Πέπι: ο άστεγος που «μένει» έξω από το H&M Γλυφάδας
Το Nou- Pou.gr συνάντησε τον Πέπι, τον άστεγο με τα γαλανά μάτια που "μένει" στην οδό Μεταξά στη Γλυφάδα.
- 17/10/2017
- Κείμενο: Πάμελα Λύτρα
Αν μένεις στα νότια προάστια, θα έχεις σίγουρα προσέξει την αύξηση των αστέγων στην περιοχή. Ειδικά σε Γλυφάδα, Βούλα, Βουλιαγμένη. Είναι μάλιστα κάποια συγκεκριμένα σημεία που έχουν μοιράσει άτυπα μεταξύ τους, τόσο για να «στήσουν το σπίτι τους» όσο και για να ζητήσουν μία βοήθεια. Πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου και οδός Μεταξά στη Γλυφάδα, πλατεία της Εκκλησίας απέναντι από το Ασκληπείο της Βούλας, παραλία Βούλας και το παγκάκι που βρίσκεται σ’ ένα μικρό πάρκο της Βουλιαγμένης λίγο μετά το καφέ Rumors είναι μερικά από αυτά τα σημεία.
Πραγματικά θα θέλαμε να ακούσουμε τις προσωπικές ιστορίες του καθενός ξεχωριστά και να πιάσουμε την κουβέντα μαζί τους, ειδικά όταν τους βλέπουμε θλιμμένους. Είναι όμως που κάποιοι δύσκολα προσεγγίζονται γιατί η ανέχεια και η μοναξιά τούς έχει “αγριέψει”. Είναι κι εκείνες οι φορές που θέλουν να τονίσουν την αξιοπρέπεια που έχουν, μένοντας στη μοναξιά τους. Οπότε αυτό δεν έχεις παρά να το σεβαστείς.
Υπάρχει όμως και ο Πέπι, που συχνάζει έξω από το κατάστημα H&M στην οδό Μεταξά στη Γλυφάδα. Δε μπορεί να μην τον έχεις προσέξει. Χαρακτηριστικό μακρύ μούσι, καταγάλανα μάτια (που δεν υπάρχει περίπτωση να του μιλήσεις και να μη σου αναφέρει την ιστορία για το πως έχασε το ένα του μάτι και έχει τώρα ψεύτικο), τυλιγμένος συνήθως με μία καρό κουβέρτα, έχει τα αντικείμενα που πουλάει σ’ έναν επιμελημένο, αυτοσχέδιο χάρτινο πάγκο και είναι σχεδόν πάντα χαμογελαστός στους περαστικούς. Ειδικά αν του μιλήσεις μία φορά, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε θυμάται και να μη σε χαιρετήσει όταν ξαναπεράσεις.
“Εγώ θέλω να μιλάω με κόσμο. Αυτό με στενοχωρεί καμιά φορά, η μοναξιά.”
Πιο δίπλα η Ξένια, υπάλληλος ενός καταστήματος, μάς μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον Πέπι. Ο Πέπι λοιπόν είναι 65 ετών, κατάγεται από τη Βουλγαρία και έχει ένα γιο. Ο γιος του τον επισκέφθηκε πρόσφατα, γιατί ήθελε να δει τον πατέρα του που ζει στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια.
Αρχικά βρισκόταν στην Ομόνοια, αλλά φοβήθηκε με τους τοξικομανείς γύρω του, δεν αισθανόταν ασφαλής κι αποφάσισε να κατέβει νότια. Πουλάει χαρτομάντηλα και στιλό, ενώ στοχεύει να επιστρέψει στη Βουλγαρία. Μας είπε πως έχει γίνει ο αγαπημένος της γειτονιάς και πως όλοι από τα καταστήματα και τα εστιατόρια τού δίνουν φαγητό και τον φροντίζουν.
Κι ερχόμαστε στην ουσιαστικά κοινωνική πλευρά του Πέπι, που αγαπάει την κουβέντα και την προσωπική επαφή. Ο Πέπι προσφέρει και δείχνει την ευγνωμοσύνη του σε όσους τον βοηθούν, καθαρίζοντας το δρόμο όπου ζει και κινείται, κουβαλώντας πράγματα για τα μαγαζιά και προλαμβάνοντας τις κλοπές! Ναι, καλά διάβασες.
“Πολλές φορές έχω ειδοποιήσει μία κυρία όταν κάποιος πάει να της κλέψει την τσάντα. Σφυρίζω ή φωνάζω από μακριά! Μία φορά μάλιστα είχα δει την κλοπή μίας μηχανής που είχαν παρκάρει μπροστά μου κι έτρεξα αμέσως να ειδοποιήσω.”
Κι αν τον ρωτήσεις για το πως ζει εδώ, θα σου πει πως «στην Ελλάδα είστε καλοί άνθρωποι. Μου αρέσει εδώ και προσπαθώ να μάθω ελληνικά, για να μιλάω με τον κόσμο. Μέχρι τώρα βέβαια θα με ακούσεις να λέω σωστά μόνο «καλημέρα», «καλό βράδυ» και «άντε καλό δρόμο».
Ναι, η επικοινωνία με τον Πέπι δεν ήταν πολύ εύκολη αλλά ήταν άμεση και ζεστή. Ακριβώς όπως θέλει να αντιμετωπίζει τη φτώχεια, κατάματα και με χαμόγελο.