Από το μπάσκετ στον χορό: O Mάρκος Γιακουμόγλου έκανε τη μεγαλύτερη στροφή της ζωής του
Όταν ήταν παιδί, οι γονείς τον «έγραψαν» σε μαθήματα μπαλέτου. Ως έφηβος, ασχολήθηκε με το μπάσκετ. Έγινε επαγγελματίας, κι όμως, από τα παρκέ των γηπέδων, βρέθηκε στα παρκέ των αιθουσών χορού, ακόμη και μέχρι τη Eurovision. Ο Μάρκος Γιακουμόγλου, χορευτής, χορογράφος και συνιδιοκτήτης της σχολής χορού Angel Dancesport Academy στην Αργυρούπολη, έκανε τη μεγαλύτερη στροφή στην καρίερα του, γιατί το μέλλον του έκρυβε πολλές ακόμη στροφές, αυτή τη φορά όμως πάνω στη σκηνή.
- 07/01/2022
- Κείμενο: Γεωργία Περιμένη
- Φωτογραφίες: Ιωάννα Μορφινού
Ο χορός είναι μια σχέση ζωής: Μια σχέση που διαμορφώνεται από μικρή ηλικία για τον καθένα μας. Η αγάπη μας για τον χορό (ή η απέχθειά μας για εκείνον – συνήθως επειδή πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να χορέψουμε αρκετά καλά) είναι σαν να περνά στο DNA μας και να καθορίζει μια πτυχή της ιδιοσυγκρασίας μας για πάντα. Τι ισχύει όμως όταν αυτή η σχέση γίνεται επάγγλεμα; Είναι άραγε κάτι που ξέρεις πως θα ακολουθήσεις από μικρή ηλικία ή μπορείς να το ανακαλύψεις σε πιο ώριμο στάδιο της ζωής σου; Ο χορευτής, χορογράφος και ιδιοκτήτης της σχολής χορού Angel Dancesport Academy, Μάρκος Γιακουμόγλου έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία να μας πει σχετικά με αυτό.
Όταν ήταν παιδί, οι γονείς του τον έγραψαν σε μια σχολή χορού, ώστε να κάνει μαθήματα μπαλέτου. Ο ίδιος ωστόσο, μπαίνοντας στην εφηβεία, επηρεασμένος ίσως από όσα έβλεπε από τον κύκλο του, αποφάσισε να στραφεί σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Το μπάσκετ. Δεν του βγήκε βέβαια σε κακό. «Έφτασα να παίζω μπάσκετ επαγγελματικά στον Ολυμπιακό. Τότε μάλιστα, το έβλεπα σοβαρά, ενώ παράλληλα ήμουν στην Γυμναστική Ακαδημία», εξηγεί ο ίδιος στο NouPou. Ο χορός συνέχισε να είναι στη ζωή του, αλλά σαν χόμπι. Τελικά, με ένα ‘τρίποντο’, το δικό του προσωπικό ματς το κέρδισε στην παράταση ο χορός. Αποφάσισε να αφήσει το μπάσκετ και να ακολουθήσει αυτό που πάντα, όπως λέει, υπήρχε μέσα του σαν μικρόβιο. «Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα το κάνω επαγγελματικά. Στην πορεία, είδα πως μου αρέσει πολύ περισσότερο απ’ όσο νόμιζα και ότι έχω μια έφεση σε αυτό. Με σκληρή δουλειά, κατάφερα και το έφτασα σε επαγγελματικό επίπεδο, ενώ παράλληλα πήρα και κάποια σχετικά πτυχία, ώστε να γίνω ακόμη καλύτερος». Πώς αποφασίζει άραγε ένας μπασκετμπολίστας να κάνει στροφή σε κάτι τόσο διαφορετικό;
«Το μπάσκετ μου άρεσε, αλλά έβλεπα σιγά σιγά πως δεν υπάρχει πολύ μέλλον, όσον αφορά εμένα προσωπικά, και από την άλλη μου άρεσε ο χορός από μικρή ηλικία. Όταν έβλεπα στην τηλεόραση μια χορογραφία ήθελα να την «ξεσηκώσω» και προσπαθούσα, ενώ δεν είχα καμία σχέση, να την κάνω. Στην ενηλικίωσή μου λοιπόν αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα.
Το επαγγελματικό, θυμάμαι προέκυψε μέσω της πρώτης μου συνεργασίας με τον Φωκά Ευαγγελινό, στον οποίο και οφείλω ένα μεγάλο μέρος όλων αυτών που έχω καταφέρει. Τότε λοιπόν έτυχε να ψάχνει ερασιτέχνες χορευτές, διότι χρειαζόταν κάτι πολύ απλό, για την έναρξη της εμφάνισης της Δέσποινας Βανδή σε κάποιο νυχτερινό κέντρο. Πέρασα λοιπόν από την οντισιόν και με επέλεξε. Αυτή ήταν η πρώτη μου δουλειά και εκεί ήταν που αποφάσισα πως αυτό θέλω να κάνω».
Μαζί με τους Παναγιώτη Μπραντίτσα, Αγγελική Παπαδοπούλου και Κλαίρη Μακρυγιάννη, άνοιξε τη σχολή χορού Angel Dancesport Academy, το 2017, η οποία έχει τμήματα για όλα τα είδη χορού. Από hip hop, break dance, oriental και commercial, μέχρι σύγχρονο και jazz. Ο Μάρκος, διδάσκει commercial, hip hop- δυο είδη που έχουν γίνει πολύ διάσημα στο ευρύ κοινό τα τελευταία χρόνια, μέσα από τις χορογραφίες διαφόρων video clips- αλλά και jazz.
Όπως μας εξηγεί, υπάρχουν αρκετοί επαγγελματίες χορευτές και χορογράφοι, οι οποίοι δεν έχουν στα χέρια τους κάποιο πτυχίο, προκειμένου να διδάξουν τα συγκεκριμένα είδη χορού. «Πολλοί δάσκαλοι είναι αυτοδίδακτοι και είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν, απλώς θεωρώ ότι ένας δάσκαλος πρέπει να έχει και κάποιες έξτρα γνώσεις, επειδή έχουμε να κάνουμε με παιδιά, είμαστε παιδαγωγοί δηλαδή. Αυτά τα πτυχία μπορούν να δοθούν μέσω εξετάσεων που γίνονται και σε ερασιτεχνικές σχολές χορού, όταν συνεργάζονται με ξένους οργανισμούς χορού, όπως και στη δική μας. Τα παραπάνω ισχύουν όταν δεν έχουμε να κάνουμε με κλασικούς χορούς. Όσον αφορά αυτούς, για να γίνει κανείς δάσκαλος θα πρέπει να φοιτήσει σε επαγγελματική σχολή χορού».
Κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, δεν μπορούμε παρά να μην αναρωτηθούμε: Το ταλέντο είναι τελικά απαραίτητο; Ή μπορεί κάποιος να γίνει καλός χορευτής μέσω της προπόνησης, ενώ στην αρχή «δεν το ‘χει και πολύ»; Σύμφωνα με τον Μάρκο, το ταλέντο σίγουρα βοηθά, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Μέσα από προπόνηση και σκληρή δουλειά, μπορεί κανείς να το καλλιεργήσει και να γίνει ένας πολύ καλός χορευτής. Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που έχουν και τα δυο και αυτό είναι κάτι το ιδανικό, αλλά δεν είναι προαπαιτούμενο.
Χορός και παιδί
Η ενασχόληση με τον χορό, μόνο καλό μπορεί να κάνει σε ένα παιδί. Καταρχάς πρόκειται για μια μορφή γυμναστικής, ενώ παράλληλα είναι ένα μέσο κοινωνικοποίησης. Το παιδί, μέσα από τον χορό επικοινωνεί συντονίζεται, συγχρονίζεται με τους συγχορευτές του και διασκεδάζουν μαζί. Επιπλέον, ο χορός βοηθά ψυχολογικά, καθώς προσφέρει εκτόνωση και συμβάλλει στο να διοχετεύσει το παιδί την ενέργειά του σωστά. Μπορεί λοιπόν, ένα στοιχείο όπως η υπερκινητικότητα να βελτιωθεί μέσω του χορού; «Φυσικά, έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, τα παιδιά ήταν κλεισμένα στο σπίτι, λόγω του κορονοϊού. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, ειδικά τώρα, το παιδί να μπορεί να τρέξει, να χορέψει με τον ρυθμό της μουσικής και να ψυχαγωγηθεί μαζί με άλλα παιδιά. Όλο αυτό είναι μια χαρούμενη εκτόνωση ενέργειας», μας διαβεβαιώνει ο Μάρκος. Αντίστοιχα, ένα παιδί το οποίο είναι πιο ντροπαλό και μαζεμένο, μπορεί μέσω αυτού του τρόπου έκφρασης, σιγά σιγά να «λυθεί». Όντως, υπάρχει πάρα πολύς κόσμος, ο οποίος δεν μπορεί να εκφραστεί εύκολα μέσω της ομιλίας, αντίθετα, μέσω των κινήσεων βρίσκει τον τρόπο εξωτερίκευσης των συναισθημάτων του. Και εδώ έρχεται ένα άλλο ερώτημα στο μυαλό: Ποια είναι η καταλληλότερη ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί μαθήματα σε μια σχολή χορού; Είναι σίγουρα μια απορία που πολλοί γονείς έχουν, στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς. «Θεωρώ πως καταλληλότερη είναι η ηλικία των 3 χρονών. Εκεί χρειάζεται μια ειδική μεταχείρηση, μέσω της μουσικοκινητικής αγωγής και όχι του χορού αμιγώς, με την αυστηρότητα και την τεχνική που αυτός χρειάζεται. Σε αυτές τις ηλικίες, προσπαθούμε κυρίως μέσα από το μουσικό παιχνίδι, να μάθουμε κινήσεις, να διασκεδάσουμε και παράλληλα να δώσουμε στο παιδί μια πρώτη επαφή με τον χορό». Οπότε, σε περίπτωση που θέλετε το παιδί σας να ξεκινήσει χορό, τώρα πια ξέρετε τι πρέπει να κάνετε.
Ριάλιτι χορού στην τηλεόραση: Έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο για την τέχνη;
Αυτό το διάστημα, βλέπουμε στην τηλεόραση να προβάλλεται το χορευτικό show Dancing with the stars και γενικώς τα τελευταία χρόνια ο χορός κερδίζει έδαφος στο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Δεν μπορούμε παρά να μην ρωτήσουμε τον Μάρκο, πώς του φαίνονται αυτού τους είδους τα shows. «Δεν έχω πάει ποτέ ως χορευτής σε κάτι τέτοιο, ωστόσο θεωρώ πως είναι ένα πολύ ωραίο show και χαίρομαι που υπάρχουν τέτοια στην Ελλάδα, διότι ο κόσμος δεν γνωρίζει, δυστυχώς, πολλά πράγματα για τον χορό. Μέσα από τέτοιου είδους εκπομπές μαθαίνει κάποια είδη και ξέρει πια να τα ξεχωρίζει».
Χορεύοντας στη σκηνή της Eurovision
Όχι απλά έγινε επαγγελματίας χορευτής, ενώ ήταν μπασκετμπολίστας. Όχι απλά άνοιξε τη δική του σχολή, αλλά βρέθηκε-δυο φορές- στη σκηνή της Eurovision. Συμμετείχε μάλιστα στην τελευταία εμφάνιση της Ελλάδας, με τη Στεφανία Λυμπερακάκη, ενώ πλαισίωσε χορευτικά και την Demy, το 2017. «Για έναν χορευτή είναι μια μαγική εμπειρία και πάντα θα το λέω. Είναι από τις πιο όμορφες δουλειές που μπορεί να κάνει, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους αθλητές, που εκπροσωπούν τη χώρα τους στους διεθνείς αγώνες. Κάπως έτσι νιώθει και ο χορευτής που εκπροσωπεί τη χώρα του στο stage της Eurovision».
Σχολή χορού Angel Dancesport
Tεγέας 17 και Λαμίας, Αργυρούπολη | 21 0995 9993 | www.angeldance2004.gr