#ΠρότζεκτΓειτονιές: Μια ομάδα στο Παλαιό Φάληρο μαθαίνει τένις σε παιδιά με αυτισμό
#ΠρότζεκτΓειτονιές
Περάσαμε ένα πρωινό Σαββάτου με τους προπονητές και τους μικρούς αθλητές του ΑΟΠΦ, της ομάδας του Παλαιού Φαλήρου με έδρα την ιστορική συνοικία της Παναγίτσας. Η έκρηξη που βιώνει το τένις στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω Τσιτσιπά και Σάκκαρη, οι δυσκολίες ενός αθλητή που θέλει να κάνει επαγγελματική καριέρα από την Ελλάδα και η πρωτοβουλία της ομάδας να κάνει ειδικά μαθήματα για παιδιά με αυτισμό.
- 31/01/2022
Σάββατο πρωί και η Μαρίνα Φλοίσβου είναι γεμάτη από κόσμο που έχει βγει για μια χαλαρή βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Στα γηπεδάκια του τένις, όμως, που βρίσκονται πίσω απ’ αυτή, δεν χωράει χρόνος για χαλάρωση.
Οι φωνές των ποδιών την ώρα που κάνουν τα δυνατά forehand μου τραβούν την προσοχή. Πηγαίνω πιο κοντά. Στην άκρη του γηπέδου βρίσκονται οι προπονητές της ομάδας. Ο κ. Χάρης Κρυσταλλόγιαννης και ο Άγγελος Προβιάς. Και οι δύο είναι αυτοί που έχουν αναλάβει να προπονούν τους νεαρούς αθλητές του ΑΟΠΦ που έχουν στόχο να κάνουν επαγγελματική καριέρα στο τένις. Ένα όνειρο, όπως εξηγούν, πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Άλλωστε τα παραδείγματα του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη έχουν δείξει πως όλα είναι πιθανά.
Το Σάββατο, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι η καλύτερή τους μέρα, καθώς μπορούν να ασχοληθούν με τους αθλητές τους από νωρίς το πρωί και να βγάλουν ένα σωστό πρόγραμμα γυμναστικής χωρίς πίεση χρόνου. Τις υπόλοιπες μέρες τα παιδιά έχουν σχολείο.
Αυτή είναι μία συνθήκη που, κατά τον Χάρη Κρυσταλλόγιαννη, δυσκολεύει πολύ τους νεαρούς αθλητές που θέλουν να ασχοληθούν με το επαγγελματικό τένις στην Ελλάδα. «Δυστυχώς στην Ελλάδα πέφτουμε πάνω στο σύστημα του σχολείου. Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να του πούμε να μην πάει σχολείο για να έρθει εδώ και να προπονηθεί. Δεν θα γίνουμε τροχοπέδη στη μόρφωσή του που είναι το πιο σημαντικό. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν οι δομές των διαδικτυακών σχολείων εξ αποστάσεως και τα αθλητικά γυμνάσια που βοηθούν τα παιδιά που θέλουν να κάνουν καριέρα στο τένις. Εδώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα. Άρα και εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε».
Στην κουβέντα παρεμβαίνει ο Άγγελος Προβιάς ο οποίος προπονεί εδώ και χρόνια Έλληνες αθλητές του τένις, ενώ έχει ταξιδέψει μαζί τους σε διάφορα τουρνουά στην Ευρώπη ακόμη και στην Ιορδανία και το Ιράν.
«Στη χώρα δυστυχώς δεν έχουμε τις υποδομές να υποστηρίξουμε τα παιδιά που θέλουν να κάνουν επαγγελματικό τένις. Δηλαδή τους αθλητές που θα ζουν από το άθλημα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, που είναι μια χώρα με μεγάλη αθλητική παράδοση, αν δουν πως ένα παιδί έχει ταλέντο στο τένις, το προσεγγίζει η ομοσπονδία και τα αναλαμβάνει όλα εκείνη. Εδώ στα 16 ένα παιδί τα παρατάει για να διαβάσει. Και καλά κάνει». Ο ίδιος θυμάται το περιστατικό ενός εφήβου αθλητή που αποφάσισε να κάνει στην άκρη τα διαβάσματα και να επενδύσει αποκλειστικά στο τένις. Μόνο που δυστυχώς τα πράγματα για εκείνον δεν εξελίχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. «Είχα έναν μαθητή που είχε αποφασίσει να κάνει πρωταθλητισμό μ’ όλες τις θυσίες που συνεπάγονται. Δυστυχώς, όμως, στα 18 του τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο. Μπορεί να συνεχίσει να παίζει τένις αλλά ποτέ δεν θα καταφέρει να γίνει επαγγελματίας. Αυτό το παιδί, λοιπόν, τώρα έχει μείνει πολύ πίσω στο σχολείο και πρέπει να το πάει όλο από την αρχή» σημειώνει ο κ. Προβιάς.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Πέρα από την τεχνική και το ταλέντο, ένας νεαρός αθλητής πρέπει να έχει τρομερή οικονομική στήριξη από την οικογένεια για να τα καταφέρει. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τουρνουά prize money. Άρα πρέπει να βγει στο εξωτερικό αναγκαστικά. Ένας αθλητής που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, λοιπόν, πρέπει να έχει τον δικό του προπονητή, τον δικό του γυμναστή, τον δικό του διατροφολόγο, τον δικό του ψυχολόγο. Όλα αυτά είναι πολλά έξοδα που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τις 4.000 ευρώ τον μήνα» εξηγεί ο κ. Κρυσταλλόγιαννης.
«Ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη κατάφεραν να ξεφύγουν από αυτά τα όρια. Έφυγαν στο εξωτερικό από μικρή ηλικία. Μη ξεχνάτε, άλλωστε, πως και οι δύο είχαν το τένις μέσα στο σπίτι τους. Η μητέρα της Μαρίας, η Αγγελική Κανελλοπούλου, έφτασε ως το Νο. 47 της παγκόσμιας κατάταξη, ενώ στην περίπτωση του Στέφανου, τόσο η μητέρα του, που ήταν επαγγελματίας παίκτρια του τένις όσο και ο πατέρας του που ήταν προπονητής, ασχολούνταν ενεργά με το άθλημα» συμπληρώνει.
Οι δύο αυτοί που πρωταθλητές, όμως, έχουν κάνει ένα μεγάλο καλό στην χώρα: έχουν φέρει πάρα πολλά αγόρια και κορίτσια στο τένις. «Ζούμε ένα μίνι ‘87. Τα παιδιά βλέπουν τον Τσιτσιπά και τη Σάκκαρη και θέλουν να γίνουν σαν αυτούς. Παλιότερα αν τα ρωτούσες τι θέλουν να γίνουν σου απαντούσαν Φέντερερ ή Ναδάλ. Σήμερα έχει αλλάξει αυτό» προσθέτει ο κ. Κρυσταλλόγιαννης.
Το τμήμα τένις του ΑΟΠΦ απασχολεί αυτή τη στιγμή συνολικά πενήντα αθλητές από την ηλικία των επτά ετών έως τα 19. Η ομάδα διαθέτει δύο χώρους στο Παλαιό Φάληρο για προπονήσεις: στην Παναγίτσα, μία από τις πιο ιστορικές συνοικίες της περιοχής και προσφάτως στον Φλοίσβο.
Ο Αθλητικός Όμιλος Παλαιού Φαλήρου έχει μεγάλη ιστορία όχι μόνο στο τένις αλλά και στα υπόλοιπα αθλήματα. Οι πιο πολλοί είναι πιθανό να τον γνωρίζουν από το πόλο, καθώς αποτελεί μία από τις πρώτες ομάδες που εξάσκησαν το άθλημα στην Αττική, με τους πολίστες της ομάδας να παίζουν αρχικά σ’ ένα πρόχειρο κολυμβητήριο που είχε δημιουργηθεί στο λιμανάκι του Μπάτη, δίπλα ακριβώς στο θάλασσα, αλλά σήμερα δεν υπάρχει.
Το τένις είναι ένα από τα αθλήματα που δίνει ζωή στον ιστορικό σύλλογο των νοτίων προαστίων. Σ’ αυτό, όμως δεν βοήθησε μόνο ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη. «Πολλοί άνθρωποι, κατά την περίοδο του κορονοϊού έφυγαν από τα ομαδικά αθλήματα και ήρθαν σε μας. Το τένις, εξαιτίας της φύσης του και της απόστασης μεταξύ των αθλητών, ήταν το μοναδικό σπορ που επιτρεπόταν κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Εμείς δεν σταματήσαμε να παίζουμε όλα αυτά τα δύο χρόνια» εξηγεί ο κ. Προβιάς.
Ο σύλλογος αυτή τη στιγμή απασχολεί 250 αθλούμενους που παίζουν τένις για να περάσουν καλά, να διασκεδάσουν και να αθληθούν, χωρίς το άγχος της καριέρας. Ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχουν και μερικά παιδιά που διαφέρουν απ’ όλα τα άλλα.
Από το 2018 ο ΑΟΠΦ είναι μία από τις τέσσερις ομάδες σ’ όλη την Ελλάδα που κάνουν προπονήσεις σε παιδιά με αυτισμό. Οι άλλες τρεις βρίσκονται στον Βόλο, τη Θεσσαλονίκη και την Κηφισιά. Οι προπονήσεις γίνονται μια φορά την εβδομάδα και, όπως εξηγεί ο κ. Προβιάς, που έχει αναλάβει την εκμάθηση του αθλήματος σ’ εκείνα, η ενασχόληση μαζί τους τον έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο και προπονητή.
«Έχω μάθει να έχω υπομονή. Έχω μάθει να προσέχω τα λόγια μου και να είναι πιο συγκεκριμένος στις οδηγίες που δίνω. Αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν μεταφορικές έννοιες. Άμα εγώ πω σ’ ένα από εκείνα “κάτσε να σου πω”, θα κάτσει. Γι’ αυτό και εγώ πια δεν μιλάω μεταφορικά. Τώρα είμαι πιο επεξηγηματικός με όλους» σημειώνει.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, το τένις είναι αρκετά ευεργετικό για τη ζωή των αυτιστικών ατόμων, προσφέροντάς τη δυνατότητα να αθληθούν, να εξασκήσουν το σώμα και την καρδιά τους, να κοινωνικοποιηθούν, να αφοσιωθούν στο στόχο τους και το κυριότερο να διασκεδάσουν.
Αυτό το τελευταίο είναι που κάνει περισσότερο περήφανους τόσο τον Άγγελο Προβιά όσο και τον Γιώργο Πράπα, τον έφορο τένις της ομάδας, που ξεκίνησαν τη δράση πριν από τέσσερα χρόνια. «Περνούν καλά τα παιδιά. Το ίδιο και οι γονείς που πηγαίνουν να πιουν ένα καφέ ήσυχοι. Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι γι’ αυτούς τους ανθρώπους να ηρεμούν για μια στιγμή και να ξέρουν πως τα παιδιά τους είναι σ’ ένα ασφαλές μέρος και κάνουν κάτι δημιουργικό;» καταλήγει ο κ. Πράπας. «Φεύγουν ευτυχισμένα και αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο για μας».
Ανακάλυψε περισσότερα για τη γειτονιά της Παναγίτσας στο Παλαιό Φάληρο (και για πολλές ακόμα γειτονιές, που έρχονται) μέσα από το #ΠρότζεκτΓειτονιές του NouPou.