Δημήτρης Ρέτσος, ένας Νότιος που στοχεύει την κορυφή με τον Ολυμπιακό

Ο Δημήτρης Ρέτσος αποτελεί ένα σημαντικό πρότζεκτ του Ολυμπιακού. Ο 19χρονος στόπερ μίλησε στο NouPou για τα όνειρά του, τους στόχους του, αλλά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος με την Κ19 των ερυθρολεύκων. Παράλληλα, αναφέρθηκε στα ποδοσφαιρικά ινδάλματά του, τον αδερφό του, Πάνο, αλλά και στις θυσίες που χρειάστηκε να κάνει τόσο εκείνος όσο και η οικογένειά του για να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο.

• 20/07/2023
• Κείμενο: NouPou.gr
• Φωτογραφίες: Κατερίνα Καπετάνη

Ο Δημήτρης Ρέτσος είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα πως το μήλο θα πέσει κάτω από την… αδερφική μηλιά, καθώς είναι ο μικρότερος αδερφός του Πάνου, ο οποίος αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Βέβαια, είναι δεδομένο πως ο Δημήτρης επιθυμεί να ακολουθήσει τον δικό του ποδοσφαιρικό δρόμο, δουλεύοντας σκληρά και με απόλυτη προσήλωση στον στόχο του.

Γεννημένος το 2004, χρονιά ορόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο λόγω της κατάκτησης του Euro, ο Δημήτρης Ρέτσος λάτρεψε από πολύ μικρός τη στρογγυλή θεά και μπήκε από νωρίς στα βαριά. Ξεκίνησε σε ηλικία πέντε ετών στις ακαδημίες της Θύελλας Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια γράφτηκε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Οι ιθύνοντες των ερυθρολεύκων διέκριναν από νωρίς το πλούσιο ταλέντο του, με αποτέλεσμα να αποτελεί βασική επιλογή των προπονητών σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες.

Πρόκειται για έναν υψηλόσωμο κεντρικό αμυντικό (ύψος 1.88μ) που διακρίνεται για την εξαιρετική τεχνική κατάρτισή του, ενώ το γεγονός πως είναι και αριστεροπόδαρος κάνει ακόμη πιο θελκτική την περίπτωσή του.

Τη φετινή σεζόν αγωνίστηκε σε 23 παιχνίδια με την Κ19 του Ολυμπιακού, συμβάλλοντας τα μέγιστα την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όπως είναι λογικό, υπάρχουν ήδη αρκετές ομάδες από το εξωτερικό που εξετάζουν την περίπτωσή του, με το μέλλον να προμηνύεται ιδιαίτερα λαμπρό. Άλλωστε, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού πιστεύουν πολύ στις δυνατότητές του και βλέπουν στο πρόσωπό του το next big thing στη θέση των στόπερ.

Ο νεαρός στόπερ μίλησε στο NouPou και αναφέρθηκε στους στόχους, τα όνειρά του, αλλά και στα ποδοσφαιρικά ινδάλματά του, ενώ στάθηκε και στις θυσίες που χρειάστηκε να κάνει τόσο εκείνος όσο και οι γονείς του για να φτάσει να αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο.

Καταρχάς, πώς προέκυψε η αγάπη για το ποδόσφαιρο;

Η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο προέκυψε σε ηλικία μόλις πέντε ετών. Θυμάμαι πως γράφτηκα στη Θύελλα Αγίου Δημητρίου, όπου αγωνίζονταν ήδη τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου, ο Μιχάλης και ο Πάνος. Μου άρεσε από πολύ μικρός ο αθλητισμός. Έπαιζα μπάσκετ, ποδόσφαιρο, τα πάντα. Αλλά είχα μία ιδιαίτερη αγάπη στο ποδόσφαιρο. Ειδικά τα καλοκαίρια δεν σταματούσα να παίζω με τους φίλους μου στη γειτονιά. Επομένως ο πατέρας μου δεν μου χάλασε το χατίρι. Σε ηλικία 12 ετών πήγα για κάποια δοκιμαστικά στον Ολυμπιακό, τους άρεσα και με κράτησαν στις Ακαδημίες, όπου αγωνίζομαι μέχρι και σήμερα.

Ήσουν πάντα στόπερ ή ξεκίνησες από κάποια άλλη θέση;

Ξεκίνησα την καριέρα μου ως δεκάρι, αλλά όταν πήγα στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού αγωνίστηκα αρχικά ως αμυντικό χαφ και στη συνέχεια ως στόπερ. Η αλήθεια είναι πως ήταν μία μεγάλη αλλαγή για εμένα, αλλά θεωρώ πως η δουλειά του αμυντικού είναι εξίσου σημαντική με εκείνη του επιθετικού. Προσωπικά, απολαμβάνω να παίζω στην άμυνα και δεν έχω κάποιο θέμα.

Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνεις τόσο εσύ όσο και η οικογένειά σου προκειμένου να βρίσκεσαι σε αυτό το επίπεδο;

Οι θυσίες που πρέπει να κάνει ένα παιδί για να παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο είναι μεγάλες. Επειδή οι προετοιμασίες αρχίζουν νωρίς μέσα στο καλοκαίρι, χάνεις ένα πολύ μεγάλο μέρος των διακοπών σου. Προφανώς και σε ένα παιδί δεν αρέσει κάτι τέτοιο, αλλά είναι αναγκαίο αν θέλει να φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν σου κρύβω πως έχω χάσει αρκετές βόλτες με τους φίλους μου λόγω του ποδοσφαίρου. Η αλήθεια είναι πως τα πρώτα χρόνια δεν τους άρεσε που δεν ακολουθούσα στις βόλτες, αλλά πλέον το έχουν αποδεχθεί. Επίσης κι οι γονείς μου έκαναν πολλές θυσίες για να με πηγαίνουν καθημερινά στην προπόνηση. Και στο κομμάτι της διατροφής δεν μπορούσα να ξεφεύγω. Έπρεπε να τρώω υγιεινά και να ακολουθώ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Προσωπικά, η συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον που θα ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο είναι να μην βάλει σε δεύτερη μοίρα το σχολείο. Μέσω του σχολείου και της εκπαίδευσης αναπτύσσεις κάποιες δεξιότητες και ικανότητες που σίγουρα θα σου φανούν χρήσιμες και στον αθλητισμό.

Τι ρόλο έχει παίξει ο αδερφός σου (σ.σ. Πάνος Ρέτσος) στην πορεία σου;

Ο Πάνος με εμπνέει και με καθοδηγεί σε πολλές περιπτώσεις. Αν έχω κάποια απορία είναι πάντα εκεί για να με συμβουλεύσει και να με βοηθήσει να γίνω καλύτερους. Μου αρέσει που αγωνιζόμαστε στην ίδια θέση γιατί έχουμε κοινά στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού, αλλά την ίδια στιγμή με βοηθάει πάρα πολύ και εκτός γηπέδου. Η αλήθεια είναι πως η κριτική του αδερφού μου είναι πιο σκληρή σε σχέση με του πατέρα μου. Τόσο ο Μιχάλης όσο και ο Πάνος είναι ιδιαίτερα “σκληροί” απέναντί μου, καθώς θέλουν να με δουν να βελτιώνομαι και να γίνομαι όλο και καλύτερος. Έτσι πρέπει. Ο Πάνος στέκεται πολύ και στο εξωαγωνιστικό κομμάτι. Μου λέει πως είναι σημαντική η γυμναστική, αλλά παράλληλα πρέπει να ξεκουράζω το σώμα μου και να τρέφομαι σωστά.

Ποια θεωρείς πως είναι τα αγωνιστικά πλεονεκτήματά σου και σε ποια στοιχεία χρειάζεσαι βελτίωση;

Θεωρώ πως διαθέτω πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και γενικότερα τα αμυντικά προσόντά μου είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Είμαι ικανός στον αέρα, μπαίνω δυνατά στις φάσεις και θεωρώ πως δύσκολα θα καταφέρει κάποιος αντίπαλος να με περάσει στο ένας εναντίον ενός. Μου αρέσει, επίσης, να φτιάχνω το παιχνίδι από πίσω και να βοηθάω στο κομμάτι της ανάπτυξης. Θα ήθελα να βελτιώσω το κομμάτι του διαβάσματος του παιχνιδιού και της αντίληψης. Να προβλέπω πώς θα εξελιχθεί μία φάση και να είμαι ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους μου. Πιστεύω πως το συγκεκριμένο κομμάτι είναι πολύ σημαντικό για έναν σύγχρονο αμυντικό.

Μεγαλώνοντας, ποιο ήταν το ποδοσφαιρικό ίνδαλμά σου;

Όταν ήμουν μικρότερος είχα ως ποδοσφαιρικό ίνδαλμα τον Σέρχιο Ράμος, ενώ τα τελευταία χρόνια μου αρέσει πολύ και ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ. Ο Ράμος είναι αρχηγός μέσα στο γήπεδο, έχει μία τρομερή φυσιογνωμία και προσπαθώ από την πλευρά μου να αφομοιώσω στοιχεία του παιχνιδιού του για να τα βάλω και στο δικό μου. Θα ήθελα να πηγαίνω κι εγώ το ίδιο δυναμικά στις φάσεις όπως εκείνος και να βγάζω μέσα στο γήπεδο τα ηγετικά χαρακτηριστικά του. Από αριστεροπόδαρους στόπερ, όπως είμαι κι εγώ, μου αρέσει πολύ ο Λαπόρτ της Μάντσεστερ Σίτι. Θεωρώ πως ταιριάζουν τα χαρακτηριστικά μας.

Η περσινή σεζόν ήταν ξεχωριστή για εσένα, καθώς κατέκτησες το πρωτάθλημα με την Κ19 του Ολυμπιακού. Πώς έζησες αυτή την εξαιρετική πορεία;

Προερχόμασταν από μία δύσκολη σεζόν, όπου δεν τα είχαμε πάει τόσο καλά. Το σημαντικό είναι πως κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας δεθήκαμε πολύ ως ομάδα και βάλαμε ως στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Καθ’ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος ήμασταν πολύ δυνατοί στο πνευματικό κομμάτι, πέρα από το αγωνιστικό. Επομένως όταν χρειάστηκε να κάνουμε ανατροπές στο σκορ είχαμε τα ψυχικά αποθέματα για να το καταφέρουμε, σε συνδυασμό προφανώς και με την ποιότητα που βγάζαμε μέσα στο γήπεδο. Όταν η μπάλα έκαιγε, παίζαμε πάρα πολύ καλά.

Γενικότερα, έχουμε πολύ καλό κλίμα μεταξύ μας. Εγώ κάνω παρέα με τον Γιώργο Χαραλαμπόγλου, τον Θανάση Κουτσογούλα και τον Ισίδωρο Κουτσίδη. Με τον Ισίδωρο είμαστε και πιο κοντά γιατί είμαστε και οι δύο στόπερ, οπότε συνεργαζόμαστε πολύ και μέσα στο γήπεδο. Είναι παρτενέρ μου στην ομάδα και εμένα προσωπικά μου αρεσει να συναγωνίζομαι με τους φίλους μου. Στο τέλος της ημέρας, άλλωστε, μαζί θα παλέψουμε μέσα στο γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που κάθε χρόνο παλεύει και έχει ως στόχο το πρωτάθλημα. Νιώθετε κι εσείς οι νεότεροι αυτή την πίεση, έστω κι αν αγωνίζεστε σε επίπεδο Ακαδημιών;

Όταν βρίσκεσαι σε μία ομάδα τέτοιου βεληνεκούς, πάντα πρέπει να στοχεύεις στο πρωτάθλημα. Κάθε χρόνο, ό,τι κι αν συμβαίνει, ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι πάντα και παντού πρώτος. Είτε σε επίπεδο ανδρών είτε σε επίπεδο ακαδημιών. Είναι τέτοιο το DNA του που δεν υπάρχει κάτι λιγότερο πέρα από την κορυφή.

 

Υπάρχει κάποιος προπονητής που να έχει συμβάλλει αποφασιστικά στην πορεία σου;

Όταν πήγα στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού είχα για προπονητή τον Νίκο Τοπολιάτη, ο οποίος μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ με την Κ15 και να εξελιχθώ σημαντικά ως ποδοσφαιριστής. Επίσης, τα τελευταία δύο χρόνια, ο κ. Σωτήρης Συλαϊδόπουλος με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και μου έδωσε τη δυνατότητα να αποτελώ βασικό στέλεχος της Κ19 του συλλόγου. Με έχει βοηθήσει πολύ με τις συμβουλές του. Μου λέει γενικά, όταν έχω την μπάλα, να μη βιάζομαι να πάρω κάποια απόφαση, αλλά να είμαι ήρεμος και να παίζω με ασφάλεια. Αυτή τη συμβουλή την κρατάω σε κάθε αγώνα και προσπαθώ να την τηρώ ευλαβικά.

Θεωρείς πως οι ελληνικές ομάδες πρέπει να εμπιστευτούν περισσότερο τους ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις Ακαδημίες τους;

Θεωρώ πως υπάρχουν παιδιά στις Ακαδημίες που μπορούν να σταθούν στην πρώτη ομάδα και να πάρουν περισσότερες ευκαιρίες, καθώς διαθέτουν ταλέντο. Προσωπικά, αισθάνομαι πως έχω εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια τόσο αγωνιστικά όσο και πνευματικά. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να με καταβάλει συναισθηματικά μία λάθος απόφαση μέσα στο παιχνίδι. Στοχεύω πάντα στο καλύτερο και προσπαθώ να βελτιώνομαι διαρκώς. Είναι θετικό που στις ομάδες πλέον υπάρχουν και οι ψυχολόγοι, καθώς χωρίς καλή ψυχολογία κανείς ποδοσφαιριστής ή γενικότερα αθλητής δεν μπορεί να αποδώσει σωστά. Αν δεν είναι καλά το μυαλό σου, δεν μπορεί να αποδώσει και το σώμα σου.

 

Κλείνοντας, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι που έχεις θέσει στην καριέρα σου;

Στόχος μου είναι να αγωνιστώ στο κορυφαίο επίπεδο. Είτε στον Ολυμπιακό, το οποίο θα ήθελα πάρα πολύ, είτε σε μία άλλη ομάδα ιδανικά στο εξωτερικό. Θα ήθελα πάντως, αν είναι εφικτό, να πάρω ευκαιρίες είτε φέτος είτε τα επόμενα χρόνια στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Στο εξωτερικό θα ήθελα να αγωνιστώ στο ισπανικό πρωτάθλημα, το οποίο είναι το αγαπημένο μου και θεωρώ πως μου ταιριάζει κιόλας αγωνιστικά. Η αγαπημένη μου ομάδα είναι η Μπαρτσελόνα. Μ’ αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο που παίζει και η γενικότερη φιλοσοφία του συλλόγου.