Γιάννης Μουζάλας: «Η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αποθέσει κανείς στο εάν συμπαθεί τον Πολάκη ή τον Λοβέρδο»
Εκλογές 2023Ο Γιάννης Μουζάλας, υποψήφιος βουλευτής Νότιου Τομέα με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε μια μεγάλη, άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο NouPou: Οι προτεραιότητες για τον Νότιο Τομέα, το Ελληνικό, το λάθος της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ και η γνώμη του για την «κωλοτούμπα του Τσίπρα», ο φράχτης στον Έβρο, η επόμενη μέρα των εκλογών και το «έγκλημα της ΠΥΡΚΑΛ» στον Υμηττό.
- 11/05/2023
- Κείμενο: Γιώργος Λαμπίρης
- Φωτογραφίες: Σπύρος Μπακάλης
Ο Γιάννης Μουζάλας κάνει αυτοκριτική και ταυτόχρονα είναι σε θέση να ασκήσει κριτική στους πολιτικούς του αντιπάλους. Παραδέχεται την πολιτική ανωριμότητα του ΣΥΡΙΖΑ κατά την πρώτη κυβερνητική του θητεία, ενώ εκδηλώνει την πρόθεση του κόμματός του να συνεργαστεί στο πλαίσιο της απλής αναλογικής με απώτερο στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης. Κατά κύριο λόγο είναι πολιτικοποιημένος και λιγότερο επαγγελματίας πολιτικός. Δηλώνει πως ένα από τα σημαντικά πράγματα και προτεραιότητες είναι η άσκηση του ιατρικού του επαγγέλματος ως μαιευτήρας γυναικολόγος. Κάτι που παραδέχεται ότι τον γειώνει με την πραγματικότητα.
Οι εκλογές βρίσκονται προ των πυλών και οι ισορροπίες ιδιαίτερα εύθραυστες. Θα επιδιώξετε συμπράξεις με δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου ούτως ώστε να υπάρξει κυβερνητικός σχηματισμός σε περίπτωση επικράτησής σας στην εκλογική διαδικασία;
Είναι μία ερώτηση που δέχομαι αρκετά συχνά. Είναι μία σωστή ερώτηση υπό την έννοια ότι η απλή αναλογική απαιτεί συνεργασίες. Και αυτό δεν αποτελεί τερατογένεση που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, αλλά συμβαίνει στις 24 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω όμως ότι αυτό το ερώτημα δεν πρέπει να απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στα υπόλοιπα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικά. Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι με το μοντέλο της απλής αναλογικής απαιτούνται συνεργασίες. Επίσης η συνθετότητα των προβλημάτων δεν μπορεί να βρει λύση μόνο σε ένα κόμμα. Απαιτείται σύνθεση δυνάμεων. Το κριτήριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η προγραμματική σύγκλιση. Την τετραετία που πέρασε υπήρξε προγραμματική σύγκλιση. Εάν εξετάσετε τα πρακτικά στη Βουλή και τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών, θα διαπιστώσετε ότι το ΠΑΣΟΚ, το Μέρα 25 και το ΚΚΕ παρουσιάζουν προγραμματική σύγκλιση. Και τα τρία κόμματα τάσσονται υπέρ της αύξησης των μισθών, της ρύθμισης των χρεών και της κατάργησης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Επίσης είναι υπέρ της ρύθμισης των δανείων, υπέρ του Εθνικού Συστήματος Υγείας και ενός δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Με βάση αυτές τις προγραμματικές συγκλίσεις μπορεί να συσταθεί μία κυβέρνηση. Ωστόσο τα κόμματα είναι εκείνα που θα πρέπει να απαντήσουν. Η πολιτική πρόκειται για μία πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αποθέσει κανείς στο εάν συμπαθεί τον Πολάκη ή τον Λοβέρδο ή να την αποθέσει στην καθαρότητα της ιδεολογίας του. Η ιδεολογία είναι για να παράγει πολιτική και όχι για να απαγγέλει.
Ειδικότητά σας αποτελεί ο τομέας του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Είδαμε να γίνεται πολλή κουβέντα για την επέκταση του φράχτη στον Έβρο. Εσείς από την πλευρά σας δηλώσατε ότι η κίνηση αυτή «θέτει την χώρα σε περιπέτειες». Τι εννοούσατε;
Η χώρα έχει ήδη μπει σε περιπέτειες με την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία απέχει από την πολιτική των προηγουμένων ετών. Χρειάζεται αλληλεγγύη με υποχρεωτικότητα. Η αλληλεγγύη στην Ευρώπη δεν αποτελεί ευχή αλλά νομική έννοια, κάτι που σημαίνει ότι τα κράτη υποχρεούνται να μοιράζονται τις ευθύνες. Η υποχρεωτικότητα της αλληλεγγύης σταμάτησε στην Ευρώπη, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπήρξε φιλική προς αυτό. Μας μετέτρεψε με περηφάνεια σε προκεχωρημένο φυλάκιο. Έχετε κάνει φαντάρος νομίζω. Και όπως καταλαβαίνετε η ζωή στα προκεχωρημένα φυλάκια δεν είναι εύκολη. Είναι επομένως άδικο για το λαό μας να περάσει τα επόμενα χρόνια, αμυνόμενος απέναντι σε έναν «εχθρό» που νομικά δεν είναι εχθρός και αδυνατεί να αυτοδιαχειριστεί τη μοίρα του, αλλά υπόκειται σε χειραγωγήσεις από το τουρκικό κράτος και παρακράτος, ενώ όλοι εμείς είμαστε ντυμένοι «Σοφία Βέμπω», περιμένοντας να αποκρούσουμε τυχόν επιθέσεις. Δεν υπάρχει λύση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό. Θα μας τυραννήσει τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη αλλά και τους ίδιους τους πρόσφυγες-μετανάστες με εξάρσεις. Ο μόνος τρόπος διαχείρισης είναι οι πολιτικές λύσεις. Όταν ξεκίνησε η μεγάλη κρίση του 2015, η μεγαλύτερη που εκδηλώθηκε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, είχαμε 10.000 αφίξεις την ημέρα. Όταν χτίστηκαν οι φράχτες από τη Βόρεια Μακεδονία, την Αυστρία ή αλλου, οι ροές μειώθηκαν σε 5.000 άτομα την ημέρα. Υπήρξε μία σημαντική μείωση, χωρίς ωστόσο ο αριθμός να είναι αμελητέος, καθώς οι 5.000 αφίξεις την ημέρα σημαίνουν 150.000 άτομα το μήνα. Με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, τη συμπαράσταση του γερμανικού λαϊκού κόμματος με εκπρόσωπο τον Λόταρ ντε Μεζιέρ, τον υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν, τον Επίτροπο Μετανάστευσης, Δημήτρη Αβραμόπουλο, σε συνεργασία μαζί μου καθώς και όταν έγινε η κοινή δήλωση Ευρώπης-Τουρκίας, οι ροές μειώθηκαν στα 80 άτομα. Επομένως, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι οι φράχτες ανάσχεσαν προσωρινά τις ροές, οι οποίες ωστόσο διατηρήθηκαν σε υψηλά επίπεδα. Η πολιτική συμφωνία στον αντίποδα μας προσέφερε ανάσα.
Ο φράχτης αποτελεί μία προσωρινή λύση ανάσχεσης. Και οι φράχτες αλλάζουν τις ροές. Τώρα που χτίστηκε ο φράχτης στον Έβρο, το πέρασμα μεταφέρθηκε στα Πομακοχώρια μέσω Βουλγαρίας. Επίσης, θα αρχίσουν να αυξάνονται οι ροές από τα θαλάσσια σύνορά μας. Ο φράχτης θα έχει μία χρησιμότητα μόνο σε περιπτώσεις όπως το χειραγωγούμενο κύμα προσφύγων που δημιουργήθηκε πριν από τρία χρόνια, όπου θα μπορούσε να εμποδίσει μέρος των ροών. Ωστόσο ο ρόλος του δεν μπορεί να είναι καθοριστικός.
Υπάρχει ένα μέρος του φράχτη που είναι εγκληματικό κατά την άποψή μου. Διότι το παράκτιο μέρος όπου επιθυμούν από τη Νέα Δημοκρατία να χτίσουν φράχτη στην ελληνική ακτή του Έβρου, δημιουργεί τεράστια προβλήματα για τη χώρα. Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με δικαστικές αποφάσεις από πλευράς Ευρώπης και διεθνών δικαστηρίων. Γιατί τα σύνορα της Ελλάδας δεν είναι η ακτή, αλλά το μισό ποτάμι. Εάν δεχτεί κανείς ότι ο φράχτης θα χτιστεί σε απόσταση 50 μέτρων από την ακτή, αυτομάτως «γκριζάρουμε» μία ζώνη 15 με 20 τετραγωνικών μέτρων γης, η οποία έως τώρα αρδεύεται, ξυλεύεται, ψαρεύεται, θηρεύεται. Μετατοπίζουμε λοιπόν τα σύνορα της Ελλάδας στο όριο του φράχτη, ενώ βρίσκονται στο μέσον του Έβρου και από την άλλη πλευρά του φράχτη η Τουρκία παραμένει ελεύθερη.
Αναφερθήκατε όμως και στο ενδεχόμενο διεθνούς καταδίκης της χώρας μας σε σχέση με το προσφυγικό-μεταναστευτικό…
Ας υποθέσουμε ότι αρκετές δεκάδες άνθρωποι περνούν το καλοκαίρι τον Έβρο και στέκονται στο παράκτιο μέτωπο. Τι θα κάνουμε; Θα τους αφήσουμε εκεί να πεθάνουν; Από τη στιγμή που θα περάσουν στο ελληνικό έδαφος, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις διεθνείς συνθήκες. Εάν τους εγκαταλείψουμε εκεί, οι καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα μας θέσουν αντιμέτωπους με σειρά από κυρώσεις όπως για παράδειγμα η αφαίρεση πόρων, εκτός από το σοβαρό ηθικό ζήτημα που ούτως ή άλλως δημιουργείται σε μία τέτοια περίπτωση.
Μία από τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις για τις 50 πρώτες ημέρες διακυβέρνησης, εφόσον εκλεγείτε κυβέρνηση, είναι η περαιτέρω αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί και κατά την προηγούμενη κυβερνητική του θητεία για μία τέτοια κίνηση, η οποία τελικά έγινε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση στη λήξη αυτής της θητείας. Δεν σας ανησυχεί η δυσπιστία που έχετε προκαλέσει σε σημαντική μερίδα του κόσμου λόγω χρονικής ασυνέπειας;
Πριν χάσουμε τις εκλογές κάναμε αύξηση 12%. Μπορέσαμε να προχωρήσουμε στη συγκεκριμένη κίνηση όταν βγήκαμε πλέον από τα μνημόνια και απαλλαγήκαμε από τον βραχνά της εποπτείας. Αυτό ο κόσμος όχι μόνο το έχει ξεχάσει, αλλά έχει ξεχάσει και το ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν έκανε καμία αύξηση, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 έκανε τη μεγαλύτερη αύξηση στον κατώτατο μισθό. Στη συνέχεια, ο κύριος Μητσοτάκης μπορεί να αύξησε τον μισθό, ωστόσο τα οικονομικά στοιχεία του ΟΟΣΑ κάνουν λόγο για μείωση κατά 7%, που προκύπτει από τον πληθωρισμό, τις αυξήσεις, τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, ΦΠΑ. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό από πλευράς κυρίου Μητσοτάκη δεν είναι ικανές να αντισταθμίσουν το αυξημένο κόστος ζωής.
Ζητώντας την πολιτική σας ειλικρίνεια, ποιο θα λέγατε ότι είναι το βασικότερο λάθος που κάνατε στην πρώτη σας κυβερνητική θητεία;
Το βασικότερο λάθος μας είναι ότι υπήρχε μία απειρία σε ζητήματα διακυβέρνησης και η έντονη διάθεσή μας, μας οδήγησε στο να μπερδέψουμε την επιθυμία μας με την πραγματικότητα. Πολλοί μιλούν για «κωλοτούμπα του Τσίπρα». Ωστόσο αυτό που θέλω να πω είναι ότι εγκαίρως διαπιστώσαμε μία πραγματικότητα, τη θέσαμε στην κρίση των πολιτών μέσω του δημοψηφίσματος και αμέσως μετά πραγματοποιήσαμε νέες εκλογές, θέτοντας στην κρίση του κόσμου το εάν θα έπρεπε να είμαστε ξανά κυβέρνηση ή όχι. Προχωρήσαμε με βάση τα νέα δεδομένα και όχι με βάση τον βολονταρισμό που είχαμε στις αρχές του 2015.
Επειδή αναφερθήκατε στο δημοψήφισμα, πολλοί είναι εκείνοι που πιθανώς θα ανατρέξουν σε αυτό και να πουν ότι άλλα τάξατε στην αρχή και άλλα κάνατε στη συνέχεια. Επομένως κινδυνεύετε να κατηγορηθείτε ως κόμμα για πολιτική ασυνέπεια. Δεν φοβάστε ότι αυτό μπορεί να σας στοιχίσει;
Θα σας θυμίσω δύο πράγματα. Το δημοψήφισμα δεν έλεγε «όχι στο μνημόνιο, όχι στην Ευρώπη». Αυτό που ρωτούσε είναι εάν οι απαιτήσεις Γιουνκέρ μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές ή όχι. Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε έθεσε ζήτημα να φύγουμε από την Ευρώπη. Αντιθέτως, η ρητορική της Δεξιάς υποστήριζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την έξοδο από την Ευρώπη. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό που παρουσιάζεται ως «κωλοτούμπα», είναι μία θετική αλλαγή πολιτικής μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες. Επίσης, δεν είναι «κωλοτούμπα» γιατί ο ο ΣΥΡΙΖΑ απεδέχθη μεν το μνημόνιο, διατηρώντας ωστόσο τη διάθεση να βγει από αυτό, κάτι που εν τέλει έπραξε. «Κωλοτούμπα» ήταν η πολιτική που ακολούθησε ο κύριος Σαμαράς, ο οποίος εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, τασσόμενος κατά του μνημονίου και μετά τη συνάντηση με την κυρία Μέρκελ στο Ζάππειο, είπε ότι «ουδείς αναμάρτητος», τασσόμενος τελικά υπέρ του μνημονίου.
Σε ό,τι αφορά τον Γιάνη Βαρουφάκη, αποκηρύχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο συνεργασίας μαζί του. Σήμερα παρ’ όλ’ αυτά σπεύδετε να δηλώσετε ότι θα συνεργαζόσασταν μαζί του την επόμενη μέρα των εκλογών.
Εμείς δηλώνουμε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο της συνεργασίας, με όποιον συμφωνεί με την προγραμματική βάση που έχουμε θέσει. Εάν ο κύριος Βαρουφάκης υποστηρίξει ότι για να συνεργαστούμε, θα πρέπει να αποδεχτούμε το «Σχέδιο Δήμητρα», δεν θα συνεργαστούμε μαζί του.
Δεν καταφέρατε να συμφωνήσετε με τον Βαρουφάκη όταν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα θα το κάνετε;
Έχουμε έναν αντίπαλο. Τη συγκεκριμένη Δεξιά του κυρίου Μητσοτάκη, η οποία θεωρούμε ότι ασκεί μία βάρβαρη πολιτική για την χώρα και για τον κόσμο. Δεν θέλουμε να «πέσει» πάση θυσία η κυβέρνηση, αλλά να αντικατασταθεί μέσω προγραμματικής σύγκλισης. Ωστόσο εάν κάποιος δεν μπορεί να χωρέσει στην προγραμματική σύγκλιση, επειδή πιστεύει ότι για παράδειγμα θα πρέπει να γίνει η «σοσιαλιστική επανάσταση», τότε θα μείνει εκτός μίας πιθανής συγκυβέρνησης. Μία τέτοια στάση δεν αποτελεί ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκείνου που την εκδηλώνει.
Μία από τις προγραμματικές σας δεσμεύσεις αφορά στην ανατροπή του εργασιακού νόμου Χατζηδάκη. Ωστόσο αυτό που δεν είδα, είναι να συζητάτε τι θα συμβεί με τις σοβαρές ελλείψεις εξειδικευμένου ή και ανειδίκευτου προσωπικού σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας όπως ο τουρισμός, οι κατασκευές, η εστίαση, η μεταποίηση. Έχετε προβλέψει κάτι σε αυτό το πεδίο;
Η έλλειψη εργατικών χεριών και μυαλών οφείλεται στο ότι η Νέα Δημοκρατία δημιούργησε τις συνθήκες ώστε πολλά νέα και ταλαντούχα παιδιά να φύγουν στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίες καθιστούν ανεπιθύμητη την εργασία. Η πρότασή μας είναι ανάλογη με εκείνη του Ομπάμα. Βάσει αυτής, για να επιστρέψουν οι εργαζόμενοι θα πρέπει να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας και οι μισθοί. Πολύ περισσότερο σε επιχειρήσεις με τεράστια κέρδη όπως είναι τα σούπερ μάρκετ και τα ξενοδοχεία.
Μένετε στη Νέα Σμύρνη. Και σίγουρα θυμάστε αρκετά έντονα τα γεγονότα αστυνομικής βίας το 2021 στην περιοχή σας όταν ξυλοφορτώθηκε ένας νέος άνθρωπος. Τι άλλαξε από τότε έως σήμερα ή από την εποχή της περίφημης «ζαρντινιέρας»;
Ως υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, συνεργάστηκα στενά με την Αστυνομία. Η πρώτη επαφή που είχα με την Αστυνομία ήταν κατά την περίοδο που 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες εισήλθαν στην Ελλάδα. Συνεργάστηκα πολύ καλά και είχα καλή άποψη γι’ αυτήν. Σήμερα όμως το αστυνομικό σώμα έχει διογκωθεί από ανθρώπους που δεν περνούν από τις κλασικές σχολές της Αστυνομίας, ενώ κύριο προσόν τους αποτελεί το γεγονός ότι είναι «κομάντο». Συχνά συγχέουν μέσα τους τον άνθρωπο των Ειδικών Δυνάμεων με τον αστυνομικό.
Πρόσφατα ο Άδωνις Γεωργιάδης, υπουργός Ανάπτυξης, κάλεσε όλους τους βουλευτές από όλα τα κόμματα, οι οποίοι εκλέγονται στον Νότιο Τομέα, προκειμένου να επισκεφθούν το Ελληνικό. O μοναδικός βουλευτής εκτός εκείνων της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος παρέστη, ήταν ο Δημήτρης Βαγενάς από την Ελληνική Λύση. Γιατί επιλέξατε να απέχετε;
Γιατί δεν θέλαμε να νομιμοποιήσουμε μία τεράστια καθυστέρηση και μία τεράστια αλλαγή στο project του Ελληνικού. Διότι σε παλαιότερη διαπραγμάτευση των ανθρώπων της Lamda με τον ΣΥΡΙΖΑ η συμφωνία έκανε λόγο για παραλία μήκους 1 χιλιομέτρου καθώς και για παροχή ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στο Ελληνικό καθώς και να προηγηθούν οι δημόσιες εγκαταστάσεις και στη συνέχεια τα έργα. Μέρος της συμφωνίας ήταν επίσης να υφίσταται πολεοδομικός σχεδιασμός και να μην αγοράζει κάποιος το οικόπεδο, αλλά συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Την ίδια στιγμή υφίσταται μία τεράστια καθυστέρηση στην εξέλιξη του έργου. Διέλυσαν τον Άγιο Κοσμά, ενώ θα έπρεπε να πρώτα να δημιουργήσουν τις δημόσιες υποδομές. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι χτίζουν το κτίριο ΑμεΑ, χωρίς ωστόσο να κατασκευάζουν δημόσιους χώρους, ενώ συρρικνώνουν την παραλία. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να χαιρετίσω κάτι τέτοιο;
Σας θυμίζω όμως ότι κατά την εποχή Γκορτζίδη, ο οποίος ήταν δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις κατά της επένδυσης.
Είναι αλήθεια ότι στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καταφέρει να διαμορφώσει μία υλοποιήσιμη και πραγματική άποψη για το Ελληνικό. Και μάλιστα είχαν ακουστεί λόγια δια στόματος Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποστήριζε ότι η έκταση θα γινόταν στο σύνολό της ένα πάρκο, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της πολιτικής του ωρίμανσης αντιμετώπισε το ζήτημα. Παρέλαβε μία κακή σύμβαση, δεν την έκανε καλή, αλλά τη βελτίωσε. Εξάλλου δηλώσαμε ότι θέλουμε να γίνει η επένδυση στο Ελληνικό, αλλά με τους όρους του 2016 που συνδιαμορφώσαμε με τη Lamda.
Έχετε επίσης κατηγορηθεί ως κόμμα για το γεγονός ότι ευνοήσατε την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών εντός του Ελληνικού.
Αυτό σε τι εμπόδισε το έργο του Ελληνικού; Είχα εξαιρετική συνεργασία με τους δημάρχους και είχα λάβει την άδειά τους για την εγκατάσταση των ανθρώπων αυτών εντός της έκτασης. Ήταν μία αναγκαιότητα. Πώς νομίζετε ότι σε μία χώρα με μηδενικές εγκαταστάσεις θα μπορούσαν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να συγκεντρωθούν, ούτως ώστε να είναι ασφαλείς οι ίδιοι αλλά και άδειες οι πλατείες. Μπορέσαμε να τους συγκεντρώσουμε σε ένα σημείο και λίγο αργότερα να τους μετακινήσουμε σε camp που δημιουργήσαμε. Οι τελευταίοι που έφυγαν από το Ελληνικό ήταν εκείνοι που μεταφέρθηκαν στο camp της Θήβας.
Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο όμως αυτός που κατάφερε να συνδεθεί με το Ελληνικό ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος ήταν «παρών» τη στιγμή που οι μπουλντόζες άρχισαν τα έργα στο Ελληνικό.
Εάν ξεφύγουμε από τους κομματικούς φανατισμούς, θεωρείτε ότι η εικόνα αυτή του Μητσοτάκη να φοράει το κράνος και το κίτρινο γιλέκο, ενώ μία μπουλντόζα γκρεμίζει και το νερό τρέχει από έναν σωλήνα, είναι κάτι που κολακεύει την πολιτεία και την κυβέρνηση;
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να κάνετε αν εκλεγείτε κυβέρνηση;
Θα θέλαμε να ρυθμίσουμε το θέμα των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, να μειώσουμε τον ΦΠΑ στα τρόφιμα στο 6% και να αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό. Τα υπόλοιπα δεν γίνονται σε μία ημέρα, απαιτούν χρόνο. Στόχος μας είναι να γίνει η ΔΕΗ δημόσια και να ανατάξουμε το δημόσιο σύστημα υγείας. Θα πρέπει ο κόσμος που θα μας ψηφίσει να ξέρει ότι δεν είμαστε ταχυδακτυλουργοί αλλά είμαστε οι «τεχνίτες» που με τον απαιτούμενο χρόνο θα μπορέσουμε να κάνουμε πράξη ό,τι έχουμε βάλει στόχο.
Εκλέγεστε στον Νότιο Τομέα. Ποιες είναι οι προτεραιότητες για την ευρύτερη περιοχή;
Τέσσερα πράγματα. Αρχικά η ολοκλήρωση του Φαληρικού Όρμου που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2022. Ακολούθως η κατασκευή του Ελληνικού, που θέλουμε να υλοποιηθεί αλλά με τις συμφωνίες του 2016. Τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία πουλάει οικόπεδα δίπλα στη θάλασσα με φως, νερό και τηλέφωνο. Πρέπει να είναι σαφές στους κατοίκους της περιοχής ότι θέλουμε την επένδυση. Απλά την θέλουμε αλλιώς.
Τρίτο σημείο στόχευσης είναι η ΠΥΡΚΑΛ και η δημιουργία του υπουργικού πάρκου εντός της συγκεκριμένης έκτασης. Θα πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα στα Νότια Προάστια. Σε μία πόλη χαμηλής δόμησης όπως ο Υμηττός θα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα. Σκεφτείτε τους δρόμους των περιοχών αυτών όταν 15.000 υπάλληλοι και 20.000 επισκέπτες θα πηγαινοέρχονται καθημερινά. Τέταρτο σημείο προτεραιότητας είναι η αντιμετώπιση της υψηλής δόμησης.
Είδαμε πρόσφατα την υπόθεση Γεωργούλη να απασχολεί την επικαιρότητα. Ως κόμμα επιμείνατε να δώσετε χώρο και υποψηφιότητα σε έναν ακόμα εκπρόσωπο του καλλιτεχνικού στερεώματος, τον Μιθριδάτη. Μήπως θα πρέπει να αλλάξει αυτή η φιλοσοφία και να επιστρέψουμε σε προσωπικότητες όπως παλαιότερα ήταν ο Τσάτσος, ο Γλέζος, ο Γεννηματάς και πολλοί ακόμα βουλευτές και Ευρωβουλευτές;
Η ταύτιση Μιθριδάτη με Γεωργούλη ίσως αδικεί τον Μιθριδάτη. Άλλωστε ένας καλλιτέχνης αποτελεί κατεξοχήν λαϊκό πρόσωπο. Η ένστασή μου βρίσκεται στην Ευρωβουλή, η οποία δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με τα κριτήρια της ελληνικής Βουλής. Αποτελεί μία διαφορετική διαδικασία, όπου για να ψηφιστεί το οτιδήποτε απαιτεί συνεργασίες, υποχωρήσεις, μελέτες. Επομένως οι Ευρωβουλευτές έχουν να διαδραματίσουν έναν ευρωπαϊκό ρόλο και εμείς τον έχουμε υποτιμήσει. Θα πρέπει να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό σύστημα, με βάση το οποίο ο κόσμος θα έχει την δυνατότητα να αποφασίζει απευθείας για τα πρόσωπα, αλλά και να υπάρχει βαρύνουσα άποψη για τα πρόσωπα που απαρτίζουν την ομάδα. Είναι σημαντικό για παράδειγμα να υφίστανται πρόσωπα που γνωρίζουν καλά συγκεκριμένους τομείς και να τους υπηρετούν.
Σας φοβίζει η ιστορία με τον Κασιδιάρη και τον Κανελλόπουλο και η πιθανή ενδυνάμωση της ακροδεξιάς;
Φοβάμαι οποιαδήποτε άνοδο της ακροδεξιάς. Πιο πολύ από αυτή καθεαυτή την άνοδο της ακροδεξιάς με ανησυχεί η ενσωμάτωση ακροδεξιών πολιτικών στην παραδοσιακή Δεξιά. Αυτό συμβαίνει τώρα με την Νέα Δημοκρατία του κυρίου Μητσοτάκη αλλά και στην Ευρώπη με άλλα κόμματα που ανήκουν στο λαϊκό κόμμα και γλυκοκοιτάζουν προς τα ακροδεξιά για εκλογικούς λόγους. Ο Κασιδιάρης παραμένει πάντοτε ένας κίνδυνος. Αλλά είναι πολύ ευδιάκριτος ως κίνδυνος και μπορεί να καταπολεμηθεί. Αυτό που δεν είναι ευδιάκριτο, είναι όταν κάποιος που έχει ενδυθεί επί χρόνια τον μανδύα μίας λαϊκής δεξιάς, φέρει υπό την ομπρέλα του πρόσωπα όπως ο Γεωργιάδης, ο Βορίδης, ο Πλεύρης και όλα όσα αυτοί πρεσβεύουν.
Για να ξεφύγουμε λίγο από τα πολιτικά πράγματα θα ήθελα να αλλάξουμε τόνο και κλίμα. Ο χρόνος σας εκτός πολιτικής πώς κατανέμεται;
Οι προτεραιότητες κατά σειρά είναι τρεις. Η πολιτική μου ενασχόληση όχι με την έννοια του επαγγελματία πολιτικού, αλλά με την έννοια της ενασχόλησης με τα κοινά. Σε όλα τα χρόνια της ζωής μου ασχολήθηκα με αυτήν, παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν πολιτικός. Επίσης, είναι το ιατρείο μου, για το οποίο αισθάνομαι ευτυχής και το θεωρώ πλεονέκτημα. Το να μπορεί ο βουλευτής να εργάζεται είναι πολύ σημαντικό. Αποτελεί μία γείωση στην πραγματικότητα. Μιλάω με τους ανθρώπους, βλέπω τον πόνο τους, με εμπιστεύονται ή δεν με εμπιστεύονται. Έρχονται και βρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη Νέα Δημοκρατία για διάφορους λόγους. Πρόκειται για μία πάρα πολύ σημαντική γείωση και μπορώ να βρίσκομαι πιο κοντά στην πραγματικότητα της ζωής.
Τρίτο και σημαντικότερο σημείο στη ζωή μου, είναι τα παιδιά μου. Έχω δύο γιους ηλικίας 17 και 18 ετών. Ως γιατρός συνηθίζω να λέω ότι η εφηβεία είναι κάτι που περνούν τα παιδιά, αλλά νοσούν οι γονείς. Κι εγώ βρίσκομαι στη φάση αυτής της νόσου.
Οι διακοπές σας;
Λόγω της ειδικότητάς μου ως μαιευτήρας – γυναικολόγος, δεν έχω κάνει ποτέ μου διακοπές διαρκείας. Πήγαινα πάντα για διακοπές στα κενά που προέκυπταν ανάμεσα σε τοκετούς και λοιπές υποχρεώσεις. Το αγαπημένο μου μέρος είναι η Πάρος. Παραμένει όμορφη γιατί την γνωρίζω καλά. Αν δεν την ήξερα, θα σας έλεγα ότι τώρα πια είναι πολύ θορυβώδης για εμένα και ίσως η Ανάφη να ήταν πιο κοντά στις επιθυμίες μου. Την Πάρο όμως την αγαπώ πάρα πολύ και τη συνιστώ σε όλους. Οι διακοπές μου όλα τα χρόνια ήταν όταν έκλεινα το ιατρείο και πήγαινα σε ιατρικές αποστολές, οι οποίες μου προσέφεραν μία ψυχική ανάταση, που δεν θα μπορούσε να μου την προσφέρει κανένα πεντάστερο ξενοδοχείο. Αυτές οι αποστολές φόρτιζαν τις μπαταρίες μου για τους επόμενους 11 μήνες.
Η αγαπημένη σας βόλτα;
Στον Εθνικό Κήπο, τον οποίο εγώ λέω ακόμα Βασιλικό Κήπο. Μην με παρεξηγήσετε γι’ αυτό. Αγαπημένη μου βόλτα είναι το τρίγωνο Σύνταγμα – Πλάκα – Ακρόπολη – Κουκάκι – Μοναστηράκι, μία μεγάλη απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων που την κάνω συχνά. Αλλά και ο Φλοίσβος είναι μία ακόμα αγαπημένη μου βόλτα. Και ελπίζω κάποτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να κάνω αγαπημένες βόλτες στον Φαληρικό Όρμο.