν σωστά και ελεύθερα και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.
Ο πατέρας σου έφυγε από τη ζωή ένα μήνα πριν το Παγκόσμιο. Πώς κατάφερες να εκλογικεύσεις τον πόνο σου για να αγωνιστείς;
Ήταν ξαφνική απώλεια και ήμουν πολύ δεμένος μαζί του. Έφυγε Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου το βράδυ. Δευτέρα πρωί έκανα διπλή προπόνηση. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι έζησα. Είχα πολλά σκαμπανεβάσματα. Αυτό που προσπαθώ όλον αυτόν τον καιρό είναι να κρατάω τις όμορφες αναμνήσεις. Κάθε φορά που τον σκέφτομαι θέλω να χαμογελώ.
Τα παιδικά σου χρόνια τα έζησες στη Νέα Σμύρνη. Τι αισθάνεσαι για το μέρος αυτό;
Αγαπημένο Νότιο Προάστιο! Είναι οι φίλοι εκεί. Τα άτομα που μαζί τους μεγάλωσα και τώρα είναι επαγγελματίες και έχουν τα καταστήματά τους εκεί. Το νιώθω σαν ένα μικρό- μεγάλο χωριό που έχει μια ανοδική πορεία. Η διαμάχη που γίνεται μέσα μου είναι αν η Νέα Σμύρνη είναι πιο όμορφη από τη Γλυφάδα και καταλήγω ότι η Νέα Σμύρνη τα έχει όλα και μαζεμένα γύρω από την πλατεία. Στη Γλυφάδα είναι όλα διάσπαρτα. Βέβαια συχνάζω αρκετά στη Γλυφάδα, γιατί τώρα λόγω προπονήσεων μένω στο Ελληνικό.
Τί είναι αυτό που σου αρέσει στα Νότια Προάστια;
Ότι δεν είναι Βόρεια (γέλια). Γιατί έχουμε τη θάλασσα. Αυτό από μόνο του αλλάζει την κουλτούρα μας και τον χαρακτήρα μας. Εγώ το καλοκαίρι κυκλοφορώ με βερμούδα και σαγιονάρες και πάω για καφέ, φαγητό, ποτό. Οι γέννημα-θρέμμα νότιοι είμαστε πιο κουλ, πιο χαλαροί.
Ποια είναι τα στέκια σου στη Νέα Σμύρνη και τη Γλυφάδα;
Στη Νέα Σμύρνη στο Gastone και το Pop Up το διπλανό κοκτέιλ μπαρ όπου δουλεύει ένας από τους πιο περιζήτητους μπαρμαν, ο κολλητός μου. Είναι μάγος! Στη Γλυφάδα θα με βρεις στο Opus, στο Living αλλά στέκι μου είναι και το Νalu δίπλα στην Ακτή του Ήλιου.
Αν θέλεις να πάς μόνος σου αυτοκινητάδα στα Νότια προάστια ποια είναι τα μέρη που θα βρεθείς;
Στη θάλασσα φυσικά. Έχω τρία αγαπημένα μέρη: στην παραλία της Γλυφάδας, στον ψηλό κυματοθραύστη στον Φλοίσβο και στον Λαιμό, λίγο πριν το Moorings. Σ’ αυτά τα μέρη ηρεμώ.
Να πάμε λίγο στα προσωπικά σου. Δήλωσες ότι το να έχεις μια σταθερή σχέση σε βοηθάει πολύ σαν αθλητή. Γιατί το λες αυτό;
Πρέπει η σύντροφός μου να σέβεται την πρώτη μου… γυναίκα. Την πρώτη μου αγάπη. Την ενόργανη. Όπως εγώ θα σεβαστώ αυτό που κάνει η σύντροφός μου. Αν λοιπόν υπάρχει ο άνθρωπος που μπορεί να με καταλάβει και να με στηρίξει σ’ αυτό που κάνω είναι τέλεια. Αν ο άνθρωπος που έχεις δεν μπορεί να σε σεβαστεί στην προσπάθειά σου, την κούρασή σου, στη συγκέντρωσή σου δεν υπάρχει λόγος να είστε μαζί.
Έχεις βρει αυτόν τον σεβασμό;
Νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Μια σχέση πάντα δοκιμάζεται και έχει να περάσει πολλές δοκιμασίες ακόμη.
Ποια πράγματα αναγνωρίζεις σίγουρα στον Λευτέρη;
Ότι είμαι πολύ τίμιος και δουλεύω πολύ. Επίσης έχω στοχοπροσήλωση. Βάζω έναν στόχο και τον φέρω σε πέρας με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Αυτό το τελευταίο πόσο ψυχοφθόρο είναι;
Πάρα πολύ, ειδικά τώρα που έφτασα στην κορυφή. Τώρα έχω μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες 4 επιλεγμένες διοργανώσεις. Θα μπορούσα να έχω 9. Όμως διαλέξαμε αυτούς τους αγώνες όχι απλά για να κερδίσουμε αλλά για να πάρουμε βαθμολογίες που δεν έχουν ξαναϋπάρξει. Βαθμολογίες που ο δεύτερος δεν μπορεί να πιάσει. Πάμε να δείξουμε ποιον θα βρουν μπροστά τους στους Ολυμπιακούς. Είναι ψυχοφθόρο αλλά αυτός είναι ο στόχος. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο προπονητής μου σ’ αυτό. Μαζί παίρνουμε τις αποφάσεις. Μαζί θέτουμε τους στόχους.
Πώς αισθάνεσαι που συνδημιουργείς για την Ελλάδα μια συνέχεια και παράδοση στην ενόργανη των ανδρών σε παγκόσμιο επίπεδο;
Είναι σημαντικό. Μετά τον Ταμπάκο έχουμε πάλι επιτυχίες στους κρίκους. Πάμε να χτίσουμε αυτήν την παράδοση που λες. Ξέρουν δηλαδή πια ότι η Ελλάδα βγάζει κρικάκηδες. (πρωταθλητές στους κρίκους).
Από την Πολιτεία έχεις παράπονα;
Ναι. Είμαστε ένα παραμελημένο άθλημα. Στην περίπτωση μου, είμαι ευτυχής που έχω την υποστήριξη του Stoiximan.gr. Υπάρχει πάντα το παράπονο ότι δεν έχει ρίξει η Πολιτεία το βάρος που θα έπρεπε και ότι η Ελλάδα γρήγορα ξεχνάει τις επιτυχίες στα αθλήματα που δεν είναι ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Δηλαδή αν βγεις τέταρτος στον κόσμο είναι λίγο; Ίσως τελικά για την Ελλάδα να είναι. Φέτος είμαι πρώτος. Πέρσι ήμουν 6ος. Γιατί δεν έδωσε κανένας σημασία; Ούτε μια ανακοίνωση συγχαρητηρίων στον Πετρούνια που ήρθε έκτος. Ξέρεις, ο πρώτος με τον όγδοο έχουμε μικρή διαφορά στα αποτελέσματα. Όλα είναι θέμα στιγμής και ψυχολογίας.
Μιας που είσαι άνθρωπος των στόχων. Έχεις στόχους για 10 χρόνια από τώρα;
Υπάρχουν στόχοι. Θέλω να στραφώ προς δύο κατευθύνσεις. Η μία έχει να κάνει με το όνομα που έχω χτίσει. Σκέφτομαι να δημιουργήσω γυμναστήρια όχι απαραίτητα για την ενόργανη αλλά γενικά με τον αθλητισμό. Και αυτό που μπορεί να κάνω άμεσα ακόμα και μετά το Ρίο είναι, επειδή είμαι λάτρης του καφέ, να ανοίξω μία καφετέρια στο «χωριό» μου, την Νέα Σμύρνη. Εκεί που μεγάλωσα…