«Όπου υπάρχουν Άγγελοι»: Μια πρωτοβουλία που δεν αφήνει κανένα παιδί μόνο
Γράφει ο Λουκάς Φωτόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 9ου Δημοτικού Γλυφάδας, τα παιδιά του οποίου ταξίδεψαν στην Σίκινο συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο το 1ο Δημοτικό Σχολείο Βούλας.
- 06/11/2024
Η σκέψη να μπορείς να βρίσκεσαι σε περιοχές όπου ζουν απομακρυσμένοι κάτοικοι με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά, δεν είναι νέα, ούτε πρωτότυπη. Η σκέψη όμως να βρεθούν παιδιά από αστικές περιοχές κοντά με παιδιά που διαμένουν σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς την άμεση προσβαση σε όλες τις ανέσεις, ευκαιρίες, δράσεις, θέατρα, αθλητισμό κτλ νομίζω είναι αν μη τι άλλο συγκινητική.
Αυτή ήταν και η σκέψη του Γιώργου Ντούτσουλη που συμπαρέσυρε κι άλλους να συμπράξουν και να πραγματοποιήσουν φέτος αντίστοιχες αποστολές. Όχι εκδρομές αλλά εκπαιδευτικές αποστολές, ομάδες παιδιών και γονέων που ευαισθητοποιήθηκαν από την ιδέα αυτή και σαν μια μεγάλη παρέα ξεκίνησαν τις εξορμήσεις.
Ο Γιώργος Ντούτσουλης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Από το 2019 το ΔΣ του Συλλόγου μας κάνει μια συστηματική προσπάθεια να προσφέρουμε στα παιδιά μας αυτό που θεωρούμε πως λείπει από την σημερινή μας κοινωνία, την έμπρακτη συμπαράσταση, την ενίσχυση της ικανότητας κατανόησης στα προβλήματα του συνανθρώπου μας, όχι εκ του μακρόθεν αλλά δια ζώσης, βιωματικά. Σε αυτό το πλαίσιο, το 2023 εμπνευστήκαμε μια δράση που αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό, την έμπρακτη συμπαράσταση στο συνάνθρωπό μας, στα παιδιά μας, στους Αγγέλους μας, όπου και να βρίσκονται αλλά ιδιαίτερα σε ακριτικές περιοχές.
»Η δράση ονομάστηκε “Όπου Υπάρχουν Άγγελοι”, ένα όνομα καθόλου τυχαίο αφού εκτός από τους δικούς μας “Αγγέλους”, η πρώτη δράση σε αυτά τα πλαίσια ήταν στο νησί των Αρκιών και την παρέλαση με τον μοναδικό μαθητή εκεί, τον Άγγελο, την 25η Μαρτίου 2023. Η αποστολή τότε αριθμούσε 27 άτομα, 14 παιδιά και 13 γονείς. Την πρώτη μας δράση, ακολούθησε μια δεύτερη, αυτή τη φορά στο Ελληνικό σχολείο της Χιμάρας στην Αλβανία, όπου τα παιδιά μας έζησαν μια αξέχαστη βιωματική εμπειρία μαζί με τους μαθητές του σχολείου «ΟΜΗΡΟΣ» και τους εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς τους, αλλά και του αγώνα μας κατά τη διάρκεια των τελευταίων αποφασιστικών μαχών του έπους του 1940 (22.12 Μάχη Χιμάρας, λόφος Σκουταρά), εμπειρία που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στις μνήμες μας. Αυτή τη φορά η αποστολή είχε 31 άτομα, 16 παιδιά και 15 γονείς. Η τρίτη αποστολή έγινε στο Αγαθονήσι με μια αποστολή από 42 άτομα (21 παιδιά & 21 ενήλικες) για να παρελάσουμε μαζί με το Δημοτικό Σχολείο Αγαθονησίου δείχνοντας στα παιδιά μας για ακόμα μια φορά τη σημαίνει ομοψυχία, συμπαράσταση και ενσυναίσθηση».
Φέτος, για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου η παρέα μεγάλωσε. Την ιδέα του Γιώργου Ντούτσουλη υιοθέτησαν και άλλοι δυο Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων, του 9ου Δημοτικού σχολείου Γλυφάδας και ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα.
Έτσι λοιπόν, ο Σύλλογος Γονέων από το 1ο Δημοτικό σχολείο Βούλας ταξίδεψε μέχρι τα Νεστοχώρια, στην Σταυρούπολη Ξάνθης, ο Σύλλογος του 9ου Δημοτικού σχολείου Γλυφάδας ταξίδεψε μέχρι την ακριτική Σίκινο και ο Σύλλογος Γονέων των Εκπαιδευτήριων Γείτονα στην Ήπειρο (Κόνιτσα, Δελβινάκι και Πωγώνι).
Οι εμπειρίες που αποκόμισαν τόσο τα παιδιά που επισκέφθηκαν τα υπέροχα αυτά μέρη της Ελλάδας μας όσο και τα παιδιά που υποδέχθηκαν τα άλλα παιδιά είναι συγκινητικές, μοναδικές και ουσιαστικές. Επισκέφθηκαν τοπόσημα, μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους κ.α., ήρθαν σε επαφή με τις τοπικές κοινωνίες, τις πραγματικές και ουσιαστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αλλά και την αγνή και πραγματικά αληθινή ζωή που βιώνουν μέσα στην φύση, μακριά από το άγχος και τους φρενήρεις ρυθμούς των αστικών κέντρων.
Τα παιδιά και στις τρεις αποστολές παρέλασαν μαζί με τα παιδιά των τοπικών κοινωνιών με περηφάνια, συγκίνηση και μια προσμονή: να ξαναβρεθούν στα ίδια μέρη και να δουν τους νέους τους φίλους ξανά.
Και επειδή όπως είπε και κάποιος, «ιστορία γράφουν οι παρέες και σφυρηλατούν οι συλλογικότητες», σηματοδοτούμε την αρχή σε κάτι πραγματικά χρήσιμο για τα παιδιά και τους απανταχού αγγέλους αλλά και γενικότερα την κοινωνία μας.
Σκοπός και ελπίδα για το μέλλον είναι η δράση αυτή να γίνεται θεσμός και μέσα από αυτήν να γεφυρωθούν σχολεία και μαθητικές κοινότητες, να δημιουργηθούν νέες φιλίες, να ενισχυθεί η εκπαιδευτική και παιδαγωγική διαδικασία, η έμπρακτη συμπαράσταση, η ενσυναίσθηση και η βιωματική μάθηση προς όφελος σε ότι πιο πολυτιμότερου έχουμε, των παιδιών μας.